Een video over de zes faciliteitengemeenten in de Vlaamse rand rond Brussel.
"De zes" dat zijn natuurlijk Kraainem, Wezembeek-Oppem, Linkebeek, Wemmel, Drogenbos en Sint-Genesius-Rode. Gelegen in Vlaanderen en aangeschurkt tegen Brussel zijn het toch dorpen gebleven. Dorpen bovendien met een bloeiend Vlaams verenigingsleven en een rijk Vlaams erfgoed.
En besluit met ons dat deze dorpen niet in de handen mogen komen van de Franstaligen als pasmunt in de communautaire onderhandelingen!!
Film gerealiseerd in opdracht van het Halle-Vilvoorde Komitee.
Speciale dank aan de realisatoren, en aan RingTV en VZW De Rand voor het ter beschikking stellen van beeldmateriaal.
Deze video werd gerealiseerd voor de politiek-toeristische avond "De Zes Mooiste Dorpen van Vlaanderen" die plaats vond op 30 mei 2011 in het gemeenschapscentrum De Lijsterbes in Kraainem. Deze avond werd georganiseerd door de werkgroep De Zes, een ad hoc samenwerking tussen vzw "de Rand", Halle-Vilvoorde Komitee, Vlaamse Volksbeweging, Taal Aktie Komitee, Komitee der Randgemeenten, Vtb Kultuur, ADVN, Vlaams Komitee Druivenstreek-Spoorslag en het Overlegcentrum van Vlaamse Verenigingen.
Men had beter kunnen zeggen dat het ging over 'De Zes meest bedreigde dorpen van Vlaanderen.'
De Vlaming is de grote verliezer van de recente politieke ontwikkelingen.
Dat zegt de N-VA in een mededeling.
De teerling is geworpen: CD&V en Open Vld kiezen niet voor een Vlaams front met N-VA om een beter bod af te dwingen van de Franstaligen, maar laten de N-VA vallen en plooien opnieuw voor de PS,"
"De N-VA vindt het vooral pijnlijk voor de Vlamingen, want zij zullen de grote verliezers worden van dit schouwspel. Zij zullen worden opgezadeld met torenhoge belastingverhogingen terwijl Brussel een pak geld bij krijgt en de transfers vanuit Vlaanderen met minstens 1 miljard euro worden verhoogd. En intussen wordt dit land alweer niet ten goede hervormd, niet op institutioneel vlak en niet op sociaal-economisch vlak.
De N-VA stelt vast dat er aan geen enkele eis van de CD&V is tegemoetgekomen door de Franstaligen, ondanks grote beweringen in diverse media. Bij de splitsing van de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde ligt volgens de N-VA de nadruk vooral op de wetsvoorstellen van Elio Di Rupo en niet op die van Wouter Beke.
De vier toegevingen die CD&V verwijderd wou zien, blijven integraal deel uitmaken van de nota Di Rupo. De N-VA stelt zelfs dat de CD&V belachelijk wordt gemaakt door de cdH en MR-FDF, die publiek benadrukken dat ze te allen tijde nog extra amendementen kunnen indienen, tot en met zelfs de uitbreiding van Brussel.
Tot slot laat de N-VA zich nog kritisch uit over het Paleis met een knipoog naar de scherpe toespraak van de koning. Zo waarschuwde de koning dat er dringend een regering nodig is maar nu "mogen de heren en dames politici plots allemaal drie weken met vakantie. Blijkbaar wilde het paleis de Vlamingen, en de CD&V in het bijzonder, enkel de stuipen op het lijf jagen. De PS zal tevreden zijn.
Die pauze tot midden augustus is volgens het paleis nodig vanwege 'de grote vermoeidheid van alle onderhandelaars en hun medewerkers'.
Maar eigenlijk valt er niet veel te vieren. Het land is meer verdeeld dan ooit te voren.
In zijn toespraak ter gelegenheid van de nationale feestdag in 2009 hield Z.M. de Koning Albert II reeds een pleidooi om werk te maken van een doorgedreven staatshervorming. Het was in feite een smeekbede.
