Sinterklaas heeft zijn best gedaan dit jaar. Uit de grote zak van zwarte piet heeft hij ons een regering gebracht. Verleden jaar had hij ons vergeten. Erg was dat niet. We hebben het met zijn allen overleeft. En nu zitten we dus met een aantal nieuwe maatregelen die op het eerste zicht hun nut hebben toch zijn er ook minpunten. Maar dat hadden we wel kunnen verwachten. Betalen zullen we altijd. Maar wat mij toch een beetje doet opkijken is het feit dat we dertien ministers hebben. Ik wil niet bijgelovig doen maar dertien is wel een verrassend aantal. Als dat maar goedkomt. Een dikke tweeduizend jaar geleden zaten er ook ergens dertien aan een tafel. En een tijdje daarna was er een Judas die de voorzitter verraden heeft waardoor de baas van het clubje aan een kruis hing te bengelen. Ik wil Elio niet ongerust maken maar hij zou toch beter zijn geschiedenis eens onder de loep nemen. Je weet maar nooit. Want ik heb zo de indruk dat er nogal wat judassen in spe tussen zitten. En als die in actie komen zou het wel eens snel afgelopen kunnen zijn. Maar goed, dat zien we dan wel. Ondertussen hebben we toch een mooi record opgebouwd. De langste regeringsonderhandelingen ooit. Wie gaat dat record breken vraag ik mij dan af. Zelfs geboren uitleggers als Nederlanders slaan groen uit van jaloezie als ze zien hoe de Belgen kunnen lullen. Dat hebben we dan toch weer eens voor elkaar gekregen. Zo zijn de Belgen dan weer. Als we ergens aan beginnen is er geen houden meer aan. Meteen voor een wereldrecord gaan we dan. En hoelang de nieuwbakken regering het gaat uitzingen durft niemand voorspellen. Misschien komen er binnen enkele maanden terug verkiezingen. Dan zijn we terug bij af. En kunnen we herbeginnen.

07-12-2011 om 12:51 geschreven door Fredje

Wanneer is een mens oud? Als je als tienjarige naar je ouders kijkt dan zijn die oud. Zo oud dat je eigenlijk zelf nooit wil worden. En zo rond je twintigste ben je er van overtuigt dat veertigers oud zijn. Dan vraag je je af of veertigers nog wel een reden van bestaan hebben. En ben je ervan overtuigt dat dergelijke oudjes al zeker niet meer aan seks denken. Seks en genieten is immers iets voor de jeugd. Niet voor uitgebluste veertigers. Tot je zelf veertig bent. Dan geniet je volop van het leven. En van de seks. Want je weet wel zeker dat voor vijftigers alles voorbij is. Dat die oude zakken van vijftigers toch niks meer hebben om voor te leven. Om nog niet te spreken van zestigers. Dat zijn pas stokoude mensen. Tot je dan zelf vijftig en zestig wordt. Dan besef je hoe rijk het leven nog is. Al vindt je dan weer dat tachtigers oud zijn. Dat het leven niks meer te bieden heeft aan die oude knarren. Die kunnen alleen maar klagen en zagen. Over hoe goed het leven vroeger wel was. En dat de jeugd van tegenwoordig niks goed kan doen. Ooit heb ik een man horen zeggen dat zijn vriend jong gestorven was. Die vriend was 83. Zelf was hij er 88. Het is maar hoe je het allemaal bekijkt. Eerst deed het me glimlachen. Maar daarna deed het me wel nadenken. Ook over hoe verschillend mensen ouder worden. Ik ken mensen van tachtig die nog fris en monter door het leven gaan. Die zien er twintig jaar jonger uit. Anderen zien er oud en versleten uit op hun vijftigste. Er zijn er zelfs die er zo oud uit zien als ze nooit zullen worden. Zou het dan veel te maken hebben met ingesteldheid. Met hoe je als mens het leven bekijkt. Door een roze bril of als rasechte pessimist. Mensen die jong van hart en geest blijven leven anders dan zwartkijkers. Ik zie het dagelijks. Optimisten zien er over het algemeen veel jonger uit dan hun leeftijd. Maar oud worden moeten we allemaal. Met een beetje geluk tenminste. Want er kunnen altijd ongevallen gebeuren. Of een ernstige ziekte. En bij het ouder worden komt er nu éénmaal sleet op een mens. Hier en daar begint er iets door te zakken. De wet van de zwaartekracht zeg maar. Maar alles verslijt bij het ouder worden. Niet alleen mensen. Ook materiële zaken. Dat zie ik dagelijks. Als ik in de spiegel kijk is het duidelijk. De spiegel is versleten.

04-12-2011 om 11:57 geschreven door Fredje

In het Duitse Leipzig heeft een rechtbank uitspraak gedaan over de beslissing van een schooldirectie. De directie had een leerling verbod gegeven om te bidden tijdens de les. Het was een moslimleerling die het recht opeiste om te bidden wanneer het hem zo een beetje uitkwam. De rechtbank stelde dat het recht op bidden zelfs op school gegarandeerd is door de godsdienstvrijheid die in de grondwet ingeschreven is. Maar toch gaf de rechtbank de school gelijk in dit specifieke geval. Met als argument dat er een gespannen sfeer heerst in de school, omdat sommige geloofsgenoten elkaar verwijten niet volgens de regels te leven die door een bepaalde interpretatie van de koran worden voorgeschreven.

