De Kern van iedere mens is Stilte Als je je niet thuis voelt in het NU
maakt het niet uit waar je heen gaat, want je neemt je onbehagen overal mee naartoe.
Eckhart Tolle
25-05-2012
is er leven na de dood
We vinden het idee onprettig dat het leven eindig is - dat het leven ook aan vitaliteit kan inboeten en afbraak kan betekenen. In onze maakbare wereld denken we alles eindeloos te kunnen rekken. De hindoetraditie ziet dood niet als het einde, maar ziet het leven als een cyclisch proces. Dichter en theoloog Hans Bouma schreef het boek: Maar ik ben er nog. Trouw aan wie sterven gaat. Ik vind het een onverdraaglijke gedachte dat mensen die terminaal zijn, op weg zijn naar het einde, er niet op kunnen rekenen dat vrienden, collegas, mensen met wie ze zich verbonden voelden, hen trouw blijven. Deze mensen ontmoet je steeds meer. Ze hebben een ziekte die niet meer te bestrijden is. Zo zijn ze op een goed moment uitbehandeld. Ze staan aan de kant, maar ze zijn er nog. Ten dode opgeschreven, maar ze leven nog. Deze mensen zijn niet minder actueel dan wie nog gezond is. Ook al gaat deze mens sterven, dat sterven maakt iemand niet minder interessant. Waarschijnlijk is dat één van de redenen van dat vluchtgedrag dat mensen gaan wegkijken van een stervende en wegvluchten omdat we onze eigen dood in de ogen van die ander zien. We worden heel erg bepaald bij onze eigen eindigheid, onze eigen sterfelijkheid en dat kunnen we niet aan, aldus Hans Bouma. Dat ook wij een keer afscheid moeten nemen, daar willen we niet aan herinnerd worden. We hebben het veel te druk, we zijn er niet aan toe. Moeite hebben met je eigen sterfelijkheid is in wezen een identiteitsprobleem.
met dank aan de Lotusvijver
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> Inderdaad bouwt de hindoetraditie op de gedachte dat het leven steeds verder gaat en culmineert in het mokshamoment maar blijft hoe dan ook een thema uit een volksgeloof en dient te worden benaderd met fluwelen handschoenen omdat het enige houvast de zekerheid is die de Stilte ons kan geven, en daarover kan je met niemand dialogeren.
Is er trouwens nog leven voor de dood?
...deze beelden beklijven en bekijken op eigen risico
Reacties op bericht (2)
29-05-2012
Is er leven na de dood
Afscheid nemen is iets om te haten ... Afscheid nemen is iets bijzonders achterlaten ... Afscheid nemen je verzetten heeft geen zin ... Afscheid nemen is een brok in je keel ... Afscheid nemen opeens wordt het allemaal eventjes te veel ...
29-05-2012 om 00:36
geschreven door Godelieve Blommaert
28-05-2012
waar ons hart vol van is
Ach ja die beelden ken ik maar al te goed. Jaren na de oorlog mochten wij die veelvuldik bekijken.------Dan gaat men wel eens diep ,heel diep nadenken over het idee dat de boeddhisten willen beweren dat wij allen eens zullen incarneren Als al die miljoenen zielen terugkomen en hun nieuw leven aanvangt, zij die zo hebben geleden lopen dan nog de kans om terug te lijden .Dat is evenmin eerlijk zoals wij het sterven oneerlijk vinden van mensen die beter verdienen dan in pijn en miserie te moeten heengaan. Jaren, geleden heb ik mij veel bezig gehouden met die grote vragen. ---Er veel oven gelezen, zo b.V de boeken van Blavatsky en nog veel en veel anderen. Nu op mijn leeftijd probeer ik er niet meer achter te komen hoe het allemaal zal vergaan. Ik denk maar zo "Dood is dood" niets bijzonder ge weet niets meer!----Want al dat denken en niet tot een steekhoudende oplossing komen heeft echt geen zin meer.
Of ik gelaten mijn dood afwacht , "zul je vragen" Wel ja, er is niet het minste strohalmpje meer waar ik me aan kan vasthouden. Dat was in mijn jeugd na al dat ( lezen--bij Theosofische groepen mijn lichtje gaan opsteken ), wel anders. Maar met de jaren , zoals ik al zei ,is ook daarin mijn geloof verdwenen ,evenals de met de paplepel ingegoten als kind) al dat christelijke gedoe. Waar ik mijn twijfels overhad. Vandaar mijn zoeken. Indien mijn schrijven enigzins verwarrend overkomt en met de onvermijdelijke schrijffouten denk dan maar ' Ja die Mevrouw heeft reeds lang geleefd en ziet de dingen een beetje rommelig aan. Omdat ze op 86 jarige leeftijd het ook niet meer weet, net zoals iedereen. Sorry voor de het lange schrijven , maar Uw blog heeft mijn aandacht getrokken en al een tijdje vast gehouden. Zodat ik dacht ," ik moet even mijn oud hartje eens luchten) Want andere gesprekspartners zijn er niet meer die interesse hebben in die materie.--- (een blog heb ik niet ) Bedankt voor het geduld om dit te lezen. Met groeten van Yva
