Ik wil eens efkes ieders aandacht! Ik heb vreselijke beelden gezien...al een poosje geleden, maar ze zinderen nog altijd na. Waar gaat het over? Over het op een beestachtige manier slachten van weerloze dieren...één van de allerliefste en intelligentste diersoort van onze planeet...de dolfijn.
Ik vond deze link op het mooie blog van een blogster en ik bekeek het filmpje dat boven de link staat. Wie naar die beelden wil gaan zien, ik hou jullie zeker niet tegen...maar wees gewaarschuwd...ze zijn verschrikkelijk!!!!!!!!
http://blog.seniorennet.be/dolfijn320/
Met tranen in de ogen ben ik naar de link gaan zien en ik heb die petitie DIRECT getekend. Ik raad jullie ook hetzelfde aan...teken die petitie AUB...want dit moet echt STOPPEN!
Jullie weten...of toch sommigen van jullie...dat ik al eerder een gedicht schreef over de slachtpartijen van honden en katten 'Dierenleed', en ook een gedicht tegen het vetmesten van ganzen 'Foie gras ofte grote lever'...nu scheef ik eentje over het killen van dolfijnen.
Euh...geen brugDAG voor ons...geen verlengd weekend. Toch niet voor mij en Wim, wij moeten morgen gaan werken! En ik moet zelfs ook op den eerste mei gaan werken. We moeten de toeren onder ons verdelen, we zijn nu met 14...ieder doet dan een stukje van de vroegen en daarna moeten we in de 1mei-stoet meegaan.
De 'vlijtige' verpleegsterkes weer aan't werk, dus hé!
Er mogen maar 3 auto's meerijdan (gelukkig), want da's stapvoets rijden en da's niks voor mij, dus hopelijk moet ik niet rijden. En daarna gaan we met zen allen en sommigen ook met partner en kids naar het Waasmeer te Temse iets gaan eten. Diezelfde 'vlijtige' verpleegsterkes dus wéér eens op stap !
Ik ga alleen, omdat mijn kids het niet zien zitten om met die kleintjes in de speeltuin te gaan en Wim blijft dan bij hen. Naar dat deel van de dag kijk ik wel uit, zenne! Weer een drukke week voor de boeg...7 dagen werken met het weekend bij. Maar we hebben ons dan toch weer eens kunnen laten gaan, dat scheelt, hé!
Ik heb maandag en dinsdag de laten gehad. Ik had companie, want ik moest onze laatste nieuwe aanwinst de laten aanleren...en dat was plezant. Haar autootje (een witteke) stond voor mijn deur, omdat we bij mij thuis hadden afgesproken. De boys dachten dat ik thuis was, maar met een andere auto...de buren dachten dat ik weer in panne stond en weer een vervangwagen had We waren maandag in Lokeren en ik kijk ene second op het blad dat mijn collega vast had, om het huisnummer te zien. Ik keek gelukkig op tijd weer naar de baan, want er kwam een brokkenpiloot uit het straatje van rechts gevlamd, zonder te kijken, laat staan te stoppen. Mijn reactie was...stuur naar rechts en om een boog rond dienen auto rijden...sjans, want we hadden zeker niet op tijd kunnen stoppen...en die kerel reed gelukkig door. Sommigen nemen die voorrang van rechts toch wel echt letterlijk, zenne! Er kan een fietser afkomen, maar daar trekken zij zich niets van aan! We waren om 15u vertrokken, 32 patiënten over het Waasland verspreid (rond 18u15 hadden we er 10 gedaan) en ik was juist 15 minuutjes thuis een pompelmoesje aan't eten, toen ik om 23u foon kreeg van de permanentie. Ik moest nog naar een patiënte te St-Niklaas voor een inspuiting (de 33ste) Zij had ons al sinds vrijdagavond verwacht...had dan om 18u gebeld...maandag om 20u30 ook gebeld, maar weer niemand te zien...uiteindelijk iets voor 23u en dan kreeg ik pas foon dat ik naar daar moest, zeg! Die wacht, dat is me wat, zenne! Ik heb het direct gemeld, want ze was niet de enige...ik had al bij een patiënt een wondverzorging gedaan die ook al sinds vrijdag op ons wachtte, maar die we niet hadden doorgekregen. Dinsdag verliep vlot en geen oproepen achteraf. En nu is mijn collegatje haar eerste keer alleen aan de laten bezig. Ik heb de eerste dag 200 km gereden en gisteren 160 km...serieuze toeren, hé? En vandaag had ik de vroegen, dus mag ik feitelijk nog van geluk spreken dat ik maandag pas rond 23u30 thuis was en niet gisteren. Ik heb drukke dagen achter de rug en heb daarom nog niet veel op de pc gezeten...en dan met dat mooie weer en de drukte rond ons gezinnetje, sorry daarvoor! Ik ga nu eerst den afwas doen sé en dan kom ik nog eens terug...tot straks!
