Ik had de vroegen vandaag toer Stekene en toen ik op een oprit van een patiënte reed, hoorde ik een raar geluid...'t IS NIE WAAR, hé!...een platte band. Ik verzorgde haar wondje eerst en zette me dan op de pechstrook, niet ver van de lichten om naar Hulst te rijden. Ik deed handschoenen aan, nam mijn deken, krick en kruissleutel om de bouten los te maken (daar kun je goed op springen om de bouten los te krijgen) en ik begon eraan...ik verving mijnen band door mij reservewiel. Niemand die eens stopte om te vragen of het ging. Er kwam een jonge gast afgewandeld en die vroeg of hij kon helpen "juffrouw" zei hij er achter en mijne neus krulde om :lol:...ik was de bouten van mijn reservewiel aan't vastvijzen. "Ja graag!" zei ik...'t was ne knappen, amai...hihi! Hij vees ze met veel mannekracht aan en ik krickte den auto weer naar beneden, ik kon weer voort.
Ik had de garage gebeld, omdat ik een andere band moest hebben, maar die waren in verlof. Via een ander nummer, kon ik hen bereiken. Ik mocht de auto na den toer bij hen zetten en er s' avonds weer om komen. Maar mijn hoofdverpleegster stuurde me naar een bandencentrale. Ik had de pech dat het middagpauze was en ze veel werk hadden aan de auto's waar ze aan bezig waren. Bleek dat die band te neig was afgesleten aan de buitenkant, en die aan de andere kant ook, dus werden dat 2 nieuwe banden en uitlijnen. Ik heb er een uur gezeten, maar ik ga die morgen wel inbrengen, zenne...dan is dat uur betaald. Ze mogen al blij zijn dat ik vanmorgen de garage niet moest bellen, dat ik zelf een band kan veranderen...hetgeen onze mannelijke verplegers zelfs niet kunnen. Ik vertelde het aan de patiënten en ene was ervan verschoten "Een vrouw die nen band kan veranderen??? Da ziede nie veel, amai...da ga ik voortvertellen!" en ikke fier :lol:
|