Formateur Elio Di Rupo heeft nu veel tijd gehad om na te denken over zijn formateursnota die hij binnenkort op tafel zal leggen.

Bij zijn aanstelling door de Koning als formateur, waarbij noch het Paleis, noch de PS-voorzitter zelf N-VA-voorzitter Bart De Wever over de aanstelling had geraadpleegd, heeft Di Rupo de nota van Wouter Beke doodgewoon in de papiermand gegooid en de zogenaamde bouwstenen naar het containerpark afgevoerd. 

         

De communaitaire vraagstukken zijn in dit land onlosmakelijk verbonden met de sociaaleconomische. Zonder oplossingen voor het ene komen er geen oplossingen voor het andere.

De belangrijkste knelpunten blijven de financieringswet, B-H-V en Brussel.  Om er maar enkele te noemen, want Vlaanderen en Wallonië raken het er eigenlijk in niets meer over eens.

Alle verklaringen en de zogezegde ‘5 minuten politieke moed’ (*) van de Vlaamse politici ten spijt is tot op vandaag B-H-V nog altijd niet gesplitst. 

         

(*)"5 minuten politieke moed zijn voldoende om BHV te splitsen"
verklaarde Yves Leterme op 15 juni 2004.
Zo simpel zou dat zijn!  Intussen zijn we bijna 7 jaar verder en is dit nog altijd niet gerealiseerd.

B-H-V moet zonder enige toegeving gesplitst worden door een democratische stemming in het parlement. Dit zou niet meer dan logisch zijn vermits het zuiver de toepassing van de wet is. Toch wordt er steeds naar een onderhandelende oplossing gezocht. In ruil voor een splitsing blijven de Franstaligen allerhande verregaande toegevingen en compensaties eisen en zou het ons nog een massa geld kosten ook.

Bij de bespreking van de begroting zei Hendrik Bogaert  van CD&V nog: “Er komt geen herfinanciering van Brussel zolang er geen globaal communautair akkoord is voor Brussel-Halle-Vilvoorde. Wij gaan geen regio herfinancieren die onze grenzen ter discussie stelt.”

Brussel vraagt op jaarbasis 500 miljoen euro extra.

Voor de PS zijn de Brusselse problemen op de eerste plaats het gevolg van onderfinanciering en moet er zeker extra geld komen. Doch was het ook een PS’er die echter verklaarde: “Maar zonder diepgaande hervorming van de Brusselse instellingen hebben extra middelen geen zin. Zelfs al kreeg Picqué er jaarlijks één miljard euro bij, dan zou dat toch verdwijnen in de zakken van de burgemeesters, wier bestuurlijke kwaliteiten over het algemeen beneden alle peil zijn. Je kunt het geld evengoed door de ramen naar buiten gooien.”

Wij gingen de geldstromen van Vlaanderen naar Wallonië terugschroeven, maar nu zeggen we dat het niet onze bedoeling is om onze Waalse landgenoten armer te maken.

Staatshervorming? Als het Wallonië maar niets kost!

Het enige wat Elio Di Rupo en de Franstaligen willen is dat er een breuk komt tussen de N-VA en de CD&V en dat er een regering komt zonder de N-VA. Vlaanderen zal dan weer voor de zoveelste maal met een kluitje in het riet gestuurd worden.

De Franstaligen zouden eigenlijk liever een Leterme III laten verder werken, want Di Rupo weet dat hij zal moeten bezuinigen, men spreekt zelfs al van bijna 2 miljard euro, wat zijn imago bij het thuisfront wel eens zou kunnen schaden.