|
 Bijensterfte
Sinds een tiental jaar stellen imkers wereldwijd vast dat het percentage bijenvolken dat de winter overleeft sterk achteruit gaat. Bijenkasten blijven onverklaarbaar leeg en hele bijenvolken verdwijnen zonder een spoor achter te laten. Dat is alarmerend, want bestuiving door honingbijen is van grote waarde voor de landbouw. De bijensterfte kan dan ook grote gevolgen hebben voor de voedselvoorziening en de economie.
De meeste experts zijn het er over eens dat de oorzaak moet gezocht worden in een mix van uitbreidende bijenziektes en -parasieten, de klimaatverandering, het gebruik van pesticiden en het verdwijnen van habitats en voedselbronnen voor de bijen. Over het relatief belang van al die factoren bestaat echter onenigheid en heel wat studies spreken elkaar hierover tegen.
Milieubewegingen spitsen de discussie toe op het gebruik van neonicotinoiden, een groep van insecticiden die op tien jaar tijd een kwart van de wereldmarkt heeft veroverd. Dat die producten schadelijk zijn voor honingbijen staat buiten kijf (Imidacloprid, het belangrijkste neonicotinoide is 7000 keer meer toxisch voor de bij dan DDT).
Maar het belang van die toxiciteit als oorzaak van de verdwijnziekte wordt door enkele onderzoeken in twijfel getrokken. Als reactie wijzen de milieubewegingen erop dat nogal wat van die onderzoeken meegefinancierd zijn door Bayer en andere grote pesticideproducenten.
Een eenduidig wetenschappelijk verband tussen het gebruik van neonicotinoiden en de verhoogde bijensterfte is er niet, maar er zijn wel sterke aanwijzingen in die richting. Enkele landen met een grote imkertraditie (Frankrijk, Duitsland, Slovenië en Italië) hebben daarom het gebruik van die insecticiden al aan banden gelegd. Een verbod op Europese schaal is er niet. Voor de EU en ook voor de VS blijven de neonicotinoiden onschuldig tot het tegendeel bewezen is.
Als een belangrijke oorzaak van de verzwakking van bijenvolken wordt ook de varroamijt gezien, een parasiet is sinds de jaren zeventig aan een wereldwijde opmars bezig is.
(Bron: Magazine MO* - www.MO.be)
|