We hebben een drukke dag gehad gisteren. We hebben eerst alles opgekuist, want ons huis was vuil na de deurwerken. Romxke en Ben kwamen een blitsbezoekje brengen onderweg naar het verjaardagsfeestje voor Ben's ma, om een ladder en de portefeulle van Wim te brengen...die waren we vorig weekend vergeten. We waren bij vrienden uit de wijk uitgenodigd op een kleine receptie ter opening van hun nieuwe zaak. Zij wonen wat verder in een doodlopend straatje, maar we hebben hen al enkele keren ontmoet op een wijkmeeting, een tof koppel. En dan moesten we om 18u bij mijne pa zijn voor een BBQ. Giovanni is gisteren verjaard...hij werd 15 jaar...al 15, zeg! Ik kan het nog altijd niet geloven, 't lijkt alsof het gisteren was dat hij geboren werd, de tijd gaat snel.
HAPPY BIRTHDAY, lieverdje!
Pa heeft een jongere vrouw ontmoet op één van zijn vele reizen (ze is nu 36) Hij trok naar Bulgarije en hij leerde zijn gids wat beter en intiemer kennen. Darina kwam eerst eens met vakantie naar België en nu woont ze al 3 maanden bij mijne pa. Woensdag vertrekken ze naar Bulgarije, waar hij haar familie wat beter gaat leren kennen en dan zien ze wel wat de toekomst brengt. In mei kennen ze mekaar al een jaar. Ik heb met onze pa geen kontakt gehad voor 9 jaar, door omstandigheden die ik hier nu niet op mijn blogske ga zetten, da's wat te persoonlijk. Maar ik ben blij dat ik hem nu sinds 6 jaar weer opnieuw zie, en dat ik ook mijn halfbroertje Andy (11 jaar) en mijn halfzusje Vickie (14 jaar) beter kan leren kennen. We hebben daar al eerder over gepraat, maar nu meer opener en dat deed mij goed.
Pa en Darina aan de BBQ, en jullie zien van wie ik die zotte streken heb, hé! Mijne pa is ook 'prettig gestoord'
Pa met Andy en zo fier als ne gieter tussen zijn 2 dochters.
Het eten was echt lekker. Mijn jongens zijn dan met Andy op de playstation en PC-spelletjes gaan spelen. Wij bleven buiten zitten, wat babbelen, wat eten, 't was echt plezant. Het werd dan te koud en dan zijn we naar binnen gegaan...we waren pas rond 4u thuis! Wim en mijne pa waren wel al een eindje in de wind, door de whisky-cola Bij het afscheid nam Andy mij vast en hij gaf mij een knuffel ('t is een echt knuffelbeestje) en dat deed mij wel wat, dat had hij nog niet eerder gedaan. 't Was echt plezant.
We hebben onze binnendeuren, ze zijn geplaatst en ik ben dolgelukkig, amai! Wat een 'stomme' deur allemaal niet kan doen, hé? Ik was die gordijnen echt al strontbeu. ik moet zeggen, ze zijn nog mooier dan ik had verwacht...kijk maar!
Dit was gisteren...dan stonden alle deuren er wel al in, maar de kassementen nog niet, ook de sloten ontbraken nog...mij toch niet kunnen houden en enkele fotokes genomen
Dit is vandaag getrokken, alles volledig afgewerkt. Wim was dinsdag thuis, toen ze de deuren kwamen brengen...en gisteren, omdat Kristof (schrijnwerker en maat van Wim) verder kwam werken. Dit is de deur die tussen de inkom en de living hangt en ernaast die naar de WC. We hebben beukenhout gekozen en de nerven lopen horizontaal, alsook in de deur tussen keuken en berging en berging-garage. Ik heb ook mijn broer al aangesproken om de plinten eraan te komen hangen, wanneer hij tijd heeft, want die heeft het énorm druk. Op 't moment is hij bij ons make aan't vloeren...de inkom en gang, keuken, WC en badkamer, daar is alles beneden.
