Ik ben maandag aan een nieuwe werkweek begonnen, na 2 weekskes verlof!
In die week kreeg ik al foon...ik mocht al een recuup1 afgeven, en 'k was nog niet eens begonnen, zeg!
Maar alléé...ik moest naar een nieuwe patiënt, die pas de dag ervoor was opgestart en waarvan de vroegere (zelfstandige) verpleegkundige ons 'veel succes' wenste...dat beloofde dus!
Ik kom daar binnen "Deur toe" en dan "Ge gaat me toch ook nie mee koud water wassen gelijk die van gisteren, hé!" op zo'n toon!
Mijn reactie was "Amai, gij zijt ook ne vriendelijken"
Maar 't bracht precies wel op :lol: want ik werd daarna niet meer afgesnauwd.
Ik mocht hem de vrijdag ook doen en in het weekend (jaja, werkweekend achter de rug)
Hij kon dan zelfs al lachen en hij vroeg zelfs van waar ik ben.
Sterker nog...hij zei ook, nadat ik zijne WC-stoel had uitgekuist (met 3 pamperbroeken in en daarop zijn behoeftes) zei hij "Goe gewerkt"...'t begint dus te klikken en da's dikwijls zo met die brompotten...ge moet wel soms zoeken hoe ge die het beste aanpakt, en ik was er plak op.
Dinsdag moest ik ook een stukske laten doen en 7 dagen na mekaar werken, met daartussen pendelen naar make's huis en de kliniek.
Zaterdag moest ik gaan werken, maar Wim is haar gaan halen en heeft haar naar huis gebracht.
Ik had de vroegen en ik nam een patiënt over van een collega die niet op tijd bij patiënten kon geraken.
Ik kwam daar binnen en ik kreeg de volle lading van die jonge patiënt zijne papa...'t was dan wel al na 13u en we moeten er 2 maal daags verzorgen...ik kon hem eerlijk gezegd geen ongelijk geven, maar in het weekend gaat het er soms hectisch aan toe...en vannemorgend hadden ze nog geen verzorgingsmateriaal...om 9u zijn de apothekers maar open.
Ik legde hem uit dat mijn ene collega dan in Stekene zit, de andere in Beveren en ik in Temse, en hij kon het toch verstaan.
Ik stelde voor om rond 7u te komen, maar dat was te vroeg...dan toch maar tussen 11 en 12u...en de zondag was ik ruim op tijd.
De papa verontschuldigde zich wel en hij schaamde zich voor zijn gedrag...en ik heb kalm gereageerd en alles rustig uitgelegd...dat scheelt ook veel, hé!



Ik was zaterdag nog naar make gereden en zondag ook...ik was kapot!
Wim is dan om de boys gereden naar mijn ex-man.
Ik kon ook niet uit die verlofsfeer geraken...ik heb mij de woensdag overslapen, zeg! :lol:
Zaterdagmorgend belde ik naar mijne collega "Heb je  patiënt X van Vrasene doorgekregen, want die heeft tegen mij gezegd dat hij gerust tussen 10 en 12u mag gedaan worden, die slaapt zich liever uit"
"Nee, ik heb die niet doorgekregen"
"Die staat op toer 5...maar alléé, IK had toer 5...verdoeme, ik had je die moeten doorgeven!"
't Was érg gesteld met mij, amai :lol:
Gelukkig dat ik belde, zeg!
Nu bleek het een rit voor niks te zijn geweest, want zijn maten waren langsgekomen en de mama had hem al verzorgt...ja zeg!



Vandaag was ik een dagske vrij...geen foon gekregen om voor een zieke in te springen...alléluja!
Maar ik ben bij make gaan opkuisen en vanalles gaan doen...en ze was er blij voor.
Nog eens bedankt iedereen voor het meeleven met de gezondheid van mijn make, hé!
En nu ga ik mijn bedje in...ik ga morgen iets plezants gaan doen...maar meer daarover later!