"Gentse cafe potpourrie "en rijen es plezant' (Gent text)
Gent schuunste stad van't land
Walter De Buck is een bekende volkszanger uit Gent. Vandaag de dag is men hem nog steeds niet vergeten en ook niet op Youtube. Daarom is er hier het liedje "In Mijn Stroatse Zijn't Allemaal Komeren".
Biezebaaze - Loetsebollekezoetse
'K WOARE WA ZAT
Gents liedje door Manu De Canck
Walter De Buck : T'Vliegerke
het moegen lied van walter de buck - gents muziek
gents kleinkunst
Het Morgenlied Walter de Buck
Gentse Slow.
Gentse bal poep en l air
Gents volksmuziek
"Het autootje" door Romain De Coninck.
Een "vergeten" sketch van Romain De Coninck
over de avonturen met een autootje.
Met groot respect voor deze
fantastische Gentse artiest
een goat in maane iemmer (gentse liedjes)
schuun manske willy bart en zijn kluts
café chantant willy bart en zijn kluts schuun mankske
nen hutsepot van gensche liedjes
gezongen door rolando = roland van eeckhout
i love you op zijn gents
biezebaaze Mijn Gent
schitterend liedje over de schuunste stad!
'Kasseien langs de Leie', beter gekend als 'Gent es schuune' is één van de liedjes die werden gebracht in de succesvolle reeks 'Cabaretten' door het Gentse acteurstrio Margriet Bruggeman/Jo De Meyere/Oswald Versyp - een ode aan Gent en haar inwoners
In de naam Bord'Eau zit alles vervat: prachtige waterpartijen en gevelzichten in het hart van Gent, stijlvolle klasse binnenin en een verfijnde keuken met zuiderse toetsen. Voor het interieur is geopteerd voor een eigentijdse, moderne stijl: strakke lijnen en sobere kleuren, in combinatie met opvallende historische elementen. Eenzelfde stijl wordt ook doorgetrokken op het verlaagd (zonne)terras, aan de opengewerkte Leiegevel. De ruimte voelt zeer licht aan en laat de zon in brede banen binnen schijnen. De keuken zorgt voor een gevarieerd aanbod met dagverse producten, waarbij, hoe kan het ook anders, het accent iets uitgesprokener op 'vis' ligt.
Budget
€10 - 20
Extra's
Terras
Openingsuren
Ma:
08:30 tot 14:30
-
19:00 tot 22:00
Di:
08:30 tot 14:30
-
19:00 tot 22:00
Wo:
08:30 tot 14:30
-
19:00 tot 22:00
Do:
08:30 tot 14:30
-
19:00 tot 22:00
Vr:
08:30 tot 14:30
-
19:00 tot 22:30
Za:
08:30 tot 14:30
-
19:00 tot 22:30
Zo:
08:30 tot 15:00
De bar is van maandag tot zaterdag open van 12 tot 1 uur. Zondag is ze open van 11 tot 18 uur.
GENT - Televisiekijkers kennen Marleen Merckx (foto) als Simonneke in de televisiesoapThuis. Vanavond brengt ze in de Skala de theatermonoloog Leven in een krabbenmand, waarin ze en hard als humoristische vertelt over armoede in ons land.
GENT - Misdaad wordt het thema van de 39ste editie van het Filmfestival Gent (9 tot 20 oktober). Op 20 oktober is in 'tKuipke filmcomponist James Newton Howard de centrale gast op de World Soundtrack Awards. De Gentse thrillerschrijver Bavo Dhooge is jurylid en de beroemde Italiaanse filmmakers Paolo en Vittorio Taviani stellen hun jongste film voor.
Voor alle duidelijkheid: Filmfestival Gentwordt geen festival van de misdaadfilm en de vaste onderdelen blijven behouden. 'Misdaad in de breedste betekenis van het woord biedt niet alleen een inkijk in de menselijke ziel, maar is ook een van de rijkste inspiratiebronnen van cineasten van alle tijden', zegt artistiek directeur Patrick Duynslaegher. 'Het is een bonte verzameling van allerlei genres en subgenres, van politiefilm over gangstersaga, film noir en rechtbankdrama tot politieke thriller. Misdaad is een thema dat een breed publiek aanspreekt.'
Het festival presenteert de film Cesare Deve Morire van Paolo en Vittorio Taviani, die dit jaar de Gouden Beer op het Filmfestival van Berlijn wonnen. De regisserende broers hebben meesterwerken uit de Italiaanse cinema op hun naam als Allonsanfan(1974), Padre Padrone (1977), La Notte di San Lorenzo (1982) en Kaos (1984).
Van de jury maakt alvast een kenner van misdaad deel uit, de befaamde Vlaamse misdaadauteur en Gentenaar Bavo Dhooge. Met thrillers als Sioux Blues, Stiletto Libretto en Sunset Bay is hij een van de bejubelde Vlaamse misdaadauteurs.
De hoofdattractie op het World Soundtrack Awards Concert wordt de befaamde Amerikaanse componist James Newton Howard. Hij schreef meer dan honderd scores, voor regisseurs als M. Night Shyamalan en Lawrence Kasdan, maar ook voor blockbusters als Pretty Woman, King Kong, Batman Begins en meest recent de kaskraker The Hunger Games.
De 12de World Soundtrack Awards & Concert hebben op zaterdag 20 oktober om 20 uur in 'tKuipke plaats. Het Brussels Philharmonic en dirigent Dirk Brossé begeleiden filmfragmenten op het grote scherm. Tickets: 29, 39 en 49 euro, vanaf vandaag te koop op www.filmfestival.be en bij Uitbureau Gent (Veldstraat 82B, 09/233.77.88).
GENT - Op de hoek van de Kouter en de Korte Meer moet tegen de zomer van 2014 een Ibis Styles-hotel met 135 kamers openen. Het gaat om een tweesterrenhotel. Bouwheer is Immo Sambre uit Charleroi.
Bernard Cayman uit Charleroi is de man achter Immo Sambre. Hij was eerst apotheker, maar schakelde over naar de vastgoedsector. Hij realiseerde al 15 hotels, waaronder hotels in Sint-Niklaas, Kortrijk, Aalst en Hasselt. Aanvankelijk wilde hij tegen begin 2013 in het kantoorgebouw tussen de Kouter, de Korte Meer en de Universiteitsstraat een Etap- en een Mercure-hotel open, of respectievelijk een twee- en driesterrenhotel. Dat kantoorgebouw dateert van eind jaren zestig en bood onderdak aan banken en de RVA. De financiële crisis en een koerswijziging binnen de wereldwijde Accor-hotelgroep veranderde de plannen.
