Donderdagmorgen onder een blauwe hemel trekken we het stadje in. De tweetalige opschriften maken het goed duidelijk dat we ons in Baskenland bevinden. St. Pierre Pied de Port dank zijn naam aan het feit dat het stadje aan de voet van een bergpas bevindt die toegang geeft naar Spanje, port of bergpas vandaar de naam. St. Pierre was al eeuwen een laatste pleisterplaats voor de vele pelgrims die een bedevaart maakten naar Santiago de Compostella. Het was bovendien strategisch gelegen daar het de toegang tot Spanje beheerste en op een hoogte bij de stad is dan ook een militair bolwerk door Vauban gebouwd. Langs de smalle straat die naar boven leidt zijn vele huizen duidelijk kenbaar als logement voor de pelgrims en de schelp, teken van St. Jacob is overal te vinden. Van boven op de vestingmurenontrolt zich een prachtig zicht over de Pyreneeën, overal groen en wijngaarden en ver weg de hoge pieken van het gebergte. De rivier Nive deelt het stadje in twee, van op de oude brug zien we in het heldere water hoe talloze forellen zich koesteren in de zon en de wetenschap dat ze hier niet bevist mogen worden. Het stadje is nog bijna helemaal omsloten door vestingmuren en verschillende originele toegangspoorten zijn nog behouden. In de namiddag gaat het richting Biarritz waar we in de late namiddag toekomen.De camperplaats bij Biarritz gelegen op een drietal kilometer van het stadcentrum is overvol en net voor ons rijdt iemand weg zodat we toch een plaats hebben. Zaterdagmorgen is het grauw en regenachtig en tussen twee buien trekken we met de fiets naar de stad. Het terrein is heuvelachtig en het is klimmen en dalen. Het klimmen is voor Anne nog steeds moeilijk. Biarritz is een erg mondaine stad met mooie straten en gebouwen. In de winkelstraten zijn veel dure merken vertegenwoordigd en is het erg druk. Het is ondertussen beginnen te regenen en gewapend met een regenscherm lopen we langs de straten. Wanneer we een toeristisch treintje zien stappen we aan boord en laten ons door de stad voeren. De oude vissershaven is gelegen in een natuurlijke kleine baai van de rotsachtige kust en is zeer pittoresk maar vanuit het treintje kunnen we slechts een kleine indruk ervan opdoen. De rotskust is wel spectaculair. Het blijft miezerig en we fietsen dan maar terug naar de camper. Biarritz willen we bij een eventuele latere doortocht beslist beter kennen.
Zaterdag vertrekken we naar Capbreton, de camperplaats ligt vlak achter de duinen waar het goed staan is. Het is vandaag marktdag en daar moeten we toch even rondlopen. Capbreton is een zeer drukke badplaats en doet erg gezellig aan met een mooie haven en promenade. Het is er heerlijk fietsen want ondertussen schijnt de zon weer volop. We rijden een stuk langs het meer van Hossegor dat schittert onder de zon. We blijven twee nachten op deze camperplaats want het is er goed toeven.
Maandag verder en Souston is ons volgende doel, volgens onze campergids is er een plaats bij het meer, maar op de aangegeven coördinaten vinden we geen camperplaats. We staan wel aan de rand van het meer waar we een schitterend uitzicht op hebben. We blijven er dan ook maar staan en het is er heerlijk om te zitten en te vissen. We mogen er echter niet overnachten en we moeten dus elders slaapplaats zoeken. Een Vlaams echtpaar dat langs komt heeft belangstelling voor de camper want die hebben net een bijna identieke camper als die van ons aangeschaft. Die geven ons een tip om te overnachten aan het strand in Messanges-Plage. Wij daar naartoe en komen nog net op tijd om één van de laatste plaatsen te bemachtigen. Na het avondeten maken we een wandeling naar het strand en zien de zon ondergaan in de oceaan. Dinsdagmorgen trekken we terug naar Souston waar het toch goed zitten was om een dagje te luieren en s avonds terug naar Messanges voor de nacht en een mooie wandeling op het strand waarbij we weer vergast worden op een mooie zonsondergang.
Woensdag 2 september naar Gastes met een mooie camperplaats aan de rand van het meer onder de bomen. Ik vermaak me een halve dag met vissen maar zonder resultaat. De volgende dag maken we een fietstochtje naar het stadje Parentis en Born het goed aangelegde fietspad loopt door de bossen en het is er rustig fietsen. Parentis is een klein stadje en erg veel is er niet te zien maar het was een doel om naar toe te fietsen. In deze bosrijke streek met vooral pijnbomen is de houtindustrie wel erg belangrijk. Op het meer zien we ook verschillende boortorens waar gas of olie gewonnen wordt. Anne heeft een wassalon naast de plaatselijke kapper ontdekt en maakt van beiden gebruik.
Het is donderdagmorgen en we maken ons op om naar Biscarosse te rijden waar we een Mc Donald zullen opzoeken.
