|
(foto: www.berendrechtonline.be)
Het Reigersbos in Berendrecht
De terugkerende reigers uit het zuiden zijn zes weken later dan anders (volgens de krant) weer neergestreken in het Reigersbos in Berendrecht.
Ik heb nochthans reeds eind februari in mijn tuin bij de vijver al ongewenst bezoek gekregen van een reiger en nadien nog een paar keer. Resultaat: vijf goudwindes, twee algeneters en een vijftal prachtige goudvissen met sluierstaart verdwenen.
Ondanks zijn beperkte oppervlakte van 4,3 ha, herbergde dit bos vroeger één van de belangrijkste reigerkolonies van België.
Samen met de omliggende gebieden was het domein bijzonder waardevol als broedplaats voor de blauwe reiger en als wandelgebied.
Door de aanleg van een afwateringssloot dwars doorheen het domein werd echter de waterhuishouding verstoord. De gevolgen voor het biologisch leven bleven niet uit. Het grondwaterpeil in het gebied is sterk gedaald. Door het ophogen van de poldergronden in de buurt gingen voedselrijke zones verloren en de jonge aanplantingen van de stad Antwerpen op de opgespoten zandgrond mislukten.
De Berendrechtse reigerskolonie bestaat al meer dan honderd jaar. De voorouders landden voor het eerst in 1906 in het bos van het 17de-eeuwse Kasteel van Berendrecht, het kasteel van de nu 87-jarige Graaf Daniel Le Grelle.
In de toenmalige polders vonden de reigers voedsel zoals vis, muizen en kikkers in overvloed. Maar dat is tegenwoordig niet meer zo. De enkele plassen die er nog zijn worden door de reigers in een minimum van tijd leeggevist. De vogels zoeken dan hun voedsel in vijvers bij particulieren. (waar ik dus kan over meepraten: ook vorige zomer heb ik 2x een reiger bij mijn vijver op bezoek gezien; achteraf had ik nog 12 vissen over van de 25).
Maar veel reigers laten de laatste decennia het Reigersbos links liggen en trekken naar sloten en plassen in Zeeland en naar het Verdronken Land van Saeftinge. In vogelvlucht is dat maar enkele kilometers verder. Het reigerbestand daalde van 355 nesten in 1950 naar nu nog een 50-tal.
Men vraagt dan ook met aandrang deze vogels niet te storen in hun doen, want als deze laatste ook nog eens ergens anders een rustiger plaatsje uikiezen om te broeden, dan blijft er niet veel meer over van het alom gekende Reigersbos.
(herwerking van mijn artikel van 23/02/08 over het Reigersbos)
|
