Ervaring met slakken.
Ik schreef 3 personen aan waarvan ik wist dat ze vochten tegen een plaag van slakken.
De vraag was: Hoe heb jij er tegen gevochten om het pleit te winnen.

Er zijn twee korte samenvattingen van Marc en Paul.

Roland echter heeft er een uitgebreid artikel aan gewijd.
Van Roland begrijp ik dat want voor hem was het een heroïsch gevecht.
Uit zijn tekst zal je kunnen opmaken hoe erg het wel was.
Die lieve beestjes vraten zijn tuin bijna letterlijk kaal.

Getuigenis van Marc (onze voorzitter):

– Ik probeer de natuurlijke vijanden van slakken in mijn tuin te krijgen zoals egels en kikkers en padden.
Daarvoor moet creëer ik de natuurlijk biotoop voor deze dieren.
– Voor egels zijn dat stapels takken en verwilderde hoekjes.
– Mijn vijver is nuttig voor de kikkers en padden alsook een dichte bodembeplanting waaronder ze zich kunnen schuilen.
– Ook laat ik de kippen, in de winterperiode, in de moestuin. Hun rondscharrelen helpt bijzonder veel.
-Nu zet ik terracotta bloempotten omgekeerd in mijn moestuin.
Daaronder komen de slakken schuilen.
Regelmatig controleer ik om de slakken die erin zitten te verwijderen.
-Het kan ook met planken te leggen op schaduwrijke plaatsen of aan struiken want slakken zoeken de plaatsen op die vochtig blijven.
– Op verschillende plaatsen in mijn moestuin leg ik nu kleine bloempotjes (diam. 9cm)op hun zij.
Daarin strooi ik ecologisch verantwoorde slakkenkorrels 'Escar-go van Ecostyle' Die korrels trekken door hun geuren de slakken aan.
De slakken eten ze op waardoor ze afsterven.
De korrels zijn niet gevaarlijk voor de natuurlijke vijanden van de slak (de predatoren).

Getuigenis van Paul (onze webmaster):

1) plankjes tussen de rijen : regelmatig onder die plankjes controleren
2) bij vochtig weer (dan lopen ze zelfs over de tuinpaden) : 's avonds met de zaklamp op ronde gaan
3) Escar-go : ecologisch verantwoorde slakkenkorrels
4) kippen af en toe (tijdens de winterperiode zeker en vast) op stap laten gaan in de tuin
5) lijsters proberen te lokken ... (= zeker geen giftige slakkenkorrels gebruiken!)

Getuigenis van Roland ( redacteur van de 'Jabbeekse Veltflap' en pers en promotie verantwoordelijke).

Het is een hele bijdrage, een artikel onder de tittel:

Preventieve en biologische bestrijdingsmiddelen van naaktslakken.

Dit artikel is een samenvatting van mijn persoonlijke bestrijding van slakken.
Ze teisterden mijn biologische groentetuin en siertuin gedurende de laatste 10 à 15 jaar.
Het leidde soms tot het tellen van mijn aantal gevangen slakken in mijn dromen leidde.(Liever een ander onderwerp natuurlijk)

_________________________________________________________________________________
 
Op een paar nachten tijd kunnen ze alle jonge plantjes van sla , wortelen, kolen, herleiden tot een paar nerven (vooral in het voorjaar).
Hierdoor moest ik soms verschillende malen herzaaien of herplanten.
Dit is uiteraard duurder en het brengt een groei–en opbrengst vertraging met zich mee.
De meeste schade trad op in warme en vochtige perioden.
Gelukkig heb ik dit probleem niet mijn serre nooit gehad.
__________________________________________________________________________________
 
Slakken kunnen tot de helft van hun eigen lichaamsgewicht aan plantaardig materiaal opnemen in 12 uur tijd.
Veel aangetaste planten geven aanleiding tot allerlei plantenziekten.

De meeste slakken leven slechts 1 jaar en zijn tweeslachtig.
Ze kunnen tot 500 eitjes per jaar leggen in de bodem of onder plantenafval.
Dit gebeurt één maal in de lente en een tweede maal in de herfst.

