Gezien het warmere weer kan ik niet anders dan langzaam verder werken in de tuin.
Mijn  betrachting is elke dag toch 1 punt af te werken.
Tussen het planten door stamp ik telkens één bakje potjes en verspeen ik direct.


De winterprei is in een voor geplant en deze wordt nu opgevuld met compost. Dit is meteen de eerst aanaarding.


De laatste rij van de moestuin, waar groene struikboontjes geoogst zijn, is ingevuld met venkel.



In de rij salade is een plantje kapot gegaan. De fijne wortels zijn afgebeten.

Omdat de zaai van de venkel ondermaats is gelukt kocht ik plantjes aan in potjes.
Het nadeel hiervan is dat je ze moet scheiden. Met een beetje geluk verlies je niet al te veel plantjes.
Het scheiden lukt het best door het te doen zonder mes en goed kijken hoe je de twee kant vastneemt om te splitsen.

Als je bv. 10 potjes mee brengt kan je tot 50 plantjes over houden om te planten.
Je moet heel voorzichtig te werk gaan en het vooral goed bekijken.
Bij te grote planten heb je ook het risico dat ze heel vlug doorschieten.


De losse plantjes kan je verspenen en als ze aan de grote kant zijn is het best van ze in te knippen.
Van het goede resultaat bij de opbrengst ben je absoluut niet zeker.
Het is altijd het proberen waard...Je moet durvan experimenteren.
Hoe het verder verloopt zal je kunnen volgen op de blog.

02-08-2014 om 15:55 geschreven door tuinblog d

De Zondagmorgen de longen open trekken met een fixe wandeling aan de monding van de Medway rivier.
De wandeling zat zo in elkaar dat je de afstand zelf kon bepalen.


De fotograaf gefotografeerd. Het komt wel meer voor.


Wat een openheid... wat een landschap! Ik voel nog de ochtendfrisheid.


Keek je links of rechts, het was even open en ruim.

Op een bepaalde plaats stond een sleedoornstruik met zijn vruchten.
Als toemaatje, hieronder een likeur- recept.

Op jouw gezondheid!


Overzicht van de wandeling, tot ginder in he kreupelhout. Daar wordt een lus gemaakt en keert men terug.



Gedurende de nacht had het blijkbaar goed geregend.




Het is de monding van een rivier met links wrakken van boten en in de verte indusdrie.
Marc Geens is naar beneden gegaan en heeft wier meegebracht.



Hij heeft de naam genoemd maar ik en namen.
Wat ik wel nog weet is dat het gedroogd wordt.
Daarna wordt het klaar gemaakt en opgediend als bijgerecht.


Om af te sluiten, een paar foto's over de flora met o.a. 'de Lamsoor' in bloei.
Bij ons beter bekend als de 'zwineblomme'.
Dan weer allemaal de bus in voor een relatief korte rit voor een totaal andere wandeling.

01-08-2014 om 15:55 geschreven door tuinblog d

In de late namiddag van de zaterdag bezochten we onze laatste tuin.
De zondag zou een speciale afsluitdag worden.

Wat ik voor de ander tuinen niet deed wil ik hier wel geven en dat is wat meer uitleg over deze tuin.
We verlieten Kent om even in Oost Sussex terecht te komen.

Great Dixter ( Northiam, Rye, East Sussex TN31 6PH)
De geschiedenis van dit prachtige domein gaat terug tot de 13-de eeuw. h)
Het is pas toen Nathaniel Lloyd

in mei 1910 het domein kocht dat de tuinen in hun huidige vorm een aanvang namen.
Dankzij de samenwerking met Edwin Lutyens kregen de gebouwen en tuinen hun definitieve vorm.
In tegenstelling tot wat vaak beweerd wordt heeft Gertrude Jekyll geen rechtstreekse inbreng in de conceptie van de tuinen gehad.
Toch zal de nauwe samenwerking van Lutyens met Jekyll voor tal van tuinen uiteraard wel invloed op diens plannen gehad hebben.
De huidige hoofdwoning dateert uit de vroege 16 de eeuw maar bevond zich tot 1910 in Benenden.
Dit is zo'n 9 mijl van het domein vandaan.
Na de aankoop werd het gebouw steen voor steen afgebroken en op Great Dixter heropgebouwd.

