De Mens gaat er van uit te beschikken over een wil die vrij is te kiezen uit verschillende mogelijkheden om zo zijn weg naar een beter leven stap voor stap verder te zetten en vooral te bekronen door het reisdoel te bereiken. Desondanks blijft de paradijselijke horizon waar we allemaal trachten te arriveren steeds even ver van ieder van ons verwijdert, en dit scenario herhaalt zich generatie na generatie onverandert voort. Het lijkt wel alsof het ingeprent zit in ieders genen en ons gevangen houdt in een magisch spiegelpaleis waarin iedere uitgang ontbreekt, en er vast van overtuigd zijn dat ons spiegelbeeld een verifieerbare werkelijkheid is. Zoals Narcissus verheerlijken we onze weerspiegeling in de Wereld en vergeten dat wij het Zelf zijn die met de schoenen tegen elkaar te tikken zoals Dorothy uit Frank Baum's "Tovenaar van Oz" de thuiservaring kunnen beleven. We kunnen hetzelfde waarnemen bij de huisjesslak die voordat ze één stap heeft gezet al thuis is. 

Franciscus