Ik had gedaan met mijn werk en ik sprong onderweg naar huis efkes den bakker binnen. Wim en zijn pa waren Giovanni's kamer in de primer aan't zetten, al gans 't weekend, en ik wilde hen verrassen met een paas-taartje. Ik zag een buurvrouw uit de wijk. Ze woont de hoek om, hun tuin eindigd aan een tuin van de straat die erachter loopt en ze vroeg of ik gehoord had van de inbraken die waren gepleegd. Blijkbaar is er in de nacht van dinsdag op woensdag in de fietsenwinkel, in een aanpalende straat van de wijk, ingebroken...en ze zijn onder anderen ook met die mensen hun auto weg.
Ze vertelde dat ze bij hen ook hebben proberen in te breken...de aluminium ramen en achterdeur zijn geforceerd, zodanig erg dat de achterdeur uit het slot was getilt, maar ze waren niet naar binnen gekomen. Zij hebben namelijk een raamalarm. Ze zei dat ze die nacht iets gehoord had...dezelfde nacht als de inbraak in de fietsenzaak, en ze heeft haar man wakker gemaakt. Ze zijn gelukkig niet naar beneden gegaan, want voor 't zelfde geld overleefden ze het niet, hé! Bij de buren ging het automatisch licht, dat aan de zijkant hangt, drie keer branden, dus keek de buurman door het raam. Hij zag vier mannen op hun terras, ene zat op hun trampoline en ze zagen er nogal gerust uit. Die gast op de trampoline leek op een vriend van hen, dus was de buurman gerust en dacht hij dat ze nog nachtelijk bezoek hadden. Maar het rare is dat er nergens anders is ingebroken, of ook geen poging is gedaan. Hun fototoestel en GSM lagen wel op tafel in het zicht. Wij hebben wel rolluiken, maar da's geen garantie, hé! Ik heb nu echt schrik gekregen...die buurvrouw slaapt sindsdien niet zo goed meer...maar ik denk dat ik dat ook niet meer ga doen. Wij horen s' nachts ook altijd iets...muizen die op de zolder aan hout liggen te knagen, en de overbuur vondt een nest met 16 muisjes in zijn elektriciteitskast. Maar inbrekers?????? Ik mag er niet aan denken...brrrrrrrrr!
Ik moet weer gaan werken dit weekend...enkel maandag thuis, dus op 2de paasdag. Maar...ik denk aan jullie!
PRETTIG PAASWEEKEND!
Sexy paaskonijntjes voor de heren
Sexy paashazen voor de dames...alléé ja...hihi...sexy? Voor ons meiden ist weer nie vet, zenne! Voor de mannen weer keuze in overvloed...voor ons...Pfff!
We zullen ons dan maar een paaseitje meer nemen, hé! Voila sé!
Er zat een haas in het hoge gras die dacht dat hij de paashaas was. Hij begon vlijtig eitjes te zoeken in alle kieren, nesten en hoeken. Hij vond er al gauw een hele hoop die haas ging met alle eitjes op de loop. Maar...wat is dat? De eitjes waren niet van chocolat. "Helaba!" riepen de vogels in koor "Jij dief, we hebben je wel door! Wat ben jij met onze kroost van plan? Ga jij onze kindjes doden dan?" "Nee!" riep de haas geschrokken "Ik doe ze niet kapot met stokken. Ik ben de paashaas, zie je dat niet? Ik breng lekkere dingen, geen verdriet!" "Jij domme, gekke haas wat ben je toch een dwaas" De vogels hadden veel plezier om dat malle lange-orendier. "Alleen de echte paashaas kan zo'n eitjes maken ik zou die stommiteiten dus maar staken. Jij kan alleen maar eitjes stelen om ze dan met niemand te delen." De haas droop met neergebogen hoofd af en vond zichzelf echt maf. Hij bracht alle eitjes terug en verdween in zijn hol al vlug. De echte paashaas had het allemaal gezien en bracht hem paaseitjes, wel een stuk of tien.