In Verviers is een islamleraar vier maanden geschorst, met behoud van de helft van zijn wedde. De man gaf sinds 2004 les in het koninklijk atheneum Verdi in Verviers. Een inspecteur had in 2010 melding gemaakt van bizar gedrag van de leraar. De inspecteur melde ook aan de schooldirectie dat de leraar radicale standpunten verkondigde in de klas. De school drong zelf aan op verder onderzoek. Twee inspecteurs deden daarop nogal verrassende ontdekkingen. De islamleraar had tegen een leerling gezegd dat haar moeder zou branden in de hel omdat ze katholiek was. Ook noemde hij meisjes die geen hoofddoek droegen vlakaf zondaars. En ging hij tekeer tegen een meisje omdat ze hand in hand had gelopen met een jongen. Allemaal tijdens de les. Hij verplichte de leerlingen ook koranverzen uit het hoofd te leren, hoewel dat niet voorzien was in het lesprogramma. Bovendien kregen leerlingen die geen hoofddoek droegen systematisch minder punten. De islamleraar is niet akkoord met de beslissing van de schooldirectie en trekt naar de raad van state. Hij beroept zich op de vrijheid van meningsuiting.

Nogal straf vind ik dat allemaal. Moslims proberen op alle manieren een maatschappij te ontwrichten en hun eigen wil op te dringen. Ze maken gretig misbruik van bepaalde vrijheden in die maatschappij om anderen te onderdrukken. Zou het niet beter zijn om elk godsdienstonderricht in scholen te verbieden. Godsdienst hoort niet thuis in een school. Ik heb het zelf ook aan den lijve kunnen ondervinden wat godsdienst allemaal aanricht bij opgroeiende kinderen. In de jaren stillekes hebben de katholieken ook verwoede pogingen gedaan om ons te hersenspoelen. Gelukkig is die trend nu voorbij. Maar moslims zijn nu bezig om met hun voorhistorisch gedachtegoed het katholieke gedoe te vervangen. En het lukt ze aardig. Er moet dringend werk gemaakt worden van klare en duidelijke wetgeving. En al degene die één of ander geloof predikt naar de psychiatrie sturen.

03-12-2011 om 12:07 geschreven door Fredje

In de Oostenrijkse hoofdstad Wenen is de eerste seksschool geopend. De “Austrian International School Of Sex”. Jawel, een school met internationale allures. Het allereerste “college voor toegepaste seksualiteit”. En voor 1400 euro kan je inschrijven. In die prijs is zelfs anticonceptie inbegrepen. Er wordt aandacht besteed aan de geschiedenis van seks. Verleidingstechnieken komen ook aan bod, evenals strelen, verschillende standjes en lessen in anatomie. En, niet onbelangrijk; De lessen zijn vooral praktijkgericht. Niet veel gewauwel van half debiele professoren dus. Maar actie. Bovendien is er slaapgelegenheid voorzien in een gemeenschappelijke slaapruimte. Daar kunnen de studenten hun huiswerk maken. Voor degene die willen is er ook mogelijkheid om gebruik te maken van aparte kamers. Daar kunnen ze dan per twee, per drie, per vier, al naar gelang, hun kennis uitdiepen. Een mooi initiatief vind ik. Al kwam er een storm van protest. Vooral na het reclamespotje dat de school op TV wou uitzenden. Op de beelden van dat spotje was eigenlijk niks te zien, maar toch konden vele preutse Oostenrijkers er niet mee lachen. Het reclamefilmpje werd dan maar gebannen door de televisienetwerken. Totaal onterecht vond de directie van de school. Want wat was er mis aan goede seks? Is het wel normaal dat, ook jonge, kijkers elke dag verschillende doden en moorden op TV zien. Zou het leven er niet heel anders uitzien als er in plaats van die vele doden die nu op TV te zien zijn, de liefde tussen mensen getoond werd. Maar daar was, volgens de televisienetwerken, nog geen studie over gedaan en dus niet relevant. Toch blijf ik het een goed idee vinden. Die seksschool. Er zouden er meer moeten zijn. Met specialisaties bijvoorbeeld. Voor homo's, lesbiennes en misschien zelfs een richting sm of wat er nog allemaal mogelijk is op seks gebied. Al heb ik wel een aantal vragen. Details weliswaar, maar toch. Wie neemt er examen af bijvoorbeeld. En wat als er een student gebuisd is? Komt er dan een tweede lig? En wat met de spijbelaars? Of zou het absenteïsme daar verwaarloosbaar zijn? Best mogelijk. En welk diploma kan daar verkregen worden? Een masterdiploma in seks? Dat kan nuttig zijn voor prostituees in spe. Dan kunnen die hun diploma aan de venster hangen. Dat zou dan een garantie zijn voor kwaliteit. Met een hogere prijs natuurlijk. Zoals elke specialist duurder is dan een doordeweekse zwartwerker. Maar waar ik vooral naar uitkijk zijn vervolmakingcursussen. Voor senioren. Liefst hier in de buurt.