De dynamische tuinen bevatten zowel formele als informele elementen :
De vele topiary van taxus lijken zowel ernstig als grappig.
De beroemde long border kijkt uit op de wilde boomgaardgazons met wilde orchideeën en narcissen .
In tegenstelling tot vele andere borders is de 'long border ' geen echte vasteplantenborder maar een echte mixed border.
Hier vind je bomen, struiken, vaste planten, tweejarigen, eenjarigen, bloembollen in prachtige combinaties.

In de beschutte exotische tuin nabij de vroegere koeienstallen werd eerst een rozentuin geinstalleerd.
Maar toen Fergus Garret als headgardner aangesteld werd moesten de rozen wijken.
Nu groeien er weelderige palmbomen, bananenbomen, canna' en dahlia's.
De late harde winter van 2012 heeft hier nog al zijn tol geëist.

Hier heb ik mijn hart opgehaald, veel meer dan in de andere tuinen. Vooral de kwekerij vond ik indrukwekkend.
Het bijhorende winkeltje vond ik leuk.
Wie heeft er de warme bedsokken zien liggen, met de felle kleuren, waardoor het slaap vatten bemoeilijkt kan worden?

Van de 45 geselecteerde foto's die ik in deze tuin nam kon ik er een tamelijke hoeveelheid plaatsen.
Ga gerust eens op Google afbeelding voor een noodzakelijk de aanvulling, dan vooral voor de andere seizoenen.

Ik heb niet alles gezien maar van alles wat ik zag heb ik genoten.

Eén zaak was ondermaats en dat was de parking verborgen achter een wat verwaarloosde stapel hout.

De verzonken tuin werd door bijna iedereen gesmaakt.
Het huis kon bezocht worden en velen zijn er ook binnen geweest en hebben het gesmaakt.
Eén maal in alle tuinen ben ik op Colette en Marina gebotst in de exotische tuin die ooit een rozentuin was.
Aan één van de zeldzame overblijvenden rozenstruiken ben ik blijven haperen met mijn blote arm.
Een tiental fonteintjes bloed waren het gevolg maar Colette was daarop voorzien.
Waarop is mijn vrouw Colette (mijn engel bewaarderr) niet voorzien?
Na een uur waren de fonteintjes opgedroogd en verwijderde ik de mini plakverbandjes. 

31-07-2014 om 17:59 geschreven door tuinblog d

In de tuin is het druk met oogsten en vooral verspenen van plantjes.

Potjes stampen en in bakjes plaatsen.
Het klinkt misschien raar maar het is nogal rug belastend.
Verspenen is daartegenover zeer ontstspannend omdat je staande werkt op de juiste hoogte.


Eens de plantjes in bakjes staan moest ik ze afschermen tegen de regen en vandaag een beetje tegen de zon.
Vooral de pas verspeende plantjes verdrgen de eerste dagen geen zon.

De eerste zappalito's zijn geoogst en direct verwerkt in zomerpompoensoep.

De eerste zaai van de struikboontjes is voor de derde en laatste keer geplukt.
Het stelde niet meer zoveel voor.


De struiken zijn naar de composthoop gebracht.

Ik heb wat vroeg suikerbrood geplant waar de winterprei op wachtbed stond.
Vóór de regen was de grond veel te droog geworden.
Nu kunnen we weer voor een tijdje verder.
Mijn oude buurman die naast onze tuin is gestopt kwam deze namiddag aan de afsluiting.
'Zeg, je hebt nog eens zeer mooie groenten dit jaar. Voor je staakbonen heb je toch een ladder nodig.'
Ja het valt dit jaar bijzonder goed mee met de opbrengst.
Toen hij nog goed was hielp hij mij altijd om de gestampte potjes in de bakjes te plaatsen.
We vulden soms 12 bakjes na mekaar en ik was gerust voor een paar uur verspenen.
Ik ben ondertussen ook een vijftal jaren ouder geworden en verbeteren doet het niet hoor.
Vroeger waren het de dochters die mij hielpen. De tijd staat niet stil.
Onze jongste verwacht haar eerste kindje.