Boven ook beukenhouten deuren in de badkamer en de drie slaapkamers. De nerven lopen daar wel verticaal, maar idem klinken. We konden ook verfdeuren nemen, maar we hadden geen goesting om die om de drie jaar te verven en af te schuren, dan betalen we liever wat meer en dan moeten we er niet meer naar omzien, hé! We hebben in totaal dus 8 deuren. Ik had vandaag ook vergadering op 't werk, op mijne recuupdag (wééral), maar ik was anderhalf uurtje later weer thuis, dan was Kristof niet te lang alleen. Om 9u30 was hij er (file onderweg van Pepingen naar St-Niklaas) en om 16u was het gebakken, in de sjakos. Ik ben echt superblij...wij alle vier.
Onze binnendeuren zijn toegekomen...EINDELIJK...na een wachttijd van maar liefst 4 maanden.
Morgen worden er al enkele geplaatst. Wim nam 2 dagen verlof en ik ben normaal donderdag thuis, maar we hebben dan vergadering. Ik hoop dat ik dan niet moet komen, omdat Wim dan laat thuis gaat zijn, hij doet karweitjes bij een collega van hem die een boerderij heeft, buiten zijn job.
Ik had een bijscholing vandaag te Aalst...en ik zat in het spitsverkeer op de N41 en te Hamme in wegenwerkenverkeer, zeg! Ik ben 1 uur en 20 minuten onder de baan geweest...pfff!
We hebben ons supergoed geamuseerd op de blogmeeting. Ik en Wim zijn eerst naar Oostende gereden, naar Ben en Romx, die ons meenamen naar Aartrijke. De meeste bloggers en chatters zaten al op het terras, het was dan ook schitterend mooi weer. eén van de blogsters kon zelfs niet aan de 'ritser' weerstaan en ze ging erop zitten (Romxke vaneigest hé, dat moet je toch nie vragen )
Het was gezellig op het terras en er werd om en weer gepraat.
Het eten was ook jammie, gebracht door een traitteur. En af en toe werd er een stukske vlees onder de tafel gesmeten...voor Bijouxke, het hondje van Romx en Ben.
Na het eten kon het feesten en dansen beginnen. Ene persoon danstte bijna zijn ziel uit zijn lijf...Johan1958...die ook alles had georganiseerd. Ik denk dat hij de zenuwen moest afdansen, want dat had hij...en 't was voor niks, want het is enorm goed afgelopen. Of heeft hij zijn benen ingesmeerd??? Ik vraag mij af met wat...jullie ook niet Romx en Frieda?...hihi Bedankt Johanneke! Donderdag zijn Jean-Piérre en zijn vrouwtje Chris 5 jaar getrouwd. En dat werd ook vernoemd...en er volgde natuurlijk een openingsdans, hé!
We waren wel al rond 23u30 weg...spijtig genoeg. Maar de mannen vonden het te luid om te kunnen tetteren en we zijn naar een cafeetje gegaan in Oostende.
Wij zijn bij Ben en Romx blijven slapen...lekkere koeken gegeten...nog wat gebabbelt en dan naar Puivelde gereden om de boys te gaan halen bij ons make. Daar zijn we ook blijven eten. Toen we thuiskwamen, had ik amper tijd om de foto's te bekijken, want we werden door onze buren uitgenodigd om een duvel te komen drinken. En vandaag gaan werken en wat gekuist. Daarom dat de foto's nogal laat op mijn blogske staan, hé! Geniet ervan en neem ze gerust mee. Of geef een seintje, dan stuur ik ze door.
