Donderdag gaat het nu richting Canada. Het is duidelijk dat we onsin de Rocky Mountains bevinden overal hebben we zicht op de bergen.
Eureka is het laatste Amerikaanse stadje dat we doorrijden. Kort nadien komen we bij de Canadese grenspost. Wanneer we op vraag van de beambte positief antwoorden of we fruit aan boord hebben, worden we verplicht dit achter te laten in een diepvrieskist. Veel verschil merken we niet met de VS alleen zijn de vrachtwagens hier nog groter en de huizen mooier. Bij de Kootenay rivier stoppen we op de plaatselijke campground, we hebben er al wel mooiere gezien maar het kan toch. Het is nog warm maar de hemel trekt toe, ’s nachts regent het flink.
Op vrijdagmorgen zijn de flanken van de bergen gehuld in wolken. Het belooft niet veel goeds om hoog de bergen in te gaan. Bij de ingang van Kootenay Park betalen we toegang voor twee dagen.
Kort na de ingang loopt een kudde “Bighorn sheep” op de weg. Door een smalle kloof komen we in het eigenlijke park. Het is ondertussen beginnen te regenen en de bergen zijn helemaal onttrokken aan onze blikken.
Hogerop is het zelfs aan het sneeuwen. Over de pas heen neemt de sneeuw af en wanneer we afgedaald zijn in het dal is het zelfs droog. Bij Banff trekken we naar een fijne camping. Vanaf de camping kunnen we gratis met de bus naar het stadje.
Banff is een levendige plaats met veel winkels met voornamelijk vrijetijdskleding. Er is een gezellige drukte en we hebben nog een leuke ontmoetingmet de plaatselijke politie.
Om 10u komt de rode bus aangereden voor een ritje door het Glacier Park. Er rijdt een hele vloot van deze busjes rond, allemaal mooi gerestaureerd want de bus waar wij mee rijden is gebouwd in 1936.
De chauffeur is erg spraakzaam en vertelt honderd uit over het park. Het park valt ons wat tegen na de vorige parken, we zien enkel bomen en af een toe een vergezicht. Mooi is dat een white tail onze weg kruist.
Onze eerste stop is bij een waterval die de Indianen de “secret dancing waters” noemden, voor hen was dit een heilige plaats.
Ook bij het Mac Donald meer (niet de fast food keten) werd gestopt met een mooi zicht op de bergen.
Over de pas konden we helaas niet rijden want die was nog dicht gesneeuwd. Het bezoekerscentrum aldaar was nog steeds voor de helft met sneeuw bedekt. Dus het mooiste stuk kregen we niet te zien. Om af te sluiten maakten we nog een korte wandeling door het bos tot bij een kleine waterval.
Maandagmorgen verlaten we het Yellowstone Park langs de westelijke uitgang. Vooraleer we de uitgang bereiken hebben we nog de gelegenheid om achtereenvolgens een mooie mule deer bok, een kale Amerikaanse arend en een blauwe reiger te fotograferen.
We rijden nu de staat Montana in, het landschap blijft bergachtig.
Het valt ons op dat er langsheen de weg ontelbare witte kruisen staan die elk een dodelijk verkeersslachtoffer herdenken en dit over de volledige weg die wij aflegden. In de valleien wordt vooral aan veeteelt gedaan met enorme ranches, de landbouw lijkt vooral uit veevoeder te bestaan. We zijn vertrokken met volle zon maar stilaan wordt het bewolkt. In het stadje Deer Lodge zoeken we de camping van KOA op. Het stadje ziet er typisch Amerikaans uit met zijn rechte straten en gebouwen van twee hoog in western stijl. Het is erg rustig op de kleine camping waar we “s avonds nog bezoek krijgen van twee reetjes die langs onze camper kwamen grazen, een mooie zonsondergang sluit de dag af.
Dinsdag gaat het naar het ”Glacier National Park”. De weg loopt doorheen het indianen reservaat van de “Flatheads” waarvan we niet veel merken. Langsheen het “Flathead meer” dat 36 mijl lang is liggen langsheen het meer veel plantages met kersenbomen, jammer genoeg zijn we te vroeg voor de kersen.
In de plaats Glacier West zoeken we ook weer een KOA camping op. De mensen aan het onthaal zijn zeer vriendelijk en geven ons uitleg hoe we het park kunnen bezoeken. Met onze motorhome mogen we het park niet in maar morgen kunnen we met een bustour mee om het park te bekijken.