Bedoeld citaat uit de toespraak van Z.M. de Koning ter gelegenheid van de nationale feestdag in 2009: "Zoals u weet, kent ons land ernstige politieke moeilijkheden. Niettemin sta ik erop eraan te herinneren dat moeilijkheden en crisissen aanleiding kunnen geven tot heropleven en tot bedaren. De scheiding der geesten is geen fataliteit. Eenheid en verdraagzaamheid, met eerbied voor de identiteit van elke gefedereerde entiteit, zijn de enige uitweg in onze democratische samenleving. In ons land moeten wij nieuwe vormen van samenleven bedenken.... Laten we tot overeenstemming komen betreffende de staatshervorming. Dat moet ons de mogelijkheid bieden toekomstige uitdagingen beter aan te gaan.... We moeten tegelijkertijd een grotere verantwoordelijkheid geven aan de gemeenschappen, voor solidariteit zorgen en voor een efficiënte federale overheid met voldoende middelen."
Maar 2 jaar later staan we nog geen stap verder. De boot wordt door de Walen steeds met allerhande manoevers afgehouden.
Bij de regeringsonderhandelingen eisen de Franstaligen steeds maar extra compensaties voor elke zogezegde toegeving in verband met een staatshervorming of zelfs voor de normale toepassing van de wet (B-H-V). Om de mislukking van (pre)formateur Elio Di Rupo goed te praten wordt Bart De Wever als ware schuldige aangeduid, die na elke toegeving van hunnentwege zogezegd een nieuwe eis op tafel legde. Dat wordt de Franstalige bevolking althans wijsgemaakt. Bart De Wever wordt er meneerke nooit genoeg genoemd omdat hij een staatshervorming wil koppelen aan financiële verantwoordelijkheid van de gewesten. Ze snappen nog altijd niet dat de Vlamingen niet meer kunnen gesust worden met vage en onbetrouwbare beloften.
Na meer dan 400 dagen onderhandelen na de verkiezingen van vorig jaar is er nog altijd geen nieuwe regering. De Franstalige partijen doen zich wel struis voor, maar een Brussels PS-militant durfde het rechtuit te zeggen:
"Wij zijn bang."
Bang dat bij een grondige staatshervorming de enorme geldstromen vanuit Vlaanderen zullen verminderen of zelfs verdwijnen.
De toespraak van de Koning dit jaar leek me dan ook meer op paniek dan gewoon boos (zoals men het in de berichtgeving noemt) over de huidige stand van zaken. Want:Zonder staatshervorming geen België meer'.
In feite is het allemaal niet zo moeilijk om een nieuwe regering te vormen. Het is eigenlijk simpel: van onzentwege maar weer toegevingen doen zoals het altijd al geweest is
of zoals Elio di Rupo(PS) het vorig jaar al zei:
"Als de Vlamingen alles aanvaarden wat wij wensen, dan is alles in twee uur geregeld."
De volledige toespraak van koning Albert II ter gelegenheid van de nationale feestdag.
Dames en Heren, Beste landgenoten,
Op deze Nationale Feestdag had ik me graag verheugd, samen met u, over de eedaflegging van een nieuwe volwaardige regering. Helaas, zo ver zijn we niet, en ik betreur het.
Inmiddels nam de ontslagnemende regering tijdens deze lange onderhandelingen, efficiënt de gepaste maatregelen om het welzijn van de burgers op korte termijn te vrijwaren.
Desondanks blijft het dringend noodzakelijk een volwaardige regering samen te stellen die de nodige structurele hervormingen zal moeten doorvoeren op institutioneel en op sociaaleconomisch vlak. Vandaar mijn nieuwe oproep tot alle burgers, en in de eerste plaats tot de politieke verantwoordelijken.
Een vermaard Engels grondwetspecialist, Walter Bagehot, omschreef de prerogatieven van de grondwettelijke monarchie als volgt : het recht om te worden geïnformeerd, het recht om aan te moedigen, en het recht om te waarschuwen.
De jongste maanden heb ik vaak die twee eerste prerogatieven uitgeoefend tijdens mijn audiënties : geïnformeerd worden, en aanmoedigen. Samen met u wens ik nu publiekelijk, en in volle openheid, gebruik te maken van het derde prerogatief : het recht om te waarschuwen.
Ik doe dat krachtig en met overtuiging, om volgende redenen:
Ten eerste. Net als een groot aantal Belgen ben ik diep bezorgd om deze langste regeringsvorming sinds mensenheugenis. Het schept bij velen een gevoel van ongerustheid over de toekomst. Ik gaf me daarvan rekenschap tijdens mijn bezoeken in verschillende gewesten.