Na den toer, hebben we altijd nog wat bureauwerk en ik reed de parking af op weg naar huis. Ik hoorde ineens zo'n raar geluid, mijn auto deed niet normaal, dus reed ik naar de garage. Ik hoorde onderweg een rare 'plof' en mijn radio werkte niet meer. Aan de garage zette ik mijn auto af en ik startte hem opnieuw...maar dat ging niet meer...niks! De garagisten bekeken hem en kwamen tot de conclusie dat mijn starter kapot was. Watte?? Nu al?? Hij's nog geen 8 maanden oud!! Ze moesten die bestellen en dat stuk ging die nacht binnenkomen. Ik belde naar de hoofdverpleegster, omdat ik vandaag moest gaan werken en ik had geen vervoer...en ook niet om terug naar huis te rijden, omdat hij daar moest blijven, hé! Mijn hoofdverpleegster vondt geen vervangwagen, omdat de meesten (ook ik) die privé gebruiken en dan kan die niet worden uitgeleend. En de collega die wél haar autootje kon laten uitlenen, was niet te bereiken. Ze was trouwens nog in ziekenverlof...door een accident, iemand is in haar 'gat' gereden. Vorige maand reed zij in iemands anders 'gat'...dus dat autootje is al wat een beetje geschonnen nu, hé! Na een heen en weer gebel naar Gent, mocht ik een vervangwagen van de garage gebruiken...maar die waren allemaal weg...behalve enen...waar de 'mannen van den bouw' soms gebruik van maken...een kamionetje!!!!!!!!! Ik heb nu wel gene schrik om daarmee te rijden, omdat ik het gewoon ben om met verschillende automerken te rijden, door de hobby van mijn ex-man. Die kocht geschonnen auto's, hij knapte die volledig op (huurde dikwijls een spuitcabine) en hij verkocht ze dan weer. Eerst reed hij of ik ermee, maar wanneer hij winst kon maken, werden die auto's verkocht. Het kwam zelfs zover...dat ik op een bepaald moment niet meer wist met wat ik reed, een naft of een diesel...en een verstrooidheid van mij zorgde ervoor dat ik diesel deed in een naft...ik geraakte amper thuis, maar wel met veel rook en domp dat vanonder de motorkap kwam piepen Mijn ex moest dan elk leidingske uitkuisen en die motor volledig proper maken om die te kunnen redden! Maar enfin...ik dus weg met die kamionet, hé! Die stuurde als een kamion...ik zat nogal laag...het rammelde vanachter langs alle kanten...ik moest op die pedalen duwen om vooruit te geraken...ik had amper zicht op de baan langs de achterzijkanten (geen ramen)...EN ik had beziens, niet te doen een verpleegster die uit een kamionet stapt om de mensen te gaan verzorgen...dat zie je niet alle dagen, nietwaar!
Ik moest de vervangwagen direct na den toer weer naar de garage brengen...precies of der had mij nog geen kat gezien...redden wat er te redden valt Mijnen auto was klaar en ook mijn autoband is gemaakt...ik zou er al rap teruggestaan hebben, want hij was kapot. En dan op den bureau mijn verhaal doen aan de collega's, natuurlijk , hé! Om hen op de hoogte te brengen van de primeur... want zo'n avontuur heeft nog géén één van het team meegemaakt! En maandag ga ik deze foto's meepakken, nu ben ik 2 dagen vrij en ook in't weekend.
Kwik en Kwak voelen zich bij ons al goed op hun gemak. Ze kwamen een tukje doen. Ze krijgen van de geburen ook al brood...die worden nogal in de watten gelegd, hé! En soms doen ze een wandelingske doorheen de wijk en da's nogal een zicht, zenne! Dat koppel al wandelend over de opritten, zover gaan ze zelfs, ze hebben gene schrik.
De gekleurde is't mannetje en noemt Kwik, de bruine is't vrouwtje en noemt Kwak.
Hier ten huize bij ons, wordt er gewerkt. Wim is Giovanni aan't leren verven...eerst de gaatjes dichtmaken en die vlakschuren.
En dat op de muziek van de boys hun favoriete groep...Scooter...beter bekent van 'how much is the fish' en 'fuck the millenium' En dan kan het 'grote werk' beginnen...het verven van...
...mij en Marnick?????????? Helaba...azo nie, hé... Alléé, uiteindelijk hebben ze toch het 'target' gevonden...de muur van Giovanni's kamer.
Een mooie samenwerking...vinden jullie dat niet?
Wim en zijn pa hebben dit weekend het plafond en twee muren afgewerkt...zij doen nu de rest en dan kan Gio zijn kleuren kiezen...spannend, hé!