Accor creëerde een nieuwe groep van Ibis-hotels. Formule 1 en Etap verdwijnen en gaan op in Ibis Budget-hotels. Daarnaast komt er een Ibis Styles-groep en tenslotte zijn er de Ibis-hotels. In die laatste categorie zijn er in Gent al twee hotels, Ibis Sint-Baafskathedraal en Ibis Opera.
'Wij maken een hotel in de Ibis Styles-groep. Studies wijzen uit dat er in Gent een tekort is aan dergelijke hotels. Gent heeft nog groeimogelijkheden voor hotels. De ingang komt langs de Kouter. Het is een hotel zonder restaurant, wel met een bar en een ontbijtruimte. Een parkeergarage met 70 plaatsen zit er al onder het gebouw.' De commerciële ruimtes op de gelijkvloerse verdieping kunnen blijven, al lopen sommige huurcontracten af.
Het pand is binnenin al volledig gestript. 'Aan de structuur wijzigt weinig, door gebruik van kleuren en nieuwe ramen frissen we de gevels op. Binnenin verbouwen we het tot een gloednieuw hotel', zegt Cayman. Volgens hem kan het hotel klaar zijn tegen de zomer van 2014. 'We hebben een bouwvergunning en willen zo vlug mogelijk beginnen', zegt hij.
Margriet Bruggeman: 'Wie wil weten waarover het gaat, moet maar komen kijken.' dodi
GENT - Op vrijdag 1 juni stellen de Ghesellen van de Gensche Leute een nieuwe Ambassadeur van de Gensche Leute aan. Voor het eerst in zes jaar maakt een vrouw aanspraak op de titel: Margrietje Bruggeman. Maar daar ligt Margriet nu nog niet echt wakker van. Ze steekt nu al haar energie in haar eerste soloproductie: (L)ach Margrietje.
De kans dat u Margrietje Bruggeman ergens van kent, is nogal groot. Tenminste voor wie in de jaren tachtig en negentig tijdens de Gentse Feesten naar het koerke van 't Museetje naar een optreden van Moereloere ging.
'Ze stonden toen aan te schuiven tot ver op de Kraanlei', vertelt Margrietje. 'De bazin van café Jekyll&Hyde in de Sint-Pietersnieuwstraat had mij als actrice bezig gezien en vroeg of ik in haar café geen avond kon vullen. Ik zei ja, maar tegelijk besefte ik dat ik geen twee uur kon vullen. Toen hebben Michel Bracke, Oswald Versyp, Fred Praet en wijlen Eric Van Der Beken mij geholpen. Na twee repetities slaagden we erin drie man en één paardenkop te entertainen. We speelden met één micro die we aan elkaar doorgaven.'
Moereloere was geboren en was decennia een hit. Toen daar een einde aan kwam werd Margrietje gevraagd of ze niet wou meedoen met Cabaret: een cabaretprogramma met sketches, met Jo Demeyere en Oswald Versyp. 'Daarop volgden nog verschillende : Cabaret Een, Cabaret Twee, Cabaret Drie en zo verder, tot vorig jaar The Best Of..., '
Dat ze nu met een soloprogramma komt, is omdat de mensen haar vragen. 'Bij de beenhouwer, op straat: Margrietje, wat doet gij nu? Haar man gaf haar een eerste duwtje : 't is toch waar, waarom zou jij dat niet kunnen, iets alleen? Een tweede zetje kwam er toen Margrietje en accordeonist Fred Praet voor een diner van het Davidsfonds Lochristi een gelegenheidsvoorstelling brachten.
'We speelden toen wat nummers en dat viel dus heel goed mee. Jo Decaluwe van het Tinnenpottheater trok me over de streep en nu speel ik alleen. Niet echt alleen, Fred Praet is er ook bij. Sketches en liedjes. Veel nieuw werk, maar het blijft Margrietje hé, smoelen trekken, Gentse verhalen. Verhalen die gebaseerd zijn op mijn leven, natuurlijk met de nodige overdrijvingen. En ja, ik zal weer stress hebben. Maar ik weet dat dat over gaat.'
Een week na het gesprek zien we Margrietje opnieuw, in theater Tinnenpot. De première zit erop en ze is tevreden. 'Het komt goed, dat kleine zaaltje leent zich goed voor mijn verhaal. En wie wil weten waar het over gaat, moet maar komen kijken.'
(L)ach Margrietje, cabaret-chantant met Margriet Bruggeman en Fred Praet, Theater Tinnenpot, vandaag en verder nog op 5 en 12 mei en op 8, 16, 23 en 30 juni. Reserveren op 09-225.18.60 en 09-233.77.88
Insectenfestival: beestjes kijken in De Wereld van Kina
GENT - De Wereld van Kina: De Tuin neemt dit weekend de insectenwereld onder de loep. Het natuurmuseum voor kinderen en jongeren organiseert samen met Circa en de dienst Cultuurparticipatie het Insectenfestival in het kader van het Maeterlinckjaar.
De Wereld van Kina wordt 28 en 29 april een speelparadijs voor alle kinderen t.e.m. 12 jaar. Er is echter een vereiste: uw kleinste mag niet bang zijn van insecten, want daar draait het natuurlijk rond op het insectenfestival.
Er staan tijdens de tweedaagse heel wat activiteiten op het programma. Zo is er een insectensafari waarbij kinderen met loep en kaart op zoek gaan naar luizen, vlooien, muggen en lieveheersbeesjes. Of een kijkozenparcours, waarbij kleuters een kijkje nemen in het leven van Tjerieke.
Bij de muzikale vertelvoorstelling van Els Trio en Tom Voet zijn alle toeschouwers een roomvlekpieternel en Productions en zonen speelt het dolkomische weetjesparcours in de tuin. Verder zijn er films waarin de hoofdrol is weggelegd voor de kleine diertjes en tijdens de workshops gaan de kinderen zelf aan de slag. Ze maken vilten insecten, een bijenhotel of insectbuttons, schrijven beestige gedichten of volgen een workshop bij de illustratoren Nils Pieters, Esther Platteeuw of Carll Cneut.
Samen met een natuurgids kunnen kinderen zaterdag om 20u30 ‘het slapengaan van de tuin’ of zondagochtend om 6u20 (!) ‘het ontwaken van de tuin’ beleven.
