Soms vraag ik mij af waar het gaat eindigen met al de technologische snufjes. Sommige zijn dan wel nuttig maar anderen vind ik totaal overbodig. Misschien is dat omdat ik er zelf het nut niet van inzie. Want wat lees ik nu? Er komt een dieetrobot op de markt. Een toestelletje ter grootte van een radiootje. Met twee lieftallige ogen die je voortdurend aankijken. De bedoeling is dat je 's avonds tegen dat spul vertelt wat je zoal gegeten hebt tijdens de dag. En vooral hoeveel beweging je had. Vervolgens komt dat ding je vertellen hoeveel je eventueel verdikt bent. De naam is in ieder geval goed gekozen. Een dieetrobot. Het is de bedoeling dat je de volgende dag twee keer nadenkt wat je zoal naar binnen speelt. Mensen die op dieet zijn vinden het misschien nuttig om een soort elektronische coach te hebben, maar het is niks voor mij. Wat ik ook totaal overbodig vind is de slimme koelkast. Een koelkast die alle producten inscant en je kan vertellen welk gerecht je kan klaarmaken met de inhoud. Dat lijkt interessant op het eerste zicht maar er zit een addertje onder het gras. Want het ding is zo geprogrammeerd dat een lieve vrouwenstem je zegt wanneer je al te veel gegeten of gedronken hebt. En wat er gaat gebeuren met een stomme koelkast die mij komt zeggen dat ik genoeg duvel gedronken heb ga ik hier niet uitleggen. Wat echter ook een voordeel is aan de slimme koelkast is het feit dat ze zelf bestellingen kan plaatsen. Als er weinig voorraad is dan zal de koelkast een bestelling plaatsen bij de supermarkt. En daar kan ik mee leven. Maar ze moeten niet overdrijven met hun elektronische spullen. Waar ik dan wel zit op te wachten is de volledig geautomatiseerde auto. Een auto met niet alleen een GPS systeem, maar die ook helemaal alleen rijdt. Zodat ik een duveltje meer mag drinken en mij dan rustig kan installeren terwijl mijn wagentje de weg naar huis vindt. Geen alcoholcontroles meer wegens niet nodig. Want de toekomstige auto heeft zelfs geen stuur of pedalen meer. We zijn toch al goed op weg naar een dergelijk pareltje denk ik dan. Er bestaan al auto's die zelf parkeren. En er zijn al merken die uitpakken met sensoren die zelf een obstakel kunnen 'zien' en de auto remt zonder tussenkomst van de bestuurder. Dan moet het binnenkort toch mogelijk zijn om een auto te ontwikkelen die zonder chauffeur zijn weg kan vinden. Het moet toch zalig zijn dat je rustig in de zetel kan blijven zitten terwijl je koelkast een bestelling doorseint en je auto de producten helemaal op zijn eentje gaat halen. Om dan 's avonds van je dieetrobot te horen te krijgen dat je meer moet bewegen...

15-01-2012 om 09:21 geschreven door Fredje

Er zijn van die mensen waar ik het volmondig mee eens ben. Zoals de Amerikaanse socioloog Eric Anderson. De man beweert dat mannen altijd zullen vreemdgaan. Het is hun biologie die hen daartoe dwingt. En dat is niet omdat ze hun partner niet graag meer zouden zien. Integendeel. Het zijn precies de mannen die het gelukkigst zijn met hun partner die zich willen 'bevrijden'. Mannen die vreemdgaan willen zich 'bevrijden uit hun seksuele gevangenschap' is de achterliggende gedachte. En éénmaal bevrijd zijn die mannen meteen verlost van chagrijnigheid, bitterheid en boosheid. Toch niet onbelangrijk dacht ik. Als vrouw kan je maar beter samenleven met een gelukkige optimist. Maar dat is nog niet alles. Onze socioloog gaat verder. Vreemdgaan is niet vreemd, beweert hij, het is de norm. Want een mannelijk lichaam heeft nood aan seks. En mannen die vreemdgaan hebben het beste van twee werelden. Dat kan ik alleen maar beamen. Al vind ik niet dat je kan spreken over vreemdgaan. Er moet nog een woord gevonden worden voor de bijzondere vriendschap tussen mannen en vrouwen die af en toe met elkaar het bed delen. Het is niet voldoende om te spreken van 'friends with benefits' zoals het in het Engels uitgedrukt wordt. Maar dat is weer een ander onderwerp. Ik had het over de theorie van Eric Anderson. De man beweert ook dat monogamie niet de enige vorm van samenleven kan zijn. Er moet eens gedacht worden aan andere vormen. En koppels die ervoor kiezen om een open relatie te hebben mogen niet gediscrimineerd worden. Maar in de huidige maatschappij wordt vreemdgaan cultureel niet aanvaard. Een spijtige zaak want eigenlijk doen die mensen niks verkeerd. Dat mag zelfs niet bedreigend zijn voor hun relatie. Dat is gewoon elkaar in het volste vertrouwen laten genieten van het leven. En dat kan alleen maar hun onderlinge relatie versterken. Het vreemdgaan zou dus aanzien moeten worden als normaal. Tenminste zolang het open en eerlijk gebeurt. Want de meeste mannen houden hun buitenechtelijke bedactiviteiten liefst verborgen. Dat zou eigenlijk nergens voor nodig moeten zijn. Maar het is, weeral, de maatschappij die oordeelt. En vooral de vrouwen in die maatschappij. Want vrouwen is geleerd dat vreemdgaan slecht is. En juist daarom houden mannen hun exploten liever geheim. Ze willen geen discussie met hun wederhelft en houden het daarom liever geheim. En als het dan uitkomt is er sprake van bedriegen. Terwijl het niks meer of minder is dan een natuurlijke gang van zaken. Vrouwen moeten eens leren begrijpen dat vreemdgaan niet slecht is. En mannen bedriegen hun vrouw niet. Mannen vergelijken hun vrouw.