Ten tweede. Op den duur wekt deze crisis bij een aanmerkelijk deel van de bevolking onbegrip ten opzichte van de politiek die maar geen oplossing biedt voor de problemen. Het risico bestaat dat een vorm van poujadisme zou ontstaan die de democratie ernstig kan schaden.
Ten derde. Indien deze toestand aanhoudt kan, heel concreet, het socio-economische welzijn van alle Belgen worden aangetast. Men moet daar zeer bewust van zijn.
Ten vierde. Sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog is de rol van ons land in Europa een belangrijke troef geworden voor België. Wij werden als land, de facto, de hoofdstad van Europa en zijn een stuwende kracht geworden in dat grootse avontuur dat Europese eenmaking heet.
Ons land, met zijn culturele diversiteit, werd in zekere mate beschouwd als model voor de Europese Unie. Onze huidige situatie brengt ongerustheid teweeg bij onze partners, wat onze rol in Europa kan schaden en zelfs het elan van de Europese eenmaking die al voldoende wordt tegengewerkt door de eurosceptici en de populisten.
Ik zou me dus aan mijn taak onttrekken mocht ik nalaten aan de risico's te herinneren die alle Belgen lopen bij een langdurige crisis, en ook, mocht ik niet opnieuw aandringen bij alle politici, en bij hen die ze kunnen helpen, zich constructief op te stellen en snel een evenwichtige oplossing uit te werken voor onze problemen.
Al met Kerstmis sprak ik daarover, en ik citeer : "Bij het zoeken naar dat redelijk akkoord spreekt het vanzelf dat elke partij toegevingen zal moeten doen. Iedereen is dus verplicht zijn verantwoordelijkheid op te nemen. Het moment is daar, waarop de ware moed erin bestaat, vastberaden het compromis na te streven dat bijeenbrengt, en de tegenstellingen niet verscherpt."
"Als een dergelijke overeenkomst wordt bereikt, kan een nieuwe federale regering worden gevormd. Met de gefedereerde entiteiten zal zij maatregelen kunnen treffen om het welzijn van de bevolking te handhaven, en in alle kringen van het land nieuw vertrouwen te doen opleven. Al onze medeburgers verwachten dat." Einde citaat.
De burgers moeten niet alleen hun vertegenwoordigers aansporen moedige besluiten te nemen. Ze moeten zich ook inspannen om een grotere verstandhouding tussen onze gemeenschappen tot stand te brengen. De andere tegemoet gaan, zijn taal spreken, belangstelling tonen voor zijn cultuur, hem beter leren begrijpen, het zijn allemaal uitingen van modern burgerschap.
Maar onze interne problemen mogen echter niet veroorzaken dat wij ons egoïstisch in onszelf zouden terugtrekken en ons van de buitenwereld vervreemden. Zo wou ik met u de emotie delen die ik ervaarde bij de uitreiking van de Koning Boudewijnprijs voor ontwikkelingswerk aan de Congolese arts Denis Mukwege.
In bijzonder lastige omstandigheden verzorgt en helpt hij, in Oost-Congo, vrouwen die zwaar werden mishandeld. Ik doe een beroep op ons land, op de Europese Unie en op de Verenigde Naties om efficiënt met de overheid in Congo, en in de buurlanden, samen te werken om dit drama te doen ophouden. Tegenover zulke toestanden mogen we niet onverschillig staan.
Dames en Heren, Beste landgenoten,
In de vaste hoop weldra een einde te zien aan deze te lange periode van politieke instabiliteit wensen de Koningin, ikzelf en onze Familie u allen een echte Nationale Feestdag in verbondenheid.
Uit het jaarverslag van het onthaalbureau inburgering blijkt dat Antwerpen vorig jaar officieel 11.200 nieuwkomers telde tegen 7.569 in 2009. De instroom van nieuwkomers was in 2010 anderhalve keer zo groot als het jaar voordien. Daarmee is Antwerpen goed voor een kwart van alle nieuwkomers in Vlaanderen.