Insectenfestival, zaterdag 28 en zaterdag 29 april van 10u tot 19u in De Wereld van Kina: De Tuin (Berouw 55 – zijstraat Tolhuislaan, Gent). Verdere info en tickets via www.insectenfestival.be.
GENT - Vorig weekend was het weer druk in Gent, het was erfgoeddag en deze keer stonden de helden centraal. Zelfs onze Laurent, prins in Ballingschap en beroemd pantoffelheld, was naar Gent afgezakt naar het Museum Voor Dierkunde voor de tentoonstelling “Olympische helden”.
Dolenthousiast over zoveel belangstelling voor de dieren, vertrok hij weer richting Brussel, alwaar hij er zeker met pa zou over spreken nu hij weer het paleis binnen kan. Maar ook om er tegelijkertijd zijn beklag te maken over het gedrag van nonkeltje Carlos in Spanje, zoals zij hem noemen. Hij gaat er alvast voor zorgen dat nonkeltje geen bezoek kan brengen aan de Antwerpse Zoo, want als hij ook maar een olifant ziet, wil hij erop schieten en dat kunnen we absoluut niet hebben. Ze zullen hem daarom nog een tijdje op de kamer houden in het ziekenhuis in Spanje waar hij nu verblijft, ze hadden Carlos ijlings moeten afvoeren uit Afrika nadat een olifant op zijn teen trapte. De Spanjaarden zelf, als het zo doorgaat, zullen uit pure miserie nog olifant moeten eten en zijn in ieder geval op hun tenen getrapt.
Op die erfgoeddag waren in Gent ook andere locaties te bezoeken en werd het thema helden, zo goed en zo kwaad als het kon belicht. Ook het Gentse politiekorps werkte aan deze erfgoeddag mee met een zoektocht naar een binnengebrachte en verloren gegane portefeuille, die vorige week verdween uit het commissariaat in Ekkergem.
Na de ruime mediabelangstelling voor die portefeuille is dat immers roerend erfgoed geworden. Wie op erfgoeddag die portefeuille zou vinden, zou uitgeroepen worden tot held van de dag. De portefeuille werd echter ook vorige zondag niet gevonden en nu worden alle kasten en schuiven op Ekkergem omgekeerd. Wie alsnog zou weten waar het onding is, kan dat melden aan de korpschef of rechtstreeks aan de VRT. Mijn vriend de Burgemeester van Brugge heeft zich ondertussen aangeboden om te helpen zoeken, want hij moest even zijn metropool uit, nu hij de hete adem van Pol in zijn nek voelde. Maar dat heeft zichzelf opgelost.
Wie ook iets met portefeuilles heeft is Telenet, want die zitten daar graag in. Binnenkort verdwijnen alweer enkele analoge zenders in onze regio en komen er digitale zenders bij. In mensentaal wil dat zeggen dat wie nog niet digitaal kijkt, aangepord wordt om dat alsnog te doen, daarvoor moet je wel in je portefeuille tasten, als je die nog hebt tenminste. Een prijsverlaging zit er volgens welingelichte bronnen nog niet in.
Ondertussen blijkt onze Christophe zijn blauw spaarvarkentje te hebben aangebroken, want ik kreeg een volledig boekwerk in de brievenbus onder de titel 10 jaar Christophke, met een volledig overzicht van wat hij allemaal heeft gerealiseerd in Gent. Ik heb het een ereplaats in mijn bibliotheek gegeven bij de onmisbare naslagwerken over Gent, omdat het nu eindelijk duidelijk is wie de zon laat schijnen boven Gent, de voorbije weken valt dat wel een beetje tegen. Een dag nadien kreeg ik een blad van onze Geert, over wat hij wel allemaal doet, in de brievenbus. Het betrof hier geen uitgebreid boekwerk maar toch zal ook hij diep in zijn portefeuille hebben moeten tasten. Mijn brievenbus mag zich dus langzamerhand voorbereiden op meerdere ladingen van dit soort naslagwerken want de verkiezingskoorts neemt duidelijk toe en de drukkers zijn daar zeer gelukkig mee, de hoogdagen voor hun portefeuille breken aan.
De dag van de lege portemonnees is nog enkele maanden van ons verwijderd en dan plannen onze flikken de opheldering van het mysterie van de verdwenen portefeuille. Op de traditionele markt die dan plaatsgrijpt zullen alle verdwenen portefeuilles, nog gevuld, verloot worden onder de bezoekers aan de markt. De dag van de lege portefeuilles dus, van een stunt gesproken! Twee vliegen in één klap als het ware: de merkwaardige verdwijning van de portefeuille opgelost en een echte medewerking aan de Gentse feesten editie 2012. Het affichebeeld van deze editie speelt daar duidelijk op in, een cowboygirl op een draak, zwaaiend met haar sacoche en wat zit daar in? Haar portefeuille natuurlijk.
GENT - De CD&V-vrouwen van Vrouw en Maatschappij kozen woensdagavond Gent uit om een eerste sessie te lanceren van Stad op Stiletto's. Dat is een onderdeel van de nationale pre-campagne waarmee de CD&V-vrouwen een aantal punten onder de aandacht willen brengen. Ze doen dat _ zoals de titel laat vermoeden _ via verkennende wandelingen in de stad, op stiletto's. Al konden wemet eigen ogen zien dat na het fotomoment er wel enkele waren die voor alle zekerheid hun gebruikelijk schoeisel mee onder de arm namen. Je kan maar beter op zeker spelen.
Chantal Sysmans (OCMW-raadslid voor CD&V en bij de komende verkiezingen op de tweede plaats voor de gemeenteraad) lichtte op het Kramersplein, waar de wandeling van ongeveer een kilometer startte het project uit: ,We willen op een positieve manier de aandacht trekken op een aantal concrete zaken die in de stad kunnen verbeterd worden. We hebben dit traject dat we nu opnieuw zullen afleggen al eerder afgewandeld en een aantal pijnpunten ontdekt, die wellicht ook kunnen gelden voor andere plaatsen in de stad.'
En toen vertrok het gezelschap op stilettotocht. Onderweg wees Sysmans, vergezeld van onder meer lijsttrekker Veli Yüksel en provincieraadslid Gerda Zenner-De Gryze, op het feit dat er aan het stuk van Ter Platen tussen de Kantienberg en Kinepolis maar één lichtpunt is.