We hebben ook TV-gigitaal sinds de vrijdag, en da's wel iets zéér tof.
Je kan de zenders stopzetten of de films efkes terugdraaien. Een verkoopster belde mij op en de prijs was nog goedkoper dan dat ik nu maandelijks betaal, en het zou ook een vaste prijs worden, terwijl dat nu varieert. Ik ga het wel in de gaten houden, want nu hebben we gratis 'familie-pack' en 'film-en sport-pack' en nog enkele dingen, voor een maand uit te proberen. Die technieker zei ook om het in de gaten te houden, omdat zij het anders op je rekening verrekenen. Ik ga het als herinnering in mijn GSM steken. Ook de activatiekosten moeten we niet betalen. En we hebben een digicorder, we kunnen dus programma's opnemen. Wat ze er wel niet bijvertellen is, dat alles in aparte bijbetalingsbloks zijn, zoals 'één, net gemist" is 4,95 euro per maand...laat het dan maar zo, zenne! Maar we profiteren nu op 't moment van het gratis filmaanbod, zoveel we kunnen...een videotheek in huis, prachtig toch! En achteraf houden we het 'prime-filmpakket' misschien, we zien wel.
Maar het tofste bezoek was het bezoek van Sanneke (noemt ook Sandra) Ik schreef over haar verjaardag en dat het érg lang geleden was dat we haar hadden gezien. Wél...ik had haar zaterdag gebeld en 't was haar voice-mail en ze stuurde een bericht terug dat ze wel eens zou terugbellen. Dat deed ze de zondag, ze was in Sint-Niklaas, maar ze kon niet direct afkomen, omdat ze een zieke vis bij zich had, een kanjer uit haar vijver, die de buitenlucht eens had willen opsnuiven. Gelukkig voor hem, had San's vriend hem op tijd ontdekt alvorens te gaan vissen...en zij was ermee naar de dierenarts gereden en die had die vis een spuitje gegeven!!! Nog nooit van zoiets gehoord, maar alléé...een spuitje voor een vis Het beest heeft het gelukkig overleeft. San is de vis in de vijver gaan zetten en dan kwam ze langs. Ze heeft een rondleiding gekregen, want ze was de laatste keer bij ons geweest toen alles nog ruwbouw was. Ze heeft haar huis laten afbreken en woont nu voorlopig met haar vriend in een caravan. Volgende week beginnen ze met haren bouw. Ze kocht dat huis samen met haar overleden vriend, zo'n 10 jaar geleden...en nu werd dat met de grond gelijk gemaakt...dat deed haar wel iets, natuurlijk! Maar er gaat een fantastisch knap huis op komen. En we hebben afgesproken om mekaar wat meer te zien, volgende maand gaan wij naar hen en ik kijk er echt al naar uit. Dit was een superdag voor mij, het weerzien van een héle goede vriendin sinds jaren...echt tof!
We hebben bezoek gekregen de zondag...plezant bezoek! We hebben 2 nieuwe dagelijkse bezoekers...2 eenden kwik en kwak...die komen zwemmen in de beek achter onze tuin.
Ook veel kleine vogeltjes, koolmeesjes, waar we een vetbol voor hangen.
Maar dit koppeltje zijn wel de slimste en de leepste vogels van gans onze beestenboel! Eéntje was er in geslaagd om de vetbol van zijn haakje te krijgen en hij/zij rolde het verder met het bekje totaan de rand van de beek, waar ze zich dan tegoed deden aan hun buit...zeg nu zelf, is dat niet leep? Maar ze hadden de pech dat ik hen op heterdaad betrapte en ik ben de buit terug op zijn plek gaan hangen. Ze zijn ook een nestje aan 't bouwen. De buizen die in de grond steken van het terras naar de beek, daar ligt nog een stuk van in onze tuin. Die buis is ingepakt met een stro-achtige materie en da's ideaal voor hun nestje...echt slimme vogels, hé!