De algemene regularisatie van eind 2009 zorgde voor een tijdelijke daling van het aantal illegalen in de stad. De cijfers van de medische zorgverstrekking aan illegalen tonen een halvering in december 2010 (435 dossiers) t.o.v. januari 2010 (821 dossiers). Uit deze cijfers kan men afleiden dat er zich in Antwerpen mometeel toch nog tussen de 10.000 en 15.000 illegalen bevinden.
In de eerste zes maanden van dit jaar (2011) zijn er in ons land 11.281 asielaanvragen ingediend. Dat zijn er 32% meer dan dezelfde periode in 2010.
Ongeveer een kwart van de inwoners van België is van allochtone oorsprong (socioloog Jan Hertogen).
In België wonen zo'n miljoen mensen met een vreemde nationaliteit. Daarbij komen nog eens ruim één miljoen vreemdelingen van 194 verschillende nationaliteiten die sinds 1948 Belg zijn geworden. Dertig procent komt uit Marokko. Bijna de helft van de nieuwe Belgen werd dat na 2000. Ons land telt ook nog eens 750.000 Belgen met ouders van allochtone oorsprong.
Dat maakt dat 2,75 miljoen inwoners van buitenlandse komaf zijn.
Ten gevolge van het groeiend aantal geregulariseerden is er ook een groeiend aantal Nederlandsonkundigen in Antwerpen.
Maar geen nood. Voor de communicatie krijgen deze vreemdelingen van de stad gratis een tolk toegewezen.
Het groeiend aantal Nederlandsonkundigen, waaronder ook vele met reeds de Belgische nationaliteit, kost handenvol geld.
De Stedelijke Tolk- en Vertaaldienst (STA) heeft 4 tolken in vast dienstverband en circa 60 freelance-tolken. Deze hebben in de periode 2007-2010 in totaal 13.829 opdrachten uitgevoerd welke 15.765 tolkbeurten en 9.870 vertaalopdrachten inhielden. De tolken in dienstverband kostten de stad 400.000 euro. De vertaal- en tolkkosten geleverd door de externe tolken (de freelancers) bedroegen nog eens een bijkomende 691.825 euro. Hierin zijn de kosten voor ondersteunende diensten nog niet inbegrepen.
Voor de Antwerpse stadskas bedraagt de kostprijs voor de tolkdiensten dus om en bij de 300.000 euro per jaar.
Een zelfde stijgende trend kan waargenomen worden bij de Provinciale Tolkendienst TOPA. Het aantal tolkaanvragen steeg hier van 1.850 in 2007 naar 4.003 in 2010. In 2010 kostte de werking van TOPA 119.732 euro.
Het Vlaams Belang wil al deze kosten laten betalen door de gebruikers.
Het OCMW van de Stad Antwerpen sluit 2010 af met een tekort van 13,7 miljoen euro of omgerekend 552,66 miljoen BF dat door de belastingbetaler zal moeten opgehoest worden.
Dit tekort is voornamelijk het gevolg van het groot aantal regularisaties.
Het Antwerpse OCMW wordt stilaan maar zeker de steunkas voor asielzoekers en geregulariseerden. Nog amper 15% van de steuntrekkers zijn autochtonen.
Als er geen structurele maatregelen komen, zal het de komende jaren niet anders zijn.
Door de enorme immigratietoevloed kan er bovendien niet gezorgd worden voor een degelijke en efficiënte inburgering, wat de leefbaarheid van de stad absoluut niet ten goede komt.
Sinds de regering in juli 2009 een akkoord bereikte over de nieuwe criteria van de toenmalige regering Van Rompuy en twee jaar na de lancering van de regularisatiecampagne zijn 17.276 dossiers geregulariseerd en hebben ongeveer 28.000 mensen die illegaal in het land waren papieren gekregen. Dat zijn dan enkel de mensen die van de nieuwe criteria gebruik konden maken.
Ongeveer twee op drie illegalen zijn geregulariseerd op basis van hun 'lokale duurzame verankering', een criterium dat slechts drie maanden kon worden ingeroepen. Daarnaast waren er ook veel verblijfsvergunningen voor asielzoekers wier procedure onredelijk lang aansleepte en families met schoolgaande kinderen.
Het totale aantal regularisaties ligt nog beduidend hoger omdat de Dienst Vreemdelingenzaken (DVZ) intussen ook nog steeds de eigen criteria hanteert die al bestonden voor 2009.