Ik had gedaan met mijn werk en ik sprong onderweg naar huis efkes den bakker binnen. Wim en zijn pa waren Giovanni's kamer in de primer aan't zetten, al gans 't weekend, en ik wilde hen verrassen met een paas-taartje. Ik zag een buurvrouw uit de wijk. Ze woont de hoek om, hun tuin eindigd aan een tuin van de straat die erachter loopt en ze vroeg of ik gehoord had van de inbraken die waren gepleegd. Blijkbaar is er in de nacht van dinsdag op woensdag in de fietsenwinkel, in een aanpalende straat van de wijk, ingebroken...en ze zijn onder anderen ook met die mensen hun auto weg.
Ze vertelde dat ze bij hen ook hebben proberen in te breken...de aluminium ramen en achterdeur zijn geforceerd, zodanig erg dat de achterdeur uit het slot was getilt, maar ze waren niet naar binnen gekomen. Zij hebben namelijk een raamalarm. Ze zei dat ze die nacht iets gehoord had...dezelfde nacht als de inbraak in de fietsenzaak, en ze heeft haar man wakker gemaakt. Ze zijn gelukkig niet naar beneden gegaan, want voor 't zelfde geld overleefden ze het niet, hé! Bij de buren ging het automatisch licht, dat aan de zijkant hangt, drie keer branden, dus keek de buurman door het raam. Hij zag vier mannen op hun terras, ene zat op hun trampoline en ze zagen er nogal gerust uit. Die gast op de trampoline leek op een vriend van hen, dus was de buurman gerust en dacht hij dat ze nog nachtelijk bezoek hadden. Maar het rare is dat er nergens anders is ingebroken, of ook geen poging is gedaan. Hun fototoestel en GSM lagen wel op tafel in het zicht. Wij hebben wel rolluiken, maar da's geen garantie, hé! Ik heb nu echt schrik gekregen...die buurvrouw slaapt sindsdien niet zo goed meer...maar ik denk dat ik dat ook niet meer ga doen. Wij horen s' nachts ook altijd iets...muizen die op de zolder aan hout liggen te knagen, en de overbuur vondt een nest met 16 muisjes in zijn elektriciteitskast. Maar inbrekers?????? Ik mag er niet aan denken...brrrrrrrrr!
Ik moet weer gaan werken dit weekend...enkel maandag thuis, dus op 2de paasdag. Maar...ik denk aan jullie!
PRETTIG PAASWEEKEND!
Sexy paaskonijntjes voor de heren
Sexy paashazen voor de dames...alléé ja...hihi...sexy? Voor ons meiden ist weer nie vet, zenne! Voor de mannen weer keuze in overvloed...voor ons...Pfff!
We zullen ons dan maar een paaseitje meer nemen, hé! Voila sé!
Er zat een haas in het hoge gras die dacht dat hij de paashaas was. Hij begon vlijtig eitjes te zoeken in alle kieren, nesten en hoeken. Hij vond er al gauw een hele hoop die haas ging met alle eitjes op de loop. Maar...wat is dat? De eitjes waren niet van chocolat. "Helaba!" riepen de vogels in koor "Jij dief, we hebben je wel door! Wat ben jij met onze kroost van plan? Ga jij onze kindjes doden dan?" "Nee!" riep de haas geschrokken "Ik doe ze niet kapot met stokken. Ik ben de paashaas, zie je dat niet? Ik breng lekkere dingen, geen verdriet!" "Jij domme, gekke haas wat ben je toch een dwaas" De vogels hadden veel plezier om dat malle lange-orendier. "Alleen de echte paashaas kan zo'n eitjes maken ik zou die stommiteiten dus maar staken. Jij kan alleen maar eitjes stelen om ze dan met niemand te delen." De haas droop met neergebogen hoofd af en vond zichzelf echt maf. Hij bracht alle eitjes terug en verdween in zijn hol al vlug. De echte paashaas had het allemaal gezien en bracht hem paaseitjes, wel een stuk of tien.
We hebben ook TV-gigitaal sinds de vrijdag, en da's wel iets zéér tof.