Sanneke is gisteren verjaard en is 38 jaar geworden. Ik ben al met haar bevriend sinds mijn 12 jaar, we zijn samen naar Tunesië gegaan, Duitsland en we hebben al heel wat meegemaakt. Ik zie of hoor ze tegenwoordig niet veel meer, ze heeft ook een druk leven zoals ikke en het komt er maar niet van om eens af te spreken, spijtig genoeg. Toch wil ik haar via mijn blogske (en de gsm) een DIKKE PROFICIAT wensen!
Op deze foto was San net 16 jaar geworden en ze had ook een brommetje gekregen, zoals ik al eentje had, maar een ander model. Vanaf dan konden we ook samen uitgaan, waar we op hadden gewacht. Ik mocht vanaf mijn 16de uitgaan, maar San is een klein jaartje jonger dan mij. En die foto is genomen aan ons make's huis.
En deze zijn in Duitsland genomen in 2005, toen we daar in een chalet zaten en zij met haar vriend Peter een weekendje bij ons verbleven. We moeten toch nog eens afspreken, het is al véél te lang geleden dat we mekaar zagen...van toen we nog aan't bouwen waren en ze eens kwamen zien.
Vrijdag ben ik naar de school van Giovanni gegaan, om zijn rapport te gaan afhalen met de resultaten van zijn examen.
Jongens, jongens toch...wat een slecht rapport! Hij redeneert natuurlijk "Ik heb nu toch geen 7 buizen, ik heb er nu MAAR 2!" 't Zijn wel maar 8 vakken, het zou al érg zijn, moest hij nu 7 buizen hebben, hé! Ik versta hem toch niet, zenne! Zijn wiskunde is superslecht, ik heb dat serieus goed ondervonden toen hij dat examen moest voorbereiden. Op zijn eerste (dat met die 7 buizen) en tweede rapport (3 buizen) had hij 70/100 voor dat vak. Op zijn derde rapport had hij 2 buizen, waaronder ook wiskunde (zijn eerste examen) Op zijn vierde rapport (3 buizen) ook weer één voor wiskunde. En nu dit rapport wééral...tel nu zijn buizen eens samen dat hij in totaal heeft gespaard...dat zijn er al 17, hé en 't jaar is nog niet eens om. Voor zijne praktijk is hij den besten van de klas, maar de theorie heeft hij ook nodig! Ik liet hem mijn rapporten eens zien, die van mijn vier jaar studie's die ik op latere leeftijd heb gedaan. Ik had op die 4 jaar tijd slechts 4 buizen. Hij verschoot er wel van, maar het dringt niet door. Wat ook niet doordringt, is de boodschap van zijn leerkrachten, die van Nederlands was aanwezig (daar heeft hij zijn tekort nu bij weggewerkt) en dienen van wiskunde. Zij zeiden hem dat hij nu een C-attest heeft op dit moment, door zijn tekort voor wiskunde. Als hij nu zijn best beter gaat doen, kan hij dat nog wegwerken, om een B-attest te kunnen behalen. Dat wil zeggen, dat hij er nu niet door is...hij heeft dan niet te kiezen en moet zijn derde jaar overdoen. Met een B-attest kan hij nog over gaan, maar dan een afdeling lager. Dan heeft hij toch nog een keuze, hé! Hij kan 2 keer per week bijlessen volgen, maar dat doet hij niet. En hij gaf zijn voorbereiding niet af, hetgeen ook punten kan opleveren... Conclusie...hij veegt er SERIEUS goed zijn gat aan! En dan wij er maar achterzitten en overhoren...pfff! 't Is zijn toekomst...hij moet het inzien, maar als hij niet wil, dan moet hij zijne plan maar trekken, ik kan ook niet meer doen. Maar plezant is wel anders, zenne...amai!
"Waarom heb ik dat stom wiskunde en Nederlands nodig? En dat stom Aardrijkskunde? Die stomme geschiedenis! Ik heb dat toch niet nodig als eletrieker?" "Om je diploma te behalen, jongen!" Wel...dat krijg ik er niet in, sé! Gelukkig doet Marnick het wél goed op school.