13-01-2012 om 11:55 geschreven door Fredje

Er doet een slimmerik gouden zaken in Amerika. Hij verkoopt bunkers. De man heeft al zowat 5000 bestellingen binnen. En dagelijks komen er tientallen bij. Dat is het gevolg van de vele zogenaamde 'believers' die geloven dat 21/12/2012 het einde van de wereld zal zijn. Omdat de kalender van de Maya's dan eindigt. Waarom die kalender eindigt op 21/12/2012 is mij ook een raadsel. Misschien omdat hun beschaving ten einde liep en er niemand nog belangstelling had in een kalender. Of misschien omdat ze het welletjes vonden en het de moeite niet was om nog verder te rekenen. Of misschien gewoon omdat dat nu éénmaal het einde van hun kalender was. Zoals onze kalender elk jaar op 31 december afloopt. Het kan mij allemaal niet schelen. Maar toch lees ik graag de berichtjes van de doemdenkers. En er zijn nogal wat wilde verhalen rond 21/12/2012. Zo zijn er die echt overtuigt zijn dat het einde nabij is. Met als theorie dat de NASA met zekerheid weet dat er op die dag een reusachtige meteoriet op aarde zal inslaan. Maar om paniek te vermijden zouden ze dat strikt geheimhouden. Anderen menen te weten dat de 'elite' er van op de hoogte is en dat er reeds ondergrondse steden gebouwd zijn. Zelfs in Nederland zou er een gigantische ondergrondse stad bestaan. Instapklaar. Voor de elite van de samenleving. Hoe die elite gaat overleven in ondergrondse steden is mij niet helemaal duidelijk. Weer anderen hebben het over een omkering van de polen. De noord- en zuidpool zouden van plaats verwisselen. Of dat een grote impact op de aarde gaat hebben weet ik ook niet. Als dat gepaard gaat met enorme verschuivingen van continenten zoals ze beweren, kan dat wel het einde betekenen. Maar of het zover gaat komen zullen we moeten afwachten. Ook een mega vulkaanuitbarsting behoort blijkbaar tot de fantasie van andere believers. Maar of dat uitgerekend op 21/12/2012 zal gebeuren is te betwijfelen. Als de mens nog geen gewone uitbarsting kan voorspellen is een mega uitbarsting puur koffiedik kijken. Ook een interessante uitleg is de bewustzijnsverandering. Na 21/12/2012 zou heel de wereld er heel anders gaan uitzien. Want op die dag gaan alle mensen op aarde anders beginnen denken over het leven. Geen winstbejag meer. Geen hebzucht. Wat een dergelijke ommezwaai zal bewerkstelligen is volgens die 'believers' ook duidelijk. Er komt een soort van verlosser. Een aardig wezen dat ieder mens zijn verstand verlicht waardoor hij in een andere dimensie terechtkomt. Wat er ook van komt, we gaan spannende tijden tegemoet. Al moet ik toegeven dat het niet de eerste maal in mijn leven is dat er 'einde-van-de-wereld' voorspellingen niet uitkomen. Maar ditmaal is het gemeend. En dat besef ik maar al te goed. Op 20 december van dit jaar maak ik er een feestje van. Om het einde te vieren. Want dat het einde eraan komt is dit keer wel heel duidelijk. Dat staat als een paal boven water. Een feestje is dus helemaal op zijn plaats. Want één zekerheid is er: op 21/12/2012 vieren we het einde...van de herfst.

11-01-2012 om 12:51 geschreven door Fredje

Eigenlijk heette hij David. Maar iedereen kende hem als kabouch. Kabouch was ooit onderhoudsman geweest en hield in die hoedanigheid de lokalen van de treinbestuurders van depot Brussel zuid toegankelijk. Toen ik er mijn loopbaan begon in 1970 was kabouch reeds jaren gepensioneerd. Toch was hij een dagelijkse gast in de lokalen. Als weduwnaar en wonende in de onmiddellijke buurt van het zuidstation zocht en vond hij gezelschap en vrienden. In die lokalen was er immers 24h/24h bedrijvigheid en kon hij al eens een kaartje leggen met de planton. En niet alleen een kaartje, want 's avonds of 's nachts waren er altijd wel enkelen die na het beëindigen van hun dienst dorstig waren. En dan was kabouch altijd van de partij. Een graag geziene gast in de middens van treinbestuurders. En toen een nieuwbakken hoge piet zich afvroeg wat die rare kwiet te zoeken had in, wat hij noemde, 'het zenuwcentrum van de treindienst' werd kabouch bevorderd tot mascotte en kreeg meteen een officiële erkenning. Maar waar mannen onder elkaar de dienst uitmaken is het natuurlijk niet te vermijden dat er ook kinderstreken gebeuren. Zo gebeurde het wel eens dat een treinbestuurder, na een halve dag rondgezeuld te hebben met een zware tas, enkele dikke stenen aantrof als overbodig gewicht. Of die keer dat kabouch één van de verwilderde duiven te pakken had gekregen. Hij stopte die levende duif dan maar in een collega zijn tas. De man keek raar op toen er bij het openen van zijn tas een duif tevoorschijn kwam. De vriendschap was wel wederkerig. Want toen de huissleutel van kabouch afgebroken was werd er voor gezorgd dat het sleuteltje terug gelast werd. Alleen was er een ijzeren staaf tussen gelast. Kabouch heeft twee dagen rondgelopen met een sleutel van 70 cm. Hij moest halverwege het trottoir gaan staan om zijn deur te openen. Of die keer dat er behangen diende te worden in zijn driekamerflat. Natuurlijk waren er een paar vrijwilligers die een vrije dag spendeerden om dat te doen. Het was wel grondig gedaan. Zo grondig dat zelfs deuren en ramen dichtbehangen waren. Maar ach, dat was allemaal goed bedoeld. En toen de buurt rond het station begon te verloederen kreeg ook Kabouch zijn deel. Op een nacht werd hij overvallen. Hij kreeg enkele rake klappen maar kon wel beletten dat ze er met zijn geld vandoor waren. Sindsdien was er altijd wel iemand om hem te vergezellen naar zijn flatje in het holst van de nacht. Niet dat hij daar zelf om vroeg. Want kabouch mocht dan wel tachtig zijn, hij kon tegen een stootje. Dat bewees hij nog maar eens toen hij op zijn vijfentachtigste, voorzien van de nodige alcohol, van de roltrappen donderde. Met een ambulance werd hij naar het ziekenhuis afgevoerd. Om twee dagen later weer op te duiken. Hij was simpelweg weggelopen omdat hij geen bier kreeg in het hospitaal. Niemand had het recht om zijn vrijheid af te nemen vond hij. Maar dat was even anders toen zijn enige zoon zich ermee begon te bemoeien. Op zijn negenentachtigste vond de zoon dat het welletjes geweest was. Kabouch werd verplicht opgenomen in een gesloten inrichting. Voor zijn eigen veiligheid volgens de zoon. Daar konden we weinig tegen inbrengen en we moesten ons tevreden stellen met een wekelijks bezoek. Kabouch kwijnde echter weg. Week na week ging zijn toestand achteruit. Na een tijdje kon zelfs het binnengesmokkelde bier hem niet meer opmonteren. En wat moest gebeuren gebeurde. Op een morgen werd hij niet meer wakker. Triest nieuws voor iedereen die hem gekend had. Maar kabouch had nog een verrassing achter de hand. Hij had een aardige som geld opzij gezet om een feestje te organiseren voor zijn vrienden. Het feestje kwam er. Kabouch werd alle eer aangedaan. Met de nodige drank. Allen die hem gekend hebben zullen hem nooit vergeten. Het feestje trouwens ook niet.

