een selectieve kijk op de politiek en de actualiteit (en tussendoor ook eens iets anders)
31-07-2011
Toekomst Brusselaar
Het probleem 'Brussel' , maar gezien door de Brusselaars zelf.
(moeilijk, zo'n dialect lezen!)
Den avenier van de Brusseleirs.
As 'k in Schoerbeik maain kommiskes goen doon In de veur of in den achternoon den ziede veul gekamoefleide vraave en dei moote van eule pei deij klodde oen aave.
Vantaaid meij treulles vuij eule uuge of n spleit den vroeg 'k ma af of dak weit wat da 't er achter daane schal zit of achter deij rokke n aa meij, of e joenk mokke?
En 'k vroeg ma af, es da na ne slumme of 'n stoemme treen of es ze zuu lielek d'ak eu gezicht ni mag zeen.
Op iederen hoek van de stroet es er n moskeij en binne teen joer g'omme meij eule meij En as waaile den va ze leive goen fusioneire goen dei van den islam wel iet probeire en den Brusseleir deporteire
Den steike ze ons in e gruut reservoet gielegans gàncerkleit meij pinnekesdroet En veu nen Brusseleir te zien, goije moote betoele Binnen 15 joer hemme t oen ons goere.
Waaile kraaige den van deij gekamoefleide vraaveoepenotjes veuj onze smoel too 't aave
en vroege waaile, "en masse", vergiffenis oen onze kammeroed Menneke Pis.
We moeten niet zeuren over het druilerige weer.Veel mensen in Afrika zouden juichen bij zoveel regendruppels.
Dat was ongeveer de essentie van zijn weerpraatje dinsdagavond 19 juni op . Terwijl bij ons de regen met bakken uit de hemel viel , verwees Frank DEBOOSERE naar de droogte in de Hoorn van Afrika.
Frank Deboosere begon zijn praatje met de zogenaamde hondsdagen. Die starten volgens de volkskalender rond 19 juli en gaan gepaard met grote hitte. Nadien verwees Deboosere naar de droogte in Afrika.
"De term hondsdagen is gerelateerd aan het sterrenbeeld Grote Hond en blijkt afkomstig uit Egypte. Wanneer de Nijl die ook door Oeganda, Soedan, Ethiopië en Kenia stroomt buiten zijn oevers treedt, zorgt dat voor vruchtbaar slib. De jongste jaren is de rivier echter niet meer overstroomd en dat is een catastrofe voor duizenden mensen in de hoorn van Afrika."
Er wordt aan bijen gesleuteld om ze gezonder te maken.
De honingbij is waarschijnlijk het belangrijkste insect voor de wereldeconomie, want ze verzorgt de voortplanting van de gewassen in een groot deel van de fruit- en tuinbouwsector.
Maar de mens wilde een handelbare bij, die een maximum aan honing produceert met een minimum aan inspanning, van zowel mens als bij. En dat wreekt zich nu.
Omdat ze in de loop der tijden zo uitgeselecteerd geraakt zijn hebben ze veel van hun genetische diversiteit verloren.
Genetische verarming is zelden een recept voor groot succes, zodat de bijenbevolking in grote delen van de wereld zware klappen krijgt. Dit is zowel als gevolg van verarming van haar leefmilieu, als omdat ze onderhevig is aan aanvallen van vele parasieten zoals de varroamijt, waarover ik reeds sprak in vorig artikel, waardoor de bijen belaagd worden. De varroamijtziekte (Varroa destructor) is de belangrijkste bedreiging van de Europese honingbij. Wintersterfte van honingbijen is in de meeste gevallen toe te schrijven aan deze ziekte.
De varroamijt. De varroamijt op bijenlarven.
Vier jaar geleden brachten wetenschappers het genoom van de bij in kaart. Nu zijn ze, volgens het wetenschappelijke topvakblad Nature, naarstig op zoek naar de genen in het bijengenoom die de diertjes weerstand tegen de vele parasieten bieden. De ultieme bedoeling van de onderzoekers zou het genetisch opkrikken van de bijenweerstand zijn.
Een paradoxale situatie: wat de bijen mogelijk aan weerstand verloren zijn door de lange kunstmatige selectie door de mens, zou er binnen afzienbare tijd met genetische manipulatie weer bijgestoken worden. Zo blijven we bezig natuurlijk.
Sinds een tiental jaar stellen imkers wereldwijd vast dat het percentage bijenvolken dat de winter overleeft sterk achteruit gaat. Bijenkasten blijven onverklaarbaar leeg en hele bijenvolken verdwijnen zonder een spoor achter te laten. Dat is alarmerend, want bestuiving door honingbijen is van grote waarde voor de landbouw. De bijensterfte kan dan ook grote gevolgen hebben voor de voedselvoorziening en de economie.
De meeste experts zijn het er over eens dat de oorzaak moet gezocht worden in een mix van uitbreidende bijenziektes en -parasieten, de klimaatverandering, het gebruik van pesticiden en het verdwijnen van habitats en voedselbronnen voor de bijen. Over het relatief belang van al die factoren bestaat echter onenigheid en heel wat studies spreken elkaar hierover tegen.
Milieubewegingen spitsen de discussie toe op het gebruik van neonicotinoiden, een groep van insecticiden die op tien jaar tijd een kwart van de wereldmarkt heeft veroverd. Dat die producten schadelijk zijn voor honingbijen staat buiten kijf (Imidacloprid, het belangrijkste neonicotinoide is 7000 keer meer toxisch voor de bij dan DDT). Maar het belang van die toxiciteit als oorzaak van de verdwijnziekte wordt door enkele onderzoeken in twijfel getrokken. Als reactie wijzen de milieubewegingen erop dat nogal wat van die onderzoeken meegefinancierd zijn door Bayer en andere grote pesticideproducenten.
Een eenduidig wetenschappelijk verband tussen het gebruik van neonicotinoiden en de verhoogde bijensterfte is er niet, maar er zijn wel sterke aanwijzingen in die richting. Enkele landen met een grote imkertraditie (Frankrijk, Duitsland, Slovenië en Italië) hebben daarom het gebruik van die insecticiden al aan banden gelegd. Een verbod op Europese schaal is er niet. Voor de EU en ook voor de VS blijven de neonicotinoiden onschuldig tot het tegendeel bewezen is.
Als een belangrijke oorzaak van de verzwakking van bijenvolken wordt ook de varroamijt gezien, een parasiet is sinds de jaren zeventig aan een wereldwijde opmars bezig is.
Begin mei schreef het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken in zijn Misdaad- en veiligheidsrapport over België dat Antwerpen omwille van de haven een aantrekkelijk doelwit is voor georganiseerde misdaad. Omwille van zijn centrale ligging en goede verbindingen met het hinterland is de haven van Antwerpen inderdaad een honingpot voor criminelen.
Een andere factor die de Antwerpse haven aanlokkelijk maakt voor maffiosi, is zijn open karakter. Dagelijks rijden 140.000 mensen het havengebied binnen en buiten. Bovendien meet de haven 130 vierkante kilometer. De haven heeft woonzones, een natuurgebied en zelfs een cinemacomplex.
Komt daarbij uiteraard de enorme omvang van de trafiek. Na Rotterdam is Antwerpen de tweede grootste haven van Europa. In 2010 passeerden er welgeteld 8.468.476 containers. Het is onmogelijk om die allemaal één voor één te controleren. De douane streeft ernaar twee procent van alle aangegeven goederen te screenen onder meer met scanners maar zelfs dat is vandaag te hoog gegrepen. Niemand weet bijgevolg hoe groot het aandeel van de illegale trafiek is.