Europa werkt koortsachtig aan een stevige aanpak van de eurocrisis.
Daarbij staat één vraag centraal: wie betaalt het gelag?
De meest voor de hand liggende optie is:
de Europese belastingbetaler!
⇒ Zie ook mijn artikel van 24/6/2011 : Vlaanderen melkkoe.
Er werd al een Europees stabiliteitsfonds opgericht ten belope van 750 miljard euro, te financieren door ons allemaal. Daarbovenop heeft de Europese Centrale Bank de noodlijdende landen al voor meer dan 400 miljard gesteund.
Achter deze ECB staan de nationale centrale banken en daarachter de nationale belastingbetalers.
Ondertussen is het schuldenprobleem veel groter geworden dan dat het oorspronkelijk was en zijn meer landen geïnfecteerd door het eurovirus.
Alle zwakke eurolanden hebben boven hun stand geleefd doordat zij of hun economie kwistig euros geleend kregen.
Drastisch saneren en hervormen is nu de boodschap. Maar dat blijkt maar moeilijk te werken.
Enerzijds lijkt de remedie erger dan de kwaal, in die zin dat ze de economie de dieperik in stampt. waardoor een land als Griekenland in een uitzichtloze spiraal van steeds meer schuld terecht komt.
De straatprotesten en stakingen en de houding van de eigen bevolking die niets meer wil betalen, zorgen ervoor dat het allemaal nog erger wordt. En zonder medewerking van de bevolking kan geen enkel hervormingsprogramma slagen.
Voor de Europese belastingbetaler is alvast één zaak duidelijk: de rekening loopt op en zal op één of andere manier gezamenlijk moeten betaald worden. Er circuleren al schattingen over een totaalkost van meer dan 3.000 miljard.
Waarom moeten wij allemaal opdraaien voor het slechte beheer van andere landen? Het is opvallend dat het overwegend zuidelijke landen zijn.
Op de vroegere Oostbloklanden die intussen ook lid van de EU geworden zijn moeten we niet veel rekenen, want die zijn enkel bij de gemeenschap gekomen om te zien wat ze er kunnen uithalen en niet om wat ze kunnen bijdragen.
Laat die frauderende Grieken, luie Spanjaarden en Portugezen, spilzuchtige Italianen en gelddronken Ieren zelf hun geldproblemen oplossen. Potje breken, is potje betalen. Dit is het gevoel en de mening van een verontwaardigde publieke opinie bij de betere leerlingen van de Unie.
- Jan Kees de Jager Nederlands minister van financiën (CDA):
Griekenland had nooit in de eurozone gemogen.
(Bron: o.a. Marc De Vos docent aan de UGent in Knack)
Ik wou gisteren een artikeltje brengen over familienamen, met daarbij een lijst met de 50 meest voorkomende familienamen in België en in de gewesten. Maar telkens ik die lijst copiëerde, blokkeerde mijn internetverbinding. Ik heb het op allerhande manieren geprobeerd en er zeker 3 uur mee bezig geweest. Als het dan toch eens lukte om door te sturen, was daarna mijn blog helemaal in verwarring, zodat ik het terug moest verwijderen om mijn blog weer in orde te krijgen.
Zal het vandaag nog eens proberen, maar dan zonder die lijst van 50.
Onze familienamen zijn officieel vastgelegd in de Franse tijd.Napoleon stelde bij een Keizerlijk Decreet het aannemen van een vaste familienaam verplicht.In België gebeurde dat in 1795, in Nederland in 1811.
Niet iedereen vond dat een goed idee en vele plattelandsbewoners gaven uit protest een grappige, een onnozele en/of belachelijke naam op omdat die Fransen die naam toch niet begrepen en omdat ze dachten dat die namen met de Fransen weer zouden verdwijnen.
Sindsdien kan er, tenzij om gewichtige redenen, niets meer aan de spelling van de namen gewijzigd worden.
Vandaag dragen hele generaties nog steeds de gevolgen van de keuze van hun voorouders.
Ook kunnen er geen nieuwe namen meer worden gevormd. Het aantal familienamen kan enkel worden uitgebreid door migratie van buitenlanders.
