Samen met Wim, Kristof en Jos zal ik deelnemen aan de Oxfam Trailwalk 2010 op 28 en 29 augustus. Meer info vindt u als u op de foto klikt. Onze groepsnaam is "De Genieters" en ons nummer 158.
Voor de laatste keer in 2008 nemen we onze wandelschoenen en trekken we daarvoor naar Oostmalle waar de plaatselijke wandelclub Groen-Wit haar Oostmals drupk tocht organiseert. Iets voor negen uur komen we aan in de startzaal De Notelaar waar het nog vrij kalm is. Buiten schommelt het tussen -5 en -6, de vrieskou laat ons voorlopig niet los! Een blik op de kaart leert ons dat het parcours bestaat uit drie lussen van 8, 7 en 5km, we gaan dus dikwijls terug in deze feestzaaal komen We beginnen met de lus van 8km, na een tijdje tussen de villa's gewandeld te hebben (hier wonen precies geen sukkelaars) gaan we naar landelijke wegen waar het heel erg rustig en koud is. Als we terug in de zaal komen is het tijd voor iets warms, een lekker jeneverdruppelke van Oostmalle. De tweede lus die we maken is die van de 7km. Nu gaan we door het 's Herenbos, een prachtig stukje bos van zo'n kleine 100ha. We passeren ook het Wolfschot, een 31ha groot domeinbos dat tussen het 's Herenbos en het domein de Renesse gelegen is. Op de controle is het weer tijd voor een drupke, iedere deelnemer kreeg een bonnetje bij zijn inschrijving en aangezien Vic dat niet drinkt kan ik twee maal proeven van dit lekkers. Het derde deel leidt ons naar het domein de Renesse. In dit domein heeft vroeger het kasteel van Oostmalle gestaan, maar werd verwoest in het jaar 1542. Een paar jaar later werd een nieuw kasteel gebouwd door Jan van Renesse, dat er nu nog steeds staat en zeker eens een bezoekje waard is. In 1920 werd de rechtervleugel verbouwd maar de linkervleugel is nog volledig intact. De burcht heeft ook zijn eigen spookverhaal, tijdens WOI zou er een Duits onderofficier een moord en zelfmoord gepleegd hebben en zijn geest blijft er ronddwalen In het domein zelf is het prachtig, gele bordjes leren ons over de fauna en flora die in dit domein aanwezig zijn. In dit mooie gebied wandelen we onze laatste kilometers van dit jaar, een schoon einde van een geslaagd wandeljaar
Vroeg opstaan vandaag want het is van hieruit toch een klein uurtje rijden naar Zottegem, waar wandelclub Egmont hun Wafelentocht organiseerden. Het is er even zoeken naar de Bevegemse Vijvers waar de startplaats is. Even voor acht uur ben ik er, en de grote parking staat al redelijk goed vol, het wordt hier straks drummen voor een plaatsje. Binnen in de zaal zie ik Annemie (Daisy Walker) en Helga, en bij het buiten gaan loop ik ook Marc tegen het lijf. Het wordt al licht, en das goed nieuws voor mijn foto's! Ik kies vandaag voor het parcours van 28km, mooi verdeeld in vier stukken van 7km. Vlak na het vertrek krijgen we al direct een stukje natuur met het domein Breivelde en gaan we langs het gehucht Grotenberge. De temperatuur zit nog steeds onder nul maar er is geen wolkje te zien, voor de vierde dag op rij prima wandelweer dus, een rariteit in ons Belgenlandje. Een beetje later zijn we in het centrum van Zottegem, en ook hier staat natuurlijk een schaatspiste waar het nu nog wel wat vroeg voor is. Door de winkelstraat gaat het naar het kasteel van Egmont, waar nu een bibliotheek gevestigd is. Een half uur ver zijn we als we getrakteerd worden op een lekkere warme Glühwein, die bij deze temperaturen heerlijk smaakt. We verdwijnen uit het centrum en gaan naar de open vlakten waar de wind vrij spel heeft. Ik trek mijn muts tot ver over mijn oren maar blijf het koud hebben. Het zijn wel mooie beelden die we te zien krijgen, de winter heeft