Wim had de laten vorige week. Omdat er een collega ziek was donderdag en vrijdag, moesten we haar lates verdelen onder mekaar. Donderdag had ik sjans, want ik had vrijaf...maar vrijdag deed ik ook mijn stukske laten. Omdat de boys vrijdag geen school hadden, ben ik Marnick Donderdag naar mijn make gaan brengen. Ik was al bij haar geweest...om haar wat te helpen en omdat haar kapper allebei ons haar ging doen. Zaterdag ging ik Marnick terug halen, met Giovanni bij en we zaten aan make's terras te genieten van het zonnetje, terwijl Wim en zijne pa de betonnen platen aan de beek achteraan onze tuin versterktten met betonnen paaltjes. Het was ons goed bevallen, en de zondag hadden wij enkel schaduw in ons tuintje...en ik had zin om een fietstochtje te maken...dus zijn ik en Marnick dan naar make gereden...van Sint-Niklaas naar Puivelde, zo'n goeie 9 km. Marnick was met zijn koersfiets...die heeft hij in occasie gekocht...en ikke maar trappen om hem te kunnen bijhouden, zeg! Ik stak alle fietsers voorbij, maar Marnick reed evengoed op zijn dooie gemakske...tis een echt coereurke, zenne amai :lol: Ik was kapot toen ik thuiskwam...ook al was het niet zo ver...ik heb gewoon te snel gereden. Maar het was plezant, via veldwegels en de Bosstraat in Puivelde. Ik nam enkele foto's onderweg, en ook op de terugweg, van een beeld aan een speelplein te St-Niklaas...een mooi beeld en ik had nu eindelijk mijn digitje eens mee om het te fotograferen. Ik nam ook enkele foto's van make, Marnick en Roger, voor haar terras en ook voor haar huis. Je ziet dat haar arm en hand nog redelijk gezwollen zijn, hé! Dat zal nog wel efkes duren eerdat alles weer ok zal zijn. Ze stapt wél al zonder kruk, door de trainingen van haar kinisist, maar ook op pure wilskracht. Mijn make is een sterke vrouw...dat heeft ze door dit voorval toch weer eens bewezen!
|