Om 8u30 worden we opgehaald op de camping voor de “Alamo tour” het regent en de hemel zit potdicht. Op het plein voor het Alamo betalen we onze tickets voor de rondrit.
Iets na 9 brengt oze gids naar het Alamo, dat voor de Texanen een heiligdom is want daar sneuvelden 186 mannen, waaronder Jim Bowie en Davy Crockett, voor hun strijd om Texas onafhankelijk te maken van Mexico. Oorspronkelijk was dit de missie San Antonio de Valero en het gebouw dat bewaard is gebleven was de kerk. Binnen is er een verzameling van memorabilia van de mensen die er hun leven lieten.
Het volgende punt op het programma is een bezoek aan de Japanse tuinen. Onderweg vertelt onze gids/chauffeur honderduit over San Antonio. Het regent nog steeds af en toe, en gewapend met regenschermen lopen we rond in de prachtige tuinen, mooi aangelegd en meticuleus onderhouden. Er stond ook een bootrit op de San Antonio rivier op het programma maar wegens het slechte weer werd dit afgelast. We bezoeken vervolgens de “Mercado” een bonte verzameling van Mexicaanse winkeltjes en eetstalletjes, waar het erg druk is.
Het loopt tegen het middaguur en we trekken, naar het “Buckhorn Saloon en museum” waar we kunnen lunchen. De saloon is ingericht in de oude stijl en hangt vol met allerhande trofeëen.
Na de lunch bezoeken we er het “Texas Ranger museum” dat een overzicht geeft van het ontstaan en de werking van de Rangers.
De auto waarin Bonnie en Clyde stierven onder een kogelregen van de Rangers is er ook te zien. Op de bovenverdieping lopen we door een enorme verzameling van opgezette dieren van alle continenten. Erg interessant om te zien. Het busje brengt ons naar de missie “San José”. De missies gesticht door de Spanjaarden moesten de Indianen bekeren en hen te “beschaven”!
De kerk die goed gerestaureed is wordt nog steeds gebruikt en we konden er nog net binnen voor ze werd afgesloten omdat er een huwelijk ging plaats vinden. De originele ommuring is nog goed bewaard en verschaft ons een goed idee hoe het leven er verliep. Een groot gebouw was de opslagplaats voor het graan en andere landbouwproducten.
Ze hadden er ook een graanmolen aangedreven met waterkracht. Van de volgende missie “Concepion” is alleen de kerk bewaard gebleven en die wordt ook nog steeds gebruikt voor erediensten.
Ter vervanging van de bootrit gaan we de Tower of the Americas bezoeken, een toren van 220m hoog, gebouwd voor de wereldtentoonstelling van 1986.
Met de lift gaat het snel tot boven vanwaar we een weids uitzicht hebben over de stad en omgeving. Met een bezoek aan een 4-D cinemavertoning “Skies over Texas” maken we een helicoptervlucht mee met spectaculaire beelden, hiermee sluiten we de dag af. We worden netjes terug aan de camping afgezet, einde van weer een mooie dag.
Na het ontbijt nemen we de bus naar het centrumvan San Antonio.
De gelijknamige rivier kronkelt doorheen het stadscentrum en is afgeboord met wandelpaden het is de befaamde “River Walk” van San Antonio.
Langs het water loopt aan beide zijden van de rivier een mooi wandelpad met prachtig verzorgde plantsoenen.
Op het water varen boten met toeristen en onderhoudswerkers af en aan. Verschillende restaurants en café’s wedijveren om de gunsten van de toeristen.
Vroeg in de voormiddag is het nog niet erg druk. Op een leuk terras drinken we een koffie en bekijken de voorbijgangers. Via bruggetjes kunnen we gemakkelijk naar de andere kant om ook daar een kijkje te nemen.
We verlaten even de “River Walk” om in de straten te lopen en komen bij de San Fernando kathedraal met een mooi interieur en een verguld retabel.
We keren terug naar de rivier en tegen de middag wordt het drukker en de terrassen lopen vol. Na enkele uren wandelen waarbij we verschillende leuke hoekjes ontdekken wordt het tijd om te eten en vanop een terras met zicht op de rivier eten we smakelijk. Dat zitje heeft ons goed gedaan want het lopen beginnen we te voelen aan de benen. Na nog een uurtje of zo nog een koffie met gebak en dan terug met de bus naar de camping. San Antonio is zo wat de leukste stad die we in de VS zagen.
