Vlaanderen en Nederland kampen met nijpende lerarentekorten. Beide landen gaan nu samenwerken in de strijd tegen het lerarentekort.
Onderwijsminister Crevits (CD&V) en haar Nederlandse collega zijn jaarlijks op zoek naar duizenden onvindbare leerkrachten die zich angstvallig verschuilen voor chaotische klassen met een wildgroei van allerlei leerlingensoorten: anderstaligen, andersgekleurden, moslims, debielen, gehandicapten, gedragsgestoorden... De aanwezigheid van deze superdiversiteit is een geweldige belasting voor elke leerkracht, niemand is bekwaam om fatsoenlijk les te geven in zo'n diverse klas.
En daarom zullen de zoektochten van Crevits en haar Nederlandse collega naar nieuwe leerkrachten vruchteloos blijven.
Begin dit jaar startte Lieven Boeve, topman katholiek onderwijs, met een campagne om het beroep van leerkracht te promoten. Om de opleiding én de loopbaan van de leerkracht aantrekkelijker te maken. De lerarenopleiding is allang niet meer populair en leerkrachten haken af na enkele jaren dienst. Opmerkelijk in de campagne van Boeve was dat hij de pijnpunten van het hedendaagse onderwijs verzweeg, o.m. de heterogeniteit van een klassamenstelling, hét probleem voor de hedendaagse leerkracht.
De aanpak van Boeve van het lerarentekort heeft dus niets uitgehaald. En dan mogen we niet vergeten dat minister Crevits vorig jaar al 1,5 miljoen (!) vrijmaakte voor de hervorming van de lerarenopleiding.
Een heropbloei van de lerarenopleiding is alleen maar mogelijk als Vlaamse scholen weer Vlaams mogen worden, bevrijd van alles met een uitheems tintje en een exotisch accentje. Na een grondige schoonmaakbeurt kunnen Vlaamse scholen weer zichzelf worden. Het Vlaamse onderwijs zal zijn aantrekkingskracht herwinnen en vele jongeren zullen zich weer geroepen voelen om een lerarenopleiding te volgen.
