We werden om 7u30 gewekt en na het uigebreid ontbijt trokken we naar de tempel Kom Ombo...hetgeen betekent 'De heuvel van goud'
Het was een mooie tempel en mijn oog en lens viel op een Egyptisch vogelke...daar dan ook een foto van getrokken vaneigest!
En ook van Bea en Jean...een koppel dat dagelijks bij mij aan tafel zat.

Aan de tempel kreeg ik te horen dat ik Caïro met een Franstalige groep zou gaan bezoeken EN met een Franstalige gids...maar daar ging ik niet mee akkoord.
Die groep oké, als men traag Frans spreekt dan versta ik dat nog.
Er ging trouwens ook een man mee van Moerzeke, die nu in de Ardennen woont en Frans spreekt.
Ze zouden naar een oplossing zoeken.
Sorry, maar mij werd een Nederlandse gids beloofd en ik ga niet ergens naartoe om er dan niks van te snappen en er veel geld voor te betalen ook.
De meeste Vlaamstaligen van mijn groep waren begonnen in Caïro en dan op het schip...die hadden een ander programma.
Alsook de anderen...zoals Marry en Herlinda, die deden enkel de cruise op de Nijl...Marc de dierenarts en Lou zijn vrouw bleven langer in Luxor dan wij en dan naar Caïro...Hassan en Sylvia maakten ondertussen ook nog eens een cruise op het Nassermeer en kwamen dan naar Caïro...dus moest ik mij vervoegen bij een groep van 5 Franstaligen...so be it.
Ik nam op de boot ook wat foto's van mijn kamer, waar een knappe zwaan mij lag op te wachten.
Dit is maar een klein stukske van mijn kamer...mijn tweede bed is op deze foto niet te zien, maar je ziet dat het een ruime kamer is, hé!



We vaarden, dus hadden we voor de tweede keer BBQ op het dek...en ontspanning.
 

Als de boot stil lag deden ze dat niet, voor de rook.
De dag ervoor hadden we van onze gids het voorstel gekregen om een Nubisch dorp per motorboot te gaan bezoeken...en die kans greep ik met beide handjes.
En ik kreeg daar geen spijt van, want dat werd één van de hoogtpunten van mijn reis.
We vaarden per motorboot waar 3 broers aan boord waren.
Ik gaf een euro aan dat jongste en deed sssssst om te zwijgen tegen zijn grote broers...hij kon goe zijne mond houden, zenne en hij hield dienen euro in zijn vuistje vast :lol:
Tijdens de boottocht zagen we jongetjes op een surfplank in het water ronddobberen en achteraf wisten wij waarom.
Ze hielden zich aan de boten vast, keken naar de vlag (een Belgische bij ons) en zongen dan een liedje (een Franstalig voor ons)

 



Woestijn, palmbomen, rotsen en water begonnen we ook meer en meer te zien...we vaarden alsmaar verder naar het zuiden.

 

En witte reigers in overvloed.

 

We kwamen aan het Nubisch dorp waar we iets te drinken kregen.





Dan rookten we een waterpijp (had ik in Tunesië al eerder gedaan) en we mochten een krokodil vastpakken.
Ik deed dat direkt en werd langs 3 kanten gefilmd en gefotografeerd, dus mocht ik dat beest langer vasthouden dan anderen.
Die kerel zette dat 4-jarig beestje op mijn hoofd en rond mijne nek.
Ik had mij afgevraagd waarom die niet had gebeten, en achteraf zag ik hoe dat kwam...ik zag ijzeren haakjes aan de zijkant van zijn bek...dat beest, zeg!



Ze halen die uit het Nassarmeer, want op de Nijl heb je al meer dan 100 jaar geen krokodillen meer, puur door de vervuiling.
Ik zag een schip vol met vuilzakken en die kerels smeten die gewoon overboord...echt verschrikkelijk!
Enfin, we zagen daar kamelen en op het balkon had je een mooi uitzicht over het dorpje en de Nijl.
Hier ook weer een mooie foto van Jean, die blij waren met hun foto's...ik heb ze allemaal doorgestuurd.

  

Onze cameraman probeerde mij af te zonderen.
Zelfs op de motorboot waar hij op het dak zat om te filmen, wilde hij mij erbij hebben.
Ook Marry en de rest van de groep begonnen dat door te krijgen.
Ik zei dat ik een vriend had thuis, maar hij wilde mijn Egyptische vriend zijn.
Ik heb hem dan daarna zoveel mogelijk genegeerd en ontweken, want zelfs op de boot probeerde hij mij apart te krijgen...maar nie met mij, zenne maat!
We kregen ook een rondleiding in het huis.



 

Toen we aan het schip terugkwamen en ik hoorde dat Anick naar huis wou bellen, ging ik met haar mee.
Ik had elke dag een sms gestuurd, maar dat was niets speciaals...ik wilde mijn boys horen.
We kochten een kaart en gingen naar telefooncels.
Een jongen boodt zijn hulp aan, zei dat de kaart niet werkte en ik werd al wat kwaad...je moest wel opletten, want voor je het wist werd je bedot.
Ik wilde terug naar die verkoper gaan, maar mijnen euro viel.
Die kon niet slecht zijn, want er zat plastiek rond...en dat kereltje wilde mij een andere kaart verkopen zonder plastiek rond.
Ik keerde op mijn stappen terug en probeerde het zelf...wat dacht je, die kaart werkte wel!
Dan was hij weg, zenne!
Ik was blij toen ik de boys hun stem hoorde, dat deed echt deugd.
Ik en Anick maakten nog een avondwandeling en dan nam ik deze prachtige foto's.



Niet alle foto's zijn van mij...ik kreeg er ook enkele doorgestuurd van Christel en Jean-Marie van Mechelen...prachtig hé?



Marry en Herlinda waren over enkele weken bij mij thuis en gaven me ook hun foto's.
Om 19u30 was het verzamelen geblazen aan het scheepswinkeltje, waar je je kon laten schminken en we waren allemaal verkleedt, want het was Egyptische avond met Egyptische kost...ook lekker...vooral die honingkoekjes met bladerdeeg...jongens toch!
In de bar trokken ze een groepsfoto van ons en die heb ik gekocht.



Na het eten kwamen dansers en een danseres in de bar optreden.
We mochten meedansen in een kring en dat was plezant.
Door één danser werd ik uit de kring gehaald en die begon met mij in de kring te dansen...dat was ook plezant.
Daarna kwam hij op met een paard.
En dan kwam er een Indiaan, die mij en nog van onze groep zoals Linda en Marie-Jeanne uit het publiek haalden.
Dat was echt komisch...dan hebben we gehuild van 't lachen.

 

Ik ben dan weer met mijn tafelgenoten blijven plakken, behalve Marc en Lou...die waren altijd vroeg naar hun kamer...maar wij hebben nog moppen zitten tappen tot bijna 23u.
En toen ik in mijn kamer kwam zag ik dit beest...een krokodil...echt toepasselijk, vindt ge nie?