Omdat ik het druk had door mijn beroep, wilde ik op zeker moment mijn groentetuin opgeven.
Ook omdat vele onderstaande hulpmiddelen, die ik aanwendde, onvoldoende resultaat gaven.
_____________________________________________________________

Ik geef hier nu in chronologische volgorde wat die bestrijdingsmiddelen waren:

- afgesneden plastiek flessen, gevuld met zoet bier. (gerust 1 bak bier/maand)
- bermen van lavagruis, houtas, fijne strandschelpen.
Deze werden rond de planten gestrooid met de bedoeling om de onderhuid
van de slakken beschadigen.
- creëren van schaduwplaatsen met jutezakken, oude teggels en pannen, omgekeerde bloempotten, rabarberbladeren enz.
- extra aanplanten van fel gegeerde planten, zoals koolplanten, rabarber,…..
- extra aanplanten van tijm, salie, tomaat, hysop, spirea, Oostindische kers, lavendel, zonnehoed, munt.s
Ook citroenmelisse, duizendblad, vrouwenmantel,kerstroos, merikwortel, siergrassen,knoflook en nog meer.
Dit zijn allemaal planten die slakken afstoten.
- koperen band of draad is als een prikkeldraad voor de slakken, maar is ook niet meer goedkoop.
– in de winter , kippen in de tuin laten scharrelen.
- veel gebruik van tuinbouwgaas bij het zaaien, daar de meeste slakken zich over het gaas bewegen.
- ommuren van de groentetuin met gegalvaniseerde platen van 20 cm hoog waarvan 10 cm in de grond.
Een omgebogen scherp getande bovenrand diende om de slakken buiten mijn eigen tuin houden.
Ze kwetsen zich, bij het kruipen over deze scherpe randen.
Ik heb deze platen zelf versneden, geplooid en geplaatst.
Als je ze in de handel aankoopt, is dit een veel te dure oplossing.
Dit hulpmiddel heeft tijdelijk goed gewerkt.
Het komt er op ook aan om de slakken binnen je tuin te verdelgen.
De ideale oplossing is 1 of meerdere egels in de tuin.
– Een volledig gesloten omheining tot op een kleine hoogte is noodzakelijk.

Weet echter, dat in de winter, huisjes slakken de eitjes van naaktslakken opeten.
_________________________________________________________________

Een in de handel te verkrijgen middel tegen naaktslakken is 'nemaslug'.
Het is een product dat naaktslakken op een speciale manier effectief bestrijdt.
Dit product is onschadelijk voor mens en dier.
Het werkt minimum 6 weken, maar is minder geschikt tegen huisjes slakken, die meestal bovengronds leven.
Om een goed resultaat te bekomen moet 'nemaslug' zéér oordeelkundig, volgens de voorschriften gebruikt worden.
'Nemaslug' is niet goedkoop (€ 30 tot 40 ) voor een oppervlakte van 40 tot 100 m2.
Ik had daar echter te weinig resultaat mee.
–'Nemaslug' wordt verkocht bij o.a.:' Biobest' in Westerloo en ook bij 'Hortiplan' te Roeselare.
__________________________________________________________________

- Tegenwoordig gebruik ik 'Escar-go'.
Dit zijn korrels tegen naakt-en huisjesslakken.
– 'Escar-go' bevat een natuurlijke stof 'ferifosfaat' die ook in de natuur voorkomt en onschadelijk is voor mens en dier.
– De slakken eten graag deze korrels, trekken zich nadien terug in hun schuilplaats en je ziet ze niet meer terug.
– 'Escar-go' is een product van 'Eco-style'.
– Het is in vele tuincentra te koop voor de richtprijs van € 20 / 1,5 kg.
Het is ook in kleinere hoeveelheden verkrijgbaar. Zie www.ecostyle.be/slakken
________________________________________________________________________________

- Het meest doeltreffend is volgens mij, in de late zomeruren vanaf 11h s’ avonds, de slakken vangen.

Ik haalde soms een vangst van 100 in een uur.
Geleverd aan de universiteit worden ze voor opzoekingen gebruikt.
Dit in verband met een vervangingsproduct voor 'insuline' tegen de suikerziekte.
Slakken zijn dus niet alleen goed voor hun natuurlijke vijanden zoals vogels, kippen, egels, kikkers, muizen enz.
Ze kunnen ook nuttig zijn voor de wetenschap en wie weet, ook nog voor andere nuttige toepassingen!
________________________________________________________________

Ik hoop dat deze getuigenissen jou nuttig kunnen zijn in jouw strijd tegen slakken.
Mensen die op zwaardere grond groenten telen hebben minder last van slakken.
-Eén middel uit de handel komt naar voor als zijnde het meest helpend t.t.z. 'Escar-go' van 'Eco-style'.
-Maar het meest doeltreffende is en blijft,'De slakken zelf vangen'...hoe dan ook.

09-08-2014 om 00:00 geschreven door tuinblog d

Komkommers, courgettes en salade worden dagelijks geoogst. 
Er worden occasioneel nog andere groenten geoogst en er wordt verder geplant.

De lange paprika's kregen reeds twee keer een oogstbeurt en de derde is op komst.
De opbrengst is dit jaar bijzonder hoog.


Het is raar maar de peterselie die ik zaaide hergroeid na het af knippen, niet zoals het zou moeten.
Daarom heb ik nog 18 aangekochte plantjes bij geplant, in 2 rijen en afgedekt met gaas.


