‘Halen Farid en Farida de finish?’

Salhia Es Soufi, 22 jaar, van Marokkaanse afkomst, is vorig schooljaar afgestudeerd als leerkracht secundair onderwijs aan de Katholieke Hogeschool Sint-Lieven in Sint-Niklaas.

Toen ze op een dag de krantenkop ‘Meer dan de helft van de allochtone leerlingen behaalt het diploma secundair onderwijs niet’ las, kwam ze op het idee om als studente van allochtone afkomst rond dit thema haar eindwerk te maken.

De titel werd: ‘Halen Farid en Farida de finish?’.

Zij ging hiervoor op zoek naar de oorzaken van studieverwaarlozing, leerachterstand en onbetrokkenheid bij vele allochtone leerlingen in het secundair en voerde daarvoor ook gesprekken met allochtone moeders.

De oorzaken die ze in haar eindwerk opsomt zijn niet nieuw en komen in alle gevoerde onderzoeken omtrent dit fenomeen steeds terug: ouders die het schoolgebeuren niet opvolgen, taalachterstand, andere prioriteiten, huisvesting, grote gezinnen en onvoldoende voorbeeldfiguren.

Interessant zijn echter de concrete tips en oplossingen die Salhia Es Soufi uit haar eigen ervaring aanbrengt.

“Om de leerproblemen van de allochtonen aan te pakken is het nodig dat de ouders Nederlands spreken, dus lessen gaan volgen”, zegt ze. “Alleen op die manier kunnen ze hun kinderen vanaf de lagere school beter begeleiden.”

Salhia beseft wel dat ze geen wonderen zal kunnen verrichten, maar wil er zijn als bemiddelaar tussen allochtone ouders en de school en wil de allochtone jongeren helpen om de juiste studiekeuze te maken, “want hun ouders zijn vaak niet op de hoogte van deze zaken”.

(bron:GVA)

18-09-2007 om 14:07 geschreven door R.A.A.

Het scholeke van Komen

Wij herinneren ons zeker nog het wedervaren indertijd van het Vlaamse schooltje in Komen, waar de kinderen onder bescherming naar de school moesten gebracht worden.

Op 1 september 1963 werd de taalgrens wettelijk van kracht. Daarbij werden enkele gemeenten van het éne landsgedeelte overgeheveld naar het andere.  Zo moest Vlaanderen o.a. Komen afstaan aan het Franstalig landsgedeelte in ruil voor de Voersteek die Vlaams werd.  Hierbij werden sommige gemeenten die een belangrijke anderstalige minderheid hadden, faciliteitsgemeenten, waarbij deze gemeenten hun diensten in de beide landstalen moesten aanbieden. 

Maar ook voor het onderwijs bestaan er faciliteiten. 

Zo zijn er in de Vlaamse Rand rond Brussel lagere scholen voor ± 3000 franstalige kinderen.  De Vlaamse gemeenschap staat in voor de gebouwen en betaalt hiervoor jaarlijks 9 miljoen euro, dat is 3000 euro per leerling.

De Franse gemeenschap betaalt de lonen van de leerkrachten, wat in feite ook met Vlaams geld gebeurt.

Andersom is er één Vlaamse school met 35 leerlingen in een Franstalige faciliteitengemeente: het scholeke van Komen.

- 25 jaar geleden, in 1981,en dit ondanks alle Waalse pesterijen en tegenwerkingen, slaagden 24 Vlaamse ouders er in om in de faciliteitengemeente Komen een Vlaams schooltje op te richten. In ruil kreeg Wallonië de autoweg A25 Pecq-Armentières, die Komen over Vlaams grondgebied met Wallonië verbindt.
Maar de houding van de plaatselijke Franstalige bourgeoisie was gewoon hatelijk. Zowel voor de ouders als voor de kinderen was er echt moed nodig om dagelijks langs de rijen scheldende franstaligen te moeten lopen om naar het schooltje te gaan.
 

Maar nu, 25 jaar later is er eigenlijk nog niets veranderd en blijven de boycot en de pesterijën nog altijd voortduren.

Zo b.v. werd er dit jaar in de straat van de school een voetpad aangelegd.   Maar het eindigde waar de school begint en ging voort voorbij de school.  Uitgerekend op de eerste schooldag begon de gemeente dan met wegenwerken vóór de ingang van de school.  

- Als ze gaan zwemmen, mogen de Vlaamse kinderen niet op de glijbaan; de franstaligen wel.  - Gaan ze naar de gemeentelijke sporthal voor de gymnastiekles, is er altijd wel juist iets aan de hand: of er wordt aan de verlichting gewerkt, of er staat een stelling midden in de zaal of de sleutel is toch wel kwijt zeker!   

- Men zou ook graag een naschoolse opvangdienst opzetten. Het schooltje voldoet  aan alle voorwaarden om hiervoor subsidie te krijgen, maar daarvoor moet de burgemeester het aanvraagformulier tekenen. Deze laat de aanvraag al meer dan een maand gewoon op zijn bureau liggen: geen tijd.

-Elke aanvraag voor bouwvergunning voor uitbreiding wordt door de Waalse overheid geweigerd.  Bijna 300 kinderen uit Komen moeten voor Nederlandstalig onderwijs naar Wervik, Ieper of Menen.  Maar ze gaan daar ook omdat de ouders uit schrik niet durven om hun kinderen naar het Nederlandstalig schooltje in Komen te sturen.

Zo is er de moeder, ambtenaar bij de gemeente, die haar dochtertje hier liet inschrijven .  Maar iemand was gaan klikken bij de burgemeester en de vrouw is haar kind al het eerste uur terug uit de klas komen halen uit schrik voor haar job.