Wim en zijne pa zijn vandaag een primer op het plafond in de badkamer aan't zetten.
En ik?
Ik ben gisterenavond lekker op stap geweest met enkele collega's. We zijn eerst iets gaan eten in den Bells...tagliatelli met zalm...mmm...en ik heb daar mijn sigarettendoosje laten liggen...vergeetkous dat ik ben. We hebben daar ook op de flipperkast gespeeld, was lang geleden. Dan zijn we naar de Kadans gegaan te Melsele en we zijn in de Mops geëindigd. Ik was pas rond 4u thuis Maar we hebben ons echt supergoed geamuseerd. 't Was al een tijdje geleden dat we samen nog eens zijn uitgegaan, buiten dat personeelsfeest dan.
Mijn oudste studentje heeft examen, morgen zijn laatste dag. Ik hoop dat die beter gaat zijn dan gisteren, want dan had hij wiskunde en Engels...en op wiskunde gaat hij WééRAL een buis hebben. Hij zag het daarstraks niet meer zitten...
maar ik moest kuisen...en héél goed, omdat alles wit zag van ons weeceetje dat Wim heeft afgeschuurd. Ik vroeg dan hulp aan mijn 2 maatjes, Benji en Gio. "Maar natuurlijk, Sandrake...ge moet het maar vragen, hé!" zeiden ze.
(Benji en Gio)
Ik heb mijn 2 professoren aan het werk gezet...en nu maar hopen op het beste, hé! Giovanni zei dat hij zijn vak al goed kent...ik zal dat seffes eens gaan polsen, zie!
Mijn job heeft ook zijn grote voordelen...da's zeker...en dat mocht ik vanmorgenvroeg om 6u40 (5u40 winteruur) al ondervinden! Nee, niet het vroeg moeten opstaan en in het donker een adres moeten zoeken...ook niet de jeugd die net vertrekken vanuit de dancings en die zien tegenhouden door de politie voor kontrole...maar! Ik moest gisterenmorgend een verzorging doen bij een jonge gast van nog geen 26 jaar. Hij had zich nog graag een douche genomen, maar hij werd verrast door het vroege uur, omdat mijn collega had gezegd dat ik er pas vanaf 7u ging zijn. Deze morgen had hij zich wél een douche kunnen nemen en hij kwam met ontbloot bovenlijf de living binnen...mmm...hij stak zijn broek af (wel met zijn rug naar mij) en hij ging op zijn buik in de zetel liggen...mmm...schoon ventje. Awel...mijnen dag was goed...hihi!
Donderdag kwam ik bij één van onze patiënten en haar man wil de traditie van zijn familie verder zetten, hij draagt een schotse rok. Hij had zijn vals gebit niet in en zijn vrouw lachte erom "Haha, zonder tanden!" Ik ben toch een crieuze van aard hé, dus vond ik het de gelegenheid om een vraag te stellen, die ik mij al een tijd afvroeg. "En heb je een onderbroek aan onder je rok?" "Nee" was zijn antwoord, zeg! Zijn vrouw had er veel plezier om en zij "Alléé, hef je rok eens omhoog en laat het eens zien!" Ik "Neenee, da's niet nodig!" Dan vertelde hij dat hij eerst een onderbroek droeg, maar dat een verkoper in een winkel hem aansprak, hij had zijn rok niet goed aan. Die bleek nog tussen zijn onderbroek te zitten, en sindsdien dus...
