wanneer ik schreef dat ik er van uit ging dat de mens ok is, wilde ik eigenlijk wijzen op het feit dat de mens ook echt ok is, en dat diegene die iets anders geloven vertrekken van het idee dat alles moet zijn zoals zij geloven dat alles er moet uitzien, ttz perfect. Het is juist Krishna uit de Bhagavad Gita die ons erop wijst dat zelfs het ‘niet-perfecte’ ook perfect is. Ook Moeder Kali toont ons dergelijk beeld. Armoede en alle ander leed in de wereld is geschapen door de dimensie van de Stilte, of zoals anderen het willen noemen: God. Natuurlijk is het anderzijds onze plicht om anderen te helpen en bij te staan op de weg naar een betere en leefbaardere wereld, maar dat is niet in tegenspraak met de zienswijze dat we als mens ok zijn. Als spirituele mens trachten we het Hof van Eden herop te bouwen maar dat is volgens mij een idealistische droom die niet beantwoord aan de realiteit. Wij zijn geen mensen met spirituele ervaringen, maar spirituele wezens met een menselijke ervaring. Als we het op deze manier bekijken ziet de wereld er helemaal anders uit.

dharma