Voor degene die regelmatig mee leest over mijn "Paradijsje" lijkt het mij wel leuk als ik even laat weten wie ik ben.
Mijn naam is Johanne. Ik woon in Nederland, samen met mijn hondje Yke (een border terrier) en mijn rode kater, Gerritje genaamd. Ik ben 59 jaar en één van mijn hobby's is het zien en genieten van alles wat groeit en bloeit.
Al een paar jaar hou ik op de computer een dagboek bij over mijn tuinbelevenissen.Dat doe ik in Word, dus niemand kan meelezen. Ik vind het erg leuk om te doen, ook heel leuk om er foto's bij te 'plakken' die gemaakt zijn van de bloemen en de planten uit mijn tuintje. Wat ik ook fijn vind is dat ik in het rustige winterseizoen alles nog eens op m'n gemak kan nalezen, maar ook weer opnieuw genieten en plannen kan maken voor het volgende voorjaar en de zomer.
Ik ben nu met deze weblog begonnen omdat je op deze manier met mensen, die ook deze passie hebben voor bloemen en planten, wat ideetjes kunt uit wisselen, het plezier kunt delen en samen kunt genieten van alles wat de natuur ons te bieden heeft.
Daarom hoop ik voor degene, die regelmatig een "wandeling" komt maken in mijn tuin, dat zij met net zo veel plezier dit alles zullen lezen en mee genieten, als ik al jaren doe met mijn eerdere tuindagboeken.
Wie op- of aanmerkingen heeft of vragen, ik hoop het van jullie te horen. Mijn e-mailadres staat in de kolom hieronder en in de rechterkolom.
Hartelijke groet, Johanne
E-mail aan Johanne.
Als je een e-mail naar mij wilt sturen,
klik op onderstaande knop.Je krijgt
altijd antwoord.
Hartelijk dank!
Johanne
Nadat ik een groot deel van de zomer van 2003 de vijver dagelijks moest bijvullen, omdat er een lek in zat, heb ik besloten om de vijver weg te doen. Ik vond het heel erg jammer, maar het kon niet anders. In het stukje van zaterdag 27 mei 2006 heb ik ook nog iets geschreven over de vijver. Mijn kinderen, die toen nog maar 12 en 14 jaar waren, hebben alles zelf gedaan. Een tekening gemaakt hoe het moest worden. Ook het gat voor de vijver zelf helemaal uitgegraven. Van een deel van die aarde hebben zij een verhoging gemaakt en dat beplant. Daar na het gat voor de vijver bekleed met oude kleden en doeken en toen het vijverfolie erin gelegd. Toen kon het leuke werk beginnen. Van een vriendin kreeg ik o.a. een stek van haar witte waterlelie die jaren heeft gebloeid met schitterende bloemen. Ieder jaar kwamen er meer waterlelies bij. De vijver heeft ruim 16 jaar goede diensten bewezen en we zijn er al die tijd heel blij mee geweest.We hebben er intens van genoten. Toen ik de beslissing had genomen dat het echt niet meer kon met de vijver heb ik mij maar verzoend met het idee om nu een andere "droom" te verwezenlijken op die plaats (een zonnig gedeelte van de tuin) Een "Paradijsje" te maken waarin plaats zou zijn voor heel veel bloeiende planten en ruimte om bloemen te zaaien. Met veel hulp en na veel 'rommel' is het gelukt.
Hieronder een klein overzicht met wat foto's hoe dit tot stand kwam.
De foto's die hieronder staan zijn van verschillende jaren.
Mijn tuintje is mijn "passie".
Heel eenvoudig, maar wat is het fijn om daarvan te kunnen genieten. Wie wil kan even komen kijken en meegenieten.
Hartelijk welkom!
04-07-2006
De laatste Clematis?
Dinsdag 4 juli Zal dit de laatste Clematis zijn van dit jaar? Deze plant heeft dit jaar pas voor het eerst gebloeid en ik heb de naam niet (meer). Ook weet ik niet of Clematissen nog een keer kunnen bloeien in het zelfde seizoen. Als dat zo is, is het een verrassing. Deze bloem ziet er ook een beetje raar uit, ik denk dat ik ook bij deze plant de uitgebloeide knoppen eruit moest halen. Dat heb ik niet gedaan, omdat ik het zulke mooie uitgebloeide bloemen vind. Het kan ook zijn dat hij snakt naar wat extra mest. Dat heb ik wel gegeven maar waarschijnlijk niet voldoende. Al doende leert men en toch maar deze foto op mijn blog. Ik vind de bloem die bijna is uitgebloeid en een uitgebloeide bloem ook wel heel erg mooi.