Vak 5, dat reeds een poosje vrij is, werd volgens het plantschema voorbestemd voor boerenkool en Paksoi.
Echter geen van beide is klaar om geplant te worden.


De pluksalade aan het einde van de tuin is stilaan oogstbaar.


Daardoor kan ik, indien nodig, de enkele overblijvende pluksaldes, tusen de broccoli en de venkel, verplanten als ik wil.

Het wachtrek staat niet echt op een ideale plaats maar voorlopig heb ik geen betere oplossing.
Hier staan, groenlof, venkel , koriander, salade, paksoi en boerenkool, te wachten om uitgeplant te worden.

08-08-2014 om 08:54 geschreven door tuinblog d

De stand in de tuin: Het verspenen van herfst en wintergroenten loopt op zijn einde. Het planten gaat ook zijn gangetje.


De aangekochte peterselieplantjes worden gedrenkt vooraleer ze worden uitgeplant.


Een rij suikerbrood is geplant tussen de venkel en de pastinaak.


Een rij gemengde salade kreeg haar plaats tussen de prei en de struikboontjes.


Bij het opbinden van de courgettes moet ik een beetje leergeld betalen.
Hier heb ik wat te lang gewacht om verder op te binden en zo moest ik de courgette een beetje forceren.


De ene courgette groeit blijkbaar trager dan de andere en zo was ik hier voor het opbinden nog net op tijd.


In deze rij gemengde salade was er één plant kapot gegaan.
Ik heb daar nu een jongere eikenbladplant in de plaats gezet.
Pluksalade is zeer gemakkelijk te verplanten.
Er zullen wel een deel van de onderste bladeren verslensen maar de plant herpakt zich vlug.

Op deze foto zie je ook hoe mooi de onlangs afgesneden selderij vlug terug hergroeit.



Ik oogste een achttal zappalittos.
Dit is een vrucht die soms moeilijk te oogsten is omdat de die meestal heel dicht tegen de stam aangroeit.
Ook liggen de eerste vruchten nog op de grond ook.
Ze groeien ook in een soort tros heel dicht tegen elkaar aan.

De tweede teelt struikboontjes is voor de eerste keer geplukt.
Het is voor ons een echt bonenjaar aan het worden.
Hier in de polders kregen we aanzienlijk minder regen dan op andere plaatsen.

07-08-2014 om 11:45 geschreven door tuinblog d

Onze laatste stop in Kent was het Churchill domein beheerd door de 'National Trust'.
Er mocht in het huis niet worden gefotografeerd. Daardoor heb ik weinig bruikbare foto's.
Zo ben ik op Google afbeeldingen gaan zoeken.

Chartwell is een domein met landhuis enkele kilometers ten zuiden van Westerham, Kent, Engeland.
Het was de geliefde thuis van Sir Winston Churchill en zijn vrouw Clementine, die het in 1922 kochten.

De Architect Philip Tilden verbouwde het landhuis .
Hierbij zorgde hij dat er vooral meer licht in het huis kon vallen en dit door grote klapramen.
Door zijn werk werd het huis volledig veranderd.
De familie Churchill nam er haar intrek in 1924 en bleef er tot 1964.
Het is op dit landgoed dat Winston Churchill altijd in de weer was :
Schrijven van zijn memoires en vaan historische boeken, schilderen.
Ook militaire campagnes voorbereiden, overleggen met allerlei politici en anderen.

Churchills slaapkamer ligt achter de studeerkamer en is een van de kleinste in het huis.

Al van 's morgensvroeg, vanuit zijn bed, regeerde hij het land, met een slappe whisky en een sigaar in handbereik natuurlijk.
Behalve de feestzaal waar vaak feestelijk en uitvoering werd geluncht bevindt er zich nog een andere belangrijke ruimte in het huis. zo is er de factory, de grote studeerkamer van Churchill op de bovenverdieping.
In deze ruimte zaten toen secretaresses en assistenten brieven te schrijven, research te doen en hetgeen Churchill dicteerde te noteren.
In de periode 1929 - 1939 vormde deze ruimte echt de functie van klein fabriek, het centrum van Churchills activiteiten.
En het is ook hier dat hij de confrontatie met Hitler voorbereidde.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog verbleven de Churchills niet in het huis vanwege de ligging.
Het domein ligt immers niet zo ver van het toen door Duitsland bezette Frankrijk.
De Britse premier was daar dus te kwetsbaar voor Duitse bommenwerpers.

