|
De Nederlandse politicus Geert Wilders (PVV):
"België is een kunstmatige staat waar niemand om geeft. Nederland moet nu Vlaanderen helpen. België is zo goed als verleden tijd."
Samen met zijn partijgenoot Martin Bosma vraagt Wilders dat de Nederlandse premier Balkenende aktief zou meewerken aan 'het opheffen van België en om Vlaanderen en Nederland te herenigen'.
Zij doen dat omdat "het imago van België nog slechter is dan dat van Eritrea en Zuid-Ossetië".
 
Geert Wilders en Martin Bosma:
"Met de dag lopen de spanningen in België op.
Nederland moet nu goed opletten, want met de kunstmatige staat aan onze zuidgrens is het snel gedaan. Het kan lang duren of kort, maar de staat België loopt op zijn laatste benen. En dat betekent een enorme kans om te komen tot de unie van het onafhankelijke Vlaanderen met Nederland.
Vlaanderen en Nederland hebben een gezamenlijke geschiedenis. Slechts zelden was er sprake van een staatkundige eenheid, maar door de eeuwen heen is er altijd een sterke lotsverbondenheid geweest.
De Opstand tegen de Spanjaarden speelde zich voor een belangrijk deel af in de Zuidelijke Nederlanden. De Beeldenstorm begon in Vlaanderen (1566). Willem de Zwijger was gouverneur van Antwerpen. Sommige historici zien de slag die de Geuzen leverden bij Oosterweel in Vlaanderen (1567) als het begin van de Tachtigjarige Oorlog. In Brussel werden de graven van Horne en Egmont onthoofd (1568). Bij de Pacificatie van Gent (1576) werden de afspraken gemaakt om samen te werken tegen de Spanjaarden. In Brussel werd Willem de Zwijger ingehaald als een held (1577). Hij weigerde aanvankelijk (1579) de Unie van Utrecht te tekenen omdat daarmee de Zuidelijke Nederlanden werden opgegeven. In die amputatie had hij geen zin. Het graafschap Vlaanderen tekende mede de Acte van Verlatinghe (1581), in zekere zin onze onafhankelijkheidsverklaring.
De geuzenvlag (oranje-blank-blauw) stond voor de vrijheid en de eenheid van de Noordelijke en de Zuidelijke Nederlanden. Maar het werd uiteindelijk de vlag van de Republiek, die alleen het Noorden besloeg.
Toen het zuiden in Spaanse handen bleef, werden Gent en Brugge spooksteden. Antwerpen stortte in elkaar. Vele honderdduizenden vluchtten naar de Noordelijke Nederlanden. Daar vonden zij wel de vrijheid die er in bezet Vlaanderen niet meer was. De Noordelijke Nederlanden profiteerde van deze enorme braindrain en begon aan haar Gouden Eeuw.
De Vlaamse Leeuw brult sindsdien in eenzaamheid.
Van 1815 tot 1830 was er een korte hereniging. De afscheiding van het gedrocht België was een historische blunder, verzonnen door buitenlandse diplomaten. België bestaat alleen als product van de elite. De Waalse politicus Jules Destree zei in 1912 tegen de koning: Sire, il ny a pas de Belges. Uiteraard waren deze woorden in het Frans; het koningshuis spreekt Frans.
Toen minister-president Leterme vorig jaar gevraagd werd eens het Belgische volkslied te zingen, zette hij de Marseillaise in. Zelfs de premier deelt niet in de symbolen van België.
De Belgische staat voerde vanaf zijn oprichting zware aanvallen uit op het Nederlandstalige karakter van Vlaanderen. Brussel, de historische hoofdstad van de Nederlanden, werd verfranst. De Vlaamse soldaten in de Eerste Wereldoorlog kregen hun bevelen in het Frans en stierven een zinloze dood.
Onderwijs in het Nederlands was verboden. In ziekenhuizen wilden de Franstalige doktoren niet luisteren naar klachten uitgesproken in een minderwaardige boerentaal.
Allemaal tevergeefs blijkt nu; Vlaanderen werd niet alleen een van de rijkste regios van Europa, maar bleef trouw aan haar eigen taal. Alleen al om die reden verdient Vlaanderen de achting van elke Nederlander.
De grens tussen Nederland en België is een kunstmatige grens. De verschillen tussen een Duitser uit Hamburg en een Duitser uit München zijn een stuk groter dan de verschillen tussen iemand uit Gent en iemand uit Groningen.
Er zijn tal van voordelen van de komende hereniging. Het samenkomen leidt tot een gezamenlijk BNP dat groter is dan dat van India of Rusland. De unie wordt in één klap een economische én politieke grootmacht. De herenigde zeventien provinciën (23 miljoen inwoners) vormen meteen een serieuze speler op het wereldtoneel.
Geen wonder dat twee van de drie Nederlanders zelfs een complete fusie willen tussen Vlaanderen en Nederland. In onze harten zijn we nooit gescheiden. We horen bij elkaar.
De komende ondergang van België biedt nieuwe mogelijkheden voor een oud ideaal. De zinloze verstrooiing kan beëindigd worden. Het wordt tijd leiderschap te tonen om de historische fouten alsnog recht te zetten. Nu is het moment. Een aantal referenda moet uitkomst bieden over hoever we die unie willen laten gaan. Een voorzichtige LAT-relatie of een huwelijk in gemeenschap van goederen? Eén staatshoofd? Dezelfde wetten? Of een losse confederatie? Het antwoord moet komen van ons volk aan beide zijden van de grens. De hereniging moet gedragen worden door de bevolking en daarom zijn volksraadplegingen cruciaal. De hereniging mag niet, zoals België, een eliteproject zijn. En het kan niet zo zijn dat Nederland Vlaanderen inlijft.
De Noordelijke Nederlanden en de Zuidelijke Nederlanden hebben een gezamenlijke geschiedenis. Binnenkort gaat blijken dat we ook een gezamenlijke toekomst hebben. Nederland moet de Vlaamse Leeuw aan de borst drukken. En zeggen: welkom thuis, we zijn je nooit vergeten."
(Bron: NRC Handelsblad)
|