ook zo zijn charmes. Via de Blarenhoek komen we dan aan in Velzeke-Ruddershove waar we een eerste keer controle hebben. Op deze controle maken we een lus die ons langs Bussegem, Hundelgem, St-Pieters-ten-Berge en de pedesmolen terug naar het ontmoetingscentrum van Velzeke brengt. Voor mij was dit een prachtig stuk, met plaatsjes waar ik nog nooit geweest of zelfs van gehoord had. Terug in de zaal is het een pak drukker dan een dik uur geleden, en het is zoeken naar een plekje om mijn soep te kunnen opeten. Na het versterken van de innerlijke mens is het tijd voor het derde deel van deze mooie tocht. Via landelijke wegen gaat het naar Munkzwalm, we zien onderweg nog de Sint-Antoniuskapel en komen aan in Strijpen, waar ze op de controle lekkere braadworsten verkopen. Ik neem er eentje, het is tenslotte al middag. Het laatste stuk brengt ons dan terug naar Zottegem, waar de parking overvol staat en verscheidene auto's maar blijven zoeken achter een plaatsje. Na het ophalen van mijn stempeltje is het tijd om naar Mechelen terug te keren, en als ik mijn schoenen wissel aan mijn auto staan er reeds twee wagens te wachten, waarvan er eentje teleurgesteld gaat zijn Het was mijn eerste keer dat ik bij Egmont Zottegem ging wandelen maar het zal zeker niet de laatste zijn. Het was een mooie, verzorgde en afwisselende wandeling, dus zeker voor herhaling vatbaar.
Tijdens deze tweede Kerstdag ga ik samen met Vic naar Oudenaarde voor de tocht van Hanske de Krijger. We besluiten om met de trein te gaan, maar in Brussel-Zuid ontdekken we waarom de NMBS zoveel tegenwind krijgt. Als we op het perron staan voor de trein richting Poperinge komt deze niet opdagen of wordt er niet afgeroepen dat deze op een ander perron komt en moeten we noodgedwongen een uurtje wachten. Nog een uurtje later zijn we dan eindelijk op onze bestemming. Als we naar de startzaal stappen is het een helderblauwe hemel, maar de temperatuur valt dik tegen. Gelukkig heb ik vanmorgen een extra trui aangetrokken, en ook mijn jeans in plaats van de gebruikelijke trainingsbroek maakt een wereld van verschil Na de inschrijving begeven we ons op pad voor het 14km-parcours, dat mooi verdeeld is in twee stukken van zeven. We steken onmiddellijk de Schelde over en gaan door de abdij van Maagdendale met zijn 13e eeuwse gotische kapel. Daarna gaat het door het natuurreservaat "Het Spei" en gaan we naar de hoogvlakte van Edelare, waar we mooie foto's kunnen maken van de omgeving. We dalen via de Tenberge, die ik nog ken van de mega-Sloebertocht, naar Leupegem waar het controle is. Na de controle begint de eigenlijke stadswandeling. We wandelen langs de jachthaven en de Schelde voorbij het neogotisch gerechtsgebouw, terug over de Schelde naar het Begijnhof. Een beetje verder komen we aan de markt, waar het prachtige stadhuis alle aandacht opeist. Op het plein staat een overdekte ijspiste, blijkbaar zijn deze tijdelijke schaatsbanen enorm populair tijdens deze periode! De parcoursmeester stuur ons ook door het Liedspark met zijn bijhorend kasteel, om daarna in de winkelstraten te belanden. Het is hier een drukte van jewelste, er moeten precies nog een heleboel mensen cadeautjes kopen Als laatste juweeltje passeren we de Sint-Walburgakerk. Deze kerk is eigenlijk nooit voltooid en bestaat uit twee delen, de toren en het schip zijn opgetrokken in zandsteen, stamt uit de 15e eeuw en is in Brabantse gotiek. Het koorgedeelte is in Doornikse kalksteen en vroeggotisch uit de 13e eeuw. Na een kort bezoekje binnenin gaat het via het centrum van de Ronde van Vlaanderen terug naar de startzaal en komt er een einde aan deze mooie tocht.