02-12-2011 om 11:43 geschreven door Fredje

Zo. Na drie weken in het gips gelegen te hebben beschikt vrouwlief terug over beide voorpoten. En kan ze terug de plaats innemen waar ze thuishoort. De keuken. Het zal dus weer gewone kost zijn dat hier op tafel komt. Want de laatste weken is ze wel echt verwent geweest door mijn culinaire hoogstandjes. Doordat ik zelf voor het middagmaal moest zorgen kon ik mijn kookkunsten tentoon spreiden. En dat heb ik dan ook gedaan. Al zeg ik het zelf, maar mijn culinaire capaciteiten kun je best vergelijken met een chefkok van een vijfsterrenrestaurant. Al kreeg ik wel kritiek. Maar dat was geen kritiek, dat was afgunst. De eerste dagen was het al van dat. Volgens vrouwlief was het vlees aangebakken. Dat was niet aangebrand, dat was “bien cuit”. Met een krokant korstje. Dat was dus uit pure jaloezie dat ze dergelijke opmerking maakte. Omdat ze het zelf niet zo perfect kan. Het krokant korstje was trouwens maar aan één zijde. Daar bleef het niet bij. Op een andere dag waren volgens haar de erwten ontploft. Ook weeral een leugen. Dat was niet meer of minder dan een uiterst geslaagde persoonlijke methode om de erwten van hun schil te ontdoen. Weer een andere keer vond ze dat de kroketten te lang in de olie gelegen hadden. Omdat ze zwart waren. Maar niks was minder waar. De zwarte kroketten waren de exotische toets dat ik aan het gerecht gegeven had. Het oog wil ook wat. Waarom zouden kroketten niet mooi zwart mogen zijn? Was het misschien uit racistische motieven dat ze dergelijke opmerking maakte. Ik kon niet akkoord gaan met dergelijke totaal uit hun verband gerukte aanvallen op mijn hoogstaande kookkwaliteiten. Weer een andere keer kwam ze doodleuk vertellen dat de rijst onvoldoende gekookt was. Ook weeral uit afgunst omdat ze zelf geen rijst op een fatsoenlijke manier kan koken. Mijn rijst was “al dente”. En volgens de beste koks is “al dente” niks meer of minder dan de textuur van het natuurlijke product dat nog te proeven is. En in de door mij gekookte rijst was de korrel nog perfect aanwezig. Ook op de patatjes had ze opmerking te maken. Dat was nochtans een zeer geslaagde poging om iets origineel op tafel te zetten. Iets wat het midden hield tussen gekookte aardappelen en puree. Een revolutionair nieuw gebruik van de alledaagse aardappel dus. Helaas kon ze dat met haar beperkte kennis van koken niet appreciëren. En na nog enkele niets ter zake doende opmerkingen kreeg ik een idee. Ik zou een menu op tafel zetten dat door een gerenommeerde kok gemaakt was. Om te zien of ze het verschil zou proeven. Ik kocht in de supermarkt een kant en klare maaltijd. Een creatie van een beroemde kok. Gewoon de microgolf in en klaar was het sterrenmenu. Ze vond het niet te vreten. Nog erger dan hetgeen ik ervoor op tafel zette. Ik was er dus zeker van dat mijn voeding stukken beter was dan dat van een roemruchte televisiekok. Al de kritiek die ze gegeven had was dus wel degelijk uit pure afgunst. Bovendien bleek na drie weken dat ze zomaar eventjes drie kilo vermagerd was. Mijn eigenhandig gemaakte voeding was dus niet alleen heel smaakvol, het was ook nog heel evenwichtig en gezond. Maar het is zoals het is. Een hoogbegaafde superkok krijgt te maken met heel wat afgunst. Niks aan te doen.

30-11-2011 om 16:13 geschreven door Fredje

Twee zaken zijn me vorige week opgevallen. Allebei uit Amerika. Ten eerste was er president Obama die in zijn jaarlijkse thanksgiving speech, al of niet opzettelijk, vergeten had om god te vernoemen. Er volgde hevig protest van een aantal conservatieve Amerikanen. Er was een predikant die vond dat de president daardoor het bestaan van god ontkende. En dat er geen god bestaat is voor een groot deel van de Amerikanen blijkbaar ondenkbaar. Ten tweede was er een 56 jarige lerares uit Florida die klacht indiende bij de directie van de school omdat twee achtjarige kinderen elkaar een zoentje gegeven hadden. De directie haalde er de politie bij. Er werd een onderzoek ingesteld. Gelukkig was er bij de politie toch iemand met gezond verstand en die besliste om de zaak zonder gevolg te laten. Het is me toch wat met die Amerikanen. Een land vol tegenstellingen. Langs de ene kant aanbidden ze een niet bestaand sprookjesfiguur die, dacht ik toch, naastenliefde predikt en langs de andere kant willen ze schietend en moordend de wereld hun visie opleggen. Ze maken de goorste pornofilms maar als twee kinderen elkaar een onschuldig kusje geven dreigen ze met gevangenis. Het zal allemaal wel normaal zijn zeker. In een land met miljoenen mensen zijn er natuurlijk verschillen. Toch begrijp ik de grote meerderheid van de Amerikanen niet. Ze spreken constant over het extremisme van de moslims maar zelf zijn ze geen haar beter. Ze zijn er van overtuigt dat hun god de enige ware is. Net zoals de moslims er bij zweren dat allah de enige echte is. De ene groep gaat de andere bevechten op basis van eeuwenoude sprookjesboeken. Al zijn er andere belangen in het spel. Het zijn de respectievelijke leiders die misbruik maken van die sprookjes om de wereldmacht in handen te krijgen. Leiders die het voor het geld en de macht doen. Voor de heerschappij. Voor het dom en onderdanig houden van de bevolking. En die trut van een lerares en directie van de school uit Florida is goed op weg om mee te spelen in het spel van onderdrukking. Ze willen blijkbaar beletten dat twee kinderen elkaar graag zien en dan bezorgen ze die kinderen maar een trauma. Ze moesten het hier in Europa eens proberen. Spot en verachting zou hun welverdiende loon zijn. Want tot nader order mag hier nog gekust worden. Hier geld nog steeds; jong geleerd is oud gedaan.

