Donderdag 26 meixml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

We staan vroeg op want we willen naar Bryce canyon en daar hebben we geen plaats gereserveerd. Daar werkt het systeem wie eerst aankomt heeft veel kans op een plaats. De camping ligt ook binnen het natuurpark en heeft weinig voorzieningen, maar die hebben we niet echt nodig. Wanneer we Zion verlaten moeten we eerst door een tunnel gebouwd in de dertiger jaren en die is niet voorzien voor het moderne verkeer. We moeten daarom een extra taks betalen want om ons door de tunnel te laten moet aan de andere kant het verkeer worden tegen gehouden. Wij kunnen dan in het midden van de weg rijden zodat we zonder schade aan de andere kant komen.
 
Het landschap ziet het er totaal anders uit, het is groener en de rotsformaties hebben andere vormen. Onze route loopt door een groen glooiend landschap, af en toe rijden we door plaatsjes die er geen van allen erg aantrekkelijk uitzien. Ons navigatiesysteem brengt ons feilloos op de camping, er zijn nog plaatsen vrij en we nemen een geschikte plaats in op een vlak stuk want de camping ligt tegen de bergen aan.

Hier is ook een shuttledienst die ons tot het uitkijkpunt Bryce Point brengt. Wat we hier te zien krijgen tart alle verbeelding.

De natuur heeft hier in miljoenen jaren een landschap geschapen dat nergens zijn gelijke kent. De rode zandsteen is hier door erosie van de wind, regen en sneeuw uitgehold tot een soort kolommen, hoodoo’s genoemd.
 
We bekijken hier het landschap weer van boven aan de rand van de canyon, het uitzicht is weids en bijzonder kleurrijk. Wanneer we het pad langs de rand volgen bekijken we alles weer onder een andere hoek.

Het pad loopt op en neer,soms vrij steil en dus vermoeiend want we bevinden ons hier op 8200 voet hoogte en dat is toch zo een 2600 meter. We keren terug naar de camping, morgen bezoeken we weer andere uitzichtpunten.