Waar Rotterdam bekend staat om zijn verbindingen met het Verre Oosten, is Antwerpen, buiten de traffiek vanuit het verre oosten, ook een typische trans-Atlantische haven. Van de 8,5 miljoen containers was 948.597 afkomstig uit Noord- en Midden-Amerika, 281.241 uit Zuid-Amerika. Een aantal rederijen heeft bovendien vaste lijndiensten naar Zuid-Amerika. "Wekelijks komen er zes tot zeven bananenschepen toe op een terminal in de haven. Het is onmogelijk om die allemaal binnenste buiten te keren"zegt Stanny De Vlieger, hoofd van de federale gerechtelijke politie van Antwerpen.
Om de twee jaar brengt de Amerikaanse Coast Guard een bezoek aan de haven van Antwerpen en keer op keer feliciteren ze België voor de getroffen beveiligingsmaatregelen. Frans Van Rompuy, directeur-generaal Maritiem Vervoer op de FOD Mobiliteit: "Antwerpen slaagt erin een goede combinatie tussen veiligheid en controle te hanteren. Men is hier effectief iets flexibeler dan in bijvoorbeeld Rotterdam. Maar dat komt de handel ten goede. Antwerpen is zeer goed georganiseerd."
Drugs.
In 2010 onderschepte de Belgische douane 5,5 ton cocaïne in de haven van Antwerpen. Straatwaarde: tussen de 192 miljoen (groothandel) en 275 miljoen euro (kleinhandel). Het goedje aangevoerd vanuit Peru, Panama, Colombia en Ecuador werd gevonden in 53 containers, maar zat verder ook verstopt tussen ladingen (namaak)bananen, (uitgeholde) ananas, broccoli en koffie. Dat laatste is een nieuwe trend: steeds meer cocaïne wordt aangevoerd in fruitladingen, aangezien dat moeilijker te ontdekken valt met de douanescanner. Volgens de VN behoort België samen met Nederland, Portugal en Spanje tot de belangrijkste toegangspoorten van cocaïne in Europa.
Daarnaast kon de douane vorig jaar in de haven de hand leggen op 2,6 ton marihuana, 2,5 ton hasjiesj, 260 kilo heroïne en 6,5 ton precursoren chemische ingrediënten om drugs te maken.
De federale gerechtelijke politie van Antwerpen opende in de periode 2009-2010 126 onderzoeken naar cocaïnetrafiek, 238 verdachten werden gearresteerd. Volgens de politie wegen Nederlandse organisaties daarin het zwaarst door.
Vorige week woensdag 20/7 is de Antwerpse douane, in samenwerking met de federale gerechtelijke politie, er nog in geslaagd om 18,7kilogram cocaïne in beslag te nemen. De partij cocaïne zat verstopt in het ruim van een schip, tussen een lading bananen. Diezelfde dag werd naast de eerste partij drugs ook nog eens 23 kilogram cocaïne ontdekt in een container met bananen die gelost werd vanuit hetzelfde bananenschip. Het bewuste vaartuig was afkomstig van Colombia.
Namaakartikelen.
In 2010 nam de douane 1,8 miljoen namaakartikelen in beslag op de haven van Antwerpen: van voedingswaren en dranken (208) over merkkledij (89.481) tot cds, dvds en cassettes (1,3 miljoen).
De sigarettensmokkel is gedaald. In 2008 werden 254 miljoen sigaretten in beslag genomen, in 2010 slechts 115 miljoen.
14.260 stuks namaakmedicijnen werden tegengehouden.
Wat in Noorwegen gebeurd is, is onvoorstelbaar. Aanslagen beramen en plegen, in het wilde weg dood en vernieling zaaien, dit alles zelfs totaal onverenigbaar met zijn zogezegde motieven, zoals o.a. dat de moslimwereld zijn opmars en verovering van Europa steeds verder versterkt. En het is niet te ontkennen: dit laatste is zeker een feit.
Moslimbevolking groeit verder aan.
Volgens een studie van het Amerikaanse Pew Research Center zal het aantal moslims in Europa tegen 2030 stijgen van 6 naar 8 procent van de bevolking. Opvallend is dat België rekening moet houden met een stijging van 6 naar 10,2 procent. Het is geen geheim dat deze evolutie het sterkst merkbaar is in de steden.
Eind 2009 raakte bekend dat niet minder dan 40 procent van de leerlingen die school liepen in het Antwerpse basisonderwijs moslim was. Uit de cijfers bleek bovendien dat de Scheldestad steeds meer islamitische concentratiescholen telde: in bijna een op de drie stedelijke basisscholen was reeds een meerderheid moslim.
Het islamitische bevolkingsaandeel zegt bovendien niet alles over het proces van vervreemding dat volop aan de gang is. Zo bleek begin vorig jaar uit de cijfers van de Studiedienst Stadsobservatie, waarin voor het eerst ook rekening werd gehouden met de etnische achtergrond van de bevolking, dat inmiddels reeds 36,1 procent van de Antwerpse bevolking allochtoon was. Opgesplitst naar leeftijd geven de cijfergegevens een zo mogelijk nog duidelijker beeld op de demografische evolutie. In de leeftijdsgroep van 10 tot 19 jaar bevonden zich namelijk 48,4 procent allochtonen, terwijl ze in de leeftijdscategorie van 0 tot 9 jaar met 56,4 procent reeds een meerderheid vormden. Niemand minder dan SP.a-schepen Monica De Coninck schatte toen dat tegen 2020 reeds twee op de drie jongeren van allochtone origine zal zijn.
Antwerpen gaat gewoon Brussel achterna, stelde socioloog Jan Hertogen, volgens wie Antwerpen reeds over tien jaar een allochtone meerderheid (55 procent) zal hebben. In één adem voegde hij er overigens aan toe dat zich ook in andere Vlaamse centrumsteden een gelijkaardig proces aan het voltrekken is. In Mechelen zal het aantal allochtonen (vandaag 27 procent) tegen dat jaar aangegroeid zijn tot 41 procent. Vlak daarna volgt Gent, waar het allochtone bevolkingsaandeel zou stijgen van 25 tot 38 procent.
Alle sussende praatjes ten spijt, bevestigen de cijfers telkens opnieuw dat, wanneer de huidige evolutie zich doorzet, de autochtone Vlamingen een minderheid in hun eigen steden dreigen te worden. Het spreekt bovendien voor zich dat in dergelijke omstandigheden om het even welk integratiebeleid helemaal onmogelijk wordt. De niet aflatende immigratie moet daarom dringend een halt worden toegeroepen. Tegenover de hier reeds verblijvende allochtonen moet het al te vrijblijvende integratiebeleid eindelijk worden vervangen door een kordaat beleid dat uitgaat van het principe aanpassen of terugkeren!
Oef, drie weken geen politiek gekrakeel of gehakketak. Want willen of niet, ge wordt er toch steeds mee geconfronteerd.
Toch heb ik voor vandaag nog enkele frapante uitspaken verzameld.
Koen Abts, politicoloog (K.U.Leuven): "De CD&V is getraumatiseerd door de verkiezingsnederlaag van 2010. De partij wil of durft zich niet te profileren en is vandaag een verdeelde en twijfelende partij."
Siegfried Bracke, N-VA: "Als CD&V en de andere partijen beslissen om toch een regering te vormen, zal N-VA daar met genoegen oppositie tegen voeren."
Karel De Gucht, VLD: "De Wever zal nooit in een federale regering stappen."
Wouter Beke, CD&V: "Misschien stapt CD&V niet in een regering"
Beke benadrukt dat de basishouding van zijn partij niet veranderd is sinds de verkiezingen van 13 juni 2010. "Die basishouding is dat we eerst nagaan hoe ernstig ze het menen met BHV en de staatshervorming. Eens dat achter de rug is, moet er gepraat worden over de begroting en het sociaaleconomische", klinkt het. "Ik sluit niet uit dat we een staatshervorming steunen en toch niet in de regering stappen", gaat Beke verder.
Joëlle Milquet, CDH:
Milquet denkt dat dit de onderhandelingen van de laatste kans zullen zijn.