28-11-2011 om 09:57 geschreven door Fredje

Wetenschap en techniek hebben mij altijd al geïnteresseerd. Vooral dan de nieuwste technieken. En als ik dan een artikeltje onder ogen krijg dat daarover bericht kan ik het natuurlijk niet laten om dat te lezen. In dit geval ging het over printen. Niet zomaar printen, maar driedimensioneel printen. Er zijn trouwens al verschillende 3D printers werkzaam in ons eigen land. Hoe het systeem werkt werd heel simpel uitgelegd. Nu ja, simpel. In theorie is het eenvoudig, maar in de praktijk is het wel enigszins anders. Het gaat als volgt. Neem een gewone inkjetprinter. Dat staat bij zowat iedereen in huis. Tenzij hier en daar een zonderling die nog beschikt over een matrixprinter. Zo een antiek geval waar Julius Caesar zijn wetteksten op uitprintte. Maar met een gewone inkjetprinter kan al 3D geprint worden. Teken een vierkant op het scherm. Print dat vierkant op vijfhonderd bladen. Leg al die bladen op elkaar en knip het vierkant uit. Dan heb je zowaar een vierkant in 3D. Het is dan wel een gepruts om tot het gewenste resultaat te komen maar dat is het principe. Vergeet nu het papier en vervang de inkt in de inktpatroon door plastic. De printer is dan wel iets groter dan de gebruikelijke printers, maar er komen plastic voorwerpen uit. En nu zal je zeggen dat alles van plastic gemaakt moet worden. Niks van. Er bestaan al printers die werken met beton en metaal. Daar komen respectievelijk betonnen en metalen zaken uit. Er bestaat in ons land blijkbaar een 3D printer met een grondoppervlak van 10 bij 10 meter en 6 meter hoog. Dat zet je niet zomaar op je bureau maar het ding is wel in staat om een huisje in beton te “printen”. Het zal wel nog een tijdje duren vooraleer dergelijke printers betaalbaar zijn voor privégebruik. Al bestaan ze reeds. Voor minder dan duizend euro kan je er eentje aanschaffen. Voor plastic voorwerpen. Ook zijn er reeds enorm veel 3D printers werkzaam in de medische sector. Er worden in die sector veel kunstmatige zaken geprint die vroeger gewoon onmogelijk waren. Als dat in privébezit komt kan het plezant worden. Misschien kunnen mensen dan wel hun eigen kinderen printen. Seks alleen voor het plezier. En een kind naar eigen smaak uit de printer laten rollen. Al hou ik mijn hart vast voor wat sommige mensen aan gedrochten gaan creëren. Maar voordelen zal het ook wel hebben. Elke man kan zo zijn eigen ideale vrouw printen. Voor mij eentje die niet kan praten.