De CD&Vrouwen vinden ook dat het plasplan van de stad Gent, waarbij horeca-uitbaters stickers kunnen krijgen om aan te tonen dat ze hun toilet openstellen voor het publiek, moet uitgebreid worden.
Het voetpad onder de brug van Ter Platen is volgens de CD&Vvrouwen te smal om er met een buggy op te kunnen en er staat een paal in de weg. Verder pleiten de vrouwen ook voor lockers voor de studenten in de omgeving van het vroegere Overpoortrestaurant en vragen ze zich af waarom er in Gent nog niet geëxperimenteerd wordt met studenten die op kot gaan wonen bij bejaarden, om op die manier een vorm van mantelzorg te doen.
Stad op Stiletto's is een nationaal initiatief dat ook nog in andere steden en dorpen zal plaatsvinden. In dat laatste geval krijgt het dan de slogan Dorp op Stiletto's mee.
GENT - Het nieuwe gezelschap De Klieke repeteert momenteel de laatste dagen voor de opvoering van "Bedankt mijnheer Kowalski", hun allereerste productie. De Klieke is van plan om enkel zelfgeschreven stukken te brengen, maar auteur (en ook mede-acteur) Koen Temmerman en de zijnen zetten nu alles op de première van vrijdag. Jan Vens mocht al gaan kijken, naar één van de laatste repetities.
In de voorjaarsproductie Bedankt, ‘Mijnheer’ Kowalski gaat Temmerman voor een komische politiethriller. In het toneelstuk lijkt het leven de slachthuisdirecteur Pierre De Beule wel vervloekt. Zijn inwonende schoonmoeder, Turkse buur en diens nymfomane Vlaamse echtgenote lopen hem constant voor de voeten. Alsof dat nog niet volstaat, is er een niet te vatten seriemoordenaar in de buurt aan het werk. Een onbekwame commissaris ziet verdachten in de entourage van de familie De Beule. Gelukkig brengt een voorwerp dat door de Poolse timmer(man)vrouw Kamilla Kowalski is achtergelaten redding bij meerdere benauwde situaties.
GENT - De Japanse kunstenaar Tazu Rous bouwt een hotelkamer rond de bekende toren van het Gentse Sint-Pietersstation, waarin hij tijdens Track ook wil verblijven. Kunstenaar Benjamin Verdonck bouwt in het parkje Vogelenzang een boomhuis in de vorm van een bungalow. De grote stadsexpositie Track komt langzaam op stoom.
De Japanse kunstenaar Tazu Rous (ook bekend als Tatzu Nishi, Tazro Niscino, Tatzu Oozu of Tatsurou Bashi) is niet aan zijn proefstuk. In 2005 bouwde hij een sfeervolle slaapkamer rond het bronzen Christusbeeld in het midden van het Sint-Annapark. Voor Track construeert Rous het decor van een hotelkamer rond de toren van het station Gent-Sint-Pieters.
Klok
Hij wil de scheiding tussen de publieke en private ruimte opheffen, want de enorme klok, die hoog boven het volk uittorent, komt met zijn werk tastbaar dichtbij. In Rous' kamer staat de bezoeker oog in oog met een publiek monument dat normaal, steeds op afstand, half bewust en in een fractie van een seconde wordt waargenomen. Rous zet graag ontmoetingen op met beeldbepalende voorwerpen uit de publieke ruimte, van straatlantaarns tot monumenten en standbeelden. Hij laat ze anders ervaren.
Benjamin Verdonck
Antwerpenaar Benjamin Verdonck is een geëngageerd auteur, beeldend kunstenaar en theatermaker. Hij spreekt zich niet uit in schreeuwerige stellingen, maar werkt met raadselachtige beelden en subtiele interventies. Voor Track strijkt hij onder meer neer in het Vogelenzangpark, een verborgen stukje Gent aan de Blaisantvest, met sociale woningen en een clubhuis waar senioren uit de buurt samenkomen om te kaarten of er met de sjoelbak te komen spelen.
Bungalow
In een grote, dichtgebladerde boom realiseert Verdonck een getrouwe replica van een van de bungalows uit het park, een typisch stukje architectuur uit de jaren vijftig. De imitatiebungalow is te klein om te worden betreden als boomhuis, maar doet de kijker verlangen naar een plaats om zich terug te trekken, zich vrij te voelen en na te denken.
GENT - NTGent begint samen met De Standaard aan een reeks over grote gevoelens. Zondag 6 mei voert het vaste ensemble van de schouwburg een eerste voorstelling over schaamte op. Wat we precies mogen verwachten is nog een vraagteken.
NTGent blijft wat mysterieus als het aankomt op de voorstelling van zondag 6 mei. We weten nog niet wie we precies op de bühne van NTGent mogen verwachten, maar dit is wat we wel al weten. ‘De avond vol schaamte is geïnspireerd op teksten van onder andere Louis Paul Boon, Hugo Claus, Dimitri Verhelst en Toon Tellegen’, stelt NTGent. Aan het project werken onder meer Wim Opbrouck, Frank Focketyn, Wim Helsen, Els Dottermans en Elsie de Brauw mee.
Ze kozen voor schaamte als eerste gevoel omdat dit dagen van schaamte zijn. Ontslagen werknemers verwijten bonusverdienende topmanagers, stakende vakbonden krijgen verwijten naar het hoofd geslingerd, falende banken en politici,… Maar ook acteurs kennen het gevoel goed. ‘Vanaf het eerste uur: de gêne om het podium op te stappen. De schrik om een tekst te vergeten. De angst voor het zwarte gat van waaruit honderden toeschouwers stilzwijgend toekijken’, lezen we op de website van NTGent.
Dit project tussen het Gentse stadstheater en De Standaard, mediapartner van NTGent, borduurt verder op de bestaande samenwerking tussen de twee. Met deze reeks zullen ze elk met hun eigen aanpak en eigen snelheid een interpretatie aan de grote gevoelens geven.
Zondag 6 mei om 20.30u in NTGent. Tickets (€12) via +32 9 225 01 01 of via deze link.