Ik mag er niet aan denken wat er kan gebeuren indien we niet slagen. Maar we zullen slagen. We hebben ons daartoe veroordeeld. De acht partijen die nu rond de tafel zitten, willen allemaal een verregaande staatshervorming, maar wel eentje binnen een Belgische context, met een toekomst voor het land. Dat maakt het voor de Franstaligen veel gemakkelijker om te onderhandelen.
Daniël Termont, burgemeester van Gent:
Ooit zei onze toenmalige voorzitter Steve Stevaert: Socialisme zal gezellig zijn of zal niet zijn. Wel, de voorbije jaren was het niet meer gezellig.
Siegfried Bracke, N-VA kamerlid in Gent: (In Gent trekken SP.A en Groen! in 2012 als kartel naar de kiezer)
De socialisten hebben met de groenen problemen in huis gehaald in plaats van oplossingen.
Volgens Bracke moet de Gentenaar niet verwachten dat er met de groenen aan boord oplossingen zullen komen voor bijvoorbeeld de Roma-problematiek. "Alle Roma zullen welkom zijn", luidt het.
De Gentse afdeling van het Vlaams Belang heeft dan weer opgeroepen tot rechtse frontvorming bij de gemeenteraadsverkiezingen in oktober 2012. Op die manier wil de partij een antwoord bieden op het aangekondigde kartel SP.A-Groen! en de Gentenaar het rechtse beleid geven "waar hij al jarenlang om vraagt"
de Brusselse PS: "De Brusselse regering en de Brusselse instellingen functioneren niet. Er zijn te veel ministers en staatssecretarissen, er zijn te veel parlementsleden, die maar heel weinig politieke slagkracht ontwikkelen en die zich, kijk ook naar de agenda van de Brusselse ministerraden, druk maken om futiele onderwerpen. En dat in een gewest dat, onder druk van de demografische ontwikkelingen en de snel toenemende armoede, op instorten staat."
Dit alarmistische oordeel komt niet van een Brusselvijandige Vlaams-nationalist, wel van een belangrijke bron binnen de Brusselse PS. Anderen binnen zijn partij denken er net zo over, verzekert hij ons. Alleen blijft die bezorgdheid binnenskamers, omdat dit soort doemdenken koren op de molen vormt van de Vlamingen, die doorgaans kritisch staan tegenover de Brusselse constructie.
Een video over de zes faciliteitengemeenten in de Vlaamse rand rond Brussel.
"De zes" dat zijn natuurlijk Kraainem, Wezembeek-Oppem, Linkebeek, Wemmel, Drogenbos en Sint-Genesius-Rode. Gelegen in Vlaanderen en aangeschurkt tegen Brussel zijn het toch dorpen gebleven. Dorpen bovendien met een bloeiend Vlaams verenigingsleven en een rijk Vlaams erfgoed.
En besluit met ons dat deze dorpen niet in de handen mogen komen van de Franstaligen als pasmunt in de communautaire onderhandelingen!!
Film gerealiseerd in opdracht van het Halle-Vilvoorde Komitee.
Speciale dank aan de realisatoren, en aan RingTV en VZW De Rand voor het ter beschikking stellen van beeldmateriaal.
Deze video werd gerealiseerd voor de politiek-toeristische avond "De Zes Mooiste Dorpen van Vlaanderen" die plaats vond op 30 mei 2011 in het gemeenschapscentrum De Lijsterbes in Kraainem. Deze avond werd georganiseerd door de werkgroep De Zes, een ad hoc samenwerking tussen vzw "de Rand", Halle-Vilvoorde Komitee, Vlaamse Volksbeweging, Taal Aktie Komitee, Komitee der Randgemeenten, Vtb Kultuur, ADVN, Vlaams Komitee Druivenstreek-Spoorslag en het Overlegcentrum van Vlaamse Verenigingen.
Men had beter kunnen zeggen dat het ging over 'De Zes meest bedreigde dorpen van Vlaanderen.'
De Vlaming is de grote verliezer van de recente politieke ontwikkelingen.
Dat zegt de N-VA in een mededeling.
De teerling is geworpen: CD&V en Open Vld kiezen niet voor een Vlaams front met N-VA om een beter bod af te dwingen van de Franstaligen, maar laten de N-VA vallen en plooien opnieuw voor de PS,"
"De N-VA vindt het vooral pijnlijk voor de Vlamingen, want zij zullen de grote verliezers worden van dit schouwspel. Zij zullen worden opgezadeld met torenhoge belastingverhogingen terwijl Brussel een pak geld bij krijgt en de transfers vanuit Vlaanderen met minstens 1 miljard euro worden verhoogd. En intussen wordt dit land alweer niet ten goede hervormd, niet op institutioneel vlak en niet op sociaal-economisch vlak.
De N-VA stelt vast dat er aan geen enkele eis van de CD&V is tegemoetgekomen door de Franstaligen, ondanks grote beweringen in diverse media. Bij de splitsing van de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde ligt volgens de N-VA de nadruk vooral op de wetsvoorstellen van Elio Di Rupo en niet op die van Wouter Beke.
De vier toegevingen die CD&V verwijderd wou zien, blijven integraal deel uitmaken van de nota Di Rupo. De N-VA stelt zelfs dat de CD&V belachelijk wordt gemaakt door de cdH en MR-FDF, die publiek benadrukken dat ze te allen tijde nog extra amendementen kunnen indienen, tot en met zelfs de uitbreiding van Brussel.
Tot slot laat de N-VA zich nog kritisch uit over het Paleis met een knipoog naar de scherpe toespraak van de koning. Zo waarschuwde de koning dat er dringend een regering nodig is maar nu "mogen de heren en dames politici plots allemaal drie weken met vakantie. Blijkbaar wilde het paleis de Vlamingen, en de CD&V in het bijzonder, enkel de stuipen op het lijf jagen. De PS zal tevreden zijn.
Die pauze tot midden augustus is volgens het paleis nodig vanwege 'de grote vermoeidheid van alle onderhandelaars en hun medewerkers'.
Maar eigenlijk valt er niet veel te vieren. Het land is meer verdeeld dan ooit te voren.
In zijn toespraak ter gelegenheid van de nationale feestdag in 2009 hield Z.M. de Koning Albert II reeds een pleidooi om werk te maken van een doorgedreven staatshervorming. Het was in feite een smeekbede.
Bedoeld citaat uit de toespraak van Z.M. de Koning ter gelegenheid van de nationale feestdag in 2009: "Zoals u weet, kent ons land ernstige politieke moeilijkheden. Niettemin sta ik erop eraan te herinneren dat moeilijkheden en crisissen aanleiding kunnen geven tot heropleven en tot bedaren. De scheiding der geesten is geen fataliteit. Eenheid en verdraagzaamheid, met eerbied voor de identiteit van elke gefedereerde entiteit, zijn de enige uitweg in onze democratische samenleving. In ons land moeten wij nieuwe vormen van samenleven bedenken.... Laten we tot overeenstemming komen betreffende de staatshervorming. Dat moet ons de mogelijkheid bieden toekomstige uitdagingen beter aan te gaan.... We moeten tegelijkertijd een grotere verantwoordelijkheid geven aan de gemeenschappen, voor solidariteit zorgen en voor een efficiënte federale overheid met voldoende middelen."
Maar 2 jaar later staan we nog geen stap verder. De boot wordt door de Walen steeds met allerhande manoevers afgehouden.
Bij de regeringsonderhandelingen eisen de Franstaligen steeds maar extra compensaties voor elke zogezegde toegeving in verband met een staatshervorming of zelfs voor de normale toepassing van de wet (B-H-V). Om de mislukking van (pre)formateur Elio Di Rupo goed te praten wordt Bart De Wever als ware schuldige aangeduid, die na elke toegeving van hunnentwege zogezegd een nieuwe eis op tafel legde. Dat wordt de Franstalige bevolking althans wijsgemaakt. Bart De Wever wordt er meneerke nooit genoeg genoemd omdat hij een staatshervorming wil koppelen aan financiële verantwoordelijkheid van de gewesten. Ze snappen nog altijd niet dat de Vlamingen niet meer kunnen gesust worden met vage en onbetrouwbare beloften.