26-11-2011 om 13:55 geschreven door Fredje

Wist je dat één op de vier mannen enkel wil vrijen met het licht uit? Misschien is dat omdat een kwart van de mannen hun vrouw maar een lelijk scharminkel vinden. Ik heb het ook maar gelezen hoor. Zelf ben ik het nog niet gaan controleren. Maar het leek mij nogal raar als ik het stukje tekst onder ogen kreeg. Er stonden trouwens nog een aantal weetjes in hetzelfde stukje. Zoals het feit dat in Alabama en Mississippi vibrators en andere seksspeeltjes uit de winkels verbannen zijn. En daar is een reden voor volgens de wetgevers. Volgens hen is een orgasme geen mensenrecht. Rare jongens die Amerikanen. Als er alleen maar zaken verkocht mogen worden die een mensenrecht zijn dan ziet het leven er daar niet rooskleurig uit. Over de vibrator stond er ook iets eigenaardig in dat artikeltje. De vibrator zou uitgevonden zijn in de 19e eeuw. Ter bestrijding van hysterie. Daar zou ik graag bij geweest zijn. Dokters die hysterische vrouwen gingen kalmeren met een vibrator. Al zijn er natuurlijker middelen vind ik, maar goed. Nog een paar weetjes: Een kwart van alle penissen zijn in erectie lichtjes gebogen. Om achter de hoekjes te komen waarschijnlijk. En een gemiddelde penis in erectie is tussen 12,7 en 18,7 centimeter. Een reden tot klagen blijkbaar want zowat de helft van de mannen vinden hun penis te klein. Tja, als je dat vergelijkt met de penis van een orka is dat misschien te begrijpen. Een orka heeft namelijk een stijve penis van maar liefst 244 cm. Maar een orka kan dan ook tot 6 ton wegen. En wie wil er nu zes ton wegen. Ook interessant om weten: een vrijpartij van 30 minuten kan zo'n 200 calorieën verbranden. Vrouwen die zichzelf te dik vinden weten dus wat hen te doen staat. Al moeten ze ook niet gaan overdrijven. Zoals pornoster Annabel Chung. Die is sinds 1995, officieel door een deurwaarder vastgesteld, wereldrecordhoudster van de grootste gang bang. Ze had zomaar eventjes 251 keer seks met 70 verschillende mannen op 10 uur tijd. Dat is goed voor 4000 calorieën. Van een vermageringskuur gesproken. En hoofdpijn zal ze ook niet gehad hebben want volgens het artikeltje maakt een orgasme endorfines vrij. Dat zou een uitstekend middel zijn tegen hoofdpijn. Als je vrouw volgende keer komt beweren dat ze hoofdpijn heeft kan je ze dus gemakkelijk genezen. Wie ook geen hoofdpijn zal gehad hebben is de Russische supermama madame Vassilyev. Die bracht tussen 1707 en 1782 zomaar eventjes 69 kinderen ter wereld. Dat was geen moeder, dat was een fabriek. Ze had beter krokodillenstront gebruikt want dat werd bij de oude Egyptenaren reeds gebruikt als anticonceptiemiddel. Dat heeft blijkbaar dezelfde spermadodende eigenschappen als de producten die gebruikt worden om condooms te behandelen. Nog eentje: de gemiddelde ejaculatie heeft een snelheid van 45 km/uur. Als daar maar geen boetes van komen denk ik dan. Want in een bebouwde kom is de snelheid beperkt tot 30 km/uur. En eens het vers aangemaakte sperma eruit is heeft het ook nogal wat voordelen zo blijkt. Het zou heel voedzaam zijn en proteïnen bevatten met dezelfde antirimpelkwaliteiten als een dagcrème. Bovendien bevat een theelepel sperma slechts zeven calorieën. Dat lijkt wel de ideale voeding. En dan vraag ik me af waarom de vrouwen klagen als ze op dieet willen. Echt ver hoeven ze dan toch niet te zoeken. Ze kunnen altijd bij mij terecht.

25-11-2011 om 05:42 geschreven door Fredje

Krijgen jullie ook zoveel rekeningen? Elektriciteit, gas, water, verzekeringen, enz.. Het blijft hier maar binnenkomen. Maar ik heb er iets op gevonden. Het moet maar eens gedaan zijn met al die rekeningen. Want ik heb de laatste tijd mijn ogen en oren goed open gehouden. En als hier nog een rekening binnenkomt schrijf ik een vriendelijk briefje naar de afzender met volgende tekst:

Geachte,

Naar analogie met grote banken en verzekeringsmaatschappijen heb ik besloten om in de toekomst mijn financiën te herschikken. Aangezien ik zelf crisismanager, ceo en daarenboven ook nog aandeelhouder ben van de firma “huishouding” dien ik mezelf, buiten mijn royaal maandelijks zakgeld, ook nog eens flinke bonussen en premies allerhande uit te betalen en is het me niet mogelijk om de firma “huishouding” financieel gezond te houden. Daarom heb ik besloten alle binnenkomende rekeningen, met terugwerkende kracht, te bundelen in een aparte holding genaamd “rommel” die voortaan autonoom zal handelen. De holding “rommel” zal voortaan ondergebracht worden bij de overkoepelende organisatie “Belgische belastingbetaler”. Om mij toe te laten in de toekomst dikke premies te blijven opstrijken kan ik U melden dat alle rekeningen voortaan naar het adres van de holding “rommel” dienen gezonden te worden. Per adres: Wetstraat 16 1000 Brussel. Aangezien ik door deze belangrijke beslissing de financiële toestand van de firma “huishouding” van de ondergang gered heb dien ik bij deze ook mijn onkostennota in.

Hoogachtend

Fredje

23-11-2011 om 07:42 geschreven door Fredje

Enkele dagen geleden is er op de Brusselse grote markt een politieagent aangepakt door drie “jongeren”. Zo meldde een internetkrant. De betrokken agent was in burger, op weg om zijn dienst aan te vangen. Er was ook een geüniformeerde politiepatrouille aanwezig op dezelfde grote markt. Gelukkig maar. De politieman in burger had gemerkt dat het drietal jongeren achter een hoekje geniepig stonden te kijken naar de dienstdoende agenten. Hij sprak de jongeren aan en vroeg wat de bedoeling was. Dat was blijkbaar niet naar de zin van het trio. Ze begonnen de man dan maar uit te schelden. En toen onze plichtsgetrouwe politieman zijn politiekaart te voorschijn haalde was het helemaal mis. Dat bleek als een rode lap op een stier te werken. Een regelrechte aanval volgde. De man kreeg wel de hulp van zijn collega's maar hield er desondanks een week werkonbekwaamheid aan over. Een fait divers in Brussel. Zoals er zovele zijn. Elke dag. Vandaag stond er weer een artikeltje in dezelfde internetkrant. Een drietal “ jongeren” heeft in de metro een man aangevallen met een ijzeren staaf. Ook een fait divers. Dagelijks worden in Brussel mensen overvallen, beroofd en gemolesteerd. Fait divers. Vernielingen en vandalisme zijn niet te tellen in de regio. Fait divers. Politiepatrouilles worden in hinderlagen gelokt en bestookt met molotovcocktails. Fait divers. Een moord in een metrostation. Fait divers. Maar verleden week zijn verschillende Brusselse burgemeesters in een restaurant samengekomen om de toestand te bespreken. Daar gingen ze over tot actie. Ze hebben zowaar op tafel geklopt met mes en vork. Omdat het dessert te lang op zich liet wachten. Maar ze hebben ook duidelijke afspraken gemaakt. Om volgende week nog eens te gaan eten...

