Ooit leerde ik met de Tarotkaarten werken. De volgorde van deze kaarten is de analogie met de reisweg van de Mens. In de beelden van de leggingen kan de ziener aflezen in welk stadium de vrager zich bevind. De ziener is geen uitzonderlijk persoon maar iemand die zich kan inleven in de ander. Het trekken van de kaarten is een sacraal gebaar en meestal onderschat. Dan komen de kaarten op hun eigen plaats te liggen. De ziener kent de eigenschappen van elke plaats en laat zich leiden door de stilte van de intuïtie. Het is dan belangrijk op dat moment alleen de beelden van de kaarten te laten spreken. De relatie tussen de ziener en de vrager is gebaseerd op eenheid en daarom kan de lezing evengoed gebeuren wanneer de ziener afgezonderd en alleen is. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

dharma