Dinsdag 4 juli Vorig jaar had ik alleen maar Stokrozen die donker van kleur waren. Nu kwam een dag of tien geleden de lichtroze in de achtertuin en een paar dagen geleden ontdekte ik een lichtgele in de carport. Ik vind het zo leuk, want wat vind ik de kleuren van de Stokrozen mooi. Misschien omdat de bloem van de Stokroos verschillende tinten van zijn eigen kleur heeft. Ik zie dit ook bij deze lichtgele. Hij valt niet zo op, hij staat, met nog een paar andere Stokrozen die nog niet bloeien, tegen een ijzeren steunpaal aan die het dak van de carport ondersteunt. Een mooier plekje is denkbaar, maar ik wilde die paal aan het zicht onttrekken en de Stokrozen moeten aan het begin of het einde van de carport staan. Anders krijgen ze geen licht genoeg. Maar deze bloeit en daar gaat het om. Ik ben er heel erg blij mee.
Dinsdag 4 juli Wat is het warm, volgens mij in heel Europa. Dit is voor heel veel mensen denk ik wel te veel van het goede, maar we hebben het niet voor het zeggen. Zelf kan ik er ook niet tegen. De andere kant is dat ik dit weer (ook al kan ik niets doen) wel heel erg zomers vind en het ook lijkt het alsof je thuis vakantie hebt. Het lijkt me voor mensen die naar hun werk moeten veel zwaarder, dus mij hoor je niet klagen. Ik maak nu graag gebruik van een extra lange "siësta". Mijn schaduw hoekje is nu extra fijn. Maar ook pas aan het eind van de middag of zoals nu om deze tijd, rond 20.00 uur. Het is heerlijk om daar, na het eten, een kop koffie te drinken en iets te lezen. En al zitten de stoelen die in de achtertuin staan wel een stuk comfortabeler, mijn hoekje kan niet meer stuk!!
Zaterdag 1 juli 2006 Aan de voorkant in het hoekje waar ik zo graag in de schaduw zit, staat een gele Klimroos. Ook weer een Roos die ik 2 jaar geleden heb gekocht bij dat tuincentrum bij mij in de buurt. Ik vind dat hij prachtige Rozen heeft met een lichte geur. Maar ik heb hem op de verkeerde plaats geplant. Dit is een Roos die veel zon en licht moet hebben, kan in half schaduw staan, maar waar hij nu staat komt maar heel weinig zon. Ik wist het al toen ik dat plekje bedacht, maar ik vond het toch het proberen waard. Als hij het wel goed had gedaan zou het een prachtig geheel zijn met de Passieplant die daar ieder jaar zo uitbundig bloeit. Dat zou het hoekje daar nog veel fijner maken. Maar er zijn tot nu toe maar drie Rozen aan gekomen en nu gaat hij in het najaar naar een andere plaats. De Roos is te mooi om hem in dat hoekje te laten verpieteren. Ik ga vanaf nu uitkijken naar een Roos die echt heel goed tegen weinig zon kan. Ik weet dat ze bestaan, maar ik zal waarschijnlijk nu moeten kiezen voor een Roos waarvan goed bekend is dat hij schaduw kan verdragen. Wel leuk om daar naar op zoek te gaan.
Zaterdag 1 juli Van deze Roos heb ik vanmorgen een foto gemaakt. Hij heeft een heel sterke geur en dit is de énige Roos die ik in de tuin heb die een lange steel heeft. Hij is perfect om af te snijden en in een mooi, hoog vaasje te zetten. Maar dat doe ik toch maar niet. Hij staat er zo mooi bij en waarschijnlijk staat hij buiten wat langer dan binnen in een vaas. Wat ik heel jammer vind is dat ik de naam niet meer weet van deze Roos. Of ik ben de naam kwijt, of ik heb de namen van de andere rozen verwisseld. Ik heb wel alle kaartjes die destijds aan de plant hingen bewaard. Had ik ze er maar aan laten hangen, maar dat valt niet terug te draaien. Gisteravond heb ik lang gezocht naar de naam van deze roos, maar ik kom er niet uit. Ik heb me nu voorgenomen, als het minder warm is ga ik terug naar dat tuincentrum en eens kijken of ze deze Roos nog in de verkoop hebben.