09-01-2012 om 12:02 geschreven door Fredje

Stephen Hawkin wordt algemeen beschouwd als de slimste mens ter wereld. En toch was hij in zijn jeugd niet de slimste van de klas. Volgens zijn leerkrachten had hij het zelfs moeilijk om te volgen. Dat bleek ook uit de behaalde resultaten. Steeds weer haalde hij nipt genoeg punten om net niet gebuisd te zijn. Zijn leerkrachten beschouwden hem wel als een harde werker. Dat was niet geheel naar waarheid. Want Stephen was helemaal geen harde werker. Dat geeft hij zelf toe. Hij was eerder een luiaard. Iemand die net genoeg inspanning deed om te voldoen aan de gestelde eisen. Het is niet de eerste keer dat iemand met een bovenmatige intelligentie niet direct opvalt. Dat lijkt wel een eigenschap van slimme mensen. Ze weten hoofdzaak van bijzaak te onderscheiden. En wat hoofdzaak en bijzaak zijn is dan weer afhankelijk van hun eigen interesses. Ik ken mensen die niet eens weten dat Parijs in Frankrijk ligt maar die in hun eigen vakgebied tot de absolute top behoren. Het lijkt wel alsof die mensen alle ballast overboord gooien en zich helemaal concentreren op hetgeen ze zelf belangrijk vinden. En zo heeft Hawkin zich volledig gespecialiseerd in toegepaste wiskunde, theoretische natuurkunde en kosmologie. Niet niks want het is een ingewikkelde materie waar ik zelf niet wil aan beginnen. Zo berekende de man de kwantumzwaartekracht. En dat is niks meer of minder dan de straling van de beruchte zwarte gaten in het heelal. Of zijn berekeningen kloppen moet nog bewezen worden maar volgens die becijfering is het mogelijk dat er een gigantisch iets uit het totale niets kan ontstaan. Het natuurkundig en wiskundig bewijs van de bigbangtheorie. Al is zijn calculatie nogal controversieel. Want als het allemaal klopt heeft hij meteen bewezen dat er geen god nodig is om een heelal te creëren. En dat ligt blijkbaar moeilijk bij sommige mensen. Maar waar het om gaat is het feit dat Stephen Hawkin niet de eerste de beste is. De man heeft grondig nagedacht over het heelal en het ontstaan ervan. En hij kan zijn theorie becijferen. Al heeft hij natuurlijk wel de tijd om na te denken en berekeningen te maken. Want hij is 70 jaar en sinds zijn twintigste zit hij in een rolstoel door een ernstige neurologische aandoening. Dat heeft hem echter niet belet om twee maal te trouwen. En tweemaal te scheiden. Want dat is een onbekende kant van Hawkin. De man heeft ook interesse in vrouwen. En uit pure passie heeft hij ook het vrouwelijk brein onder de loep genomen. Als een man met dergelijk intellect zich in iets vastbijt kan je als normale sterveling iets verwachten. Een duidelijke uitleg over hoe een vrouw in elkaar zit bijvoorbeeld. En gedurende al die jaren heeft onze Stephen zijn geniale brein er op los gelaten. Hij kwam tot een duidelijk resultaat: vrouwen zijn, zelfs voor hem, een compleet mysterie.

05-01-2012 om 10:50 geschreven door Fredje

Eerste geval.

Marie is op haar achttiende in dienst getreden bij een kleine zelfstandige. Na twee jaar is ze zelf begonnen als zelfstandige. Marie trouwde en kreeg twee kinderen. Heel haar leven heeft Marie belastingen en alle andere sociale bijdragen betaald. Marie is nu 64 en weduwe. En ze kan het drukke leven niet meer aan. Na 46 jaar gewerkt te hebben vindt Marie het genoeg geweest. Ze wil nu nog enkele jaren genieten van haar kleinkinderen en een rustige oude dag. Het is haar gegund. Er is alleen een klein probleem met haar pensioen. Marie heeft volgens de pensioendiensten recht op 542 euro per maand. Daarvan moet Marie een dak boven haar hoofd zien te vinden. En liefst nog eten en drinken. Maar ook alledaagse kosten zoals verwarming, verlichting, dokter en dergelijke moet Marie zien te bekostigen met haar pensioentje.

Tweede geval.

Fatima is 63 en Marokkaanse. Gebruik makende van de voorzieningen in verband met gezinshereniging is Fatima naar België gekomen. Voor een rustige oude dag. Fatima heeft nooit bijdragen betaald. En al zeker geen belastingen. Fatima spreekt ook geen woord Nederlands. Ze trekt zich niets aan van de Belgische gewoonten en gedragingen. Ze wil haar lange gewaad en haar hoofddoek behouden. Maar Fatima is wel zo slim om zich tot de Belgische overheden te richten om bijstand. En Fatima krijgt een dak boven haar hoofd. Bovendien ook nog eens toelagen voor nutsvoorzieningen. Ook kan ze genieten van goedkopere tarieven voor dokter, medicijnen, openbaar vervoer en dergelijke. En alsof dat nog niet genoeg is krijgt Fatima elke maand de som van 870 euro.

Besluit. ( naar keuze )
-Het zijn zotten die werken in België.
-Het zijn zotte Belgen die werken.
-Onze politiekers verraden de zotte Belgen.
-Het zijn zotte Belgen die voor dergelijke politiekers blijven stemmen.

02-01-2012 om 12:02 geschreven door Fredje

Er zijn nogal wat remedies tegen een fikse kater. En gelukkig heb ik al dikwijls de gelegenheid gehad om ze zelf uit te testen. De ene remedie was al beter dan de andere. Zo werd mij ooit de raad gegeven om een geklutste eierdooier in een glas geuze te mengen. Het bekwam me niet echt goed. Het had wel als groot voordeel dat mijn maag zich ledigde. Al wat er nog inzat kwam er spontaan uit. Maar de hoofdpijn bleef. Een andere remedie was om afwisselend een glas alcohol en een glas water te drinken. Dat vond ik toch maar niks. Teveel rekenwerk. Zeker in de geestverruimende toestand waarin ik mij bevond. Maar het strafste dat mij ooit aangeraden werd was gewoon geen alcohol drinken. Enkel water. Dat werd mij aangeraden door een man die niks van het leven begrepen had. Een azijnpisser. Een opgezwollen waterballon die zichzelf niet graag zag. En je moet wel goed gek zijn om dergelijke creaturen te geloven. Dan hield ik het toch liever bij mijn vertrouwde middel; een aspirine of twee. Maar wat mij opvalt is dat er in de wereld nogal verschillen zijn om een kater aan te pakken. Zo zweert men in Italië bij een kopje espresso. Of dat helpt durf ik te betwijfelen. Een dosis cafeïne in een maag vol alcohol gieten lijkt mij niet het ideaal. Dan maar beter zoals in India. Daar is het de gewoonte om na een zware nacht het waterachtige sap uit een jonge kokosnoot te drinken. Of het helpt tegen hoofdpijn weet ik niet. Dorstlessend en gezond zou het wel zijn. Ook in Japan houden ze het bij een gezond misosoepje. En een soepje is altijd wel lekker. Al vraag ik mij af met welke ingrediënten een misosoep gemaakt wordt. Met japanners weet je immers nooit. Best mogelijk dat ze er sprinkhanendarmen en gedroogde anus van een buffel indraaien. Dan maar liever op de Poolse manier. Daar maken ze er een gewoonte van om augurken te eten. Nogal zuur maar het zou goed zijn om de smaakpapillen te stimuleren. Misschien is het wel de bedoeling om zo snel mogelijk opnieuw te kunnen beginnen aan een volgend zuipfestijn. Want het woordje 'matigen' staat niet in het woordenboek van Polen. Al is het volgens mij toch beter dan wat de Filipijnen gebruiken als katerdoder. Daar houden ze het op wat ze zelf als een delicatesse beschouwen. De balut. Dat is een gekookt eendenei met daarin een bijna volgroeid embryo. Het idee alleen al is genoeg om mij een ontwenningskuur te laten volgen. Maar gelukkig leven we in een land waar aspirine en andere pijnstillers te krijgen zijn. Al moet ik toegeven dat ze in Groot-Brittannië ook wel een aardige manier hebben om een kater te lijf te gaan. Hun 'hair of the dog' is daar algemeen aanvaard als probaat middeltje. En met ' hair of the dog' bedoelen de Britten niks anders dan de kwaal te bestrijden met een glas gezonde alcohol. Geen slecht idee eigenlijk. Maar toch. Ik denk dat ik mij maar bij mijn vertrouwde aspirine ga houden.