Na meer dan 400 dagen onderhandelen na de verkiezingen van vorig jaar is er nog altijd geen nieuwe regering. De Franstalige partijen doen zich wel struis voor, maar een Brussels PS-militant durfde het rechtuit te zeggen:
"Wij zijn bang."
Bang dat bij een grondige staatshervorming de enorme geldstromen vanuit Vlaanderen zullen verminderen of zelfs verdwijnen.
De toespraak van de Koning dit jaar leek me dan ook meer op paniek dan gewoon boos (zoals men het in de berichtgeving noemt) over de huidige stand van zaken. Want:Zonder staatshervorming geen België meer'.
In feite is het allemaal niet zo moeilijk om een nieuwe regering te vormen. Het is eigenlijk simpel: van onzentwege maar weer toegevingen doen zoals het altijd al geweest is
of zoals Elio di Rupo(PS) het vorig jaar al zei:
"Als de Vlamingen alles aanvaarden wat wij wensen, dan is alles in twee uur geregeld."
De volledige toespraak van koning Albert II ter gelegenheid van de nationale feestdag.
Dames en Heren, Beste landgenoten,
Op deze Nationale Feestdag had ik me graag verheugd, samen met u, over de eedaflegging van een nieuwe volwaardige regering. Helaas, zo ver zijn we niet, en ik betreur het.
Inmiddels nam de ontslagnemende regering tijdens deze lange onderhandelingen, efficiënt de gepaste maatregelen om het welzijn van de burgers op korte termijn te vrijwaren.
Desondanks blijft het dringend noodzakelijk een volwaardige regering samen te stellen die de nodige structurele hervormingen zal moeten doorvoeren op institutioneel en op sociaaleconomisch vlak. Vandaar mijn nieuwe oproep tot alle burgers, en in de eerste plaats tot de politieke verantwoordelijken.
Een vermaard Engels grondwetspecialist, Walter Bagehot, omschreef de prerogatieven van de grondwettelijke monarchie als volgt : het recht om te worden geïnformeerd, het recht om aan te moedigen, en het recht om te waarschuwen.
De jongste maanden heb ik vaak die twee eerste prerogatieven uitgeoefend tijdens mijn audiënties : geïnformeerd worden, en aanmoedigen. Samen met u wens ik nu publiekelijk, en in volle openheid, gebruik te maken van het derde prerogatief : het recht om te waarschuwen.
Ik doe dat krachtig en met overtuiging, om volgende redenen:
Ten eerste. Net als een groot aantal Belgen ben ik diep bezorgd om deze langste regeringsvorming sinds mensenheugenis. Het schept bij velen een gevoel van ongerustheid over de toekomst. Ik gaf me daarvan rekenschap tijdens mijn bezoeken in verschillende gewesten.
Ten tweede. Op den duur wekt deze crisis bij een aanmerkelijk deel van de bevolking onbegrip ten opzichte van de politiek die maar geen oplossing biedt voor de problemen. Het risico bestaat dat een vorm van poujadisme zou ontstaan die de democratie ernstig kan schaden.
Ten derde. Indien deze toestand aanhoudt kan, heel concreet, het socio-economische welzijn van alle Belgen worden aangetast. Men moet daar zeer bewust van zijn.
Ten vierde. Sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog is de rol van ons land in Europa een belangrijke troef geworden voor België. Wij werden als land, de facto, de hoofdstad van Europa en zijn een stuwende kracht geworden in dat grootse avontuur dat Europese eenmaking heet.
Ons land, met zijn culturele diversiteit, werd in zekere mate beschouwd als model voor de Europese Unie. Onze huidige situatie brengt ongerustheid teweeg bij onze partners, wat onze rol in Europa kan schaden en zelfs het elan van de Europese eenmaking die al voldoende wordt tegengewerkt door de eurosceptici en de populisten.
Ik zou me dus aan mijn taak onttrekken mocht ik nalaten aan de risico's te herinneren die alle Belgen lopen bij een langdurige crisis, en ook, mocht ik niet opnieuw aandringen bij alle politici, en bij hen die ze kunnen helpen, zich constructief op te stellen en snel een evenwichtige oplossing uit te werken voor onze problemen.
Al met Kerstmis sprak ik daarover, en ik citeer : "Bij het zoeken naar dat redelijk akkoord spreekt het vanzelf dat elke partij toegevingen zal moeten doen. Iedereen is dus verplicht zijn verantwoordelijkheid op te nemen. Het moment is daar, waarop de ware moed erin bestaat, vastberaden het compromis na te streven dat bijeenbrengt, en de tegenstellingen niet verscherpt."
"Als een dergelijke overeenkomst wordt bereikt, kan een nieuwe federale regering worden gevormd. Met de gefedereerde entiteiten zal zij maatregelen kunnen treffen om het welzijn van de bevolking te handhaven, en in alle kringen van het land nieuw vertrouwen te doen opleven. Al onze medeburgers verwachten dat." Einde citaat.
De burgers moeten niet alleen hun vertegenwoordigers aansporen moedige besluiten te nemen. Ze moeten zich ook inspannen om een grotere verstandhouding tussen onze gemeenschappen tot stand te brengen. De andere tegemoet gaan, zijn taal spreken, belangstelling tonen voor zijn cultuur, hem beter leren begrijpen, het zijn allemaal uitingen van modern burgerschap.
Maar onze interne problemen mogen echter niet veroorzaken dat wij ons egoïstisch in onszelf zouden terugtrekken en ons van de buitenwereld vervreemden. Zo wou ik met u de emotie delen die ik ervaarde bij de uitreiking van de Koning Boudewijnprijs voor ontwikkelingswerk aan de Congolese arts Denis Mukwege.
In bijzonder lastige omstandigheden verzorgt en helpt hij, in Oost-Congo, vrouwen die zwaar werden mishandeld. Ik doe een beroep op ons land, op de Europese Unie en op de Verenigde Naties om efficiënt met de overheid in Congo, en in de buurlanden, samen te werken om dit drama te doen ophouden. Tegenover zulke toestanden mogen we niet onverschillig staan.
Dames en Heren, Beste landgenoten,
In de vaste hoop weldra een einde te zien aan deze te lange periode van politieke instabiliteit wensen de Koningin, ikzelf en onze Familie u allen een echte Nationale Feestdag in verbondenheid.
Uit het jaarverslag van het onthaalbureau inburgering blijkt dat Antwerpen vorig jaar officieel 11.200 nieuwkomers telde tegen 7.569 in 2009. De instroom van nieuwkomers was in 2010 anderhalve keer zo groot als het jaar voordien. Daarmee is Antwerpen goed voor een kwart van alle nieuwkomers in Vlaanderen.
De algemene regularisatie van eind 2009 zorgde voor een tijdelijke daling van het aantal illegalen in de stad. De cijfers van de medische zorgverstrekking aan illegalen tonen een halvering in december 2010 (435 dossiers) t.o.v. januari 2010 (821 dossiers). Uit deze cijfers kan men afleiden dat er zich in Antwerpen mometeel toch nog tussen de 10.000 en 15.000 illegalen bevinden.
In de eerste zes maanden van dit jaar (2011) zijn er in ons land 11.281 asielaanvragen ingediend. Dat zijn er 32% meer dan dezelfde periode in 2010.
Ongeveer een kwart van de inwoners van België is van allochtone oorsprong (socioloog Jan Hertogen).
In België wonen zo'n miljoen mensen met een vreemde nationaliteit. Daarbij komen nog eens ruim één miljoen vreemdelingen van 194 verschillende nationaliteiten die sinds 1948 Belg zijn geworden. Dertig procent komt uit Marokko. Bijna de helft van de nieuwe Belgen werd dat na 2000. Ons land telt ook nog eens 750.000 Belgen met ouders van allochtone oorsprong.