Diezelfde dag zei een jonge patiënte tegen mij "Ik lig hier al voor je klaar, ik ben helemaal van jou!" We bekeken mekaar eens en we schoten in de lach. "Welja, 't zou veel beter zijn, moest gij ne knappe verpleger zijn, hé!" verbeterde ze zichzelf. "Ja, en gij een knap gastje." Maar zo kwam er wel een tof gesprek op gang, natuurlijk...en maar tetteren en dan je haasten naar de volgende patiënt. Zo was dat vanmorgen ook...te Stekene een tof koppel ontmoet, waar ik nu voor de 5de keer binnenkwam. Ik kon bijna niet weg, vers geperst appelsiensap gekregen en een vers tasje koffie, 't was toch niet superdruk...en dan zitten luisteren naar hun reisverhalen, tot in het Oostblok (De vroegere DDR) en Rusland, met een camper volgestouwd met gerief om die arme mensen daar te helpen. Dat deden ze 5 keer, ze kwamen zelfs in de gazet, totdat ze hoorden zeggen dat de Russische mafia mensen als zij overvielen. Die vrouw liet ook familiefoto's zien van vroeger, ze zijn dit jaar 50 jaar getrouwd. Als ik het vervolg van hun verhalen wil horen, want ik moest nog verder werken, dan mag ik eens gerust afkomen. De verzorging loopt ten einde, dus moeten we er niet lang meer naartoe. DAT zijn nu eens echte voordelen aan mijn job, zie!
Ik heb mijn werkweekend achter de rug nu, sé! Vrijdag kwam ik bij patiënten buiten en ik hoorde een scherp gepiep. Ik keek naar beneden en ik zag een klein kuikentje dat tussen riet geklemd zat en probeerde vrij te geraken.
De mama, een zwarte kip, liep daar wat verder rond met de rest van haar kroost, gele en zwarte kuikentjes...echt knap om te zien, maar om het achterkomertje leek ze zich niet ongerust te maken...ik daarentegen...! Ik ging het arme beestje helpen, maar toen ik het liet lopen, kon het niet op haar pootjes staan. Ik merkte dat de dochter van die patiënte me vanuit het raam raar stond aan te gapen, ik die daar gebukt neerzat, en ze kwam zien. Ik stond al op het punt op dat kuikentje mee naar huis te pakken, omdat de kloeke mama het niet meer aanvaarde en er zelfs op ging staan en trappen. Uiteindelijk is het toch goed gekomen, het beestje gaf niet op en kon zich onder de moeder verschransen, die dan toch was gaan zitten om de andere kuikenkids een beschutting te bezorgen. Het beestje zal oververmoeid zijn geweest, denk ik en ik hoopte dat het nu wat kon slapen. Ik was gerustgesteld en dan pas kon ik verder gaan werken. In Ex-Joegoslavië nam ik bijna een loslopend hondje mee, een schilpad dat we vrij in de bossen vonden én een haas die gewond was. Mijn ex-man heeft mij kunnen tegenhouden, omdat we op weg waren naar Griekenland en dus nog veel landgrenzen over moesten. Ik kan geen dieren zien lijden, dat is nu eenmaal zo. Ik ben bang van spinnen, maar ik zag een tekenfilm over een spin die stierf en ik sloeg aan het huilen
Hier in de wijk is het weer een beestenboel. Er vliegen niet alleen duiven rond, maar ook eenden komen graag bij ons vertoeven. We passeerden hen langs de ingang van de wijk en ze zaten zonder water. Giovanni vondt er niet beter op dan mijn fles evian voor hen uit te gieten...en hij nam mijnen digie om een paar foto's te nemen. Die krijgt dat al van mij...straks gaat hij ook nog ene willen hebben om alles en nog wat te gaan fotograferen, zoals ik
De muisjes werden ook weer verwend. Ik en Giovanni zijn naar den boerenbond gegaan en we kochten hen een nieuw huisje...een plastieken deze keer, omdat hun houten huisje al serieus begon te stinken. De kartonnen doos waar dat inzat, stond hen ook wel aan. En het nieuws interesseerde hen ook al, vooral de reclameblokken
Vandaag ben ik met de boys naar Temse gereden om een smos te gaan eten. Wim en zijne pa waren de puitjes in het wctje aan het dichtmaken en de muren aan't afschuren, om al de grondlagen verf te kunnen aanbrengen. Blijkbaar is ons huis toch niet zo goed bezet als dat wij dachten. Wim zijn broer kon direct beginnen verven en moest helemaal niets opvullen en afschuren. Zij werden haast zot door die 2 tieners en dus heb ik hen van de last verlost. We zijn ook eens naar de zeeman gegaan en daar konden ze hun energie loslaten... Ik denk dat ze willen gaan vissen, aan de hoedjes te zien Ik dacht dat het voor de grap was dat ze die zotte hoedjes opzetten...Marnick wilde dat toch wel, zeker!