31-12-2011 om 04:36 geschreven door Fredje

De belastingcontroleur was niet akkoord met mijn aangifte. Dat was niet de eerste maal. Al moet ik toegeven dat er te praten valt met die man. Als hij de nodige uitleg krijgt toch. De eerste maal dat ik uitleg moest verschaffen was in 1995. Na 25 jaar werken en belastingen betalen. Al was dat niet expliciet voor mij. Want een ambtenaar kan moeilijk sjoemelen en daarom hadden de belastingdiensten mij zolang gerust gelaten. Die eerste maal had te maken met het feit dat vrouwlief enkele jaren tevoren besloten had om zelfstandige te worden. En een zelfstandige moet af en toe eens aan een controle onderworpen worden. Het ging dus om een gewone controle. Al vermoed ik dat het ook wel te maken had met het feit dat vrouwlief geen gebruik maakte van een boekhouder. De boekhouding nam ik voor mijn rekening. En waarschijnlijk wilden ze wel eens zien dat de papierwinkel in orde was. Dat mocht. Ik was er vrij zeker van dat er niks fout was. Maar een belastingcontroleur heeft ook zijn beroepsfierheid. Hij wou iets vinden natuurlijk. Het eerst wat de man onder de loep nam was de verzekering 'gewaarborgd inkomen' van vrouwlief. Hij had zijn twijfels of dat een aftrekpost was. Na enig overleg met zijn oversten bleek dat ik gelijk had. Het mocht. Dan maar verder zoeken om toch maar iets te vinden dat zijn werk rechtvaardigde. En wie zoekt die vindt. Zo vond hij bij een andere rubriek 3000 Belgische frank, de euro bestond nog niet, aan aangekochte bloemen. Dat mocht en dat mocht niet verklaarde hij. Als dat was om als decoratie te dienen mocht dat, maar als dat was om weg te schenken, bij een begrafenis bijvoorbeeld, dan mocht dat niet. Natuurlijk beweerde ik bij hoog en bij laag dat die bloemen gediend hadden als versiering. Het kon niet baten. We kwamen overeen om het bedrag in twee te delen. Al bij al viel dat nog best mee vond ik. We werden gerust gelaten tot verleden jaar. En dat liep minder goed af. Ik ging er van uit dat er toch geen controle was en dus had ik maar een bak duvel en 20 liter wijn als onkosten in gebracht. En volgens de wet kon dat niet. Geschrapt dus. Ik wou weerwraak. Dit jaar had ik er dan ook iets anders op gevonden. Bij de rubriek 'aantal personen ten laste' had ik '5 miljoen' ingebracht. Verdacht veel vond de controleur en ik kon het gaan uitleggen. De namen van die 5 miljoen personen ten laste wist ik ook niet uit het hoofd. Dat begreep hij wel. Toch wou hij meer uitleg. Het was nochtans simpel. Die 5 miljoen bestonden uit 4 miljoen walen en 1 miljoen allochtonen. De eerste tien seconden bekeek hij me met ongelovige ogen. Vervolgens schrapte hij het getal en verliet zonder een woord het kantoor... Ik zal volgend jaar iets anders moeten verzinnen.

