De volgende foto´s zullen het verloop van mijn schilderwedervaren weergeven van 1990 tot nu 2005. In deze 15 jaren zijn we met onze kunstkring naar diverse tentoonstellingen geweest. In 1992 kwam ik bij toeval op een tentoonstelling van Jef van Grieken terecht. Op deze tentoonstelling zag ik wat een fantastische mogelijkheden pastel te bieden had. Natuurlijk was de hand van meesterpastellist Jef van Grieken daar voor een groot deel verantwoordelijk voor. Maar het zien van de prachtige pastelkleuren en vooral de mogelijkheden om subtiele kleurnuances, fantastische kleurschakeringen en onuitgeven pasteltinten te creëren wakkerde bij mij de drang aan om zelf al dat moois te schilderen. Tenslotte maakten de thema´s die hij schilderde, gebouwen, stadswijken of verlaten straten, een overweldigende indruk op mij. Mijn gevoel en intresse voor dit soort schilderijen kon ik bij nader inzien best begrijpen gezien mijn opleiding als technisch tekenaar. De liefde die ik in mijn jeugd reeds koesterde voor oude gebouwen, smalle steegjes en straten, kwam nu weer naar boven en ik besloot om mij verder te bekwamen en specialiseren in het pastelleren. In die zelfde tijd leerde ik ook Gerard Tullemans kennen, een Genkse schilder en prachtig mens, die onze club kwam versterken. Hij stond ons bij met al zijn ervaring, goede raad en "trucjes uit de oude doos", want zo noemde hij zijn onvolprezen vakmanschap. Deze kunstenaar leerde mij hetgeen ik op de academie niet had geleerd schilderen met gevoel. Schilderen is niet alleen een creatieve bezigheid, maar dient een schepping van iets unieks te zijn. Uniek in de zin van iets te maken met al je gevoelens van dat moment en met al de kennis die je bezit en dit weer te geven met het medium waar je op dat moment mee werkt. Je probeert van een banaal of alledaags gegeven iets moois en unieks te maken. Zijn slogan was altijd "heb je goed gekeken, wat kan je zeggen over je onderwerp en hoe kan je omschrijven wat je gezien hebt". Nog steeds als ik begin met een werk denk aan die woorden terug en probeer ik in die geest een idee uit te werken, en steeds probeer ik een resultaat te bekomen waarin mijn gevoelens en mijn creativiteit vervat zitten. Door zijn toedoen kwam ik in contact met het werk van Carl Brenders en Georges Bateman die toen en nu nog steeds werkelijke pareltjes van "Wild Life "schilderijen maken. Ook dit beroerde mij enorm zodat ik ook door deze microbe gebeten werd. Om mij te bekwamen in het schilderen van "dieren" ben ik op aanraden van Gerard Tullemans enkele werken van Brenders gaan copieren (naar aloude traditie weet je wel, de oude meesters moesten in hun opleiding illustere voorgangers copieren dit om de materie beter te leren kennen en zo zelf meester te worden in hun vak). Ikzelf heb deze schilderijen gemaakt met met mijn medium "Pastel" (Brenders werkt meestal met aquarelle en acryl, Bateman met olieverf en acryl)). Tot slot heb door omstandigheden ook kennis kunnen maken met de portretkunst en heb ik mijn pentekenen verder verfijnt maar daar geef ik in een later hoofdstuk meer uitleg over.
11-06-2005 om 21:32
geschreven door priet
|