Volgens de Directie statistiek van de federale overheidsdienst Economie waren er op 31 december 1997 (laatst gevonden cijfer) in de bevolkingsregisters in België 316.295 verschillende familienamen geregistreerd. Iets meer dan de helft van deze namen (53%) kwam slechts 1x, 2x of 3x voor. De meeste van deze laagfrequente familienamen zijn buitenlandse namen.
Familienamen kunnen we in vier groepen indelen:
afstammingsnamen:duiden een genealogische relatie aan: afstamming van een persoon uit de familie (Peeters, Janssens, Florizoone,Mariën, Adams, Ooms)
geografische namen: geven de geografische herkomst van de naamdrager aan (Van Mechelen, De Waal, Van Ackere, Vandenheuvel)
beroepsnamen: duiden het beroep, het ambt of de activiteit van de eerste naamdrager aan (Brouwers, Vissers, De Keersmaecker, Bakker, Mulder)
eigenschapsnamen:karakteriseren de naamdrager op basis van opvallende fysieke eigenschappen of psychische eigenschappen. (De Groot, De wit, De Wilde)Ook diernamen, waarbij mensen met dieren worden vergeleken, worden tot deze groep (Devos, De Pauw, De Leeuw).
Meest voorkomende familienamen in België en verdeeld per gewest (laatst beschikbare lijst: 2008)
1. Dubois 2. Lambert 3. Martin 4. Dupont 5. Simon 6. Dumont 7. Leclercq 8. Laurent 9. Lejeune 10. Renard
9596 8806 6928 6534 6322 6287 6281 5846 5539 5503
Op lange termijn zullen steeds meer mensen dezelfde familienaam dragen, terwijl een groot deel van de nu al zeldzame namen over één of twee generaties verdwenen zal zijn. In de toekomst zullen steeds meer Vlamingen Peeters of Janssens (en steeds meer Nederlanders De Jong of De Vries) gaan heten. Omdat zij nu al met zovelen zijn, hebben zij de meeste kansen om hun familienaam door te geven aan nakomelingen. De familienamen die nu al weinig frequent zijn, dreigen daarentegen in snel tempo te verdwijnen.
Deze tijd van het jaar (wel bij wat beter weer dan dezer dagen), nodigt uit om er eens met de fiets op uit te trekken of een fikse wandeling te maken. Zo hebben wij de voorbije jaren reeds verschillende malen langs alle fietsknooppunten in de wijde omgeving en tot over de Nederlandse grens gefietst, zij het veelal in een andere combinatie.
Indien je merkt dat er aan de bewegwijzering of de andere infrastructuur van de toeristisch recreatieve route iets scheelt, kunt ge dit melden aan de routedokter.
Zestien routedokters staan in voor het onderhouden van bordjes, wegwijzers, zitbanken en picknicktafels langs het fietsknooppuntnetwerk, de wandelknooppuntnetwerken, het ruiterknooppuntnetwerk en de officiële bewegwijzerde auto- en fietsthemalussen.
Kleine klussen, zoals die met betrekking tot bewegwijzering of voor omleidingen bij onderbrekingen, lost de routedokter meteen zelf op binnen de 72 uur. Grotere ingrepen gebeuren door de bevoegde diensten.
Je bereikt de routedokter via zijn site, waar ge een meldformulier vindt.
Vandaag 12 juli wordt de 10e etappe in de Tour de France gereden van Aurillac naar Carmaux, een rit van 161 km met vier beklimmingen.
De Tour is nu meer dan een week bezig en nog niet van doping-gevallen gehoord.
Maar dat kon niet uitblijven natuurlijk.
Gisteravond maakte de Tour-organisatie bekend dat de Rus Alexandr Kolobnev als eerste renner tegen de lamp gelopen (gereden) is. Bij een controle op 6 juli (de 5de rit) testte hij positief op HCT (hydrochloorthiazide).
Enkele uren nadat de organisatie van de Ronde van Frankrijk maandagavond de positieve dopingtest bekendmaakte heeft de ploegleiding van zijn team de 30-jarige Rus ontslagen.
Kolobnev stond na de negende Tourrit op een 69e plaats in de stand, op 22min. en 15sec. van geletruidrager Thomas Voeckler.
Kolobnev wordt voorlopig niet geschorst door de internationale wielrenunie UCI, gezien de ''specifieke aard van het product."