30-07-2014 om 17:49 geschreven door tuinblog d

Na het bezoek aan Sissinghurst was er een korte verplaatsing naar een Bio wijngaard.
De foto's die ik nam lenen er zich ook best toe om enkele mensen in de kijker te plaatsen.
Deze keer kan ik niet anders dan onder elke foto commentaar te plaatsen.

Hier waren we welgekomen en de wijnen en het druivensap zijn er lekker.

Het was de bazin die ons verwelkomde en die ons ook te woord stond bij een interessante rondleiding.

Gronddoek leggen was een optie die ze verlaten hebben.

Voor deze bredere doorgang tussen twee rijen druiven heb ik de uitleg niet gehoord.
Dat is het lot van de fotograaf om altijd achterop te komen.

De normale afstand tussen twee rijen is niet zo breed zoals we zagen op vorige foto.
Om de andere gang wordt gefreesd en dit geldt voor alle wijngaarden.

Bij hun eerst aangelegde wijngaard is vermeld dat dit de eerste organische wijngaard van Engeland is.


Als we van de hoger gelegen wijngaarden naar de lager gelegen en oudste gingen zagen we tekenen van de laatste wereldoorlog.

Meer werktuigen dan deze relatief kleine tractor hebben we niet gezien.
alleen waren er nog enkele hulpstukken die daar zo maar in het gras lagen.

Naast de oudste wijngaard is het woonhuis gebouwd.
In de boven hoek rechts zie je een deel van een buren bedrijf.

Foto's en uitleg over hun zelf gebouwd huis.


De bazin met één van hun bio wijnen.

De twee mannen die de reis hebben voorbereid in overleg.
Rechts Bert en links Marc die ook een levende plantenencyclopedie is.

Sonia (rechts), de vrouw van Bert, hier in overleg met de bazin.
Waarschijnlijk gaat het over centen want Sonia is de penningmeester van de reizen met Bert.


Marc Geens, met op de achtergrond een deel van de zo homogene groep.

Greta, de vrouw van Marc die tolk is.


Dit zijn Geertrui (Trui), De moeder van Lode (ook levende plantenencyclopedie) en Anick.  Hen heb ik genomen als de wijnproevers van witte- en rode wijn.

Hier een glaasje druivensap en een glaasje witte wijn.

Hier nog iemand Heel speciaal, Lode met zijn vrouw Winnie.
Bij Lode kan je altijd terecht voor de juiste naam en heel wat uitleg.

Ik was het bijna vergeten maar hier hoort speciaal vermeld te worden wie ons overal veilig en wel en met de glimlach, heeft gebracht.

Hier is het voor de groep zo vertrouwelijke beeld reeds jaren lang ..PAUL MET DE GLIMLACH en zijn bus.
Foto's, genomen in 'Great Dixter, toen in door een sanitaire noodzaak de voeling met de groep verloren had.
Gelukkig vond ik Paul in zijn bus. Paul bracht me terug bij de groep.

Dank je wel Paul en de hele groep mensen, met Bert aan kop, die telkens deze prachtige reizen voorbereiden.

29-07-2014 om 00:00 geschreven door tuinblog d

De avond van de eerste dag, toen we aan het tafelen waren brak er een hevig onweder los met heel veel regen.
We zouden het de volgende dag merken bij ons eerste tuinbezoek aan Sissinghurst.
Veel hoge bloemen hadden de lijden onder de hevige regen maar zelf hadden wij mooi zonnig weer hoor.
Met het weer zijn we verwend geweest ofwel regende het 's nachts ofwel als we in de bus of op de boot waren.

Voor een groot deel van de medereizigers was dat de top -tuin van de reis.

Wil je deze tuin anders en veelzijdiger bekijken ga, dan op Google.

28-07-2014 om 00:00 geschreven door tuinblog d