Drums are for Parades zette met furieuze frontmannen kers op taart Record Store Day
RUDEBOY VAN URBAN DANCE SQUAD EN PAPILLON VAN THE SUBS DEDEN MEE
Drums are for Parades zette met furieuze frontmannen kers op taart Record Store Day
GENT - Record Store Day in Gent werd zaterdagavond afgesloten met een verschroeiend concert van de Gentse groep Drums are for Parades in de Handelsbeurs. Ze brachten voor de gelegenheid vier heel straffe gasten-frontmannen mee: de hyperkinetische wupperbollen van een Rudeboy (Urban Dance Squad) en een Papillon (The Subs), Younes Faltakh (The Hickey Underworld) tooide zich in een pruik en sexy lingerie-niemendalletjes, en Kapitan Korsakov-frontman Pieter-Paul Devos liet nog maar eens zien wat een veelzijdig artiest hij is.
De sympathieke baarden van Drums are for Parades brachten zaterdag op Record Store Day, het jaarlijkse feest ter ere van vinyl en de onafhankelijke platenzaak, hun derde release uit: de LP IMPERIVM. Daarop krijgt het trio vocale bijstand van onder andere Rudeboy van Urban Dance Squad, Chris Goss van Masters of Reality en Tim Vanhamel.
De groep mocht dan ook de Gentse kers zetten op de smakelijke taart die Record Store Day zaterdag was in de onafhankelijke platenzaken Music Mania, Vynilla en Wool-E Shop. Het concert 's avonds in de Handelsbeurs was, zoals we dat van Drums are for Parades gewoon zijn, verpletterend. Hun mix van hardcore, heavy metal, punk en noiserock ligt doorgaans nogal zwaar op de maag, maar hun onsloopbaar gewaande muur van geluid werd zaterdag wel netjes doorbroken door de schare gasten die de groep had meegebracht.
Rudeboy, die al sinds het begin van het concert hevig stond rond te springen achter de coulissen, maar zichtbaar voor het publiek, stormde tijdens zijn nummers het podium op, deed furieus zijn ding en ging briesend opnieuw in de coulissen staan headbangen. Held.
Younes Faltakh, de straffe brulboei van The Hickey Underworld, was voor de gelegenheid getooid in een damespruik en een rood niemandalletje waarmee wij het Citadelpark niet zouden willen doorkruisen. Later dook hij ook nog op in een letterlijk niets verhullende witte kanten body. Gelukkig was onze fotograaf te zeer aan de grond genageld door het weinig verheffende maar bijzonder vermakelijke tafereel om te kunnen afdrukken.
Jeroen 'Papillon' De Pessemier van The Subs hield het iets gekleder en kwam op achter een handig, bijna volledig ondoorzichtbaar schermpje, waarschijnlijk snel in elkaar geknutseld na de repetitie met Younes Faltakh. Samen met Drums are for Parades bracht hij een stampvoetende mix van gitaargeweld en pompende drumbeats, waar hij zijn iele zangnoten over heen drapeerde.
Pieter-Paul Devos van Kapitan Korsakov en Raketkanon viel niet op door zijn vestimentaire keuze, maar des te meer door zijn performance. Een aantal nummers lang zong, croonde, brieste, gromde en schreeuwde hij zich een weg naar meerdere eer en glorie als multi-inzetbare frontman.
Het strekt Drums are for Parades absoluut tot eer dat ze met deze LP en dit optreden andere paden durven te bewandelen dan hun eigen sound. Het spelplezier van de groep en het ongebreideld enthousiasme van de gastzangers maakten dit fijne muzikale experiment meer dan geslaagd en een waardige afsluiter van Record Store Day.
IMPERIVM is nu te koop bij de platenboer. Op de Luisterpaal van 3voor12 kun je de LP alvast voorbeluisteren, en wel via deze link.
Op de foto's ziet u, in volgorde, Drums are for Parades met gasten en het sterke voorprogrammaMaria Isn't A Virgin Anymore,
Ireen Houben: 'Jos Ghysen sloeg mij bont en blauw'
Voormalig Radio 2-presentatrice Ireen Houben blijft bij haar eerdere verklaringen dat ze 'jaren geleden heeft onder het regime van Jos Ghysen'. Op radio en televisie had ze het over 'puur machtsmisbruik' en veklaarde ze dat Jos Ghysen haar ooit bont en blauw sloeg.
Het verweer dat Jos Ghysen en Ireen Houben ooit een relatie hadden, maar dat er nooit sprake was geweest van onrecht, klopt volgens Houben niet, die getuigde op Radio 2 Antwerpen en in het VRT-journaal.
'Het ging om macht en machtsmisbruik, in alle vormen die je maar kan bedenken', zegt Houben, die in die tijd moest zorgen voor haar zieke ouders. 'Ik denk dat dit soort mensen heel goed weet wie geschikt is als slachtoffer. Hij zal vermoed hebben dat ik kwetsbaar was. En daar heeft hij mij gepakt.'
Houben was in die tijd nog jong en had een prille relatie. 'Hij is mij gevolgd toen ik even wegging. Ik kwam terug op het werk en daar heeft hij me bont en blauw geslagen. Hij maakte me duidelijk dat ik van hem was. Er was geen plaats voor een andere man in mijn leven. Het was een relatie onder dwang.'
Ze kon er naar eigen zeggen niet onderuit en haar klachten werden door de hoofdredactie van de toenmalige BRT afgewimpeld. Houben was van 1969 tot 1987 omroepster bij Radio 2 Limburg en vaste medewerkster van Ghysen.
Houben is de jarenlange fysieke en psychische terreur nog altijd niet te boven. "Ik dacht dat ik dat achter mij kon laten toen ik getrouwd ben. Alles wat met macht en machtsmisbruik te maken heeft, rijt echter alles weer open."
Terreur
De bal ging aan het rollen door het opiniestuk in De Standaard van Kris Smet rond ongewenste seksuele intimiteiten. Ireen Houben, jarenlang presentatrice van radio 2 Omroep Limburg lanceerde daarop volgend bericht:
'Goed Kris, je hebt de stilte rond de VRT-toren doorbroken. Ik heb zelf van 1968 tot 1987 geleden onder het regime van Jos Ghysen. Die was toen nog God in Limburg. Ik wil niet in detail gaan, maar de fysieke, psychische en andere terreur, was van die aard, dat ik uiteindelijk, maar ook veel te laat met lood in de schoenen naar Cas Goossens ben gestapt. Die zei alleen maar : 'Ach meiske, wat kan ik doen, hij is het vlaggeschip ! Ik kan niks doen. Heb nog een paar jaar geduld, dan gaat hij met pensioen'. Toen ben ik ingestort. Het voelde aan alsof ik andermaal misbruikt werd. Een tijd later, hebben ze mij overgeplaatst naar Brussel, onder voorwaarde dat ik er nooit met de pers zou over spreken - Piet van Roe.In Brussel kwam ik er ook nog achter dat Ghysen mij 10 jaar lang niet ingeschreven had. Ik vreesde al zoiets, maar daarnaar vragen, was zo goed als vragen voor weer een rammeling. Dat heeft mij uiteindelijk compleet genekt. Ghysen is nooit een haar gekrenkt. Integendeel.'
