Mijn werkweekend zit erop, OEF! Ik heb gezweet...tot een uur of 10 ging het nog, daarna was het zoeken naar een schaduwplaatsje om te parkeren. Zaterdag hadden ik en mijn collega ongeveer dezelfde tijd gedaan. Ik mocht onze oudste patiënt wassen (97 jaar) en ik zat voor hem op mijn knieën om zijn steunkousen aan te trekken, hij zat neer op een stoel. Plots viel hij opzij en ik sprong zo rap als tellen recht om hem tegen te houden. Hij had het bewustzijn verloren en reageerde eerst niet. "Abdon, weet ge waar ge zijt?" "Ja...ik ben hier!" antwoordde hij, om dan weer het bewustzijn te verliezen. Hij zag lijkbleek en had koud zweet. Ik wist niet of zijn dochter thuis was, die boven hem woont. Toen hij weer terug een klein beetje bij zijn positieven was, greep ik naar de stoel met armleuningen die in de buurt stond. Het ging niet gemakkelijk, maar ik slaagde erin om hem in de zetel te zetten, met de benen tegen de muur geschoven. Ik rende als zot de trappen op om de dochter te halen, die volledig de kluts kwijt was "wat moet ik doen, wat moet ik doen?", ze wilde zich eerst aankleden. "Mevrouw, daar is geen tijd voor. Wilt u mij helpen om uw vader wat rechter te zetten en een ambulance bellen?" Dat deed ze en ik hield hem in de gaten, zodat hij niet zou vallen. Ze vroeg om bij haar te blijven tot de ambulance er was en ik vroeg haar om zijn SIS-kaart en medicatie klaar te nemen, voorlopig al het belangrijkste. De ambulanciers waren er rap en namen het van mij over. Abdon was dan bij bewustzijn en moest naar het toilet, de verplegers hielpen hem en bedankten mij. Ze namen zijn paramaters, pols en bloeddruk. Ik was blij dat ik mijn hoofd koel heb gehouden, want het was wel efkes verschieten, zenne! Ik had vandaag vroeger gedaan en kon 3 patiënten overnemen van mijn collega. Een derde collega is momenteel nog aan het werk. Zij deed een stuk vroegen en nu de laten, jullie weten dat al stillekesaan, hé! Ik heb dat weekend al dikwijls gehad en al veel over gezaagd, haha! Nu ben ik 3 weekends thuis...joepie!
Reacties op bericht (1)
02-07-2006
werken
Kan het je een troost kan wezen heb ook moeten werken, het was een zottekot met nieuwe pas afgestudeerde bejaardenhelpster die bij god niet weten hoe ze met de mensen moeten omgaan en dat in vervanging van de collegas die in verlof zijn,dus Bibi kon lopen voor 2
Komt er bij dat er weer eens eentje uit haar bed was gevallen en een hoofdwonde had bloed van hier tot daar, Tegen deze morgen om 10 uur kon je mijn huispakjes uitwringen,( wij dragen geen wit meer erg tegen onze zin maar een rode jas en beige broek die huiselijker aandoen volgens de baas maar waarin je je te pletter zweet)
Dus lieve geniet van je verlof ik moet nog werken tot in augustus en dan kan ik er ook voor een tijdje uit zal er niet om treuren.
Groetjes Ria
02-07-2006, 22:37 geschreven door miekemous
Copyright by Sandra
Over mijzelf
Ik ben Sandra, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Sanne, voor de vrienden.
Ik ben een vrouw en woon in Sint-Niklaas (België) en mijn beroep is thuisverpleegster.
Ik ben geboren op 13/05/1968 en ben nu dus 56 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: PC, schrijven, poppen maken, lezen, enz....
Ik heb 2 zoons, Giovanni (16) en Marnick (13) en een hélé lieve vriend Wim.
Ik ben een zot ding, zeggen ze! Whatever, ik lach gewoon graag en doe mijn eigen ding!
Marnick-Giovanni
wasberen in Duitsland
mijn 3 schatten
Oostende 29 april
Ik en Romx
Ik en Ben
Frieda, ikke, Romx en Roosje
Ikke en Femke (Zus53)
Romx en Wim
Corry, Cooltje (Rita) en frieda
Opapat, May en Jean (La douce France)
Podiumbeesten: ikke, Veerle, Romx, frieda, Corry en roosje
Ik ben Sandra, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Sanne, voor de vrienden.