29-12-2011 om 11:31 geschreven door Fredje

Het zijn drukke dagen voor een gediplomeerd luiaard als ik. Zó druk dat ik amper tijd heb om een stukje te schrijven. Het begon op 23 december. De buurman vertrok met zijn hele gezin naar warmere streken. Om kerst en nieuwjaar te vieren. Maar zijn halve dierentuin heeft natuurlijk verzorging nodig. Daarom bracht hij zijn beestenboel naar hier. Vooreerst was er een goudvis. Elke dag heeft dat beest verzorging nodig. Een werkje voor mij natuurlijk. En niet zonder gevaar zo bleek. Eten en drinken geven viel best mee, maar als ik zijn vinnen moet knippen en zijn oren uitkuisen spartelt hij nogal tegen. Vooral dan als hij op het droge ligt. Dat is dus elke dag een half uurtje een gevecht met de goudvis. Dan zijn er nog de kanarievogels. Vier stuks. Allemaal samen in een grote kooi. De kooi werd hier naar binnen gebracht door vier stoere bodybuilders. En het is ook weeral mijn taak om die stomme vogels in leven te houden. Ook elke dag eten en drinken geven. Maar dat is niet alles. Elke dag moet ik die vogels in bad stoppen. En hun tenen uitkuisen. En hun veren strijken. Met de nodige voorzichtigheid, want volgens de buurman zijn de vrouwelijke kanaries nogal gevoelig voor ongewenste intimiteiten. En dan zouden ze, steeds volgens de buurman, niet zo vlug een eigen gezin stichten. Al heb ik daar wel mijn bedenkingen over. De vogels beschikken dan wel over twee door mensenhanden gemaakte nesten waar ze enkel zelf nog een keuken en badkamer moeten installeren, maar volgens mij lukt het ze nooit om een gezin te stichten. Om de heel eenvoudige reden dat het vier mannelijke kanaries zijn. Maar misschien zijn ze van plan om kleintjes te adopteren. Homo koppels hebben tegenwoordig immers ook het recht om hun kinderwens te verwezenlijken. En dan was er 24 december. Vrouwlief was de hele dag bezig om een kerstmaal voor kinderen en kleinkinderen in elkaar te flansen. Ik vond het een vermoeiende bezigheid om te zien hoe ze dat voor elkaar kreeg. Al viel de maaltijd best mee. Maar op 25 december stond er een hoop vaat op ons te wachten. En weeral moest ik noodgedwongen toekijken hoe ze een halve dag bezig was. Maar toen begon het pas echt. Want ook de jongste zoon trok zich terug op een vakantiebestemming. En vermits hij ooit op het lumineuze idee kwam om twee dwergkonijnen onder zijn hoede te nemen moest daar ook weeral een oppasser voor gevonden worden. Weer een taak bij voor den oude. Elke dag twee konijnen verzorgen. Zorgen voor eten en drinken. En vooral de leefruimte van die krengen in orde brengen. De konijnenkeutels opruimen dus. En per grootte en smaak rangschikken. Op hoopjes van tien op tien. Om volgend jaar te gebruiken als meststof voor het gazon. Maar dat was allemaal niks vergeleken bij wat nog volgde. Het is kerstverlof voor de kleinkinderen. En ouders van tegenwoordig hebben niet het verantwoordelijkheidsgevoel van vroeger. Als wij kinderen kweekten dan wisten we op voorhand hoe we die zouden gaan grootbrengen. Dat is nu niet meer het geval. Tegenwoordig gaat het er anders aan toe. Ouders van tegenwoordig maken kleintjes om zich pas daarna af te vragen wie ze zal grootbrengen. Een andere mentaliteit natuurlijk. Maar gewoonlijk draaien de grootouders daarvoor op. Zoals hier. En dan krijg je situaties waarbij we als grootouders de kleinkinderen, willens nillens, onder onze hoede krijgen. We zitten hier dus met de zorg over een dierentuin en zijn tegelijk ook verantwoordelijk voor de opvoeding van kleinkinderen. Een full time job. Al valt het mee met de oudste van 11 jaar. Het is vooral het jongste van 2 dat aandacht nodig heeft. En daarom heb ik weinig tijd om een stukje te schrijven voor mijn blog. Want vooral die jongste leidt mijn aandacht af. Terwijl ik dit hier allemaal zit te schrijven hangt er een klein vrouwtje van 2 jaar aan mijn broekspijp te trekken. Dat leid mijn aandacht zodanig af dat ik veal leeters verkreed itnik. En dat er in dit stukje veel fauten staan. Maar ach, het zal beteren. 2012 wenkt.

27-12-2011 om 14:42 geschreven door Fredje

Het is weer kerstmis. Ik haat kerstmis. Al dat gedoe met eten en drinken. Om nog te zwijgen van de vervelende kerstmuziek op de radio. Gelukkig hebben we nog CD's om op te leggen. En al dat gezaag over een witte kerst. Het komt me de strot uit. Voor mij hoeft het helemaal geen witte kerst te zijn. Voor mijn part kan de opwarming van de aarde niet snel genoeg beginnen. Zodat we een prachtige groene kerst hebben onder een stralende zon. Met temperaturen rond de vijfentwintig graden. En kerstmis vieren onder een parasol, in monokini of nikskini. Met frisse dranken. En een slaatje. Maar dat zal wel een droom blijven zeker. Ja, ik weet het wel. Kerstmis was ooit een feest van het licht. Dan werd gefeest omdat de dagen terug begonnen te lengen. En dat kan moeilijk in de zomer natuurlijk. Maar lange jaren geleden hebben de katholieken die dag ingepikt en omgevormd tot hun eigen feestdag. Omdat er op die dag ergens een rotjong geboren zou zijn. En dat feit moeten ze dan elk jaar vieren. Met veel eten en drinken. Vooral kalkoen en wijn. Zoveel kalkoen en zoveel wijn dat vreten en zuipen betere woorden zijn. Met 's anderendaags een kater als gevolg. Allemaal niks voor mij. En ik sta niet alleen met mijn afkeer tegenover kerstmis. Vraag maar aan de eerste de beste kalkoen wat hij denkt over kerstmis. Maar goed. Ik zal jullie feest niet vergallen met mijn zwarte gedachten. Bij deze dus: iedereen fijne feestdagen gewenst. En laat het jullie smaken.

24-12-2011 om 10:31 geschreven door Fredje

Op Madagaskar wordt gemiddeld één nieuwe diersoort per week ontdekt. En dat is al een dikke tien jaar aan de gang. In totaal zijn er al zo'n 650 nieuwe dieren ontdekt. Maar dat is nog niet alles. Ook in de buurt van de Mekongrivier in Zuidoost-Azië zijn sinds 1997 zo'n 1600 nieuwe soorten ontdekt. Daar zijn enkele rare exemplaren bij. Een veelkleurige salamander onder andere. Eentje met felgele fluoriserende poten, een groen lijf en een rode kop. Ook een nieuw soort aap die de naam Elvis-aap meekreeg. Omdat het beest een rare haardos heeft. En waarschijnlijk ook omdat het dier nogal wat menselijke eigenschappen heeft. Het beest steekt zijn kop namelijk onder zijn lichaam als het regent. En zo kennen we onze politiekers; als het slecht gaat steken ze zich weg. Al is het niet uit schaamte dat die aap dat doet. Het beest zijn neusgaten staan namelijk ondersteboven. En als het regent dreigt hij te verdrinken. Misschien moeten we dat dier wel een paraplu cadeau doen. Om te overleven. Want wat blijkt? Veel van die nieuwe soorten zijn al meteen met uitsterven bedreigd. Erg vinden de groene jongens dat. Ze willen actie ondernemen om de pas ontdekte soorten van de ondergang te redden. Ze vergeten dan wel dat zowat al deze soorten op het menu van de plaatselijke bevolking staan. Maar om de felgele-groene-rode-kop-salamander te redden willen ze wel een hongersnood riskeren. Mensen zijn immers niet met uitsterven bedreigd. Maar ik heb toch mijn bedenkingen bij die pogingen om dieren van uitsterven te behoeden. Als nu al duidelijk is dat de nieuwe soorten bedreigd zijn dan zullen er al wel soorten geweest zijn die helemaal verdwenen zijn. Zonder dat we ooit geweten hebben van hun bestaan. Is dat dan zo erg? Dat is gewoon evolutie. Er verdwijnen soorten en er komen nieuwe in de plaats. Dat gaat zo op deze wereld. Ook met mensen. Want mensen zijn ook maar simpele zoogdieren. Uitsterven is eigen aan elke soort. Ooit zal de homo sapiens sapiens ook uitsterven. Door domheid waarschijnlijk. Want als ik dat zo bekijk is de aftakeling al goed bezig bij sommigen. Hopelijk komt er na ons dan een betere soort. Want dat is ook eigen aan evolutie. Elke nieuwe soort is beter aangepast aan de leefomstandigheden. Al is de Elvis-aap met zijn verkeerd geplaatste neus niet echt een voorbeeld van aangepast zijn. Of misschien juist wel. Wie weet komen er leefomstandigheden waarin die omgekeerde neus een voordeel blijkt te zijn. Je weet maar nooit dat er vroeg of laat geen regen meer valt. Misschien valt er binnen honderd jaar wel duvel uit de lucht. Dan heeft zo'n neus wel voordelen dacht ik.