Vandaag 11 juli vieren we het feest van de Vlaamse Gemeenschap.
Aan de basis van deze feestdag ligt 11 juli 1302 : de Guldensporenslag.
Een stukje geschiedenis: Frankrijk was sinds 1294 in oorlog met Engeland. Vlaanderen koos de kant van Engeland. Daarop viel Frankrijk Vlaanderen binnen en één voor één vielen de Vlaamse steden in Franse handen. De toenmalige koning van Engeland, Edward I, zond hulptroepen, maar trok zich nadat hij opnieuw vrede had gesloten met Frankrijk, in maart 1298 uit Vlaanderen terug. Nadat Frankrijk zijn gezag over Vlaanderen hersteld had, werd op 6 januari 1300 een wapenstilstand ondertekend. Een aantal belangrijke ridders, o.a. graaf Gwijde van Dampierre, werden gevangen gezet en er werd een Franse landvoogd aangesteld. In mei 1301 hield de Franse koning Filips IV zijn Blijde intrede in de Vlaamse steden. Bij deze gelegenheid werd een deel van de hoge belastingen afgeschaft, maar dit was enkel in het voordeel van de patriciërs, de vooral Fransgezinde leliaarts. De populaire wever uit Brugge Pieter De Coninck, probeerde op te komen voor de zaak van de ambachtslieden en de volksklasse, maar werd als gevaarlijke opjutter gevangen genomen en later verbannen. Op 17 mei 1302 arriveerde in Brugge een Frans bezettingsleger onder leiding van graaf Jacques de Châtillon. De inwoners vreesden voor een bloedbad en gingen onder de leiding van Jan Breydel en Pieter De Coninck in de vroege ochtend van 18 mei zelf in de aanval. De Bruggelingen gingen van deur tot deur met de vraag 'Zijt gij's gilden vriend' of 'Schild of Vriend' om zo de Franstaligen te identificeren want die konden het woord 'schild' niet uitspreken. Minstens 120 Fransen kwamen om. Om de slachting in Brugge te wreken en het graafschap Vlaanderen terug onder controle te krijgen, trok het Franse leger in juni 1302 Vlaanderen binnen. Op 8 juli 1302 kwamen ze met 8500 krijgservaren soldaten, ridders te paard en zware wapens aan in Kortrijk aan de Groeninghekouter. Het Vlaamse leger, voornamelijk bestaande uit ambachtslieden en boeren, stelde zich op aan de Groeningebeek en de Grote beek. De strijd begon rond de middag van 11 juli. Om over de beken te geraken moesten de Franse ridders afremmen en aan de overkant werden ze opgewacht door het Vlaamse voetvolk uitgerust met lansen en goedendags. De lans of piek werd schuin naar voor in de grond geplant om de aanstormende paarden ten val te brengen en dan sloegen de goedendags toe om de paarden en de ridders te doden. Toen de Fransen zagen dat hun ridders zomaar werden afgeslacht, sloegen zij op de vlucht. De strijd werd in het voordeel van de Vlamingen beslecht toen de Franse opperbevelhebber Robert II van Artois sneuvelde.
Op het slagveld werden nadien honderden gouden sporen teruggevonden, vandaar de naam 'Guldensporenslag'.
Klassieke heraldische leeuw
Gestileerde leeuw
De gebeurtenissen van 1302 zijn tot het collectieve bewustzijn van de Vlamingen gaan behoren en liggen vandaar mee ten grondslag aan de officiële symbolen van de Vlaamse Gemeenschap. Vandaag geldt de Guldensporenslag als symbool voor de vele taalstrijden tussen Vlamingen en Franstaligen. In 1973 heeft de Vlaamse Gemeenschap 11 juli uitgeroepen als officiële Feestdag van Vlaanderen. (verschillende bronnen)
De eerste tijgerbloemen zijn open. Jammer dat ze slechts één dag bloeien. Maar er staan al botten klaar om morgen open te gaan.
Deze struik staat ook mooi in bloei. Ik kan niet zo direkt op de naam komen, maar kan het nu niet opzoeken vermits ik momenteel weer vasthang aan die sondevoeding.
⇒ Deze hortensia-soort is de Hydrangea 'Annabelle'.
