Ik had efkes tijd nodig om pitteke's dood te verwerken en om met de voorbereidingen van Marnick zijn communie bezig te zijn...ik had geen goesting om te bloggen. Ik heb de draad weer opgenomen en kom jullie vertellen over mijn pitteke. Ik en make zijn haar gaan begroeten en ze lag mooi...met haar lippen gerood, zoals toen ze nog leefde...alsof ze lag te slapen en ieder moment kon ontwaken. De begrafenis was ook mooi...eerst een mis in de protestanse kerk waar ze lid van was van haar 16 jaar. Wij zijn geen kerkgangers, maar toen mijn nonkel en oudste zoon van mijn pitteke een tekst voorlas, vloeiden er traantjes. Ook toen een nichtje in naam van alle kleinkinderen een tekst voorlas...mooie en aangrijpende teksten! De 8 kinderen van mijn pitteke (oorspronkelijk 9, één zoon overleedt toen hij 3 maanden jong was, Jozef) nonkels en tantes van mij, gingen in een rij staan en wij schudden hen de hand en gaven kussen. We zijn daarna naar de begraafplaats gegaan, waar ze een plaats heeft gevonden bij haar overleden echtgenoot, mijne pé, die gestorven is in '93. We kregen een bloem in de hand die we op de kist mochten gooien. Iedereen maakte er een kruisteken mee, maar ik gaf er een kusje op en gooide het dan op pitteke's kist...mijn manier van afscheid nemen. Daarna gingen we naar de koffietafel en daar werd veel bijgepraat. We zagen neven en nichten die we het laatst gezien hadden toen ze nog kinderen waren. Het is raar dat men bij zo'n gelegenheden de familie terug ziet, dat je er anders soms in geen jaren van hoort, hé!
Foto's heb ik wel niet en daar heb ik wel spijt van. Ik ga één dezer dagen wel naar pé en pitteke hun graf en dan ga ik er een foto van nemen. De spil die de familie bijeen hield is nu weg, maar ik hoop dat we het contact met hen kunnen blijven behouden. Ik ben wel blij dat ik pitteke nog thuis heb gezien kort voor haar overlijden...en verschillende keren in het ziekenhuis. Dat zijn herinneringen die ik ga blijven koesteren. Ik wil ook iedereen bedanken voor de steun die ik kreeg...da's echt lief van jullie...bedankt!!!!!
Reacties op bericht (1)
02-11-2009
Mooie blog Sandra , met liefs
02-11-2009, 01:52 geschreven door Louisette
Copyright by Sandra
Over mijzelf
Ik ben Sandra, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Sanne, voor de vrienden.
Ik ben een vrouw en woon in Sint-Niklaas (België) en mijn beroep is thuisverpleegster.
Ik ben geboren op 13/05/1968 en ben nu dus 56 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: PC, schrijven, poppen maken, lezen, enz....
Ik heb 2 zoons, Giovanni (16) en Marnick (13) en een hélé lieve vriend Wim.
Ik ben een zot ding, zeggen ze! Whatever, ik lach gewoon graag en doe mijn eigen ding!
Marnick-Giovanni
wasberen in Duitsland
mijn 3 schatten
Oostende 29 april
Ik en Romx
Ik en Ben
Frieda, ikke, Romx en Roosje
Ikke en Femke (Zus53)
Romx en Wim
Corry, Cooltje (Rita) en frieda
Opapat, May en Jean (La douce France)
Podiumbeesten: ikke, Veerle, Romx, frieda, Corry en roosje