22-11-2011 om 08:39 geschreven door Fredje

Sinterklaas doet weer zijn intrede in het land. Een jaarlijks terugkerend kinderfeestje. Zo ook in Nederland. Maar daar was protest. Enkele zogenaamde politiek correcten beschuldigden de Sint van racisme. Omdat de oude man steevast vergezeld is door zwarte piet. Als dat een blanke knecht moest zijn was er geen haan die ernaar kraaide. Maar nu is het traditie dat zwarte piet een zwarte huidskleur heeft. En dat is puur racisme vonden de protesteerders. Daarom vonden ze het ook nodig om het kinderfeestje te verstoren met geroep en protestborden. De Nederlandse politie heeft het protesterende groepje opgepakt en enkele kilometers verder terug op straat gezet. Zo hoort het. Waar halen die belachelijke protesteerders het idee vandaan dat de rechterhand van Sinterklaas niet zwart zou mogen zijn. Mag zwarte piet dan niet meedoen aan een kinderfeestje? Of mag een zwartgekleurde niet werken. Want daar draait het om. Het feit dat een donkerhuidige een ondergeschikte rol heeft mag blijkbaar niet. Zullen we al de anderskleurige dan maar gewoon geld geven om niks te doen. Gewoon op basis van hun huidskleur. Is dat dan geen racisme? De protesteerders beseffen blijkbaar niet waar ze mee bezig zijn. Zelf heb ik ook nog een carrière gehad als zwarte piet. In een lagere school was dat. Niemand nam aanstoot aan het feit dat ik zwart was. Het was best plezant om snoepjes uit te delen. En ik zou dat blijven doen hebben als de Sint na een paar jaar geen forfait had moeten geven. Spijtig voor de oude man en voor de kinderen natuurlijk. Al werd daar uiteraard een oplossing voor gevonden. En omdat ik enige ervaring had met snoepjes uitdelen werd ik maar bevorderd tot heilige man. Dat liep vlot in de school omdat ik nu éénmaal de talenten heb om de “schijn”heilige uit te hangen. En toen het bestuur van een voetbalclub belangstelling had om de sint uit te nodigen kwamen ze bij mij terecht. Maar dat liep niet echt zoals ze geplant hadden. Deels was het wel hun eigen fout. Het begon ermee dat ze een vrouwelijke zwarte piet gevonden hadden om mij te vergezellen. Het was hun eerste vergissing. Tweede fout was dat die vrouwelijke zwarte piet de vrouw was van een lid van het bestuur. Derde en wellicht grootste fout die ze maakten was om Sinterklaas en zwarte piet de hele dag in de kantine te laten resideren. Inderdaad, de hele dag. Het begon op een zondagmorgen 09h30. De kleinste jeugdspelertjes speelden dan hun wedstrijd en kregen bezoek van de Sint. Daarna volgden de oudere jeugd om dan maar in één moeite ook de namiddagploegen met een bezoek te vereren. Er werd een stevig feestje gebouwd en tegen de avond werd de kantine gesloten en besloten Sint en piet om naar het stamcafé van de club te trekken. En daar begon het feest pas echt. Er heeft jarenlang een originele foto van Sinterklaas en zwarte piet in een innige omhelzing in het café gehangen. En wie er belangstellende vragen over had kreeg nog een reeks pikantere foto's van Sint en piet te zien. Maar daar kon het clubbestuur blijkbaar niet mee lachen. Het was dan ook meteen de laatste maal dat ik bij hen de goedheilige man met het gouden hart mocht spelen. Toch raar hoe een mentaliteit kan veranderen in de loop van enkele jaren. Tegenwoordig worden kleurlingen de hemel ingeprezen, maar toen ik jaren geleden enige genegenheid betoonde aan een zwarte medemens werd ik bedankt voor bewezen diensten.

