Voor onze laatste dag in San Diego trekken we
naar The old Town. Op deze plaats ontstond in 1542 de eerste nederzetting die
San Diego de Alcala werd genoemd. Russische ontdekkingsreizigers lieten er hun
oog op vallen maar de Spaanse koning was hen voor om het land op te eisen. Nadien
kwam het wisselend onder Mexicaans en Amerikaans beheer. Ondertussen was het
uitgegroeid tot een belangrijke handelsplaats en een eindpunt van de postkoets
routes. Door gebrek aan voldoende water en rampzalige branden werd het centrum
verlegd naar zijn huidige plaats.
De oude stad isnu een mooie verzameling huizen opgetrokken
in de stijl van toen, sommige gebouwen zijn nog origineel en gerestaureerd. Er
heerst een levendige sfeer het lijkt wel of we in Mexico zijn.
In alle gebouwen
kan men vrij in en uit lopen, het zijn nu voor het merendeel winkeltjes waar
allerhande te koop wordt aangeboden door verkopers gekleed in de kostuums van
vroeger. Ook over het vervoer uit die tijd zijn er verschillende zaken te zien,
postkoetsen en vrachttreinen getrokken door grote spannen muilezels of ossen.
Het is erg leerrijk om overal wat op te steken en we krijgen een goed beeld hoe
het er vroeger reilde en zeilde.Voldaan
en moe keren we terug naar het hotel om onze koffers te pakken. Morgen heel
vroeg vliegen we naar Las Vegas.
Het is grijs en er waait weer een frisse wind
wanneer we het hotel verlaten. Vandaag bezoeken we het Balboa Park. Het is het
grootste binnen stadsgrenzen gelegen cultuurpark van de VS. Het is de erfenis
van twee grote tentoonstellingen, de herdenking in 1915 en 1916 van de opening
van het Panama kanaal en in 1935 en 1936 de internationale expositie van
Californië. De prachtige gebouwen werden opgetrokken in Spaanse stijl in een
schitterend landschap. Er zijn verschillende musea, theaters en er worden
verschillende voorstellingen en concerten gegeven. De zon is inmiddels
doorgebroken en we kijken onze ogen uit. In het Timken museum bewonderen we een
mooie collectie schilderijen, waaronder een Rubens, een Jordaens en vele andere
oude meesters. Het geheel is erg mooi aangelegd met bloemperken en vijvers,
indrukwekkende gebouwen flankeren de straten. Voor de lunch hebben we
afgesproken met Alice en Phil, waarna we afscheid moeten nemen van hen. In de
botanische tuin schitteren vele bloemen en planten die ons onbekend zijn. Het
is een mooi uitgestald veelkleurig palet. We hebben ondertussen weer heel wat
afgestapt en beginnen het te voelen in de benen. Nog even wat boodschappen en
dan terug naar het hotel.
Het is koud en het regent wanneer we ons naar
de ontbijtruimte begeven. We willen het vliegdekschip Midway bezoeken, het
meeste speelt zich binnen af zodat de regen ons niet te veel kan deren. We
zagen in New York reeds de Intrepid maar dit schip is nog heel wat groter en
indrukwekkender. Het eerste dat de aandacht trekt is een ouder jachtvliegtuig
uit de tweede wereldoorlog, ik heb dit steeds een mooie machine gevonden. In
het voorkasteel liggen de enorme ankerkettingen mooi uitgestald. Het is
werkelijk een enorm schip dat zo een vijfduizend mensen aan boord kan hebben
wanneer het operationeel is. We dwalen trap op en trap af en lopen door de
slaapruimtes, die voor de officieren heel wat ruimer zijn dan voor de gewone
matrozen. Voor de verschillende rangen zijn er ook verschillende keukens. Van
op de controletoren hebben we een mooi uitzicht op het vliegdek. Op het
vliegdek waait het fel en de regen maakt het er niet echt vrolijk op, toch was
dit een zeer interessant en boeiend bezoek.
In de namiddag klaart het weer op wanneer we
naar Rancho Santa Fe rijden om mijn achterneef te bezoeken. We worden er
hartelijk ontvangen door Alice en Phil, die in een schitterende omgeving wonen.
Hun prachtige woning is omgeven door een enorme tuin met zwembad. In de tuin
groeien appelsienen, citroenen, amandelen en nog verschillende zuidvruchten,
een ware tuin van Eden. We sluiten de avond af in Del Mar waar we vergast worden
in de Fish Market op een heerlijk vismaal.
In de morgen maken we contact met mijn
achterneef Phil, die ons meteen uitnodigt om morgen te komen eten bij hem thuis.
We rijden naar het havenfront van San Diego en parkeren nabij het museumschip
Midway. Vandaar wandelen we naar het scheepsmuseum waar een mooie verzameling schepen
voor anker liggen. Een Amerikaanse en een Russische onderzeeër, twee prachtige
oude zeilschepen en nog vele andere. Het zeilschip Star of India, gebouwd in
1863 is op het eiland Man ziet er schitterend uit. Het wordt dan ook
keurigonderhouden door een ploeg
toegewijde vrijwilligers en gaat eens per jaar onder zeil voor een tocht op
zee. Het zeilschip Surprise is een
getrouwe kopie van een schip van de Royal Navy uit de 18de eeuw en
werd gebruikt in verschillende films oa. Pirates of the Carribean. Alles bij
elkaar een mooie collectie die we uitvoerig bekijken van binnen en buiten.
Nadien wandelen we door San Diego, mooie brede straten met mooie gebouwen, de
zon schijnt maar er waait een ijskoude wind. Het valt ons op dater hier ook vele dakloze mensen aan het
bedelen zijn tussen al die luxe.
De twee voorbije dagen hebben we rustig
genoten van het samenzijn met de familie want Zondagmorgen moeten we afscheid nemen
van Peter, Joke, Fenna en Linde. Het afscheid is moeilijk maar nieuwe
belevenissen wachten ons. Onder een gietende regen voert Joke ons naar het
vliegveld van Westchester. We stijgen op tijd in het vliegtuig maar wanneer de
kapitein wilt vertrekken krijgt hij de melding dat zijn starttijd verzet is. Na
een uur en tien minuten stijgen we dan toch op, hopelijk halen we tijdig onze
aansluiting in Chicago naar San Diego. In Chicago regent het ook en we halen
tijdig onze vlucht. We vliegen boven een dicht wolkendek, halverwege trekt het
dek open en zien we diep onder ons het landschap voorbij schuiven. Onder een
stralende zon landen we in San Diego, er staat flink wat wind en dat maakt het
vrij fris. We halen onze huurauto op en rijden naar het hotel. Het was weer een
lange dag en door het tijdverschil, nu 9 uur verschil met thuis, erg
vermoeiend. Na een welkome maaltijd gaan we dan ook vroeg naar bed.