23-12-2011 om 11:49 geschreven door Fredje

Door een vakbondsactie van mijn muze zal er vandaag geen stukje geplaatst worden.

22-12-2011 om 04:30 geschreven door Fredje

Na grondig onderzoek is de Duitse expert Sven Gronemeyer tot het besluit gekomen dat december 2012 niet het einde van de wereld zal worden. De man bestudeerde het 1300 jaar oude stenen tablet van de Maya's en kwam tot dat besluit. Volgens zijn gegevens bedoelden de Maya's er niks anders mee dan dat hun god Bolon Yokte een nieuwe entree maakt op de wereld in 2012. Een soort van verrijzenis dus. En meteen krijgen we er dan een nieuwe religie bij. Het yokteïsme of zo. Misschien wel met Gronemeyer als hoogste vertegenwoordiger van het yokteïsme op aarde. Je weet maar nooit met zulke individuen. Dan kan hij als de hoogste vertegenwoordiger wel een nieuwe berekening maken aangaande het tijdstip dat de wereld zal vergaan. En de naïeve volgelingen geld aftroggelen. Tot meerdere eer en glorie van zichzelf. Als hij maar zo slim is als de Maya's waren. Want de Maya's waren wel zo slim om een datum te voorspellen die zo ver in de toekomst lag dat ze het zelf niet meer zouden meemaken. Dat is nogal wat anders dan de jehova getuigen. Hoeveel maal hebben die al het einde van de wereld voorspeld? Bij mijn weten was dat toch al drie maal. En de laatste maal was 1975. Er waren toen nogal wat jehova getuigen die hebben en houden verkocht hadden in de overtuiging dat ze naar hun paradijs zouden vertrekken. Het mocht niet zijn. Al heb ik in 1975 wel mijn voorzorgen genomen. Ik heb toen mijn hele voorraad drank opgedronken. Voor alle zekerheid. En dat was ik ook van plan voor volgend jaar. Al mijn spaarcenten investeren in drank. Maar nu komt die Gronemeyer roet in het eten gooien. Of moet ik die expert helemaal niet geloven. Want eigenlijk zijn er nog meer religies die het hebben over 2012. Zo is er een strekking binnen religies zoals de moslims en de katholieken die er zeker van zijn dat allah en god het op een akkoordje gegooid hebben en van zich gaan laten horen volgend jaar. Zal ik dan maar de meerderheid geloven en toch een voorraad drank indoen. En die Gronemeyer bij het groot huisvuil zetten. Want ik speel graag op zekerheid. En als de wereld niet vergaan is op het jaareinde van 2012 heb ik toch geen dorst gehad. Of moet ik het mij allemaal niet aantrekken. En gewoon doen wat ik altijd al gedaan heb. Het leven niet te serieus opnemen, want wat ik ook doe, ik kom er toch niet levend uit.

20-12-2011 om 11:41 geschreven door Fredje

Soms droom ik wel eens. Zelfs van dagdromen heb ik last. Op momenten dat het rustig is kunnen mijn hersenen wel eens een eigen leven gaan leiden. En dat gebeurt regelmatig als ik een wandeling doe. Dan komen er allerlei zaken uit mijn grijze cellen die te gek zijn om onder woorden te brengen. Hoe zou het bijvoorbeeld zijn om in een ideale wereld te leven. Een wereld waar geen plaats is voor onrecht. Geen uitbuiting. Geen onderdrukking. Geen godsdiensten. Een wereld waar iedereen gelukkig kon zijn. Een wereld waar een soort van supermacht alles en iedereen te pakken krijgt die er ook maar aan denkt om anderen te kwetsen. Niet mogelijk waarschijnlijk. Of toch? Maar dan komen er praktische problemen. Wie beslist over wat kan en wat niet. Dat zou dan ook een soort van superwezen moeten zijn. Of een groep van supermensen die dan nog beschikken over de middelen om alles wat verkeerd gaat onmiddellijk recht te zetten. Misschien kan er al één en ander wel gedaan worden. Als ik zie dat er nogal wat gevochten wordt in de wereld dan stel ik mij toch vragen. Waarom moet er zo nodig gevochten worden? Wat is het nut om mensen uit te moorden? Gewoonlijk gaat het om politieke of godsdienstige redenen. Gewoon om macht. De macht over andere mensen. De hebzucht van de mens. Maar dat ligt natuurlijk in de aard van het beestje. Mensen zijn hebzuchtig. En mensen zijn tot alles in staat om belangrijk te zijn. Om macht te hebben. Om geld te hebben. Zoveel geld dat ze anderen naar hun pijpen kunnen laten dansen. En nog meer geld en macht bij elkaar te schrapen. Of is het misschien juist door die drang dat het mensdom overheerst in de wereld. Die drang om het beste te willen. Om steeds meer te eisen. Steeds weer grenzen te verleggen. Alles en iedereen naar hun hand te zetten. Ach, die vragen toch. Ik zal er eens grondig over nadenken. Bij een frisse duvel.

18-12-2011 om 12:51 geschreven door Fredje

“De gezondheidszorg is in de Belgische gevangenissen ondermaats en beschamend”. Dat staat in het jaarrapport van de Centrale Toezichtsraad voor het gevangeniswezen. De meeste klachten van de gedetineerden hebben betrekking op de gebrekkige kwaliteit van de relatie tussen dokter en patiënt. De gedetineerden klagen over de lange wachttijden, de traagheid van de medische tussenkomsten en de gebrekkige continuïteit van zorgen. Ook de tandverzorging en de behandeling van de verslaafden zijn een probleem. Volgens datzelfde rapport moet er dringend één en ander veranderen. Omdat “iemand die in de gevangenis terechtkomt zijn sociale rechten verliest” en “ Een gedetineerde heeft geen recht op sociale zekerheid en zorgverlening”. De huurovereenkomst met het de Nederlandse gevangenis van Tilburg mag niet verlengt worden volgens hetzelfde rapport. Al is “de infrastructuur van de Nederlandse gevangenis wel correct” maar het is geen oplossing voor de overbevolking in de Belgische gevangenissen. Want “Het is een slechte plaats voor de reïntegratie van de gevangene in de maatschappij. Bezoek van de familie is minder gemakkelijk en het contact met de buitenwereld is moeilijk”. En nog steeds volgens het rapport ligt de oplossing voor de overbevolking in de gevangenissen bij het strafbeleid, dat te snel overgaat tot opsluiting, langere straffen en minder frequente vrijlatingen. Straf vind ik dat allemaal. Volgens die toezichtsraad zouden we veroordeelde misdadigers dus een verblijf in centerparc moeten cadeau doen. Met een privé hospitaal tot hun beschikking. En vooral hun rechten eerbiedigen. De rechten van de slachtoffers doen niks ter zake. Die hadden maar zo dom niet moeten zijn om op het verkeerde moment op de verkeerde plaats te zijn. Een moordenaar die in Tilburg opgesloten is moet zijn familie gemakkelijk kunnen ontmoeten. Maar de familie van het slachtoffer heeft geen rechten. En de straffen moeten dus nog verminderen. Het is nu al zo dat gevangenisstraffen van minder dan twee jaar niet meer uitgezeten moeten worden. En voordat een crimineel twee jaar gevangenisstraf krijgt moet hij al een moord begaan hebben. Mensen overvallen en beroven is kleine criminaliteit en wordt geseponeerd. En wat de voorwaardelijke invrijheidstelling betreft: dat hebben we deze week nog in Luik gezien. Ik vraag mij af wie de beslissing nam om Nordine Amrani vrij te laten. Iemand heeft toch zijn handtekening gezet onder de voorwaardelijke invrijheidsstelling. Dat is voor mij de echte moordenaar. Die moest nu al opgepakt zijn en veroordeeld worden voor meervoudige moord met voorbedachten rade. Maar de verantwoordelijke gaat vrijuit in dit land. Allemaal het gevolg van de lakse houding van onze politiekers. Het wordt de hoogste tijd dat de bevolking eens een passend antwoord geeft in het stemhokje.

