Marnick kwam gisteren al wenend thuis.
Op weg van de school naar huis had hij iets vreselijks meegemaakt.
Er lag een gewonde duif op het voetpad en enkele jongeren vonden er niet beter op dan dat arme beestje als voetbal te gebruiken.
Eerst begonnen ze erop te trappen, om die duif daarna dan weg te shotten.
Marnick dierf niks zeggen, maar hij nam de duif wel weg en legde die op een andere plaats, uit de buurt van die martelende jongens.
Hij kreeg nog te horen "ge moogt die niet vastpakken, want er kunnen microben opzitten!"
Gelukkig trok Marnick zich daar niks van aan toen hij zag dat het beestje op haar ene goeie poot haar folteraars probeerde te ontvluchten.
Ik vond het echt hartverscheurend wat ik hoorde en ik zou het niet moeten zien hebben, want ik zou die jongens al rap vastgegrabbeld hebben en hen eens goed door mekaar hebben geschudt...verdoeme toch!
Als ze dat een manier van 'stoer doen' vinden...een kansloos dier zo folteren...dan hebben ze het mis!!!
Ik ben direkt in mijnen auto gestapt en Marnick reed mee, omdat ik die duif wilde behoeden voor andere meedogenloze 'voetballers' en haar een kans wou geven om 'waardig' te kunnen sterven op een warme en veilige plaats.
We hebben die duif (mannetje of vrouwtje) in een bak gelegd, met een andere bak met gaatjes erover, naast onze vogelkooi.
Ik heb Marnick er wel op voorbereidt dat ze zou sterven, omdat er geen fut meer in zat.
Ik inspecteerde haar op eventuele wonden, deed haar vleugels uiteen, maar er kwam geen reactie.
Het enige dat ze deed was haar goede poot om mijn vinger houden, terwijl ik haar omkeerde om haar te onderzoeken...maar er kunnen zich ook inwendige bloedingen hebben voorgedaan, en da's niet onwaarschijnlijk.
Ze at niet en dronk niet en ik denk dat ze helse pijn had...je kunt dat onmogelijk weten, hé!
Ik keek nog even naar haar voordat ik naar bed ging en dan leefde ze nog.
Maar vannacht moet ze gestorven zijn...Marnick was in alle staten en weende natuurlijk weer.
Ik moest om 9u te Zwijnaarde zijn voor een bijscholing over 'Communicatie: Moeilijke geprekken'...zeer interessant en ik zat in een tof groepke...ik kon dus later opstaan.
Doordat ik Marnick moest troosten voordat hij naar school ging, en doordat die GPS mij dankzij Giovanni's instelling niet via de autosnelweg wou leiden, maar via binnenwegels...kwam ik bijna 10 minuten te laat.
Marnick is nu bij een vriendje gaan spelen tot 18u en da's maar beter zo, dan denkt hij niet te veel aan die duif, hé!
We hebben haar doodstrijd misschien wel wat gerokken, door haar binnen te halen (tot ergernis van Wim, die het beu is dat wij telkens weer duiven proberen te redden, de derde al)
Maar ik troost mij er toch mee dat ze minder heeft afgezien als dat ze buiten was blijven liggen, in het zicht van jongeren die het plezant vinden om dieren te pijnigen!
Ik heb er vanmorgen nog enkele foto's van genomen.
Toen ze nog leefde, lag ze wel verder van het drinkbakje verwijderd.
Heeft ze nog een poging gedaan om iets te drinken, dat weet ik niet.
Maar toen ik haar bekje in het water stak, wilde ze niet drinken.
Ze droeg ook geen ringen, dus was het een wilde duif.