Gisteren zijn we vanuit New Orleans vertrokken in de gietende regen met zwaar onweer.
Toen we voor de laatste maal de Mississippi overstaken begon de regen te minderen. Nabij de stad Charles Lake kwamen we in een gigantische verkeersopstoppping waar we minstens drie kwartier in de file stonden. Nabij de stad Beaumont in Texas streken we neer op een mooi verzorgde camping waar we nog een gratis ontbijt kregen. Na dit lekkere ontbijt gingen we vroeg de weg op. Op de weg was het weer vlot rijden, nabij Houston werd het wel drukker met vijf rijbanen naast mekaar.
De camping van KOA van San Antonio was vlug gevonden en op een ruime plaats konden we genieten van een kop koffie.
Eekhoorns en vele vogels hielden ons gezelschap, één van die zwarte vogels bleek een “roadrunner” te zijn.
We worden gewekt door de regen op het dak. En in de regen stappen we in de shuttlebus naar New Orleans met nog een achttal personen. De bestuurster van het busje vertelt honderd uit over haar belevenissen van de storm Catherine en anecdoten over het leven van vroeger en nu.
Voor we het weten komen we bij het vertrekpunt van de riverboats. Het regent nog steeds en in het Café du Monde gesticht in 1862 gaan we schuilen met een lekkere koffie en de plaatselijke lekkernij “beignets”. Die worden geserveerd onder een dikke laag poedersuiker en zijn luchtig en krokant.
We beginnen onze wandeling aan Jackson Square die gedomineerd wordt door de kathedraal van St. Louis.
We dwalen doorheen het “French Quarter” met Bourbon Street en vele andere straatjes met de typische huizen met doorlopende bebloemde balcons.
De regen is opgehouden en vanop de promenade aan de rivier hebben we mooi uitzicht op de Mississippi en de riverboat Natchez die onder de brug vaart.
Rond het middaguur gaan we wat eten, blij om te kunnen zitten want we hebben weer flink wat gestapt. In de namiddag nemen we voor het gemak de cable car tot bij de “French Market” waar ik mij te goed doe aan een portie vers gekookte rivierkreeftjes.
In de “Market” waar vroeger de levensmiddelen verhandeld werden staan nu vele standjes die souvenirs en vele leuke dingen aanprijzen. Terug aan de aanlegsteiger van de “Natchez” worden we vergast op een concert met stoomfluiten terwijl we wachten op het busje om ons terug te brengen naar de camping.
Eerst weer 170 liter benzine tanken voor we weer verder kunnen. Deze auto rijdt heel prettig maar het is een benzinevretend monster, voor 100km drinkt hij 33 liter. We blijven highway 55 volgen. Het landschap wordt afwisselend en iets heuvelachtig. Het is hier ook veel groener dan in het noorden en de temperatuur gaat de hoogte in we ziijn reeds een 1000km zuidelijker dan Chicago. We rijden nu Mississipi binnen en nabij Jackson, de hoofdstad van de staat komen we op een camping in een State Park.
Aan de rand van het meer mogen we een mooie plaats uitkiezen. Het is aangenaam warm en de short kom uit de kast. ’s Avonds zitten we aan een kampvuur tot we naar binnen moeten van de muggen.
Maandag 11 april
Op een 20km van New Orleans verloopt de weg over een vele kilometers lange brug gebouwd op palen in het water, een reusachtig bouwwerk.
Kort na de middag komen we op de camping aan. Rond half vier nemen we een bus naar het centrum, maar dat is wel veel verder dan we gedacht hadden, aan de stadsrand stappen we dan over op de cable car die ons tot in het centrum moet brengen.
Die rijdt tegen een slakkengangetje en nog voor we in het centrum geraken beseffen we dat we op die manier nooit tijdig kunnen terugkomen, we zijn al anderhalf uur onderweg.
We stappen dan maar af en nemen de retour want de bus die ons terug naar de camping moet brengen rijdt na 7u pas om het uur en de laatste om 9u. Tegen 7 uur waren terug op de camping. Morgen gaan we vroeg met een shuttle de stad in.