19-11-2011 om 03:54 geschreven door Fredje

In principe heb ik het zo niet voor alternatieve geneeskunde. Maar handoplegging leek me wel iets. Vooral na het lezen van enkele referenties die ik vond op het internet. Ik was eerder toevallig terechtgekomen op enkele websites over handoplegging. De handopleggers beweren dat ze over een bijzondere gave beschikken. Waar die gave vandaan komt blijft een geheim. Die gave hebben ze door geboorte gewoon meegekregen. Dat heb je of dat heb je niet. En die gave willen ze ter beschikking stellen van de mensheid. Uit pure menslievendheid beweren ze zelf. Tegen 20 euro per uur plus verplaatsingskosten. Want die menslievendheid heeft blijkbaar grenzen. Maar volgens hun eigen beweringen helpt het om pijn te verzachten. Dikwijls zelfs om de pijn helemaal te laten verdwijnen. En naast het bestrijden van pijn heeft een handoplegging nog andere voordelen. Zoals een goede nachtrust en een aangenaam en rustgevend gevoel. Ook neveneffecten zo blijkt uit hun eigen uitleg. Want die zouden er ook zijn. Al valt dat wel mee. Die neveneffecten zijn onder andere een warm/heet gevoel op de plaats van de aanraking. Tintelingen over het hele lichaam en een totale rust en een ontspannen gevoel. Dat vond ik heel interessant. Want het blijkt dat ik ook over dergelijke gave beschik. Ik weet enkele plaatsen aan een vrouwenlichaam die door aanraking zorgen voor tintelingen, warm/heet gevoel en daarna een rustgevend gevoel. En wie het niet geloofd mag altijd eens langskomen. Enkel vrouwen wel te verstaan. En uit menslievendheid wil ik met mijn gave vrouwen behandelen met handoplegging. Tegen 20 euro per uur. Dan kan ik er ook nog iets aan verdienen. Bovendien ga ik mij specialiseren in een welbepaald onderdeel. Ik ga mij specialiseren in vrouwenborsten. Borstvergrotingen en borstverkleiningen. Al naar gelang de wensen van de patiënt. Voor een borstvergroting door handoplegging moeten vrouwen voortaan bij mij zijn. En ik geef er garantie bij. Niet tevreden, geld terug.

15-11-2011 om 15:32 geschreven door Fredje

Voor de tweede dag op rij waren er rellen in Luik. Auto's, vuilnisbakken en winkels werden in brand gestoken. Het was begonnen met een herdenkingsmars van ene Jordy Kasavubu. De 18 jarige Jordy was neergeschoten toen hij met een kompaan de woning van een juwelier wilde overvallen. De betoging was nochtans verboden door het stadsbestuur van Luik. Maar de politie liet het oogluikend toe. En na de betoging was het koekenbak. Een dertigtal jongeren begonnen aan een vernielingstocht. Volgens hen was het moord. De juwelier zou vervolgt moeten worden voor doodslag. En daarom moest de brave burger het ontgelden. De dag erna van hetzelfde. Vernielingen en brandstichtingen. De politie heeft wel en aantal relschoppers opgepakt en doorverwezen naar het parket. Wat ze er bij het parket gaan mee doen weten we al. Dat zal wel vrijlating worden. Wegens onvoldoende bewijzen of zoiets. En als er al vervolging komt dan krijgen ze een advocaat toegewezen. Ook op kosten van de gemeenschap. De gemeenschap zal er dan tweemaal voor opdraaien. Want de engeltjes hebben hun rechten. En moeten maximaal beschermd worden. Zodat ze binnen de kortste keren kunnen herbeginnen. Maar als we dan toch bezig zijn met het in de watten leggen van crapuul heb ik nog wel enkele voorstellen. Waarom geen vakbond oprichten? Een vakbond ter bescherming van de rechten van overvallers. Een vakbond die ijvert voor de erkenning van het beroep van overvaller. Met een groepsverzekering er bovenop. Voor het geval er iets misloopt. Want de eerlijke overvallers moeten toch beschermd worden tegen de belastingbetalende, egoïstische, zichzelf verdedigende burger. Voor een overval kunnen dan regels en wetten vastgelegd worden. De overvaller die zich aan de wettelijke regels houdt kan dan niks ten laste gelegd worden. De overvaller mag dan alle middelen aanwenden voor een maximaal resultaat. Het slachtoffer heeft weliswaar geen rechten. Wel plichten. De plicht om mee te werken bijvoorbeeld. En daar kunnen we wel één en ander aan toevoegen. Als een slachtoffer het verzuimt om de overvaller er op te wijzen dat hij een deel van de buit vergeet moet dat beschouwd worden als een misdrijf. Het slachtoffer zal dan vervolgd worden wegens obstructie van een overval door een erkent overvaller. Misschien moet er wel een overvalkaart komen. Zoals er een leurderskaart bestaat. Een door de staat afgeleverde kaart die kan bewijzen dat je met een officiële overvaller te maken hebt. Een beroepskaart zeg maar. Er kan ook een speciaal statuut komen voor gelegenheidsovervallers. Overvaller in bijverdienste of zo. Met uiteraard dezelfde rechten als een beroepsovervaller. Al zullen er wel niet veel overvallers kiezen voor de bijverdienste. Of het moet zijn dat het leefloon als hoofdverdienste beschouwd wordt. Dan zal elke zichzelf respecterende overvaller wel kiezen voor de bijverdienste. Dan kunnen ze hun pensioenrechten van leefloner behouden. Een zelfstandig overvaller is immers in het nadeel als het over pensioenen gaat. Ik zal mijn ideeën toch eens moeten voorleggen aan enkele politieke partijen. Wedden dat er sommigen het een goed idee gaan vinden.