Alles wordt steeds maar duurder zodat we wel eens meer gaan nadenken over bepaalde uitgaven.
Maar in ons huishouden zijn we toch nog steeds niet erg economisch ingesteld.
Uit onderzoek blijkt namelijk dat een gezin van 4 personen gemiddeld voor 17,39 europer maand aan eten weggooit. Vooral fruit en groenten belanden al eens bij devoedsel afval, gevolgd door vers vlees en charcuterie.
Bovendien blijkt uit het onderzoek dat, hoe jonger de gezinsleden, hoe hoger het bedrag aan weggedooid eten is.
Volgens het Onderzoeks- en Informatiecentrum van de Verbruikersorganisaties verspilt de Belg elk jaar gemiddeld 15 kilo voedsel, met een waarde van 175 euro.
De verspillingbegint al bij het kiezen van producten en hoeveelheden in de winkel. In negen op de tien gevallen worden producten weggegooid uit hygiënische of veiligheidsoverwegingen. Tijdens de feestperiode rond Nieuwjaar wordt 13 procent van de voorziene voedingsproducten weggegooid. Dat is het dubbele van wat op andere dagen in de vuilnisbak belandt.
Een goede raad: het is aangewezen om voor het winkelen al een lijstje te maken met de ingrediënten die nodig zullen zijn voor uw (feest)maaltijd. Aankopen aanpassen aan de behoeften is ook een tip. Met een volle maag winkelen zou ook helpen om minder te kopen.
Nu hij van alle partijen het antwoord op zijn formateursnota gekregen heeft, gaat formateur Elio Di Rupo vanmiddag om 16u naar de koning. Hij zal met het staatshoofd de mogelijkheden bespreken van hoe het nu verder moet nu de N-VA zijn formateursnota afgewezen heeft.
Bart De Wever - kop van Jut.
Over de verdere regeringsonderhandelingen heerst nu de grootste onduidelijkheid. Formateur Elio Di Rupo hamerde er immers steeds op dat hij niet zonder Bart De Wever en zijn N-VA zou onderhandelen. Donderdagnamiddag circuleerden al geruchten dat hij zijn ontslag zou aanbieden.
De baard-laten-groeiers zullen nog wat moeten volhouden.
Bart De Wever wil niet onderhandelen over de vorming van een regering op basis van de formateursnota van Elio Di Rupo. Daarmee is de politieke impasse nu helemaal compleet. Knack verneemt dat CD&V verdeeld gestemd heeft over de nota Di Rupo.
Aanvankelijk was ik van plan mijn Weblog gewoon onder mijn echte naam te starten. Maar als ik zo eens naar de andere reeds bestaande keek, viel het mij op dat de meeste ervan met een schuilnaam werken. Vandaar dat ik uiteindelijk beslist heb dat ook maar te doen.
.../raa. is het geworden. R.A.A. is in feite niet zo geheimzinnig als het op het eerste zicht lijkt. Het zijn namelijk de eerste letters van mijn voornamen.
21 juli Onze Nationale feestdag.
"Zoals u weet, kent ons land ernstige politieke moeilijkheden. Niettemin sta ik erop eraan te herinneren dat moeilijkheden en crisissen aanleiding kunnen geven tot heropleven en tot bedaren. De scheiding der geesten is geen fataliteit. Eenheid en verdraagzaamheid, met eerbied voor de identiteit van elke gefedereerde entiteit, zijn de enige uitweg in onze democratische samenleving. In ons land moeten wij nieuwe vormen van samenleven bedenken.... Laten we tot overeenstemming komen betreffende de staatshervorming. Dat moet ons de mogelijkheid bieden toekomstige uitdagingen beter aan te gaan.... We moeten tegelijkertijd een grotere verantwoordelijkheid geven aan de gemeenschappen, voor solidariteit zorgen en voor een efficiënte federale overheid met voldoende middelen."
Elio di Rupo (PS) het vorig jaar al zei:
In de eerste zes maanden van dit jaar (2011) 
Socioloog Jan Hertogen. © Belga 
ntwerpen 
Het OCMW van de Stad Antwerpen
Europa werkt koortsachtig aan een stevige aanpak van de eurocrisis. 
Alles wordt steeds maar duurder zodat we wel eens meer gaan nadenken over bepaalde uitgaven.
