De Waarheid moet je zelf vinden en je moet het pad alleen gaan - en eigenlijk is er geen pad naar De waarheid. De Waarheid is een uitgestrekte oceaan die niet in kaart gebracht is, zij is onpeilbaar. Je moet ze zelf vinden, je moet eindeloos lopen, en die eindeloosheid zal een marteling worden, iets waar je bang voor bent als je niet begrepen hebt waar we het in begin over gehad hebben. Dan verdwijnt namelijk de tijd, dan leef je zo in die vol-ledigheid dat de tijd verdwijnt en leef je totaal in het heden, het hier en nu. Heb je ooit een vogel zijn glijden op zijn vleugels of een blad zien vallen of de zon zien schitteren op het water of de volle maan zien reflecteren op het water. Heb je dat al werkelijk gezien?, de schoonheid van dat moment?, op dat moment is er namelijk geen tijd: dat moment is eindeloos, maagdelijk, onvergankelijk,... tijdloos. Datzelfde zie je ook in een religieuze geest gebeuren. En het is alleen zo'n religieuze geest die het onmetelijke, het naamloze, kan ontvangen.


vrij vertaald naar de tekst van Jiddu Krishnamurti


Truth is the vast ocean which has not been charted: it is fathomless