 Jules Gheude, voorzitter van het organiserend comité van de Staten-Generaal van Wallonië en voorstander voor een aanhechting van Wallonië bij Frankrijk voor mocht België ophouden te bestaan:
"Tussen Vlamingen en Franstaligen is elke vorm van dialoog onmogelijk geworden. Ze praten volledig langs elkaar heen. Laat ons dus scheiden met wederzijdse instemming."
Jules Gheude gebruikt graag het beeld dat François Perin (Luikse hoogleraar en politicus en destijds meedeoprichter van de Rassemblement Wallon en de PRLW, de voorloper van de MR) van België schetste toen hij bijna 30 jaar ontslag nam als senator.
Die vergeleek België met een skelet in een overvolle metro tijdens het spitsuur. Het skelet blijft enkel nog recht staan omwille van de vele mensen er omheen. België wordt recht gehouden door de buurlanden.
Maar België bestaat nog altijd. Toch is Jules Gheude overtuigd dat het einde van België nu echt nabij is.
"België is einde rit. Omdat dit land lijdt aan drie ongeneeslijke ziektes: particratie, het egoïsme van de belangengroepen en het Vlaams-nationalisme. Vlaanderen profileert zich meer en meer als een natie-staat.
Vlaanderen is gefrustreerd. Ik begrijp dat. Van de vijf resoluties van 1999 is nog altijd niets in huis gekomen. Daardoor heeft Vlaanderen nu onvoldoende geld en socio-economische hefbomen om de crisis te lijf te gaan en van Vlaanderen een Europese top-regio te maken. Daarom is de Vlaamse regering onder impuls van de N-VA van strategie veranderd."
"Vlaanderen is niet langer vragende partij naar een staatshervorming, het wacht nu tot de Franstaligen uit financiële noodzaak zelf om een staatshervorming vragen. Ondertussen verkent de Vlaamse regering de grenzen van haar bevoegdheden."
"Dit alles is zeer bedreigend voor het voortbestaan van het land. De koning heeft dat héél goed begrepen. Zijn pleidooi tijdens zijn 21 juli-toespraak (2009) om werk te maken van een doorgedreven staatshervorming was in feite een smeekbede. Zonder staatshervorming geen België meer.
|
