In de folders wordt Sigulda beschreven als de mooiste stad van Letland en wordt aangeprezen als een ideaal punt om het Gauja natuurpark te verkennen. We rijden door een zeer mooi landschap de stad in. De folder heeft niets overdreven het stadje is inderdaad erg net en mooi onderhouden, veel groen en bloemen. We bezoeken het "nieuwe kasteel" waarachter de schilderachtige ruïnes liggen van het oude kasteel. Het is er erg aangenaam wandelen. De Gauja rivier ligt in een diep dal dat we met een gondelbaan, van meer dan 1000m lang, oversteken naar Krimulda, een onooglijk dorpje waar echter ook een prachtig kasteel staat dat nu dienst doet als rehabiliteringscentrum. Vanuit de gondelbaan hebben we een prachtig zicht over de vallei, in de verte zien we de torens van nog een ander kasteel het kasteel van Turaida.
We rijden daarheen maar het is al laat op dag en we besluiten om op de parking te overnachten.
Na het ontbijt verkennen we het kasteeldomein. Werkelijk een enorm landgoed van 42 hectaren en alles zeer mooi onderhouden. Heuvelachtig met grasland, oude bomen en vijvers en veel bloemen. Het kasteel dat gedeeltelijk gerestaureerd is ligt er zeer schilderachtig bij. Wij beklimmen de 36m hoge toren van waar we een mooi overzicht over het geheel krijgen. In de gerestaureerde gebouwen zijn verschillende tentoonstelling te zien die een overzicht geven van de 1000-jarige geschiedenis van het kasteel. Bij alle onderwerpen zijn teksten in, Lets, Engels en Duits en alles is prima verzorgd en uitgestald. Dit is werkelijk het mooiste dat we in Letland gezien hebben.
Het gaat nu richting Riga. We nemen onze middagpauze bij een nog mooi bewaarde weerhoeve. In Jurmala de badstad van Riga maken we even een wandeling door de esplanade, een aaneenschakeling van winkels en souvenirstalletjes. In de omliggende straten zijn nog veel mooie houten villas te bewonderen. Velen ervan getuigen dat dit ooit een zeer mondaine badplaats was.
Riga
We vertrekken vanop de camping voorzien van regenschermen, want het is ondertussen gaan regenen, richting stad. Vanop de brug over de Daugava hebben we een mooi uitzicht op de stad jammer dat de hemel dichtbewolkt is. Onder een druilerige regen trekken we de stad in. Onze route voert ons langs verschillende mooie gebouwen en monumenten. Het is er aangenaam wandelen, zoals het een hoofdstad past is er veel leven en in de drukke winkelstraten, vinden we erg mooie winkels en galerijen waar alle luxegoederen te koop zijn. We lopen ook even binnen in het Bezettingsmuzeum, hier wordt herinnerd aan de lange en bloedige strijd die de Letten moesten leveren voor hun onafhankelijkheid, ze werden in de loop van hun bestaan om beurten bezet door de Denen, Duitsers, Russen, weer Duitsers en tenslotte nog maar eens door de Russen. In een gezellig restaurantje genieten wij van een lekker maal doorgespoeld met een flinke pint. Het blijft maar regenen en we houden Riga voor bekeken en trekken terug naar de camping.
Na een rit van een 70-tal kilometer doorheen het vrij vlakke landschap bereiken we de stad Jelgava. Bij het binnenrijden worden we onmiddellijk getroffen door een prachtig uitzicht op het kasteel. Dit kasteel werd door dezelfde opdrachtgever gebouwd als dat van Rumsdale en is geheel in dezelfde stijl gebouwd. We boffen want vandaag vieren ze het 270-jarig bestaan van het slot. Er is erg veel volk op de been om dat te vieren. Er lopen verschillende in de stijl van toen geklede mensen rond erg mooi om te zien. Het slot doet nu dienst als muziekacademie en ze houden opendeurdag. De stad zelf biedt weinig moois te zien op een heel mooie orthodoxe kerk na. We vinden een slaapplaats bij de rivier onder de muren van het kasteel.
Wanneer we over de grens rijden voelen we reeds verschil, de weg is nog minder van kwaliteit dan in Litouwen. Ons eerste doel is het mooiste kasteel van Letland in Pilsrundale
De oude portierswoning is een restaurant "Balta Maja" of "Witte huis" we kunnen er achter de woning blijven slapen. We gaan het kasteel bekijken dat zijn reputatie eer aan doet en geheel gebouwd en versierd is volgens de toen geldende West Europese normen. Er is in de voorbije jaren met veel zorg voor detail aan geresta ureerd. In het restaurant moesten we dan wel avondeten en ontbijten, het avondeten was alleszins lekker en zeer schappelijk van prijs en het ontbijt rijkelijk.
We rijden nu richting Letland. In Plungé bekijken we nog een mooi kasteel waar driftig gerestaureerd wordt nu stelt het nog niet zoveel voor maar het wordt beslist en met Europese steun mooi. We zoeken een slaapplaats in het Zemaijtos natuurpark en vinden er bij een meer in het midden van een bos een primitieve camping maar we hebben hem voor ons alleen. De rust duurt echter niet lang want er komt een familie van een twintigtal personen kamperen met tentjes, het is immers vrijdagavond. Het is inmiddels beginnen te regenen en toch blijven ze tot laat in de nacht zingen en plezier maken.
De volgende morgen regent het nog steeds en we zetten verder koers naar Letland.
Enkele kilometers voorbij Siauliai ligt nog een bezienswaardigheid van Litouwen, namelijk de "Kruisenheuvel" op deze heuvel werden reeds van in de heidense tijd rituelen uitgevoerd. Later na de christianisering werd het een soort van bedevaartsplaats waar de mensen een kruis nalieten ter nagedachtenis van overledenen. Onder de Sovjets werden geen godsdienstige manifestaties geduld. Verschillende malen werden de kruisen vernield en in brand gestoken en de heuvel werd zelfs met bulldozers te lijf gegaan. De heuvel is nu bedekt met beslist miljoenen kruisen en is toch wel indrukwekkend.
Onze algemene indruk van Litouwen is dat ze echt nog veel hebben in te halen. Buiten de grote steden is er nog weinig welstand. Heel veel houten huizen, het een al beter onderhouden dan het ander. Wat ons ook opviel is dat er heel veel land braak ligt en er weinig in cultuur is gebracht. De meeste graanvelden zijn heel bescheiden van afmeting. Hier en daar een aardappelveldje, het aanbod van verse groenten is dan in de winkels ook erg beperkt. Het zuiden vonden we mooier dan het noorden, dat wat eentonig is.