17-12-2011 om 12:13 geschreven door Fredje

Tot 1996 was mijn thuisbasis het Brusselse zuidstation. En omdat we na gedane dienst wel eens iets gingen drinken in de buurt weet ik dus hoe het er daar aan toe gaat. Toen was het er ook al niet veilig. Al wisten de gewone politieofficieren en agenten wel wat de oplossing was. Maar ze mochten niet ingrijpen van hogerhand. En van het toen gevoerde gedoogbeleid was Luckas Vander Taelen een hevige voorvechter. Nu is het misschien een tikkeltje te laat, al ben ik er zeker van dat de toen voorgestelde maatregelen van die politieofficieren nog steeds doeltreffend zullen zijn. Het doet mij wel plezier dat uitgerekend Vander Taelen het aan den lijve ondervindt wat het resultaat is van zijn bejubelde beleid. Daarom zal ik met plezier de brief, mij aangereikt door een medeblogger, verder verspreiden. Al kan ik er nog wel één en ander aan toevoegen. Maar goed. Het leven zoals het is in Brussel. En hou je al maar vast aan de takken van de bomen want het is allemaal aan het uitdijen. Binnenkort ook in uw buurt want het gevoerde beleid blijft nog altijd hetzelfde. Hieronder de brief van Lucas Vander Taelen dus. Lees en gruwel.

15-12-2011 om 18:53 geschreven door Fredje

Durex gaat een nieuw type condoom uitbrengen. De CSD500. Afgaande op de naam lijkt dat een sportmodel. Of een cabrio. Maar dat is het niet. Het is meer een soort luxe vrijetijdsbesteding. Het condoom bevat een soort gel die de bloeddoorstroming stimuleert. Daardoor zou het langer genieten zijn. De gel is een soort van viagra die heel snel inwerkt via de huid. Volgens de fabrikant is het ook uiterst geschikt voor mannen die een afkeer hebben aan condooms. Een rubber allergie zeg maar. Want die zijn er blijkbaar. Maar dankzij het nieuwe product gaan die ook veel meer plezier hebben. Vooral wat het behouden van een erectie betreft. De gel zou er voor zorgen dat de erectie langer duurt. En vermits oudere mannen nogal eens last hebben om langere tijd door te gaan is dat dus een goede zaak. Maar ook vrouwen gaan langer kunnen genieten. Volgens de fabrikant dan toch. Er zijn al testen gedaan en die waren allemaal positief. Zowel voor vrouwen als voor mannen. Bovendien gaan mannen meer een condoom gebruiken eens ze proefondervindelijk hebben kunnen vaststellen dat er meer genot uit te halen valt. Dat kan alleen maar de geslachtsziekten beperken. Goed nieuws dus. Al heb ik zo enkele bedenkingen. Wat als blijkt dat erg vitale jonge stieren de nieuwe condoom gaan gebruiken. Die gaan dus nog langer kunnen presteren dan normaal het geval is. Want wat ik mij nog herinner over mijn jonge jaren is het feit dat het tot zeven maal per dag kon. Als jongeren die condoom met viagra gaan gebruiken kan dat wel eens uit de hand lopen. Stel je voor, zo'n twintig keer per dag. Telkens een half uur. Dat is tien uur seks. Elke dag. Van slapen en werken zal dan niet veel meer in huis komen zeker. En elke dag twintig condooms gebruiken kan dan wel goed zijn voor de verkoop, maar voor de gebruiker zou dat wel eens een kostelijk gevalletje kunnen worden. De nieuwe condoom zal dus niet alleen de penis laten stijgen, ook de verkoop gaat dan de hoogte in. Tenzij sommigen gaan proberen om zuinig te zijn en dezelfde condoom verschillende keren gaan gebruiken. Maar ik vrees dat het opvangzakje voor sperma dan wel eens te klein kan worden. En barsten. Met alle gevolgen van dien. Maar er is een eigenaardigheid aan de gebruikte gel. Die gel zou gemaakt zijn van nitroglycerine. En dat is een springstof. Dat zal dus knallende seks worden. Al kan ik mij wel inbeelden wat de verkoopsslogan van durex zal worden. Eerst bla bla bla en dan BOEM.

