ik loop deze dagen
door de geest
van een getraliede cel
gevuld met dove oren
doch met leegte het meest

verwijl in het gewicht
van een aangekleed skelet

ogen op niets gericht,
een ongeschreven wet,
die verdwalen in
een vergezicht

van water en brood
dat sprakeloosheid
als horizon kent

het is de
wederkerige schaduw
waar binnen en buiten
nimmer aan elkaar went

12-11-2012 om 16:26 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm

een dichter dichtbij
de ziel
bemiddelde met
vragende poëtische
woorden

ook al had hij weet
van het wiel

't leven vertelde hem
dat een zuiver antwoord
nooit beviel
in de werkelijkheid
die niet aan ons behoord'

12-11-2012 om 16:26 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm

in de eeuwigheid geplaatst
is de dood van een dichter
de echo die op zijn woorden aast

*

een hart geraakt wel zoveel lichter
immers bij leven taal verbouwen
aan een zware plicht getrouwe

met lippen zo fraai in poëzie gestemd
en gehuld in een bul als levend beeld

*

zo iemand zal blijvend worden gedeeld

12-11-2012 om 16:25 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm

als verwachting
bij daglicht sterft
kent ademen
nog steeds de plaats
waar een bloeiende bloem
zonlicht verwerft

door bladeren te spreiden,
zich openstellend als van zelve,
keert zij naar het licht
zoals mijn liefde zich
naar herkenning dicht

mijn vriend de schaduw
dekt soms onbewust
doch met hemelse genade
voor even de levenslust

vernieuwd komt vaak later
een fruitige aubade
gelijk druiven telkens weer rijpen
aan ranken in een ballade

12-11-2012 om 16:25 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm

soms spant
de wereld zich
als een kruisboog

zoekend in een cirkel
naar een doel
niet wetend waar het
onbekende verblijft;
laag of hoog

de oceaan is tevens
te groot voor mijn handen;
ongeacht naar waar ik grijp

en hoe diep ik ook
in de diepte kijk

mijn gedachten
zijn als lucht
eer zij kunnen
verzanden

12-11-2012 om 16:24 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm

in helder licht
sieren lijnen
mijn avondbloem

die haar tinten tonen,
soms mijn verbeelding
doen beschijnen

een zachte zucht
geeft vaak aan de
ouderdom wat lucht

die schaduwen
kan verschonen
van een belegen dag

zo’n fluistermoment
maakt gewag
van tederheid

schept vertraging
die tot herkenning leidt

12-11-2012 om 16:24 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm

in gebroken licht
sieren lijnen
mijn avondbloem

die haar tinten tonen,
verbeelding beschijnen

en zwoele zuchten
nog verder bevruchten
schaduw verschonen
van een belegen dag

zo’n fluistermoment
maakt van tederheid gewag
schept vertraging
die tot verwenning leidt

12-11-2012 om 16:23 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm

ik draag voor
in een ‘acte solitaire’

getuig met heel mijn lijf
van groen, van gras
van de lach, ginds ,
zo dromerig ver
in een gastvrij verblijf

mijn uitgestrekte handen
schilderen luchtcirkels vol
zover ik maar kan reiken

sluit velden daarbij in
en bosranden als kantelen
van burchten
opgetrokken in eiken

waarachter mijn geliefden
musiceren, dansen
en spreken van liefde
dan wel met open ogen
mij onbereikbaar doch
zoet beminnen

zo speel ik vurig een rol
opdat de hartstocht
niet mag wijken

in het hart,
zo dichtbij,
van binnen

12-11-2012 om 16:23 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm

vannacht was ik
niet alleen met haar
droomde van
kapende vagebonden

er werd mij een
engel gestuurd
aangemaand door boven
of wellicht lokaal ingehuurd

zij zong voor mij
het lied van troost
waarin eindeloze liefde
werd aangeprezen

na een wijle
hervatte mijn
neusgeronk
zijn gelijkmatigheid

zodat ik nu echt
in het onbewuste zonk
*
bij het ontwaken
proefde ik aan de dag
en nam nieuwe kansen waar

ok, nog wel in ochtendjas
maar de zon belichtte mij
met een overtuigend gebaar

12-11-2012 om 16:22 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm

achter deuren
van huizen
opgestapeld in lagen
van het theater voor
de grijsgerijpte mens

vullen vaak herinneringen
de dagen
of draagt het ademen nog een
een lange levenswens

waar de dag van heden nog wordt geëerd
als een kinderstem galmend klinkt,
koffie het oer Brabantse buurten smeert
of getallen op ballen worden afgevinkt

vaak staan naast het beeld van
Onze Zoete Lieve Vrouw
een aantal uitgestalde foto’s
met ingelijste rouw

de ouderdom
is soms geaard in een rotsvast geloof,
berusting of tevredenheid
regelmatig wordt dit echter bedreigd
door het uitvallen van levend loof