Nadat Churchill in 1945 de verkiezingen verloor en het eigendom te duur werd, verkochten hij en zijn vrouw het aan een consortium van ondernemers.
De regeling was dat zij er (beiden) tot hun dood mochten blijven wonen en dat het dan in handen zou komen van de National Trust.
Toen Winston Churchill in 1965 overleed, besloot zijn vrouw Clementine echter het landgoed onmiddellijk over te dragen aan de National Trust.
Ze bleef er wel wonen tot aan haar dood in 1977.
Chartwell dat nu eigendom is van de National Trust is open voor het publiek.
In de hal hangt een schilderij van de Lierse kunstschilder baron Opsomer.
Het werd door de stad Antwerpen geschonken als dank voor de bevrijding van de Scheldestad.
Het huis is bewaard zoals in de tijd van Churchill met diens meubilair en diens boeken.
Het is ingericht als museum met ook een aantal schilderijen van zijn hand. Er zijn ook geschenken, eerbewijzen en herinneringen die Churchill bewaard heeft.
Het huis en de grote aangelegde tuin bieden een mooi uitzicht over de Weald,de bossen van Sussex.
Er zijn uitheemse bomen, rozentuinen enz.

Om alles te lezen, zie: http://nl.wikipedia.org/wiki/Chartwell want dit hier is een ingekorte versie.





In de uitgestrekte tuinen liet Churchill vijvers aanleggen.

Hier heb ik rondgedwaald met als het ware het gewicht van de duizende dode soldaten van de wereldoorlog op mijn rug.

Ik was niet meer in staat om nog foto's te nemen.
Dit zijn dan ook de laatste van de reis.

Toen ik na een onwezentlijke lange duur opnieuw tussen de mensen kwam viel de zware last van mij af. 
Ik was opnieuw in het heden met enkel mijn eigen gezondheidsproblemen.

Bij de terugrit naar de boot ben ik louter van vermoeidheid in slaap gevallen.
Op de boot zelf ben ik niet de hele tijd bij mijn groepje gebleven.
Ik ben vooraan gaan zitten, kijkend hoe de boot door het rimpelloze water kliefde.
De verdere terugrit heb ik in de bus veel gedut, vermoeid maar zeer tevreden.

Dit is dan het einde van de reeks bijdragen, gewijd aan de reis van 2014 met Bert en Co naar Kent.

Met mijn speciale dank voor de groep die de reis mogelijk maakte en voor het aangename homogene gezelschap van alle mede reisgenoten.

06-08-2014 om 16:54 geschreven door tuinblog d

Vandaag breng ik onze wandeling in Rochester in herinnering.
We werden Door Paul gebracht van de ene wandeling naar de andere.
Van de open natuur bracht hij ons naar de stad ook voor een wandeling.
Wat we het meest nodig hadden was een opkikkertje.



De burcht.






Met een klein groepje wilden we de kathedraal bezoeken maar moesten het wat uitstellen omwille van een dienst.
Dan zijn we naar de hoofdstraat gewandeld en toen de vitrine plakkers ons bij beenden gingen we iets drinken.
Dwars door een galerij vonden we een knus terrasje waar enkelen soelaas vonden in een koffie.
Anderen hadden nood aan wat sterkers en een paar hielden het bij een frisdrankje.

We gingen van het terrasje door een klein parkje en staken daar de straat over.
Zo belandden we op de zondagmarkt.
Er was daar o.a. een marktkramer met veel soorten bier waaronder enkele Belgische die in Kent waren gebrouwd.
Deze bieren worden daar gebrouwd met grondstoffen uit Kent wist hij mij te vertellen.
Er was daar ook een kaaskraam met niets anders dan Franse kazen.

Ons laatste bezoek betrof de Kathedraal en daar bleven we tot het tijd was om naar de bus terug te keren.

Onderweg naar de bus kregen we een extraatje te zien met de nadruk op assortie.
Enkel de handtas viel uit de toon.

05-08-2014 om 00:00 geschreven door tuinblog d

Er zijn zo van die dagen dat je niet vooruit geraakt.
Vandaag ben ik er in geslaagd de routineklusjes af te werken en paprika's te oogsten.
Voor de rest was het een nul dag en vechten tegen vermoeidheid een passief gevecht dus van veel rusten.


Heerlijke oogst van knalrode langwerpige paprika's uit de miniserre.


Ik verkies de langwerpige boven de ronde paprika's.
Neem  je de niet geënte soort dan heb je veel vruchten van een tamelijk klein formaat.
Kies je voor de geënte planten dan heb je iets minder vruchten maar veel groter van formaat.
Ik neem gewoonlijk wat er voor handen is in het tuincentrum en dit jaar waren het niet geënte.

Bij een bevriend  velter vond ik een tweelingvrucht van de Kaapse kruisbes.
Ik weet niet hoe uitzonderlijk dat is maar het is toch de eerste keer dat ik dat zie.

04-08-2014 om 00:00 geschreven door tuinblog d