Vrijdagmorgen 6 juni gaan we zeer vroeg op pad want we willen wilde dieren zien. We zien verschillende soorten herten en een eland maar steeds van ver en met behulp van de verrekijker. Er zijn verschillende schilderachtige meren in het park.
Op het Jenny meer worden we met een boot naar de overkant gebracht om op zoek te gaan naar de “Hidden Falls”. Het wordt een vrij steile klim over een met rotsen bezaaid bergpad maar het loont wel de moeite, bovendien kruist een mooie vos nog ons pad.
Bij “Jackson Lake” kunnen we een mooi beeld vastleggen van de bergen met spiegelbeeld in het meer. Moe maar tevreden keren we in de late namiddag teug op de camping. Plots ontstaat er tumult want er is een beer met twee jongen in de buurt. De jongen roepen op hun moeder en wanneer deze komt aangerend is het even paniek en het maken van foto’s wordt moeilijk.
Die berin met haar twee kleintjes werd de perfecte afsluiter van een mooie dag.
Zondag 8 juni
We hebben twee dagen rondgereden in Yellowstone Park en hebben het doorkruist van oost naar west en van noord naar zuid. Langs beboste hellingen, valleien, kloven, groene dalen ging de rit.
We zien spectaculaire watervallen en vele plaatsen waar we goed zien dat we ons boven een werkende vulkaan bevinden, volgens de wetenschappers zal die ooit gigantisch uitbarsten maar dat kan nog 10.000 jaar duren. Overal zien we nog kale stammen uitsteken boven jonge groene boompjes, getuigen van de reusachtige brand van 1988 die bijna de helft van het bosbestand vernielde. Wild zien we meestal van uit de verte zonder dat we het kunnen fotograferen. De velden waar we die vulkanische activiteit van kort bij kunnen zien zijn voorzien van houten wandelpaden zodat we die van dichtbij kunnen bekijken.
Het meest indrukwekkende stuk is een groot terras waar het hete water naar boven borrelt, dit water heeft een zeer hoge zuurtegraad dat de rotsen tot modder oplost. In dit water leven miljoenen bacteriën en wanneer die afsterven vormen die kalkrotsen die nog steeds aangroeien. We kunnen toch nog enkele dieren van dichtbij fotograferen, een jonge bok en enkele “mule deer” hinden.
Van op afstand hebben we met de verrekijker kunnen zien hoe een coyote zich tegoed deed aan een jong hertenkalf. Het weer was nog steeds gunstig in de nacht heeft het flink geregend maar overdag bleef het mooi zonnig met af en toe een klein buitje.
Woensdagmorgen 3juni is het weer schitterend weer en we hebben vandaag een rit van ongeveer 400km voor de boeg over Highway 84. Het is een vrij eentonige route onderbroken door een kleine bergketen.
Idaho staat bekend als de “Potato State” en onderweg zien we inderdaad vele uitgestrekte aardappelvelden. Net voor Twin Falls nodigt een uitzichtpunt ons uit om diep in een kloof te kijken waar de Snake rivier door loopt. Noordelijk van Twin Falls bevinden zich de “Shoshone Falls” waar we van op uitzichtplatforms prachtige zicht op de waterval hebben met bijbehorende regenboog.
Deze watervallen zouden vanaf hun hoogste punt gemeten hoger zijn dan de Niagara waterval. We vergelijken het later wel. In de late namiddag komen we aan op een KOA camping bij Pocatello.
Van Pocatello gaat het donderdagmorgen 4 juni naar Jackson in Wyoming. Kort voor we Jackson binnenrijden zien we in de verte reeds de bergen van de Grand Tetons .
Jackson is een erg leuk stadje met mooie winkels. Op de vier hoeken van het park in het midden van de stad staan en prachtige bogen gemaakt met de geweien van herten en elanden, ook de postkoets ontbreekt niet in het straatbeeld.
Kort nadien bereiken we het Grand Teton natuurpark waar we meteen een kudde bizons voor de lens krijgen.
Aangekomen op de camping krijgen we te horen dat alles volzet is, gelukkig komt er net een annulering binnen en kunnen we toch blijven voor twee nachten en krijgen een mooie plaats dicht bij het meer. ’s Avonds genieten we nog van een mooie zonsondergang in de bergen.