Tijdens deze Kerstdag gaan we op bezoek bij WSV Horizon Opwijk voor hun jaarlijkse kerststallentocht. In de startzaal is het al goed druk, en na de inschrijving kunnen we op pad voor 16km. In het centrum van Opwijk passeren we de Sint-Pauluskerk en het Brouwershuis, en na twintig minuutjes worden we getrakteerd op een gratis bekertje Glühwein, wat lekker smaakt bij deze koude temperaturen. Onderweg passeren we het éne kerststalletje na het andere, de mensen hier hebben hun best gedaan om de kerstsfeer naar buiten te brengen. Na twee maal controle te hebben gehad in het lokaal van de Heiveldbloemekes gaan we verder tot in Droeshout en gaan we via landelijke wegen terug naar het Hof ten Hemelrijck, waar we gestart zijn. Na een lekkere pannekoek gaat het dan terug richting Mechelen, dik tevreden dat we vandaag eens geen slijk gezien hebben!
Ook al wandel ik graag in de natuur, af en toe eens een stadswandeling vind ik zeker de moeite! De Brugsche Globetrotters organiseerden vandaag hun tocht Brugge binnenste buiten in Kerstsfeer. Om 7 uur reeds met de trein richting Gent, en om iets na half negen was ik in Brugge waar het gelukkig droog was en zo zou blijven. De start was een kleine tien minuutjes wandelen van het station en na mijn inschrijving en de traditionele koffie met een broodje kon ik vertrekken voor één van de mooiste (stads)wandelingen die ons land telt. Met mijn fototoestel in de hand stapte ik het eerste stukje langs de Dumery-klok, het Stubbekwartier, door de Ezelpoort en het plantsoen van pastoor Van Haecke tot aan de eerste controle in café De Vismijn na een kleine vijf kilometer. Dit cafeetje was eigenlijk veel te klein voor de vele wandelaars dus stapte ik onmiddelijk verder. We vervolgden onze weg langs kleine steegjes en straatjes voorbij de Sint-Jacobskerk en het Prinsenhof waar nu een vijsterrenhotel is. Het viel mij eigenlijk op dat Brugge wel zeer veel hotels heeft, maar aan het aantal toeristen te zien die ik tegenkwam zullen die wel allemaal goed gevuld zijn. Op de grote markt was het een drukte van jewelste, mede dankzij de ijspiste die er tijdens deze kerstperiode opgebouwd is. Men zou bijna het Belfort vergeten, een toren van 83m en 366 trappen, die ik wel eens op een andere keer zal beklimmen Een beetje verder kwamen we aan Burg, waar het prachtige stadhuis gelegen is. Na het passeren van het Keersken en het standbeeld van Jan Van Eyck komen we aan de Walburgakerk. Het was lang geleden dat ik nog eens in een kerk was geweest maar deze barokke kerk uit 1642 is zeker een bezoekje waard. Na de (weer veel te kleine) controle brengt het parcours ons langs het Bisschopshuis, de Onze Lieve Vrouwekerk en het standbeeld van Guido Gezelle gaan we naar het Coletynenhof en daarna richting Begijnhof. Hier herken ik stukken die we in juni bewandelt hebben tijdens de vernieuwde Nacht van Vlaanderen, die ons van Torhout tot de rand van Brugge bracht. In het Begijnhof wonen geen Begijntjes meer, maar wel nog Zusters Benedictinessen. Overal staan bordjes om zo stil mogelijk te zijn, en dat wordt wonderwel gerespecteerd door iedereen die het binnenhof passeert. Een paar minuutjes later komen we terug aan het station van Brugge, waar op het pleintje ervoor het ijssculptuurfestival is. Daar is voor mij spijtig genoeg geen tijd meer voor, ik moet me haasten om mijn trein te halen want ik moet vanavond naar het personeelsfeest van mijn echtgenote.