Dat maakt dat 2,75 miljoen inwoners van buitenlandse komaf zijn.
Ten gevolge van het groeiend aantal geregulariseerden is er ook een groeiend aantal Nederlandsonkundigen in Antwerpen.
Maar geen nood. Voor de communicatie krijgen deze vreemdelingen van de stad gratis een tolk toegewezen.
Het groeiend aantal Nederlandsonkundigen, waaronder ook vele met reeds de Belgische nationaliteit, kost handenvol geld.
De Stedelijke Tolk- en Vertaaldienst (STA) heeft 4 tolken in vast dienstverband en circa 60 freelance-tolken. Deze hebben in de periode 2007-2010 in totaal 13.829 opdrachten uitgevoerd welke 15.765 tolkbeurten en 9.870 vertaalopdrachten inhielden. De tolken in dienstverband kostten de stad 400.000 euro. De vertaal- en tolkkosten geleverd door de externe tolken (de freelancers) bedroegen nog eens een bijkomende 691.825 euro. Hierin zijn de kosten voor ondersteunende diensten nog niet inbegrepen.
Voor de Antwerpse stadskas bedraagt de kostprijs voor de tolkdiensten dus om en bij de 300.000 euro per jaar.
Een zelfde stijgende trend kan waargenomen worden bij de Provinciale Tolkendienst TOPA. Het aantal tolkaanvragen steeg hier van 1.850 in 2007 naar 4.003 in 2010. In 2010 kostte de werking van TOPA 119.732 euro.
Het Vlaams Belang wil al deze kosten laten betalen door de gebruikers.
Het OCMW van de Stad Antwerpen sluit 2010 af met een tekort van 13,7 miljoen euro of omgerekend 552,66 miljoen BF dat door de belastingbetaler zal moeten opgehoest worden.
Dit tekort is voornamelijk het gevolg van het groot aantal regularisaties.
Het Antwerpse OCMW wordt stilaan maar zeker de steunkas voor asielzoekers en geregulariseerden. Nog amper 15% van de steuntrekkers zijn autochtonen.
Als er geen structurele maatregelen komen, zal het de komende jaren niet anders zijn.
Door de enorme immigratietoevloed kan er bovendien niet gezorgd worden voor een degelijke en efficiënte inburgering, wat de leefbaarheid van de stad absoluut niet ten goede komt.
Sinds de regering in juli 2009 een akkoord bereikte over de nieuwe criteria van de toenmalige regering Van Rompuy en twee jaar na de lancering van de regularisatiecampagne zijn 17.276 dossiers geregulariseerd en hebben ongeveer 28.000 mensen die illegaal in het land waren papieren gekregen. Dat zijn dan enkel de mensen die van de nieuwe criteria gebruik konden maken.
Ongeveer twee op drie illegalen zijn geregulariseerd op basis van hun 'lokale duurzame verankering', een criterium dat slechts drie maanden kon worden ingeroepen. Daarnaast waren er ook veel verblijfsvergunningen voor asielzoekers wier procedure onredelijk lang aansleepte en families met schoolgaande kinderen.
Het totale aantal regularisaties ligt nog beduidend hoger omdat de Dienst Vreemdelingenzaken (DVZ) intussen ook nog steeds de eigen criteria hanteert die al bestonden voor 2009.
Europa werkt koortsachtig aan een stevige aanpak van de eurocrisis.
Daarbij staat één vraag centraal: wie betaalt het gelag?
De meest voor de hand liggende optie is:
de Europese belastingbetaler!
⇒ Zie ook mijn artikel van 24/6/2011 : Vlaanderen melkkoe.
Er werd al een Europees stabiliteitsfonds opgericht ten belope van 750 miljard euro, te financieren door ons allemaal. Daarbovenop heeft de Europese Centrale Bank de noodlijdende landen al voor meer dan 400 miljard gesteund.
Achter deze ECB staan de nationale centrale banken en daarachter de nationale belastingbetalers.
Ondertussen is het schuldenprobleem veel groter geworden dan dat het oorspronkelijk was en zijn meer landen geïnfecteerd door het eurovirus.
Alle zwakke eurolanden hebben boven hun stand geleefd doordat zij of hun economie kwistig euros geleend kregen.
Drastisch saneren en hervormen is nu de boodschap. Maar dat blijkt maar moeilijk te werken.
Enerzijds lijkt de remedie erger dan de kwaal, in die zin dat ze de economie de dieperik in stampt. waardoor een land als Griekenland in een uitzichtloze spiraal van steeds meer schuld terecht komt.
De straatprotesten en stakingen en de houding van de eigen bevolking die niets meer wil betalen, zorgen ervoor dat het allemaal nog erger wordt. En zonder medewerking van de bevolking kan geen enkel hervormingsprogramma slagen.
Voor de Europese belastingbetaler is alvast één zaak duidelijk: de rekening loopt op en zal op één of andere manier gezamenlijk moeten betaald worden. Er circuleren al schattingen over een totaalkost van meer dan 3.000 miljard.
Waarom moeten wij allemaal opdraaien voor het slechte beheer van andere landen? Het is opvallend dat het overwegend zuidelijke landen zijn.
Op de vroegere Oostbloklanden die intussen ook lid van de EU geworden zijn moeten we niet veel rekenen, want die zijn enkel bij de gemeenschap gekomen om te zien wat ze er kunnen uithalen en niet om wat ze kunnen bijdragen.
Laat die frauderende Grieken, luie Spanjaarden en Portugezen, spilzuchtige Italianen en gelddronken Ieren zelf hun geldproblemen oplossen. Potje breken, is potje betalen. Dit is het gevoel en de mening van een verontwaardigde publieke opinie bij de betere leerlingen van de Unie.
- Jan Kees de Jager Nederlands minister van financiën (CDA):
Griekenland had nooit in de eurozone gemogen.
(Bron: o.a. Marc De Vos docent aan de UGent in Knack)
Ik wou gisteren een artikeltje brengen over familienamen, met daarbij een lijst met de 50 meest voorkomende familienamen in België en in de gewesten. Maar telkens ik die lijst copiëerde, blokkeerde mijn internetverbinding. Ik heb het op allerhande manieren geprobeerd en er zeker 3 uur mee bezig geweest. Als het dan toch eens lukte om door te sturen, was daarna mijn blog helemaal in verwarring, zodat ik het terug moest verwijderen om mijn blog weer in orde te krijgen.
Zal het vandaag nog eens proberen, maar dan zonder die lijst van 50.
Onze familienamen zijn officieel vastgelegd in de Franse tijd.Napoleon stelde bij een Keizerlijk Decreet het aannemen van een vaste familienaam verplicht.In België gebeurde dat in 1795, in Nederland in 1811.
Niet iedereen vond dat een goed idee en vele plattelandsbewoners gaven uit protest een grappige, een onnozele en/of belachelijke naam op omdat die Fransen die naam toch niet begrepen en omdat ze dachten dat die namen met de Fransen weer zouden verdwijnen.
Sindsdien kan er, tenzij om gewichtige redenen, niets meer aan de spelling van de namen gewijzigd worden.
Vandaag dragen hele generaties nog steeds de gevolgen van de keuze van hun voorouders.
Ook kunnen er geen nieuwe namen meer worden gevormd. Het aantal familienamen kan enkel worden uitgebreid door migratie van buitenlanders.
Volgens de Directie statistiek van de federale overheidsdienst Economie waren er op 31 december 1997 (laatst gevonden cijfer) in de bevolkingsregisters in België 316.295 verschillende familienamen geregistreerd. Iets meer dan de helft van deze namen (53%) kwam slechts 1x, 2x of 3x voor. De meeste van deze laagfrequente familienamen zijn buitenlandse namen.
Familienamen kunnen we in vier groepen indelen:
afstammingsnamen:duiden een genealogische relatie aan: afstamming van een persoon uit de familie (Peeters, Janssens, Florizoone,Mariën, Adams, Ooms)
geografische namen: geven de geografische herkomst van de naamdrager aan (Van Mechelen, De Waal, Van Ackere, Vandenheuvel)
beroepsnamen: duiden het beroep, het ambt of de activiteit van de eerste naamdrager aan (Brouwers, Vissers, De Keersmaecker, Bakker, Mulder)
eigenschapsnamen:karakteriseren de naamdrager op basis van opvallende fysieke eigenschappen of psychische eigenschappen. (De Groot, De wit, De Wilde)Ook diernamen, waarbij mensen met dieren worden vergeleken, worden tot deze groep (Devos, De Pauw, De Leeuw).
Meest voorkomende familienamen in België en verdeeld per gewest (laatst beschikbare lijst: 2008)
1. Dubois 2. Lambert 3. Martin 4. Dupont 5. Simon 6. Dumont 7. Leclercq 8. Laurent 9. Lejeune 10. Renard
9596 8806 6928 6534 6322 6287 6281 5846 5539 5503
Op lange termijn zullen steeds meer mensen dezelfde familienaam dragen, terwijl een groot deel van de nu al zeldzame namen over één of twee generaties verdwenen zal zijn. In de toekomst zullen steeds meer Vlamingen Peeters of Janssens (en steeds meer Nederlanders De Jong of De Vries) gaan heten. Omdat zij nu al met zovelen zijn, hebben zij de meeste kansen om hun familienaam door te geven aan nakomelingen. De familienamen die nu al weinig frequent zijn, dreigen daarentegen in snel tempo te verdwijnen.
Deze tijd van het jaar (wel bij wat beter weer dan dezer dagen), nodigt uit om er eens met de fiets op uit te trekken of een fikse wandeling te maken. Zo hebben wij de voorbije jaren reeds verschillende malen langs alle fietsknooppunten in de wijde omgeving en tot over de Nederlandse grens gefietst, zij het veelal in een andere combinatie.
Indien je merkt dat er aan de bewegwijzering of de andere infrastructuur van de toeristisch recreatieve route iets scheelt, kunt ge dit melden aan de routedokter.
Zestien routedokters staan in voor het onderhouden van bordjes, wegwijzers, zitbanken en picknicktafels langs het fietsknooppuntnetwerk, de wandelknooppuntnetwerken, het ruiterknooppuntnetwerk en de officiële bewegwijzerde auto- en fietsthemalussen.
Kleine klussen, zoals die met betrekking tot bewegwijzering of voor omleidingen bij onderbrekingen, lost de routedokter meteen zelf op binnen de 72 uur. Grotere ingrepen gebeuren door de bevoegde diensten.
Je bereikt de routedokter via zijn site, waar ge een meldformulier vindt.
Vandaag 12 juli wordt de 10e etappe in de Tour de France gereden van Aurillac naar Carmaux, een rit van 161 km met vier beklimmingen.
De Tour is nu meer dan een week bezig en nog niet van doping-gevallen gehoord.
Maar dat kon niet uitblijven natuurlijk.
Gisteravond maakte de Tour-organisatie bekend dat de Rus Alexandr Kolobnev als eerste renner tegen de lamp gelopen (gereden) is. Bij een controle op 6 juli (de 5de rit) testte hij positief op HCT (hydrochloorthiazide).
Enkele uren nadat de organisatie van de Ronde van Frankrijk maandagavond de positieve dopingtest bekendmaakte heeft de ploegleiding van zijn team de 30-jarige Rus ontslagen.
Kolobnev stond na de negende Tourrit op een 69e plaats in de stand, op 22min. en 15sec. van geletruidrager Thomas Voeckler.
Kolobnev wordt voorlopig niet geschorst door de internationale wielrenunie UCI, gezien de ''specifieke aard van het product."
Vandaag 11 juli vieren we het feest van de Vlaamse Gemeenschap.
Aan de basis van deze feestdag ligt 11 juli 1302 : de Guldensporenslag.
Een stukje geschiedenis: Frankrijk was sinds 1294 in oorlog met Engeland. Vlaanderen koos de kant van Engeland. Daarop viel Frankrijk Vlaanderen binnen en één voor één vielen de Vlaamse steden in Franse handen. De toenmalige koning van Engeland, Edward I, zond hulptroepen, maar trok zich nadat hij opnieuw vrede had gesloten met Frankrijk, in maart 1298 uit Vlaanderen terug. Nadat Frankrijk zijn gezag over Vlaanderen hersteld had, werd op 6 januari 1300 een wapenstilstand ondertekend. Een aantal belangrijke ridders, o.a. graaf Gwijde van Dampierre, werden gevangen gezet en er werd een Franse landvoogd aangesteld. In mei 1301 hield de Franse koning Filips IV zijn Blijde intrede in de Vlaamse steden. Bij deze gelegenheid werd een deel van de hoge belastingen afgeschaft, maar dit was enkel in het voordeel van de patriciërs, de vooral Fransgezinde leliaarts. De populaire wever uit Brugge Pieter De Coninck, probeerde op te komen voor de zaak van de ambachtslieden en de volksklasse, maar werd als gevaarlijke opjutter gevangen genomen en later verbannen. Op 17 mei 1302 arriveerde in Brugge een Frans bezettingsleger onder leiding van graaf Jacques de Châtillon. De inwoners vreesden voor een bloedbad en gingen onder de leiding van Jan Breydel en Pieter De Coninck in de vroege ochtend van 18 mei zelf in de aanval. De Bruggelingen gingen van deur tot deur met de vraag 'Zijt gij's gilden vriend' of 'Schild of Vriend' om zo de Franstaligen te identificeren want die konden het woord 'schild' niet uitspreken. Minstens 120 Fransen kwamen om. Om de slachting in Brugge te wreken en het graafschap Vlaanderen terug onder controle te krijgen, trok het Franse leger in juni 1302 Vlaanderen binnen. Op 8 juli 1302 kwamen ze met 8500 krijgservaren soldaten, ridders te paard en zware wapens aan in Kortrijk aan de Groeninghekouter. Het Vlaamse leger, voornamelijk bestaande uit ambachtslieden en boeren, stelde zich op aan de Groeningebeek en de Grote beek. De strijd begon rond de middag van 11 juli. Om over de beken te geraken moesten de Franse ridders afremmen en aan de overkant werden ze opgewacht door het Vlaamse voetvolk uitgerust met lansen en goedendags. De lans of piek werd schuin naar voor in de grond geplant om de aanstormende paarden ten val te brengen en dan sloegen de goedendags toe om de paarden en de ridders te doden. Toen de Fransen zagen dat hun ridders zomaar werden afgeslacht, sloegen zij op de vlucht. De strijd werd in het voordeel van de Vlamingen beslecht toen de Franse opperbevelhebber Robert II van Artois sneuvelde.
Op het slagveld werden nadien honderden gouden sporen teruggevonden, vandaar de naam 'Guldensporenslag'.
Klassieke heraldische leeuw
Gestileerde leeuw
De gebeurtenissen van 1302 zijn tot het collectieve bewustzijn van de Vlamingen gaan behoren en liggen vandaar mee ten grondslag aan de officiële symbolen van de Vlaamse Gemeenschap. Vandaag geldt de Guldensporenslag als symbool voor de vele taalstrijden tussen Vlamingen en Franstaligen. In 1973 heeft de Vlaamse Gemeenschap 11 juli uitgeroepen als officiële Feestdag van Vlaanderen. (verschillende bronnen)
De eerste tijgerbloemen zijn open. Jammer dat ze slechts één dag bloeien. Maar er staan al botten klaar om morgen open te gaan.
Deze struik staat ook mooi in bloei. Ik kan niet zo direkt op de naam komen, maar kan het nu niet opzoeken vermits ik momenteel weer vasthang aan die sondevoeding.
⇒ Deze hortensia-soort is de Hydrangea 'Annabelle'.
Alles wordt steeds maar duurder zodat we wel eens meer gaan nadenken over bepaalde uitgaven.
Maar in ons huishouden zijn we toch nog steeds niet erg economisch ingesteld.
Uit onderzoek blijkt namelijk dat een gezin van 4 personen gemiddeld voor 17,39 europer maand aan eten weggooit. Vooral fruit en groenten belanden al eens bij devoedsel afval, gevolgd door vers vlees en charcuterie.
Bovendien blijkt uit het onderzoek dat, hoe jonger de gezinsleden, hoe hoger het bedrag aan weggedooid eten is.
Volgens het Onderzoeks- en Informatiecentrum van de Verbruikersorganisaties verspilt de Belg elk jaar gemiddeld 15 kilo voedsel, met een waarde van 175 euro.
De verspillingbegint al bij het kiezen van producten en hoeveelheden in de winkel. In negen op de tien gevallen worden producten weggegooid uit hygiënische of veiligheidsoverwegingen. Tijdens de feestperiode rond Nieuwjaar wordt 13 procent van de voorziene voedingsproducten weggegooid. Dat is het dubbele van wat op andere dagen in de vuilnisbak belandt.
Een goede raad: het is aangewezen om voor het winkelen al een lijstje te maken met de ingrediënten die nodig zullen zijn voor uw (feest)maaltijd. Aankopen aanpassen aan de behoeften is ook een tip. Met een volle maag winkelen zou ook helpen om minder te kopen.
Nu hij van alle partijen het antwoord op zijn formateursnota gekregen heeft, gaat formateur Elio Di Rupo vanmiddag om 16u naar de koning. Hij zal met het staatshoofd de mogelijkheden bespreken van hoe het nu verder moet nu de N-VA zijn formateursnota afgewezen heeft.
Bart De Wever - kop van Jut.
Over de verdere regeringsonderhandelingen heerst nu de grootste onduidelijkheid. Formateur Elio Di Rupo hamerde er immers steeds op dat hij niet zonder Bart De Wever en zijn N-VA zou onderhandelen. Donderdagnamiddag circuleerden al geruchten dat hij zijn ontslag zou aanbieden.
De baard-laten-groeiers zullen nog wat moeten volhouden.
Bart De Wever wil niet onderhandelen over de vorming van een regering op basis van de formateursnota van Elio Di Rupo. Daarmee is de politieke impasse nu helemaal compleet. Knack verneemt dat CD&V verdeeld gestemd heeft over de nota Di Rupo.
Herman Matthijs, VUB-professor en specialist overheidsbegrotingen haalt in een opiniestuk voor Knack vernietigend uit naar de nota van formateur Elio Di Rupo.
'Dit is niet de lang aangekondigde Copernicaanse omwenteling.'
"Formateur Elio Di Rupo heeft op Independance day zijn lang verwachte nota afgeleverd. Globaal beschouwd kan men stellen dat dit een typische PS nota is die pleit voor een beperkte staatshervorming in het kader van het huidige federale model alsook een uitgebreid pakket van hogere en nieuwe taksen. Dit werkstuk van de formateur is een verlengde van de traditionele PS strategie van de Status quo. Deze nota bevat geen structurele veranderingen voor het institutioneel, economisch en budgettair systeem.
Maar dat mag ook geen verrassing zijn omdat de PS in de aanloop van de verkiezingen van juni 2010 al stelde dat ze geen vragende partij was voor een grootse staatshervorming en geen voorstander was voor saneringen in de uitgaven."
In de krant van eind vorige week lezen we: Criminaliteit in ons land daalt voor het eerst in vijf jaar.
'Vooral de grote criminaliteit in ons land neemt af. Zo zijn er minder diefstallen en afpersingen. Ook het aantal woninginbraken en autodiefstallen.'
Maar er werden vorig jaar 203 moorden gepleegd, 28 meer dan in 2009. Ook het bezit van drugs stijgt zorgwekkend (24.819 boetes opgemaakt of 8% meer dan een jaar voordien) en het illegaal bezit van wapens is met maar liefst 32% toegenomen.
Allemaal toch niet zo geruststellend vind ik.
En wat voor Antwerpen?
⇒ Bussen van De lijn worden met stenen bekogeld, aan bushokjes worden mensen beroofd of zonder reden in elkaar geslagen, afrekeningen in het criminele en drugsmilieu stapelen zich op, het aantal woninginbraken en diefstallen blijft stijgen. De politie vlucht voor allochtone relschoppers in Borgerhout in plaats van op te treden
Antwerpen lijkt wel het Chicago aan de Schelde te worden.
Voor Antwerpen kunnen we niet spreken van een zogezegde daling van de criminaliteit, maar na de opvallende stijging in 2009 (+ 9%) stagneert deze op het hoogste niveau ooit.
Het totaal aantal aangegeven criminele feiten in 2010: 56.746.
Dit zijn gemiddeld 156 feiten per dag. Vele feiten worden echter nooit aangegeven.
Voor woninginbraak, diefstal met geweld, handtasdiefstal en diefstal gewapenderhand is er een globale stijging met 5%:
- Woninginbraken: status quo met 14 aangiftes per dag.
- Diefstallen uit autos: stijging met 15%
- Diefstallen met geweld: + 8%
Daarbij blijft het aandeel van vreemdelingen in de criminaliteit (gevatte daders) in Antwerpen jaarlijks toenemen. (zie mijn artikel van 16/6: Vreemdelingencriminaliteit)
In 2010 gaat het al om 5.066 daders op een totaal van 11.233. Bij deze cijfers moet men bedenken dat een belangrijk deel van de hier verblijvende allochtonen over de dubbele nationaliteit beschikt en in de criminaliteitsstatistieken niet als vreemdeling maar als Belg geregistreerd staat. Het aandeel van daders met allochtone afkomst is aldus nog een heel stuk groter.
Ten tijde van burgemeester Leona Detiège werd een zerotolerantie gevoerd waarbij wijken werden opgekuist van de maffia, tippelprostitutie en drugsdealen. Maar burgemeester Patrick Janssens vond een zerotolerantiebeleid niet langer noodzakelijk met alle nefaste gevolgen vandien.
Zowat de hele criminaliteitsstijging van de jongste 20 jaar is een gevolg van de immigratie-invasie die te danken is aan de Europese opengrenzenpolitiek.
"De tijd dat Vlaanderen op de tweede plaats komt is voorgoed voorbij."
Luc De Bruyckere, voorzitter Voka,
Het primair tekort van Wallonië bedraagt vandaag 6 miljard euro, terwijl dat in 2006 niet meer dan 1 miljard euro was. Wallonië leeft boven zijn stand, want deze toestand kan maar worden volgehouden dankzij de transfers vanuit Vlaanderen.
Rik Van Cauwelaert, directeur van Knack.
Het gaat in deze politieke crisis al lang niet meer om communautaire perikelen als de splitsing van de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde. De echte inzet is de machtsverhouding tussen de nettobetaler, Vlaanderen, en de netto-ontvangers, Wallonië en Brussel. Kortom: het voortbestaan van het federale koninkrijk waar de Franstalige partijen niet meer in geloven.
We zitten ondertussen reeds meer dan een jaar zonder regering. Moeten we nu al of niet fier zijn om dit historisch wereldrecord op onze naam te hebben? Alhoewel: we hebben een regering van 'lopende zaken' en die doet het goed of zelfs beter dan de vorige regering.
Maar nu: we hebben het allemaal gehoord en gezien in het nieuws:
De formateursnota is er. Wat nu?
Ons land heeft op vijf vlakken grote hervormingen nodig.
Di Rupo wees er bij het begin van zijn persconferentie op dat hij een compromis moest smeden zowel over de begroting als over de sociale, economische en institutionele hervormingen.
Di Rupo had het over vijf grote hervormingen die nodig zijn om de toekomst te garanderen:
- Een sanering van de overheidsfinanciën, met een begroting die ons land moet beschermen tegen speculatie.
