Van werkperikelen gesproken...ik heb het aan mijne schreper (op zen sinnekloases)...ik mag 12 dagen na mekaar werken.



Ik kreeg foon van onze hoofdverpleegster met de melding dat ook zij terug ziek is.
Ze is de vorige keer blijkbaar te vroeg terug gaan werken en is hervallen...2 zieken!
Daarstraks ook vergadering gehad in Zwijnaarde, met de directie deze keer.
Het ging een beetje zo "de sektor geeft jullie een droog koekske (dat hebben we blijkbaar altijd gekregen), de vakbond en 't personeel willen een taart mét een kers erop, wij bieden jullie een taart aan zonder kers."...ik zal dat bakkersjargon even vertalen, ik denk dat de grote bazin van een bakkersfamilie afkomstig is...een compromis, een tussenweg, dat wordt ons aangeboden.
Weten jullie wat ik ervan denk?



We krijgen een beetje choco op dat droog koekske, om het beter te kunnen inslikken.
Mensenlief...wij kunnen niet in de min gaan, maar we kunnen ook geen overuren maken.
Tis te zeggen, je hebt overuren en meeruren.
We hebben een 36-urenweek, maar kunnen meeruren maken tot 50u/week.
Boven de 50 zijn overuren en die worden aan 150% betaald...ooit al van zoiets gehoord?
Onze sektorverantwoordelijken moeten onze uren 4 weken op voorhand plannen, de eventuele meeruren bij gerekend.
Ze is nu ziek, maar als ze dit gaat horen, zal ze pas goed ziek worden, denk ik.
Wat kunnen we er tegen doen, niet veel!
We krijgen ook niet-oproepbare dagen en dan mag je naar het buitenland gaan, bij wijze van spreken, je bent zeker dat je thuis bent.
Schoon in theorie, natuurlijk...maar niet te realiseren in de praktijk...toch niet al te dikwijls...en zeker niet aangenaam voor degenen die dan wél moeten werken, een stuk laten na hun vroegdienst of op zondagsdienst.
Vorige keer 3 zieken, nu momenteel 2...wat volgt er nog?
Ik mag den boel draaiende houden...maar of ik er de energie voor ga hebben, da's de vraag.
Het is een zware week geweest, ook buiten mijn werk om, veel in Dendermonde en Lebbeke gezeten...maar dat vertel ik later nog wel (ook een serieuze boterham).
Je zal mij nu echt moeten padoneren, mensen...maar ik ga mijn beentjes nu omhoog leggen in mijn zetelken en ik ga er de eerste uren al niet afkomen.
't Zal voor morgen zijn, dan kom ik zeker bij jullie langs...belooft!