Vrijdag komen we rond de middag aan bij de camperplaats van St.Pierre Plage, een goed uitgeruste plaats op een 300m van het strand, het is nog steeds heet maar en waait een stevige wind die het dragelijker maakt. Op het strand is het goed druk en het water is aan de lauwe kant maar het is toch verfrissend om wat te plonzen, s avonds is het nog lekker buiten zitten tot we ontdekken dat Anne met haar voeten midden in een mierennest zat, dan maar naar binnen want ondertussen was het wel heel hard gaan waaien. De volgende morgen rijden we naar Narbonne waar er een camperplaats aan de rand van de stad is. We hebben geluk want vandaag is het gratis staan met verzorging. Er is ook een gratis pendeldienst met een busje dat ons tot in het stadscentrum brengt. De stad geeft een zeer verzorgde indruk en straalt zuiderse charme uit. De bezienswaardigheid bij uitstek is het aartsbisschoppelijk paleis annex kathedraal. Oorspronkelijk moest die kathedraal wedijveren met de gotische kathedralen uit het noorden, maar door geldgebrek is zij slechts voor de helft afgewerkt. Het was niettemin groots opgevat want de hoogte van het middenschip is liefst 40 meter. Het paleis doet nu dienst als stadhuis. Op het plein voor het stadhuis, waar een stuk van de oude Romeinse heerweg Via Dometica is blootgelegd, wordt er een Beierse week gehouden en kunnen we een frisse Beierse pint drinken.
Zondagmorgen rijden we weer verder, we begeven ons nu richting Lourdes onze route voert ons langs Carcassonne dat we in de verte zien liggen we willen halt houden in de stad Foix. Bij het naderen van de stad zien we een wegwijzer naar de ondergrondse rivier van Labouïche we volgen die en komen net op tijd om nog een tocht van drie kilometer over deze onderaardse rivier mee te doen. Met metalen bootjes waar we met een 12tal mensen in zitten worden we door een gids over het water geloodst. Onderweg kunnen we ons vergapen aan prachtige stalagmieten en stalactieten, prachtige galerijen en grillige vormen van de natuur. We moeten tweemaal overstappen want de rivier daalt over drie niveaus af naar buiten. Jammer genoeg mochten we niet fotograferen en kunnen we geen beelden van al dat moois laten zien. Dan terug naar Foix en van ver kunnen we het kasteel zien dat over de stad troont. Het is één van de gaafst gebleven kastelen van het land. Het ontsnapte aan vernietiging door de goede connecties van de graaf van Foix en speelde ook een rol in de Cathaarse beweging. Maandagmorgen beklimmen we de hoogte waarop het kasteel gebouwd is en worden rondgeleid in het kasteel, waarbij we goede informatie krijgen over de geschiedenis en ontstaan van het slot. Van op de torentrans hebben we een wijds uitzicht over de stad en omgeving, het slot controleerde door zijn ligging een strategisch punt voor de verbinding met Spanje. Na de middag trekken we verder westwaarts, er verschijnt bewolking en geleidelijk trekt het dicht. Bij een meer bij Boussens houden we halt om de nacht door te brengen en kan ik me nog wat vermaken met vissen. Lang kunnen we s avonds niet buiten zitten want er steek een onweer op. Het is toch een drietal weken geleden dat we nog regen hebben gezien en het is goed dat het wat koeler wordt. Hopelijk blijft het niet regenen.
Woensdag 26 augustus
Dinsdagmorgen gaat het verder naar Lourdes, het blijft bewolkt en onder een grijze hemel komen we in Lourdes aan. Het is er zoals gewoonlijk een grote drukte met pelgrims en toeristen. In de straten die naar de basiliek en de grot leiden trachten de handelaars wat te verdienen aan de horden pelgrims en volgt de ene winkel de andere, allen met uitbundige uitstallingen van souvenirs en andere waren. Wanneer we aan het terrein van de basiliek aankomen begint het te stortregenen en gaan we schuilen bij de ingang. Het blijft maar regenen en bij een druilregen gaan we de basiliek en de grot bezoeken. Ondanks de regen zijn er erg veel pelgrims van alle nationaliteiten en continenten, die allen met hun persoonlijke motieven, het heiligdom bezoeken. Het is inmiddels gestopt met regenen en we keren terug naar de camper en zetten koers naar Pau.
In Pau komen we in de late namiddag aan en vinden een parkeerplaats op de Place de Verdun, dicht bij het centrum waar we de nacht doorbrengen. Woensdagmorgen trekken we de stad in, we bevinden ons nu in de Pyrenées Atlantique en van op de Promenade des Pyrenées hebben we een prachtig uitzicht op de Pyreneeën. Pau is gebouwd in de bergen en het stratenpatroon loopt dan ook bergop en bergaf. De hoofdbezienswaardigheid van Pau is het kasteel waar de latere koning Henri IV geboren werd. We laten ons rond leiden met commentaar door het kasteel en kunnen het mooie interieur bewonderen. De trots van het kasteel is de wieg waar Henri IV bij zijn geboorte in gelegen heeft en die bestaat uit het schild van een zeeschildpad. Na ons bezoek aan het kasteel laten we ons door een toeristisch treintje door de stad voeren.
Na de lunch rijden we verder. Ons doel is St. Pierre Pied de Port een oud stadje in de Pyreneeën en onze weg voert ons dwars door de bergen, die niet zo hoog zijn als de Alpen maar toch ook schitterende vergezichten opleveren. In Hopital St. Blaise stoppen we om een prachtig romaans kerkje te bewonderen. Het gebouw is in zeer goede staat bewaard en het interieur is indrukwekkend door zijn eenvoud. Het verdient ten volle de status van erkenning door de Unesco als wereldmonument. In de late namiddag komen we in St. Pierre aan.
