|
Mijn broer heeft zo de gewoonte om, als je hem iets zegt, de naamwoorden een wrong te geven.
Je spreekt hem bv. over koolrabi dan zal hij bv. zeggen: ...en waar moet die rabbi kool.
Soms komt dat grappig over maar meestal raakt het kant noch wal.
Het is reeds een tijdje dat ik moet bij de pinnen zijn of hij doet het tegenovergestelde van wat ik hem vraag.
Ik had één pan uit gehaald en hem gevraagd de hoek uit te halen.
Zo zou ik een zesde vak kunnen maken waar de pompoenen stonden.
Ik had er het volste vertrouwen in dat ik klare taal had gesproken met voldoende bijkomende uitleg.
Wat heeft hij gedaan? Ja, hoe is het mogelijk hé?
De Hoek is blijven staan en de lange kant heeft hij uitgehaald.
Ik had het moeten weten omdat hij me reeds meermalen zoiets gelapt heeft.
Als ik bv. vroeg iets te planten achter in de tuin dan plaatste hij het vooraan.
Vorig jaar bv. vroeg ik hem aan de bovenvijver, kant van de pruimelaar, de zachte planten te knippen.
Een beetje later kwam hij vragen waar de binddraad lag. Ik voelde dat er iets mis was.
Hij had al de struiken aan de overkant van de vijver geknipt.
Ze waren het jaar ervoor pas geknipt.
Ik knip zo om de vier à vijf jaar al naar gelang of ze rap of minder rap groeien.
Dat noem ik dan maar de folklore van het samen werken met iemand.
Ben ik niet klaar genoeg in mijn uitleg of luistert hij alles binnenste buiten?
Mijn broer helpt me zeer veel en de folklore moet ik er dan zeker maar bij nemen met glimlach...of niet soms?
Of moet ik beter opletten en er bij blijven tot hij begonnen is?
Ja maar dat lukt niet altijd!
En zo zit ik zo nu en dan geplaagd met iets dat aan geen kanten klopt en moet herdaan worden.
Gelukkig voor hem was deze keer de gleuf er nog en zo kon hij in de kortste keren de pannen terugplaatsen.
16-10-2015 om 17:48
geschreven door tuinblog d
|