Het was een zeer mooie en goed aangeduide wandeling, met een speciale dank voor de bordjes aan de gebouwen waar zeer veel informatie opstond. Het enige minpuntje waren de veel te kleine controleposten, maar dat hebben we op de kerstmarkt kunnen goedmaken
Vandaag organiseerden de Reynaertstappers uit Belsele-Sinaai hun 24ste Kersttocht. Je kan er kiezen uit 7, 11, 17 en 23 km. Ik kies voor de langste afstand, tenslotte ben ik er zeer vroeg bij en is het nog donker als ik aan de startzaal arriveer. Na het nuttigen van een broodje (met gehakt) en een koffietje ben ik er klaar voor. We gaan eerst door het centrum van Belsele, langs het gemeentehuis en de oude dorpspomp, daarna langs de spoorlijn tot aan het station van Sinaai, waar het een beetje verder een eerste keer controle is na een kleine drie kilometer. Hier eet en drink ik terug iets want nu komt een stuk van zo'n negen kilometer. We passeren het voetbalveld van Sinaai en gaan via kleine wegen naar Puivelde. Onderweg zijn er vele kapelletjes, blijkbaar is dit een zeer gelovig gebied. Het is ondertussen licht geworden en het weer is toch niet al te koud en droog, prima wandelweer dus. In het St. Jobcentrum te Puivelde is het controle en hier gaan we een lus maken van een dikke zes kilometer. We wandelen langs oude "wegels" en door de bossen van Puivelde. Waar er zitbanken staan vind je ook palen met gedichten op van Dirk Van Bastelaere (48-jarige dichter uit St. Niklaas) en van Daan Anthuenis. Na de 2de controle in Puivelde gaat het terug naar Belsele, waar ik om twaalf uur terug ben. Na het eten van een overheerlijke pannekoek is het tijd om huiswaarts te rijden, om drie uur is het cross op TV en dat wil ik zeker niet missen! Het was een mooie wandeling langs vele bezienswaardigheden, vriendelijke medewerkers en een prima wandelweertje, meer vraagt een mens niet voor een prima wandelzondag
Op zaterdag 13 december organiseert mijn wandelclub Opsinjoorke Mechelen voor de elfde keer "Mechelen in den doenker"
Een sfeervolle wandeling door de Mechelse binnenstad met kerstverlichting, langs de heropende Melaan met controlepost in Café Melaan met standjes en tentoonstelling van olieverfschilderijen van de bekende Arthur (VTM-schuif af). Kerstverlichting en levende kerststal met animatie in Groot-Begijnhof. In het Klein-Begijnhof multiculturele kerstmarkt met eet- (oesters, bakharing, ...) en drankstandjes, randanimatie met live-muziek. Voorstelling smoelenboek van Luc Perdieus.
Afstanden: 5 - 10 km (zaklamp voorzien) Inschrijving: vanaf 14u tot 21u Startplaats: KHM Campus De Ham, Raghenoplein 21, 2800 Mechelen
Ik ben Steven Jaspers
Ik ben een man en woon in Mechelen (België) en mijn beroep is Arbeider.
Ik ben geboren op 26/02/1973 en ben nu dus 51 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen, Voetbal.
In het domein zelf is het prachtig, gele bordjes leren ons over de fauna en flora die in dit domein aanwezig zijn. In dit mooie gebied wandelen we onze laatste kilometers van dit jaar, een schoon einde van een geslaagd wandeljaar
Ik ben Steven Jaspers