- De zesde staatshervorming. Daarbij horen een duurzame oplossing voor BHV en Brussel, en een responsabilisering van de deelstaten.
- De hervorming van de bijzondere financieringswet, en meer fiscale autonomie voor de gewesten.
- Sociaal economische hervormingen: zowel op de arbeidsmarkt als op het vlak van pensioenen.
- Maatschappelijke hervormingen: aanpassen van het asiel- en migratiebeleid, Jusititie, een 'versterking van de veiligheid' en de politieke vernieuwing.
Di Rupo zelf wil het weekend gebruiken om zich te buigen over een mogelijke coalitie. Op de RTBF-radio zei hij dat hij heel duidelijk een engagement wil van de partijen. Als ze 'ja' zeggen maar zich onwillig opstellen in de onderhandelingen, zal Di Rupo daar snel komaf mee maken.
Enkele eerste reacties in politieke kringen:
Wat alvast opvalt is dat de onderhandelende partijen niet geneigd zijn snel commentaar te geven en de partij van de formateur zelf wacht de reactie van de andere formaties af.
PS-minister Paul Magnette: Het is een moedige nota. Het werk van een formateur die er alles aan gedaan heeft om boven zijn partij uit te stijgen. Het is zeker niet de nota van de voorzitter van de PS.
MR-voorzitter Charles Michel is de eerste partijvoorzitter die een officieel standpunt inneemt en laat weten dat zijn partij wil onderhandelen op basis van de nota van formateur Elio Di Rupo. Hij merkte wel op dat zijn partij nog om enkele verduidelijkingen vraagt.
De niet-benoemde MR-burgemeester van Wezembeek-Oppem, en de FDF'er vanLinkebeek, hebben de tekst van Di Rupo al afgeschoten. De eerste stelde dat het document 'niets voorstelt', de tweede vindt dat de nota '80.000 Franstaligen in de rand laat vallen'.
Elio Di Rupo geeft de 9 partijen aan de onderhandelingstafel tot donderdag de tijd om te reageren op zijn formateursnota. Wie zich er niet in kan vinden, moet dit meteen zeggen.
De formateur hoopt in ieder geval dat de N-VA voluit 'ja' zegt op de nota. Zonder de N-VA hoeft het voor hem niet.
Johan Vande Lanotte (SP.A) ziet Di Rupos nota als het einde van een proces. Er zitten stukjes in van de notas van Wouter Beke (CD&V), Bart De Wever (N-VA) en van mij. Dat bewijst dat die werken van de afgelopen maanden toch iets goed opgeleverd hebben.
Di Rupo heeft zeven weken aan de nota gewerkt. Zo te horen op zijn persconferentie is na zijn operatie aan de stembanden, zijn uitspraak van het Nederlands er toch niet op vooruit gegaan.
Prins Laurent mocht met zijn familie nog eens mee naar een officiële plechtigheid.
Hierbij slaagde de prins erin om eens te meer alle aandacht naar zich toe te trekken.
Bij de aanvang van het kerkelijk huwelijk van prins Albert II van Monaco en Charlene Wittstock voorbije zaterdag, struikelde prins Laurent voor het oog van de wereldpers namelijk over de rode loper en kwam onzacht neer. Vier leden van de erewacht schoten onmiddellijk ter hulp om hem overeind te helpen.
- 979 - Vorig jaar werden in ons land 979 cannabisplantages opgerold. In 2002 ging het nog maar om 37 plantages.
De teelt van cannabis is dus aan een opmars bezig. De geschatte productie vorig jaar zou vijftig ton bedragen. De omzet op groothandelsniveau wordt geschat op 130 miljoen euro.
In Vlaanderen werden 715 plantages opgerold met Limburg (241) en Antwerpen (182) als koplopers.
In twee op de drie ontdekte plantages was er wel sprake van minder dan vijftig plantjes.
- 50% -Bijna de helft van de leerlingen in het Antwerps stedelijk basisonderwijs is moslim. Dat is een stijging met net geen twaalf procent tegenover het schooljaar 2007-2008. In het Gemeenschapsonderwijs kent men hetzelfde fenomeen.
- 2 derde -Van de 4.134 leerlingen die in de beruchte wijk 2060 in Antwerpen naar de basisschool gaan, spreken er 2.623 thuis geen Nederlands. Dat is liefst 63,4 procent.
Uit de bevolkingscijfers van het ministerie van Economische Zaken blijkt dat het aantal vreemdelingen op 1 januari 2010 met 1.057.666 de kaap van de 1 miljoen inwoners had overschreden. Uit de recentere cijfers van het Ministerie van Binnenlandse Zaken blijkt dat dit aantal een jaar later reeds was aangegroeid tot 1.107.874.
In deze statistieken zijn de Nieuwe Belgen niet inbegrepen, zodat het werkelijke aantal nog een flink pak hoger ligt dan de officiële cijfers doen vermoeden. Om een reëel beeld te geven van de aangroei van de vreemdelingenpopulatie moet er rekening gehouden worden met dit aantal Belgwordingen.
Sinds in 2000 de Snel Belg-wet, de meest lakse nationaliteitswetgeving ter wereld, werd ingevoerd, werden niet minder dan 400.000 vreemdelingen 'Belg'. Die verdwenen dan wel uit de statistieken, maar niet uit het land. Ondanks deze grote verdwijntruc blijven de immigratiecijfers alsmaar aangroeien.
Hoe men het ook draait of keert: het is duidelijk dat de immigratie compleet uit de hand aan het lopen is. We kunnen zonder meer spreken van een tijdperk van hypermigratie. In elk normaal land zou zulke vaststelling meteen leiden tot drastische maatregelen. Alleen in België blijft men dit alles lijdzaam ondergaan.
Evenmin inbegrepen in deze cijfers zijn de asielzoekers die dit land onverminderd blijven binnenstromen. In april werden welgeteld 1.933 asielaanvragen ingediend. Dat is een stijging van liefst 66,64 procent tegenover april vorig jaar. In totaal kwamen de eerste vier maanden van dit jaar reeds 7.757 asielzoekers het land binnen. Dat is ruim een kwart meer dan in dezelfde periode van 2010, dat met zon 20.000 aanvragen een absoluut recordjaar was.
Dit jaar 2011, telt de maand juli 5 vrijdagen, 5 zaterdagen en 5 zondagen. Dit gebeurt slechts eens per 823 jaar.
Week
Zo
Ma
Di
Wo
Do
Vr
Za
28
1
2
29
3
4
5
6
7
8
9
30
10
11
12
13
14
15
16
31
17
18
19
20
21
22
23
32
24
25
26
27
28
29
30
33
31
Deze jaren staan volgens de Feng Shui (*) bekend als 'Money bags'.
(*) Feng Shui (spreek uit als: fang sjwie]) is de meer dan 3000 jaar oude filosofiee die leert hoe de omgeving het geluk kan beïnvloeden.
Feng Shui leert welke invloeden vormgeving en inrichting op het welzijn en geluk van de mens hebben, en ook hoe negatieve invloeden veranderd kunnen worden in positieve.
Feng Shui gaat over de relatie tussen de mens en de leef- of werkomgeving en is gericht op harmonie tussen natuurlijke en gecreëerde vormen. Alles wat de mens maakt is in wezen niet natuurlijk, maar kan wel met die natuur in harmonie gebracht worden.
Aanvankelijk was ik van plan mijn Weblog gewoon onder mijn echte naam te starten. Maar als ik zo eens naar de andere reeds bestaande keek, viel het mij op dat de meeste ervan met een schuilnaam werken. Vandaar dat ik uiteindelijk beslist heb dat ook maar te doen.
.../raa. is het geworden. R.A.A. is in feite niet zo geheimzinnig als het op het eerste zicht lijkt. Het zijn namelijk de eerste letters van mijn voornamen.