|
Vandaag ga ik beginnen met de uitleg over het portret zelf. Het is zoals het steeds gaat met een opdracht, moeilijk om te beginnen. Dit heeft eigenlijk te maken met het moeten afmaken tegen een bepaald afgesproken tijd maar ook met zal het lukken op dit moeilijke papier. Door het voorontwerp heb ik het hoofd al wat in mijn vingers maar toch blijft de onzekerheid over de afloop. Zoals steeds is die deadline een zwaard dat aan twee kanten snijdt. Namelijk één snijkant van het denkbeeldige zwaard is ,krijg ik het klaar tegen die tijd en het tweede gedeelte is dat ik moet werken aan dat werk om het op tijd klaar te krijgen.
Zo ben ik nu begonnen aan een nieuwe opdracht om een portret te maken van een tweeling. Ik heb deze opdracht gekregen van een blogster en lezeres van mijn stukjes. Hier wil ik zeker een mooi werk afleveren maar er zitten een paar extra moeilijkheden bij dit nieuwe werk namelijk ik moet werken vanaf een zwart/wit foto en er moeten knuffels mee op het portret. Tot slot mag het portret ook niet te groot zijn volgens de opdrachtgeefster max. 50/60cm maar dat is dan alleen al voor het portret zonder de passe-partout.
Nu over naar het portret van Eliona dat ik nu aan het bespreken ben. Je ziet duidelijk dat ik als eerste begin met het gezicht. Ik doe dit meestal omdat dit bij een portret voor mij het belangrijkste onderdeel is. Indien dit niet slaagt dan is het gewoonweg absurd om verder te werken want dan werk je voor niets. Dan kan je misschien een mooi portret maken maar het is dan geen gelijkend portret. Je ziet dan ook dat ik altijd zeer nauwkeurig de verschillende onderdelen op de juiste plaats te zetten. Ieder gezicht kan je via een vast patroon opbouwen ,maar, je moet wel de afwijkingen die er bij ieder mens zijn, goed in het oog houden. Want het zijn die afwijkingen ten opzichte van het ideale gezicht die zeer belangrijk zijn voor de gelijkenis. Hoe klein deze afwijkingen ook maar zijn je moet er oog voor hebben. Je moet daarbij er zeer goed opletten dat je deze afwijkingen in hun juiste context en op de juiste wijze weergeven. Doe je dit niet dan loop je het risico om een karikatuur te maken en dan ben je helemaal van huis weg, tenzij je een karikatuur wil maken natuurlijk. Nog even terzijde het zijn die kleine afwijkingen van het gezichtspatroon die je bij karikatuur volledig gaat uitvergroten en dan dat lachwekkende maar toch herkenbare weergeeft.
Een van de grootste eigenschappen van een kindergezicht zijn de grootte van de ogen. Kinderen hebben over het algemeen veel grotere ogen dan volwassenen. Dit komt natuurlijk doordat het kindergezicht meestal veel kleiner is dan het gezicht van een volwassene. Daardoor gaan de ogen een meer en prominentere rol opeisen in het gezicht.
Ik ga het gezicht nu niet bespreken omdat ik dat in de volgende bespreking aan de hand van een uitvergrote foto veel beter kan doen. Vandaag wil ik nog zeggen dat ik de bovenkant van het hoofd vervolledigd heb ten opzichte van de foto. Anders moest ik het portret iets meer afgeknot gaan maken en meer tegen de bovenkant van het papier zetten en dat wilde ik helemaal niet. Let eens op het kleurgebruik dat ik toepas om het gezicht volume te geven of om het gezicht zijn driedimensionale vorm te geven. Want dat grijs op de zijkanten heeft een zeer grote betekenis in dit geval. Waarom ik dit doe en wat ik met de andere onderdelen van het gezicht doe zul je weer kunnen lezen in een volgend stukje.
foto 022
|
Ik ben Pierre Vanstipelen, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Priet.