Maar de Vlaamse administratie heeft ook niet veel oog voor dit Vlaamse schooltje dat vecht voor zijn bestaan.  Zo had men vorig jaar nog 2 contractuelen voor hulp in de kleuterklas, maar die kunnen dit jaar niet meer aan de slag.  Gevolg is dat er zes kleuters van school werden gehaald omdat één juf niet genoeg kan bezig zijn met al de kleuters om ze degelijk voor te bereiden op het eerste studiejaar.  De drie leraars worden betaald door de Vlaamse Gemeenschap.  Het Waalse Gewest, dat moet instaan voor de gebouwen, weigert dit pertinent.

(Bron: GVA) 

Hier (nogmaals) de tekst van het liedje dat de Antwerpse ‘Strangers’ indertijd brachten over ‘ ’t Scholeke van Komen’ en waarin de heersende toestand prachtig verwoord werd. 

Wat is er eigenlijk mis met de term ‘allochtoon’?

Zo’n jaar geleden werd in de Amsterdamse gemeenteraad het voorstel van de lokale afdeling van de socialistische Partij van de Arbeid behandeld, die wou dat het woord ‘allochtoon’ niet meer zou gebruikt worden en dat dit zelfs uit de Nederlandse taal moest verdwijnen.

Volgens de PvdA was de term ‘verouderd, niet specifiek genoeg en bevorderlijk voor het wij/zij-denken’.  Wanneer er b.v. problemen ontstaan met jongens van allochtone origine moesten die dan gewoon “Amsterdamse rotjongens” genoemd worden.

Over het resultaat van dit debat heb ik nooit iets gelezen. Misschien kan een Nederlandse blog-collega daar eens iets over laten weten.

In de loop der jaren zijn er in de Verenigde staten ook talloze discussies gevoerd over hoe men daar de zwarten moest noemen.  Eerst werd een taboe afgekondigd over het woord nigger, wat als een scheldwoord beschouwd werd.  Later mocht negro ook niet meer en uiteindelijk werd Afro-American de officiële term om een zwarte te noemen.  Black mag intussen ook.

Nu dat alles geregeld is, noemen de jonge zwarte rappers zichzelf weer nigger.

Bij ons kwam de Open VLD ook aandraven met het schrappen van het woord ‘allochtoon’ en heeft beslist deze term te vervangen door ‘Nieuwe Vlaming’.  “Zo discrimineren wij niet tussen diegenen die de Belgische nationaliteit hebben aangenomen en diegenen die een andere nationaliteit hebben en in België wonen” , luidt het.  Zelfs ingeweken Nederlanders en Duitsers zijn volgens Open VLD ‘nieuwe Vlamingen’, want het woord ‘allochtoon’ betekent letterlijk ‘uit een ander land’. Nieuwe Vlaming slaat dus op iedereen die uit een ander land komt.

Maar zo nieuw is die nieuwe term nu ook weer niet.

Het Vlaams Belang gebruikte de uitdrukking al enkele jaren geleden op zijn internetforum en ook het IJzerbedevaartcomité gebruikt de term van nieuwe Vlamingen al sinds 2000.

Een paar reacties:

Hicham El Mzairh (Lid Open VLD): “Ik voel me gekwetst als ze mij allochtoon noemen.  Allochtoon wordt geassociëerd met achterstand en criminaliteit.  Met nieuwe Vlaming willen wij het hokjesdenken stoppen.”

Saida El Fekri (Platform Allochtone Vrouwen): “Eerst waren we gastarbeiders, dan immigranten, dan migranten, daarna allochtonen en nu dus nieuwe Vlamingen… Ik vind het achterlijk dat de politiek zich met zulke futiliteiten bezighoudt.”

Willy Smedts (taalkundige en hoogleraar K.U.L.): “Iets nieuws zoeken voor wat al lang bestaat…  De tendens voor eufemismen en verhullend taalgebruik verandert niets aan het probleem, want de referent blijft dezelfde.”

10-09-2007 om 00:00 geschreven door R.A.A.

06-09-2007 om 14:37 geschreven door R.A.A.

De moeite waard om dit over te nemen:

een lezersverhaal bestaande uit 136 woorden, allemaal beginnend met de letter ‘d’. 

Misschien wel een wereldrecord.

► Désiré Donatus de Donder, drukker, Denderdijk, dertig, Diest, dinsdag dertig dezer, doodgevallen. 

Désiré, deftig, deugdzaam doch driftig dronkaard, dronk dagelijks doorgaans dertig druppels.  Deze disipel des dranks dronk daarbij dagelijks dertien dubbele Diesters.  De deerlijke doodstrijd die deze dronkaard doorstond duurde drie dagen. 

De dokter die de dode doorzocht deed dergelijke deling: “dood doordrongen door de drank, de darmen doorstoken door de dolk des duivels”.

Dertien drinkebroers droegen de doodskist.  De drankslijters droegen duidelijk de druk der droefheid.  De deken deed de doodsgebeden.  De doodsklokken dreunden dat de dakpannen daverden.  Dan daalde Désiré dertig duim diep.  Daarna dekte de doodgraver de doodskist dezer dappere Diestenaar.

De dienstdoende directeur der Diesterse drukpersclub deed dergelijke dagrede:

“Dierbare Diesterse drukkers, denk dikwijls daaraan, dat door de deugdverscheurende dronkenschap, de deftigen dwalen, duizenden deugdzaam dolen, duizenden droevig de dieperik dalen.”

(RV uit Brasschaat)

01-09-2007 om 10:57 geschreven door R.A.A.