12-11-2012 om 16:22 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm

ik hoor hem
ontbloot aan
zijn stem raakt
verjaarde plooien
van mijn huid

lijken zich
te berusten
in klanken
van snaren

gespannen op
nobele pilaren
dan wel gedragen
door levende liefde

hij kijkt mij diep aan
door zijn verre kijkers;
de wijsgeer voor
ongrijpbare zielen

schenkt mij
noten in kracht
en melancholie
op weg naar
onverstaanbare diepte

Gij,
Dmitri Dmitriyevich Shostakovich

12-11-2012 om 16:21 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm

ik stond er
stram
achter bloemen
op een betonnen graf

dacht aan
vrinden
met doorweekte pijn

zij,
een leven lang zoekend
verlichting te vinden
van een niet uitgesproken straf

ik stond daar even
dacht aan hen,

maar wel
aan de zijlijn

12-11-2012 om 16:20 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm

het is niet zo
dat ik alles
beter weet

wel lijkt het
nu en dan
een rijkdom

als ik mijn
schaduw kant
vergeet

12-11-2012 om 16:20 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm

de boom
vertelde over
zijn geringde
jaren

hij kon
zonder woorden
mijn ongeduld
verklaren

12-11-2012 om 16:19 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm

ik zoek mijn plek
op de regenboog
en zie,
ik glij

het ebt
in mijn wintergetij
de hemel lijkt
ook minder hoog

het landen
dwingt de weegschaal
met een scherp oog
tot balanceren;
veel lucht en nog meer aarde
blijken eens temeer
lichtgewichten

de laatste zucht
verliest vele gezichten

de ontstane leegte
kan in eeuwige tijd
het overbodige verteren

12-11-2012 om 16:19 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm

ik schep
deze letters
in de
schaduw
van mijn hand

het blad is
met naakte
maagden gevuld

al maar meer
vervliegend
in droog blauw


een zilte traan
valt te laat
uit aardse dauw

12-11-2012 om 16:18 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm

28-04-2012 om 10:20 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm

ik trek vandaag eens
niet de stoute schoenen aan
vervolg mijn weg op sandalen
met geitenwollen sokken
ga ik eens heerlijk
langs de bekende kant staan

ik zie dappere mensen
onderweg naar het succes
van morgen
dames in vroege winkelzucht
kinderen met volle tassen
zonder zorgen
en ik, ik sta te gapen
dat geeft nog eens lucht

een horde senioren
zijn verzameld rond
het heilig hart
een dag in het vooruitzicht
met sterke verhalen
luidruchtig als jonge koeien
op de komende veertig kilometer
recreatief fietsen gericht

onder weg koffie met appeltaart
even weg van thuis
bevrijde grijze duiven
die stiekem een neutje vatten
ons mam zien ze al lang
niet meer wuiven
die jogged in de keuken
op die vermaledijde harde matten

waarachtig de zon komt door
wat een rijkdom in ons dorp
steeds meer volk trekt voorbij
mijn hond doet zijn tweede worp
hij is net als ik met weinig blij

heerlijk mijn nieuwe sandalen
de techniek heeft toegeslagen
klitterband houdt alles bij elkaar
mijn voeten voelen in deze schoenen
de ruimte van vandaag
niets hoeft helemaal klaar

een ochtendstonde
waarin je iedereen wel
zou willen zoenen
helaas ben ik aan
mijn trage opstart gebonden

28-04-2012 om 10:16 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm

nog steeds
zie ik omhoog,
iedere avond weer

daar
in het oneindige
ligt het antwoord
dat zegt;
alleen ik weet meer

heb mij daar
mee verzoend

het is goed
vaak de vraag te stellen;
wie ben Ik dan

keer op keer

inzicht omvatten
is niet te tellen
zo duidt de atmosfeer

jij bent,
doch als een
voorbijtrekkende
pauwenveer

28-04-2012 om 10:14 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm

ik zou de kleur
van je stem
willen bewaren

zodat jouw ontloken ziel
in mijn hart
een gelijke weerklank
mag ervaren

je ogen vertoeven
in een lied
terwijl lippen
woorden kussen

ik hoor dan intussen
jouw verlangen
dat geen enkel ander ziet

28-04-2012 om 10:13 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm