Gisteren had ik een zware dag. Ik had de morgendtoer en ik voelde niks toen ik opstond...ook niet toen ik gegeten had en naar mijn eerste patiënte vertrok...maar plots kreeg ik steken in mijn maag! Zo erg, dat enkele patiënten voor verpleegster speelden en mij een pilletje tegen maagpijn gaven...de rollen waren omgekeerd :lol: Het bracht echter totaal niks op, het verslechterde alleen maar. Ik deed mijn best en sleepte me voort...van de ene post naar de andere...in een vertraagd tempo en met helse pijnen...tot ik het niet meer uithield. Ik heb naar mijn hoofdverpleegster gebeld en naar enkele collega's, die de laatste 5 patiënten van mij overnamen. Ik zou hen misschien nog gedaan hebben, ware het niet dat die enen een zware patiënt is, waar ik 's morgens al zoveel moeite mee had gehad om hem uit zijn bed te halen, in zijn rolstoel aan tafel te wassen en in de zetel te zetten...dat was een marteling, want ik had geen beetje macht en zijn vrouw is liever lui dan moe...zij ligt de ganse dag op de zetel en laat ons sukkelen met haar demente man van groter dan 1 meter 80...zelfs gisteren, terwijl ze het kan,hé! Héél soms helpt ze wel eens, maar de keren dat ze dat deed is op 1 hand te tellen. En ik zou er voor de tweede keer naartoe gemoeten hebben om hem uit de zetel te nemen en op de WC te zetten, dan weer de rolstoel in en terug in de zetel...pfff...ik had daar de moed en de fut niet meer voor! Mijn ene collega moest al voor een zieke inspringen die met buikgriep thuis zit...en dan nog die zware patiënt van mij, zeg! En mijn andere collega nam er drie over...ene patiënt hadden ze overgeslagen, maar die vond dat gelukkig niet erg. We hangen wel sterk aan mekaar, ons team. Ik ben naar huis gereden, heb de rolluiken naar beneden gedaan in de living (boven hebben we die niet) en ik ben op mijne zetel in slaap gevallen tot 16u. Dat heeft deugd gedaan, want ik was weer genezen...de pijn was weg.
Vandaag heb ik ook geen maagkrampen gehad en ik heb goed kunnen doorwerken. Mijn collega, de vaste verpleegster van de toer die ik nu deed, kwam daar met een verhaal af van een man van 35 jaar die zich in vol ornaat liet bewonderen. Awel...ik geloof haar, want ik heb vandaag hetzelfde bij dezelfde patiënt meegemaakt. We moeten een wondje bij hem verzorgen aan zijn stuit (boven zijn poep, dus hé!) en hij had een badjas aan toen ik binnen kwam. Die deed hij uit en hij ging volledig naakt op de zetel zitten...met zijn poep omhoog. Daarna deed hij zijn badjas zelfs niet direkt aan en stond hij gewoon in zijnen bloten met mij te praten, terwijl zijn vrouw de keuken ondertussen opdweilde. Mijn collega heeft zelfs gezien dat ze allebei naakt rondliepen. De meeste mensen zijn aangekleed, toch voor een wondzorg...dit maken we dus niet veel mee...maar mijn ventje is van veel beter materiaal en body voorzien, zenne! :lol: Mijn hoofdverpleegster vertelde ons dat zij ooit heeft meegemaakt dat een koppel lag te seksen terwjl zij binnenkwam en er zeker niet mee ophield. En een mannelijke collega idem met datzelfde koppel. Da's ongelofelijk zoiets, hé!
Reacties op bericht (1)
12-12-2007
Even komen lezen.
Hallo Sandra, wat ne mens allemaal al niet tegen komt niet te geloven hé,ik wens je nog gezellige eidejaars dagen, en veel lieve groetjes Utta
12-12-2007, 13:17 geschreven door Utta
Copyright by Sandra
Over mijzelf
Ik ben Sandra, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Sanne, voor de vrienden.
Ik ben een vrouw en woon in Sint-Niklaas (België) en mijn beroep is thuisverpleegster.
Ik ben geboren op 13/05/1968 en ben nu dus 56 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: PC, schrijven, poppen maken, lezen, enz....
Ik heb 2 zoons, Giovanni (16) en Marnick (13) en een hélé lieve vriend Wim.
Ik ben een zot ding, zeggen ze! Whatever, ik lach gewoon graag en doe mijn eigen ding!
Marnick-Giovanni
wasberen in Duitsland
mijn 3 schatten
Oostende 29 april
Ik en Romx
Ik en Ben
Frieda, ikke, Romx en Roosje
Ikke en Femke (Zus53)
Romx en Wim
Corry, Cooltje (Rita) en frieda
Opapat, May en Jean (La douce France)
Podiumbeesten: ikke, Veerle, Romx, frieda, Corry en roosje