het leven heeft geen zin maar het is daarom niet zinloos, het is gewoon, zoals een spin iedere dag opnieuw haar web hermaakt zonder daarbij te filosoferen over de zin van het leven en klaagt: moeder waarom leven wij. Het leven is een creatie van een onuitputtelijke energie die zonder na te denken zichzelf ieder moment herschept, geboorte en dood overstijgend, zichzelf herkent in ieder atoom en geen nood kent om zichzelf voorbij te lopen want zij is al-een. Ongekend voor de logica en geliefde van ieders stil hart, zij is het voedsel en de eter, het vuur en het water, nooit kende zij een begin en nooit zal het eindigen. Met die kennis gevestigd in de stille ruimte van het hart begrijpt het denken via de intuïtie het geheim van de natuur en worden vragen zoals over de zin van het leven met de borstel van de liefde weggeveegd en prevelt men onophoudelijk de mantra ik ben de ik ben.