13-12-2011 om 08:08 geschreven door Fredje

Volgens een onderzoek van de universiteit van Chicago zijn priesters en andere geestelijken de gelukkigste werknemers ter wereld. Ze zijn zeer tevreden met hun job omdat ze veel sociaal contact hebben. Maar dat kennen we. Priesters die het hebben over “sociaal contact” bedoelen daar heel andere dingen mee dan een gewone sterveling. Maar volgens de leidinggevenden van hun sekte zijn dat uitzonderingen. Grote uitzonderingen die we best met de mantel der liefde bedekken. Want kijk eens naar ons landje. Hier moeten de sociale contacten tot een minimum beperkt worden. Niet dat er te weinig onderwerpen zijn om met hun sociale contacten te bepotelen, maar gewoon omdat er te weinig priesters zijn. In onze regionen dan toch. De priesters vragen dan ook hulp. En die hulp verwachten ze dan van getrouwde mannen en vrouwen. Niet om de sociale contacten over te nemen. Maar om de erediensten te leiden. Want wat blijkt? Er zijn tegenwoordig zo weinig priesters dat ze tot drie shows per zondag moeten opvoeren. Op drie verschillende locaties. En dat is er teveel aan. Met en halve liter wijn op hun nuchtere maag naar een ander dorp rijden om daar weeral in de wijn te duiken gaat nog. Maar om dat driemaal te doen op een zondagvoormiddag is er over. Bovendien ook niet zonder risico in deze tijd van alcoholcontroles. Een priester mag dan in opdracht van een hogere macht op de baan zijn, ik denk niet dat een wereldse politieagent dat zal aanvaarden als excuus. De priesters willen dus een oplossing. Of ze gaan staken durf ik te betwijfelen. Het zou nogal wat zijn. De gelukkigste werknemers ter wereld die het werk neerleggen. Of er veel hinder door een staking zou ontstaan durf ik ook te betwijfelen. Of het überhaupt opgemerkt zou worden durf ik nog meer te betwijfelen. Maar wat mij toch een beetje verwonderd is het feit dat ze de hulp inroepen van leken. Ik weet het niet hoor, maar met een grote baas als die van priesters mag dat toch geen probleem zijn. Als die big boss er in slaagt om in zeven dagen een wereld in elkaar te hutselen moet hij toch voor meer priesters kunnen zorgen. Maar zijn hokus-pokus in de zin van; ik wil dat er licht is, en er was licht, kan blijkbaar niet meer in deze tijd. Zou er sleet komen op zijn goocheltruukjes? En moeten de priesters dan maar meer aardse middelen aanwenden om hulp te krijgen. Hulp van getrouwde mannen en vrouwen. Misschien moet ik mijn diensten maar eens aanbieden. Als getrouwde man met de nodige tijd kan ik best een handje toesteken. Niet om op een podium de clown uit te hangen. Maar menslievend als ik ben wil ik best de “sociale contacten” met vrouwen op mij nemen.

11-12-2011 om 03:08 geschreven door Fredje

Met als slogan “naakt tegen de crisis” gaat ene Cindy Lee meedingen naar het Franse presidentschap. Een opvallende verschijning in Parijs. Topless gaat ze haar partijprogramma persoonlijk toelichten aan de Fransen. Jawel, topless want Cindy maakt tegelijk ook nog reclame voor zichzelf. Ze is van beroep pornoactrice. Niks op tegen, ze verdient haar boterham tenminste op een eerlijke manier. En zo gek is het programma van de “parti du plaisir” ook weer niet. Om te beginnen willen ze bordelen en prostitutie legaliseren. Ook een extra taks op luxe goederen staat op het programma en met die opbrengst naturistencampings financieren. Maar ook de geldstromen op Europees niveau belasten met 0,2 procent. Dat zou een slordige 100 miljard euro opbrengen. Daarvan willen ze geld uittrekken voor een grootschalig onderzoek naar hernieuwbare energie. Ze willen ook een programma opstarten voor jongeren. Met cursussen “zelfontwikkeling”. Zodat jongeren meer vertrouwen in zichzelf zouden hebben. En complexlozer zouden worden. Dat Cindy Lee wel heel gemotiveerd is blijkt duidelijk uit haar campagne. Met temperaturen rond de vijf graden gaat ze zo goed als naakt de straat op. Ik zie het onze politiekers niet direct doen. Misschien is dat maar best ook want als ik zie met welke politica's wij opgescheept zitten geef ik er de voorkeur aan dat ze binnenblijven. Enkele uitzonderingen niet te na gesproken natuurlijk. Maar afgaande op de persberichten doet Cindy dat goed. En als symbool kan het ook tellen. Naakt heeft ze immers niks te verbergen. En kan ze niks in haar zakken steken. Ook niet onbelangrijk in de politiek dacht ik. Ze kan menige man overtuigen om haar te steunen. Hoe zou je zelf zijn. Met een dergelijk programma.

10-12-2011 om 09:58 geschreven door Fredje

Het Europees hof voor de rechten van de mens heeft verhinderd dat de Tunesiër Nizar Trabelsi aan de VS wordt uitgeleverd. Als je het vergeten moest zijn. Trabelsi werd in 2004 door een Brusselse rechtbank veroordeeld tot tien jaar gevangenis omdat hij bekend had dat hij een aanslag wilde plegen op een NAVO basis in Kleine Brogel. Normaal gezien komt de man vrij in maart 2012. Maar de Amerikanen hebben nog een eitje te pellen met Trabelsi. Daarom vroegen ze zijn uitlevering. En dat er in Amerika niet gelachen wordt met de capriolen van een bommenlegger is algemeen geweten. De man riskeert daar levenslang. Na een lange procedure door de Amerikaanse overheid besliste de ontslagnemend minister Stefaan De Clerck dat de Amerikanen hem mochten hebben. Maar daar stak het Europees hof van de mensenrechten dus een stokje voor. De advocaat van Trabelsi trok naar het Europees hof omdat, hou u vast, “ De rechten van Trabelsi geschonden dreigen te worden want de kans bestaat dat hij uitgeleverd wordt aan Tunesië of in mensonwaardige omstandigheden opgesloten wordt”. Het Europees hof gaat zich nu met de zaak bemoeien. Voor wanneer er een beslissing zal zijn is nog niet geweten. Waarschijnlijk ergens in het jaar 2013 of zo. Als de vogel gaan vliegen is natuurlijk. Want criminelen hebben zo hun rechten. Ze moeten een “menswaardige behandeling” krijgen. Ze moeten de kans krijgen om zich te onttrekken aan een normale straf. Een tweede kans krijgen, zeg maar. Om nog eens een poging te doen om met aanslagen mensen te doden. De slachtoffers daarentegen hebben geen rechten. En de nabestaanden moeten ook niet komen klagen. De slachtoffers zijn volgens het Europees hof immers “menswaardig” gestorven. Door een proper bommetje. En dat mag. Maar een moordenaar in spe dient ten allen prijze in bescherming genomen te worden. Vooral dan tegen die stoute Amerikanen die het zouden wagen om een eerlijke crimineel te beletten een normaal leven te leiden. Want onderschat de Amerikanen niet hoor. Die durven een moordenaar opsluiten in een cel. Zonder airco. Zonder TV. Zonder internet en zonder de mogelijkheid om regelmatig naar een voetbalwedstrijd te gaan. Stel je maar voor hoe “mensonwaardig” een leven is zonder advocaat op kosten van de gemeenschap. Dik betaalde advocaten die ellenlange procedures starten en de mensenrechten, slechte jeugd en alle mogelijke soorten konijnen uit hun hoed toveren om hun “client” vrij te krijgen. Zelfs de ontsnappingsmogelijkheden zijn zo goed als nihil in Amerikaanse gevangenissen. Hier daarentegen.... Ik weet niet hoe jullie erover denken, maar ik begrijp niet hoe sommige rechters zich nog durven te vertonen. Hoe kan je verantwoorden of goed praten dat schenders van de mensenrechten zich beroepen op dezelfde mensenrechten om de dans te ontspringen. Als het zo verder gaat kunnen die criminelen binnenkort genieten van parlementaire onschendbaarheid.

08-12-2011 om 12:55 geschreven door Fredje