Je kan de zenders stopzetten of de films efkes terugdraaien. Een verkoopster belde mij op en de prijs was nog goedkoper dan dat ik nu maandelijks betaal, en het zou ook een vaste prijs worden, terwijl dat nu varieert. Ik ga het wel in de gaten houden, want nu hebben we gratis 'familie-pack' en 'film-en sport-pack' en nog enkele dingen, voor een maand uit te proberen. Die technieker zei ook om het in de gaten te houden, omdat zij het anders op je rekening verrekenen. Ik ga het als herinnering in mijn GSM steken. Ook de activatiekosten moeten we niet betalen. En we hebben een digicorder, we kunnen dus programma's opnemen. Wat ze er wel niet bijvertellen is, dat alles in aparte bijbetalingsbloks zijn, zoals 'één, net gemist" is 4,95 euro per maand...laat het dan maar zo, zenne! Maar we profiteren nu op 't moment van het gratis filmaanbod, zoveel we kunnen...een videotheek in huis, prachtig toch! En achteraf houden we het 'prime-filmpakket' misschien, we zien wel.
Maar het tofste bezoek was het bezoek van Sanneke (noemt ook Sandra) Ik schreef over haar verjaardag en dat het érg lang geleden was dat we haar hadden gezien. Wél...ik had haar zaterdag gebeld en 't was haar voice-mail en ze stuurde een bericht terug dat ze wel eens zou terugbellen. Dat deed ze de zondag, ze was in Sint-Niklaas, maar ze kon niet direct afkomen, omdat ze een zieke vis bij zich had, een kanjer uit haar vijver, die de buitenlucht eens had willen opsnuiven. Gelukkig voor hem, had San's vriend hem op tijd ontdekt alvorens te gaan vissen...en zij was ermee naar de dierenarts gereden en die had die vis een spuitje gegeven!!! Nog nooit van zoiets gehoord, maar alléé...een spuitje voor een vis Het beest heeft het gelukkig overleeft. San is de vis in de vijver gaan zetten en dan kwam ze langs. Ze heeft een rondleiding gekregen, want ze was de laatste keer bij ons geweest toen alles nog ruwbouw was. Ze heeft haar huis laten afbreken en woont nu voorlopig met haar vriend in een caravan. Volgende week beginnen ze met haren bouw. Ze kocht dat huis samen met haar overleden vriend, zo'n 10 jaar geleden...en nu werd dat met de grond gelijk gemaakt...dat deed haar wel iets, natuurlijk! Maar er gaat een fantastisch knap huis op komen. En we hebben afgesproken om mekaar wat meer te zien, volgende maand gaan wij naar hen en ik kijk er echt al naar uit. Dit was een superdag voor mij, het weerzien van een héle goede vriendin sinds jaren...echt tof!
We hebben bezoek gekregen de zondag...plezant bezoek! We hebben 2 nieuwe dagelijkse bezoekers...2 eenden kwik en kwak...die komen zwemmen in de beek achter onze tuin.
Ook veel kleine vogeltjes, koolmeesjes, waar we een vetbol voor hangen.
Maar dit koppeltje zijn wel de slimste en de leepste vogels van gans onze beestenboel! Eéntje was er in geslaagd om de vetbol van zijn haakje te krijgen en hij/zij rolde het verder met het bekje totaan de rand van de beek, waar ze zich dan tegoed deden aan hun buit...zeg nu zelf, is dat niet leep? Maar ze hadden de pech dat ik hen op heterdaad betrapte en ik ben de buit terug op zijn plek gaan hangen. Ze zijn ook een nestje aan 't bouwen. De buizen die in de grond steken van het terras naar de beek, daar ligt nog een stuk van in onze tuin. Die buis is ingepakt met een stro-achtige materie en da's ideaal voor hun nestje...echt slimme vogels, hé!
Ik ben Sandra, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Sanne, voor de vrienden.
Ik ben een vrouw en woon in Sint-Niklaas (België) en mijn beroep is thuisverpleegster.
Ik ben geboren op 13/05/1968 en ben nu dus 55 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: PC, schrijven, poppen maken, lezen, enz....
Ik heb 2 zoons, Giovanni (16) en Marnick (13) en een hélé lieve vriend Wim.
Ik ben een zot ding, zeggen ze! Whatever, ik lach gewoon graag en doe mijn eigen ding!
Marnick-Giovanni
wasberen in Duitsland
mijn 3 schatten
Oostende 29 april
Ik en Romx
Ik en Ben
Frieda, ikke, Romx en Roosje
Ikke en Femke (Zus53)
Romx en Wim
Corry, Cooltje (Rita) en frieda
Opapat, May en Jean (La douce France)
Podiumbeesten: ikke, Veerle, Romx, frieda, Corry en roosje
!
Ik ben Sandra, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Sanne, voor de vrienden.
