Normaal had hij er nu gezeten, ware het niet dat hij het tweede leerjaar heeft overgedaan.
Maar het koken zat niet in hem...enkel als wij eens vroegen om iets te helpen maken, maar helpen uit zijn eigen, deed hij niet.
Of als ik vroeg om eens ergens in een saus te roeren, dan verdween hij als hij het beu was om dat te doen.
Terwijl Giovanni al van kleine boy met knex, lego en elektrische draadjes bezig was...een auto laten vooruit rijden met een zelfgemaakte afstandsbediening...lichtjes laten branden met batterijtjes die ergens aan vast werden geplakt...een windmolentje dat rond begon te draaien en wind maakte...dat soort dingen.
Waar marnick dan weer wél goed in is...veel beter dan zijn broer, dat is sporten...Giovanni is helemaal niet sportief...integendeel...maar die's dan weer echt handig en da's Marnick niet.
Er zit toch altijd veel verschil tussen kinderen, hé!
Mijn broer was een prutser die alles kapot maakte, terwijl ik allerlei dingen maakte, zoals kleedjes voor mijn poppen en mooie tekeningen (iets dat allebei mijn boys goed kunnen)...sportief ben ik ook nooit geweest, buiten eens gaan joggen met make en een buurvrouw, soms eens gaan zwemmen of gaan paardrijden.
Wat wil Marnick dus nu worden?
Een sportleraar!!!