Ik schreef al eens eerder over een patiënt die ik wel eens plaagde, en hij mij en die mij Mie Zwans noemde...hij is sinds vandaag spijtig genoeg geen patiënt meer. Hij is deze namiddag naar een rusthuis vertrokken, uit schrik om te vallen en met niemand in de buurt om hem te komen helpen. Hij is lichamelijk nog tamelijk goed voor zijn 82 jaar, maar hij's bang voor de toekomst, als het zou verslechten met zijn gezondheid én het alleen thuis zijn. Ik begrijp dat allemaal wel, maar hij was ondertussen mijn maatje geworden. In het begin vonden ik en mijn collega's hem een grombeer, altijd klagen dat we te vroeg waren. Dan kwam hij op mijn toer terecht, maar ik nam zijn grommen aan met een lach en zag dat het niet menens was, eerder wat geplaag en een uitdagen. Het klikte enorm goed tussen ons, hoewel hij soms dingen zei als "ik zal je straks een boks op je kin geven!"...haha, dat was altijd lachen als hij dat zei. Dan wist hij meestal geen antwoord of tegen-plagerij te verzinnen. Ook ik kwam altijd véél te vroeg volgens hem. Hij zat dan ook iedere avond tot 24u of later voor zijn TV. En ik stond dan steevast rond 6u45 aan zijn deur, je zou voor minder. Ik vertrok de laatste maanden wel meestal later, om hem al eens een pleziertje te doen, maar dan was het 'zogezegt' nog niet goed, nee ik mocht pas om 8u komen. We spraken al lachend af dat ik eens om 8u zou komen, wat natuurlijk in de praktijk niet mogelijk was, vermits mijn volgende etappe Vrasene en Nieuwkerken-Waas is, dan een ander stuk van St-Niklaas, dan is Waasmunster, Belsele en Sinaai aan de beurt om dan af te sluiten in St-Niklaas. Tot ik mij eens overslaapte en ik telefoon kreeg van het bureau, met de vraag van zijn dochter waar ik bleef. Gelukkig, of ik sliep om 12u nog die dag, haha! Het was dan ondertussen 9u, 2u 1/2 later dan dat ik gewoonlijk vertrek. Toch had hij zelfs dan geen sjans, want de kinésist stond al om 7u30 aan zijn deur. Dan zei hij ineens tegen mij "zeg, nu hebt ge toch wat overdreven, hé! 8u is geen 9u hé!"...NOG niet goed...haha! Ik weet naar welk rusthuis hij gaat, op welk verdiep en wat zijn kamernummer zal zijn. Nadat hij zijnen draai wat heeft gevonden, mag hij Mie Zwans aan zijn kamerdeur verwachten, zeker weten!
Reacties op bericht (0)
Copyright by Sandra
Over mijzelf
Ik ben Sandra, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Sanne, voor de vrienden.
Ik ben een vrouw en woon in Sint-Niklaas (België) en mijn beroep is thuisverpleegster.
Ik ben geboren op 13/05/1968 en ben nu dus 56 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: PC, schrijven, poppen maken, lezen, enz....
Ik heb 2 zoons, Giovanni (16) en Marnick (13) en een hélé lieve vriend Wim.
Ik ben een zot ding, zeggen ze! Whatever, ik lach gewoon graag en doe mijn eigen ding!
Marnick-Giovanni
wasberen in Duitsland
mijn 3 schatten
Oostende 29 april
Ik en Romx
Ik en Ben
Frieda, ikke, Romx en Roosje
Ikke en Femke (Zus53)
Romx en Wim
Corry, Cooltje (Rita) en frieda
Opapat, May en Jean (La douce France)
Podiumbeesten: ikke, Veerle, Romx, frieda, Corry en roosje
Ik ben Sandra, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Sanne, voor de vrienden.