GENT - De eerste tekenen van Track worden zichtbaar. Hoewel het kunstproject pas op 12mei van start gaat, kun je her en der in de stad al activiteit rond Track merken.
Meest zichtbaar wordt Track nu ongetwijfeld in het Citadelpark, waar zo'n 110 kerkhofzuilen de omgeving van het Kuipke de aanblik geven van het joods kerkhof in Praag. Op de zerken - overigens alle echt - staan de namen van musea gebeiteld. Alleen de zerk van het nabije Smak zagen we niet meteen staan.
In de schaduw van de Sint-Pieterskerk, in de achtergelegen wijngaard, wordt dan weer hard gewerkt aan wat een bibliotheek moet worden. De groene constructies in de wijngaard vormen boekenrekken, een project van Massimo Bartolini.
Zes buurten
Track zal tussen 12 mei en 16september in zes buurten te zien zijn.
35 kunstenaars nemen deel aan deze opvolger van Chambres d'Amis en Over the Edges.
GENT - NTGent begint samen met De Standaard aan een reeks over grote gevoelens. Zondag 6 mei voert het vaste ensemble van de schouwburg een eerste voorstelling over schaamte op. Wat we precies mogen verwachten is nog een vraagteken.
NTGent blijft wat mysterieus als het aankomt op de voorstelling van zondag 6 mei. We weten nog niet wie we precies op de bühne van NTGent mogen verwachten, maar dit is wat we wel al weten. ‘De avond vol schaamte is geïnspireerd op teksten van onder andere Louis Paul Boon, Hugo Claus, Dimitri Verhelst en Toon Tellegen’, stelt NTGent. Aan het project werken onder meer Wim Opbrouck, Frank Focketyn, Wim Helsen, Els Dottermans en Elsie de Brauw mee.
Ze kozen voor schaamte als eerste gevoel omdat dit dagen van schaamte zijn. Ontslagen werknemers verwijten bonusverdienende topmanagers, stakende vakbonden krijgen verwijten naar het hoofd geslingerd, falende banken en politici,… Maar ook acteurs kennen het gevoel goed. ‘Vanaf het eerste uur: de gêne om het podium op te stappen. De schrik om een tekst te vergeten. De angst voor het zwarte gat van waaruit honderden toeschouwers stilzwijgend toekijken’, lezen we op de website van NTGent.
Dit project tussen het Gentse stadstheater en De Standaard, mediapartner van NTGent, borduurt verder op de bestaande samenwerking tussen de twee. Met deze reeks zullen ze elk met hun eigen aanpak en eigen snelheid een interpretatie aan de grote gevoelens geven.
Zondag 6 mei om 20.30u in NTGent. Tickets (€12) via +32 9 225 01 01 of via deze link.
GENT - Op maandag 30 april viert Culture Club zijn tiende verjaardag in het ICC Gent. De organisatoren beloven 'een daverende kick-off voor de volgende tien jaar Culture Club'.
Tien jaar geleden opende Culture Club zijn deuren. Sindsdien werd elke verjaardag gevierd met een stevig feestje. Voor 'Ten Years Culture Club' beloven ze uiteraard nog een extra tandje bij te steken.
Met drie verschillende stijlen in drie aparte zalen hopen de organisatoren een breed publiek naar het ICC Gent te lokken. In de Main Room zullen A-Trak, Martin Solveig, Crookers, Don Diablo en Ghent Bangers de feestgangers een daverend feest bezorgen. Ook in de Dubstep/Drum’n’Bass Room en Urban Room zullen de luidsprekers knallen, met grote kleppers als Sub Focus, dj Fresh en Tantrum Desire.
Naar goede gewoonte heeft Culture Club ook oog voor Belgisch talent, met namen als Ghent Bangers (Neon en Davidov), Murdock, One87, Black Frank en Gus & Sense.
Gratis naar Zjef Vanuytsel en Lieven Tavernier met White Velvet
GENT - Gentenaar.be mag twintig tickets weggeven voor het concert dat Zjef Vanuytsel en Lieven Tavernier met White Velvet op 30 mei in het muziekcentrum De Bijloke geven. Het concert is een organisatie van de VZW Edad de Oro/ De verenigde Muze uit het praatcafé en kunstgalerie De muze aan het Gravensteen. Die vereniging heeft al een stevige reputatie in het organiseren van concerten met bekende namen van weleer, die toch nog weten aan te slaan. In het verleden waren op die concerten al grote namen te gast zoals de overleden Kevin Coyne, Steve Harley and cockney Rebel, 10 cc, Adamo, Manfred Mann en Angelo Branduardi om er maar enkele te noemen. Het is meteen de tiende editie. Zaki presenteert.
Van de twintig tickets die we mogen weggeven, geven we er vandaag 10 weg. Wie interesse heeft in een ticket, moet ons in een mail naar het e-mailadresgentwint@gentenaar.be wel weten te overtuigen waarom we één van die tickets aan hem of haar zouden moeten geven.
Een uitgebreide bijdrage over
↓
Het is goed om bij wijze van inleiding even bij die verwarrende term kleinkunst te blijven stilstaan. Het gaat eigenlijk om de aanduiding van een podiumkunst die de bedoeling heeft te amuseren en in Nederland ook wel de naam cabaret meekreeg, maar men duidt er ook het luisterlied en de musical mee aan.
De term klein verwijst naar het intieme, vaak gevoelige karakter van de kunstvorm. In het Duits is kleinkunst synoniem voor cabaret. In Vlaanderen is het de verzamelterm voor zangers en muziekgroepen die in het Nederlands zingen met een eenvoudig, meestal akoestisch instrumentarium.
Waarmee men de tegenstelling met rockmuziek weergeeft die eerder in het Engels is en met een uitgebreidere versterkte bezetting. Hoewel in de praktijk dat onderscheid langzamerhand is vervaagd. We gaan er vanuit dat bij kleinkunst de nadruk op de tekst ligt en vaak maatschappijkritisch is, zeg maar het Franse chanson.