Ik ga nu bijna mijn bedje in, want ik moet er morgen extra vroeg uit. Wij vertrekken in het weekend altijd om 6uur, maar nu gaat dat feitelijk 5 uur zijn, hé! Dus om er morgen toch een béétje fris uit te zien...slaap zacht en tot morgen! En vergeet jullie wekkers en horloges geen uur vooruit te zetten...hopelijk vergeten onze patiënten dat ook niet te doen!
...maar nog niet voor mij...er komt nog een klein stukske aan mijn werkweek... en het vervelende is... we gaan in de nacht van zaterdag op zondag een uur minder slaap hebben gehad... we moeten onze wekkers een uur verder zetten de zaterdagnacht...boehoe!
Het is me wat van tegenstrijdigheden te Sint-Niklaas. Eerst weigerden 3 paren om zich door onze wethouder Wouter Van Bellingen, te laten trouwen...en deze woensdag zijn er 626 paren in het huwelijk getreden...of lieten zich hertrouwen. De weigering was gebaseerd op de huidskleur van 'onze' Wouter...het 'massahuwelijk' was een protest tegen racisme. Toen bekend werd dat 3 koppels weigerden om zich door hem te laten trouwen, kwamen een grote hoeveelheid aanmeldingen bij de burgelijke stand van mensen die juist wél door Wouter wilden worden getrouwd. Zijn vrienden besloten hierop een massa-bruiloft te organiseren op 21 maart, de internationale dag tegen racisme. Behalve dat heel België zich opeens door de wethouder wilde laten trouwen, kwamen er zelfs ook aanmeldingen uit het buitenland. Televisieploegen uit de hele wereld waren op de grote Markt in Sint Niklaas aanwezig om de happening vast te leggen. Want behalve de grootste trouwpartij kon men er ook getuige zijn van de grootste groepsknuffel, de grootste trouwfoto, het grootste multiculturele dessertbuffet en de grootste openingsdans. Ik heb het niet persoonlijk gezien, maar een collega van mij is nog een stukje taart gaan eten. Wouter Van Bellingen komt oorspronkelijk van Rwanda, maar hij werd door een Vlaams koppel geadopteerd...so what? Waarom mag hij zijn job niet uitoefenen? Juist omdat hij een donkere huidskleur heeft? Willockx (onze Burgemeester) heeft hier niet aan toegegeven..."Dan trouwen jullie maar niet, er komt geen vervanger!"...en gelijk heeft hij!
Ik ben Sandra, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Sanne, voor de vrienden.
Ik ben een vrouw en woon in Sint-Niklaas (België) en mijn beroep is thuisverpleegster.
Ik ben geboren op 13/05/1968 en ben nu dus 55 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: PC, schrijven, poppen maken, lezen, enz....
Ik heb 2 zoons, Giovanni (16) en Marnick (13) en een hélé lieve vriend Wim.
Ik ben een zot ding, zeggen ze! Whatever, ik lach gewoon graag en doe mijn eigen ding!
Marnick-Giovanni
wasberen in Duitsland
mijn 3 schatten
Oostende 29 april
Ik en Romx
Ik en Ben
Frieda, ikke, Romx en Roosje
Ikke en Femke (Zus53)
Romx en Wim
Corry, Cooltje (Rita) en frieda
Opapat, May en Jean (La douce France)
Podiumbeesten: ikke, Veerle, Romx, frieda, Corry en roosje
Ik ben Sandra, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Sanne, voor de vrienden.
