Men moet de dingen hun eigen stille, ongestoorde ontwikkeling laten die van diep binnenin komt, en door niets opgejaagd kan worden, alles is uitdragen
en dan baren.
Rijpen als de boom, die zijn sap niet opjaagt en vol vertrouwen in de lentestormen staat zonder angst dat daarna geen zomer zou komen die komt toch! Maar hij komt alleen voor de geduldige die daar zijn, alsof de eeuwigheid voor hen ligt zo zorgeloos, stil en wijds
Men moet geduld hebben met het onopgeloste in het hart en verzoeken, de vragen zelf lief te hebben als gesloten kamers en als boeken
die in een zeer vreemde taal geschreven zijn.
Het gaat erom in alles te leven als men in de vraag leeft leeft men langzaam zonder het te merken op een vreemde dag het antwoord binnen.
Rainer Maria Rilke
|