De term geraakte sinds de oprichting van de Amsterdamse academie voor kleinkunst in 1960 (nu samengevoegd met de Amsterdamse toneelschool (1874) volledig ingeburgerd. In 1966 werd de afdeling kleinkunst opgericht aan de Antwerpse studio Herman Teirlinck (nu hogeschool Antwerpen), de kleinkunst kende een ongelooflijke bloei in de jaren zeventig.
Het was in die tijd dat mensen als Chris De Bruijne, Johan Verminnen, Raymond van het Groenewoud hun debuut maakten. Een zekere Jan De Wilde scoorde later een hit met het fantastische nummer ”De fanfare van Honger en dorst” geschreven door de Gentse Lieven Tavernier, die onlangs nog een cd voorstelde in de Handelsbeurs.
Ook de Nederlandse chansonniers en cabaretiers waren toen ook in Vlaanderen razend populair, iemand als Boudewijn De Groot had monster hits met de nummers van de LP “Voor de overlevenden” maar ook mensen als Jaap Fischer( sinds 1976 Joop), Herman Van Veen en Dimitri van Toren veroverden Vlaanderen.
Revival
Ondertussen is het genre duidelijk aan een revival bezig met Yevgueni, Eva De Roovere, Buurman en Kommil Foo, om er maar enkele te noemen; Een absoluut monument en Godfather van de Vlaamse kleinkunst is Zjef Vanuytsel.
Jozef Guillaume Vanuytsel werd in 1945 geboren in Mol en ging als artiest door het leven met de naam Zjef, volledig in de lijn van de toen populaire progressieve spelling. Reeds als scholier in Hoogstraten componeerde hij liederen. Tijdens zijn architectuurstudies aan Sint Lucas in Brussel vervolmaakte hij ook zijn muziekvakmanschap. In zijn schooltijd schrijft hij vooral Nederlandstalige teksten op Engelse hits en is een groot fan van The Beatles en Jaap Fischer. Wanneer hij Jacques Brel ontdekt is hij volledig in de ban van deze Franstalige Belgische chansonnier. Al vlug schrijft hij eigen liederen en verzamelt rond hem een schare fans. Zijn carrière als componist en zanger geraakt in een stroomversnelling wanneer Jan Gheysen van de VRT een compilatie wil laten maken met Philips van de nieuwe muziektalenten in Vlaanderen, één van de geselecteerden is Vanuytsel.
De mensen van Philips vinden Zjef Vanuytsel zo boeiend en goed dat ze voorstellen om een volledige LP uit te brengen. Zjef tekent daardoor in 1968 een platencontract met Philips voor het uitbrengen van een LP. Het zou nog duren tot 1970 vooraleer hij die eerste LP uitbrengt, de opnames ervan gebeuren in zijn laatste jaar architectuur. Hij breekt als muzikant volledig door met die LP De zotte morgen in 1970 waarop ook Houten kop, Je weet wel mijn lief en Hop Marlenestaan. De invloeden van Boudewijn De Groot zijn duidelijk maar Zjef heeft zelf ook een neus voor kleinkunstnummers. Van De zotte morgen werden meer dan 100.000 exemplaren verkocht en de plaat wordt beschouwd als de beste plaat in het kleinkunstgenre. De LP is geproduceerd door de legendarische Roland Verlooven.
Deze man duikt in de Vlaamse muziek op als tekstschrijver, producer en zanger, hij werkte samen met ontelbare Vlaamse zangers. Die producer Verlooven is een echte coryfee in het Vlaamse muzieklandschap die albums van Clouseau, Miek en Roel al over Zjef Vanuytsel ook Rocco Granata produceerde. Je kunt hem niet mislopen als je in Vlaanderen over muziek praat. Hij zette verscheidene Vlaamse artiesten op de kaart. De arrangementen zijn van Frans Ieven, die ik later ontmoette als radiobaas van de VRT (2000-2006) en zeg maar de kleinkunstproducer bij uitstek. Hij zou trouwens de tweede LP van Vanuytsel, de in 1974 uitgebrachte Er is geen weg terugproduceren.
De songs van Zjef Vanuytsel zijn veelal autobiografisch en die eerste LP is daar kenmerkend voor. De Zjef ontdekt de wereld wanneer hij van het internaat in Hoogstraten plots als een vrije vogel In Brussel terecht komt aan St. Lucas. Hij ontdekt de wereld van de Brusselse kroegen en houdt wel van een nachtje uit. Het titelnummer De zotte Morgen schreef hij op de trein. A star is born en de vijfentwintigjarige Vanuytsel trekt door de Vlaamse zalen tot in de uithoeken van Vlaanderen, alleen met gitaar. Ik zie en hoor hem in één of ander parochiezaaltje in Brugge, zo ergens rond 1972 en ben in de ban van de muziek van die man.
Als in 1974 Er is geen weg terug verschijnt, trekt hij van dan af niet meer solo door Vlaanderen maar met een band. Op deze LP speelt Jean Blaute gitaar. Naast het fantastische titelnummer vind je op deze LP ook het bekende Toch is ze zo lief en voor mij één van zijn beste nummers ooit Zal ze dan nog voor me zorgen.
Kenmerkend voor Vanuytsel is dat hij zijn tijd neemt voor het uitbrengen van nieuw werk. In 1976 verschijnt: De zanger in een productie van Jean Blaute en met arrangementen van Koen De Bruyne. Koen de Bruyne was de broer van Kris, een fantastische pianist en bekend voor zijn arrangementen. De man was overigens de opvolger van Van ’t Groenewoud in de groep rond Johan Verminnen in 1973. Koen de Bruyne overleed in 1978, twee jaar na zijn broer Joost, de getalenteerde kunstschilder. Die overlijdens zorgden voor een breuk in de zangcarrière van Kris, die andere kleinkunst grootheid.
Nog twee jaar later in 1978 brengt Vanuytsel De stilte van Het land uit, opnieuw in een productie van Roland Verlooven en met Tars Lootens en Marc Malyster als arrangeurs. Deze Lp bevat de klassiekers Tussen Antwerpen en Amsterdam en De massa. Ondertussen was ook het Belgisch popgeweld losgebroken. De aandacht voor de kleinkunst begint te tanen en het duurt tot 1983 vooraleer Vanuytsel een nieuw album uitbrengt: Tederheid, een album dat niet in de tijdsgeest van de hippe Nederpop past. Dit album is zeker niet slecht en vermeldenswaardig is de cover van Randy Newman”s Guilty (Schuldig) die men op deze Lp vindt.
Op dat ogenblik heeft Vanuytsel al gekozen voor zijn architecten bureau. Hij gaat voluit voor zijn beroep en ontwerpt en realiseert onder meer de gemeentehuizen van Bertem en Huldenberg, het Nero café in Hoeilaert, het cultureel centrum van Scherpenheuvel en De Markten in Brussel. De muziek verdwijnt naar de achtergrond.
Het duurt tot 2007 vooraleer hij een nieuw album uitbrengt. De zanger die voordien alleen maar Lp’s uitbracht realiseert zo zijn eerste CD. Ondertussen wordt door Universal in 2007 een box met de eerste Vijf albums op CD uitgebracht. Ik ontmoette in die jaren van windstilte op muzikaal vlak Vanuytsel diverse keren. Zjef is een gedreven man in zijn vakgebied en denkt er toch aan om terug aan het liedjesschrijven te beginnen. 24 jaar na zijn laatste LP verschijnt een nieuwe CD Ouwe makkers (2007). Vanuytsel gaat terug op tournee met band. In Nekka nacht 2009 is Zjef Vanuytsel de centrale gast.
Om gezondheidsredenen moet hij zijn tour afbreken. Terug hersteld is Zjef opnieuw door Vlaanderen aan het toeren en op 30 mei 2012 doet hij het Bijlokemuziekcentrum aan met zijn favoriete begeleidingsgroep. Het concert kadert in de concertenreeks van de VZW Edad de Oro/ De verenigde Muze gehuisvest in Praatcafé en kunstgalerie De Muze aan het Gravensteen.
In het verleden waren op die concerten al grote namen te gast zoals de overleden Kevin Coyne, Steve Harley and cockney Rebel, 10 cc, Adamo, Manfred Mann en Angelo Branduardi om er maar enkele te noemen. Het concert van Vanuytsel en Lieven Tavernier en White Velvet is de tiende editie van de Muzeconcerten.
Meestal wordt bij de concerten van de Verenigde Muze een combinatie gemaakt met een Gentse artiest en dat is deze keer niet anders, de al eerder genoemde Gentse Lieven Tavernier is ook van de partij. Ik zou de waarheid geweld aan doen om Lieven te herleiden tot een plaatselijke coryfee. Tavernier is ongetwijfeld al evenzeer een monument van het Vlaamse chanson. Hij schreef onder meer, zoals al eerder vermeld, nummers voor Jan De Wilde; De eerste sneeuw en het definitieve Gentse lied De fanfare van honger en dorst. De man kwam pas in de jaren negentig zelf op het podium te staan met zijn doorwrochte en fantastische teksten na ontmoetingen met die andere Gentse Reuzen Bruno Deneckere en Nils De Caster. Zo vormde hij een band “de Zondaars”.
Lieven Tavernier is een boeiende artiest, die zichzelf altijd relativeert. Zijn eerste CD in een productie van Patrick Riguelle Doe het licht verscheen in 1995 en er volgden er nog drie, met Nils De Caster als producer. Het duurde acht jaar voor zijn tweede er kwam: Ilja (2003). Hij is een verwoed lezer van Nescio (Jan Herman Gronloh (Amsterdam 1882-Hilversum 1961), ik leerde deze boeiende schrijver kennen via een Nederlandse vriend die mij de verzamelde werken schonk. Maar ook songs van Brel, Brassens en Randy Newman hebben Tavernier in zijn teksten beïnvloed. Hij staat voor politiek en maatschappelijk engagement in zijn teksten, iets wat zeldzamer aan het worden is.
Recent verscheen van hem een nieuwe CD Witzand, verwijzende naar het Noord Franse Wissant in een productie van Koen Gisen (de producer van An Pierlé en The bony King of Nowhere). Tavernier zal in De Bijloke aantreden met White Velvet met An Pierlé.
Deze beide heren van stand van de Vlaamse kleinkunst staan op 30 mei op het podium van het Muziekcentrum De Bijloke vanaf 20 uur met Lieven Tavernier en White Velvet met An Pierlé, gevolgd om 22 uur door Zjef Vanuytsel en groep. De lezers van de Geus betalen geen 25 € maar 22 € in voorverkoop en kunnen hun kaarten bestellen via het Geuzenhuis.
GENT - Humoritmisch spektakel. Het zegt u niets? Dan wordt u vanavond steevast verwacht in de Capitole. Betalen moet u wel, maar voor de rest is het ‘Binnen zonder kloppen’, en dat heeft u te danken aan de heren Gerrit De Cock en Reinert D’Haene die er in de reeks Cabaretten Lente 012 een lap op geven. Letterlijk dan.
De komische percussiegroep De Beenhouwerij bestaat 15 jaar, en haalt uit haar rijk gevulde magazijn wat decorstukken te voorschijn en blaast het stof van een aantal catchy acts. Theater en humor dus, met een timing die u en wij nauwelijks kunnen bijhouden. De twee drummers hebben een hekel aan stilzitten, en hebben ook driftig doorgewerkt aan enkel nieuwe scènes, zodat uw avondje Capitole meer wordt dan een ‘best of.’
Hun animatiefiguurtjes Noëlla en Whoopy komen ook nu weer het spektakel animeren, samen met ander gevogelte. De Beenhouwerij grijpt u naar de keel, al vier producties lang gespreid over negen theaterseizoenen die telkens goed zijn voor meer dan honderd voorstellingen in Nederland en België. Gerrit De Cock kan u kennen van Blind Date op 2BE, en als drummer van Les Truttes. Reinert D’Haene is de man die zich afvraagt ‘Who took my badjas?’
Tickets reserveren vooraleer u zonder te kloppen binnenstapt, lukt via deze link.
Alle Afbeeldingen blijven
eigendom van de makers,en teksten
mocht u hier ietske vinden
dat van u is en moet verwijderd
worden gelieve een bericht
In de middenblog op (Reageren)
Eén van de grootste successen van Eddy Wally.
Deze mag niet ontbreken op deze blog...
Als marktkramer ben ik geboren.
Eddy Wally (Zelzate, 12 juli 1932)
is een Belgische zanger
die bekend is om zijn hits Chérie (1966),
Als marktkramer ben ik geboren (1969)
en Ik spring uit een vliegmachien (1996).