13-11-2011 om 12:57 geschreven door Fredje

Ik vond het een regelrechte belediging. Dacht die jonge trien nu echt dat ik niks waard was? Het was nochtans gewoon begonnen. Vrouwlief kreeg gisteren een gipsverband rond haar rechterhand. Voor drie weken. Een beetje op de sukkel dus. En werkloos. Er zijn plezantere dingen als zelfstandige. Maar goed. Wat moet dat moet nu éénmaal. Het zal zijn tijd wel duren. Maar terwijl de verpleegster het gipsverband aanlegde kreeg ik een opmerking. “Wat nu, mijnheer?” “ Zal je voor eten kunnen zorgen?” En dat was een opmerking die ik helemaal niet verwacht had. Wat dacht die trut wel. Dat we allebei van honger zouden omkomen omdat vrouwlief toevallig haar rechterhand een tijdje niet kan gebruiken. Ik ben er ook nog. Het is niet omdat ze zelf geen ei kan bakken omdat ze het recept verloren is dat ik dat niet kan. En ik ben nog van een generatie die bij het leger geweest is. Plantrekken en overleven is mijn natuurlijke biotoop. Ik behoor niet tot de generatie die niet kan leven zonder Mc Donald. Wat is dat allemaal met die jongeren. Denken die nu echt dat een man van mijn leeftijd verloren is zonder vrouw. Het is niet omdat ik de zestig voorbij ben dat er sleet zit op mijn vaardigheden. Zeker niet op mijn overlevingsinstinct. Als er iets is dat ik van jongsaf geleerd heb dan is het toch wel eten maken zeker. Het zou wel heel erg zijn als ik mezelf niet in leven kon houden. Maar ik weet het. Er zijn mannen die niet eens voor koffie kunnen zorgen. Dat zijn dan de spijtige uitzonderingen van het mannelijk ras. Dat zijn gewoonlijk het soort mannen die op alles wat op hun bord komt kritiek hebben. Maar zelf hulp nodig hebben om een boterham van toespijs te voorzien. Als je van iets geen verstand hebt dan moet je daar zeker geen commentaar over geven. Dat is tenminste mijn mening. En zelf geef ik geen kritiek op eten. Ik weet uit ervaring dat het soms kan mislopen. Maar dat zal niet het geval zijn. Bij mij komt er alleen goede voeding op tafel. Daar ben ik wel zeker van. We zullen niet verhongeren omdat vrouwlief toevallig in het gips ligt. Er zijn hier in de onmiddellijke omgeving immers twee uitstekende traiteurs.

12-11-2011 om 08:37 geschreven door Fredje

Het begon met een paardenfluisteraar. Een film uit het einde van de jaren negentig. Waarin een man een poging deed om op een natuurlijke manier met paarden om te gaan. Een soort inleving in de paarden hiërarchie zeg maar. Een erkenning van wie de baas is. En dan wil de mens het leiderschap op zich nemen. Zodat het dier gewoon doet wat de leider wil. Er zijn nu ook al hondenfluisteraars. Mensen die het gedrag van honden bestuderen en zichzelf uitroepen tot kopstuk van de roedel. De onbetwistbare leider. Ik weet het zo niet, maar, volgens mij was mijn opa al een fluisteraar. Als ik nog rondliep als een snotneus was mijn opa de onbetwistbare leider van de boerderij. Geen hond zou het wagen om dat ook maar in twijfel te trekken. Een pak stampen kon het beest krijgen. Zelfs een paard dat tientallen keer sterker was dan opa moest er niet aan denken om een eigen wil te tonen. En dat waren nog paarden in die tijd. Geen frêle luxe paarden die een poot breken als ze in een molsgat lopen. Nee, dat waren van die stoere Brabantse trekpaarden die een ploeg door de zware kleigrond trokken. Maar opa wist wel raad met al die dieren. Opa is altijd de baas gebleven over al de dieren op zijn boerderij. Al maakte opa wel eens gebruik van een stevige stok om zijn wil op de leggen. En als dat niet hielp had hij nog altijd zijn tweeloop. Misschien was opa niet echt een dierenfluisteraar. Meer een dictator. Maar toch. Alle dieren hadden respect voor hem. En het woord dierenfluisteraar bestond toen nog niet. Tegenwoordig heet dat dus fluisteraar. En er bestaan nogal wat fluisteraars tegenwoordig. Allemaal mensen die dieren naar hun hand willen zetten. Dat hoort ook zo. Maar er zijn ook mensenfluisteraars. Zoals de islamfluisteraars. Al hebben die wel een andere naam. Dat heet daar imam. Maar de naam doet er niet toe. Het principe blijft hetzelfde. De islamfluisteraar zet zichzelf aan het hoofd van de groep. En bepaalt hoe de geschriften van eeuwenoude sprookjes in het dagelijkse leven moeten ingepast worden. Ook illegalenfluisteraars bestaan tegenwoordig. En asielfluisteraars zijn er ook al. Dat zijn dan fluisteraars die zich inzetten om alle geldzoekers aan te sporen om zoveel mogelijk te profiteren van de autochtonen. En in één moeite ook maar de levensstijl van die autochtone werkpaarden te verneuken. Maar de fluisteraars schieten als de spreekwoordelijke paddenstoelen uit de grond. Een mens kan het zo gek niet bedenken of er is wel een fluisteraar voor. Behalve voor een groep die echt wel een fluisteraar nodig heeft om hen in goede banen te leiden. En daarmee bedoel ik vrouwen. Voor wanneer de eerste vrouwenfluisteraar?

08-11-2011 om 12:30 geschreven door Fredje

Laat de winter maar komen. Ik ben er klaar voor. Mijn tuintje is winterklaar. De aardappels zijn gerooid, de groenten zitten in de diepvries. De bladeren zijn van de bomen geschud en opgeruimd. Alle fruitbomen in de boomgaard zijn gesnoeid en kunnen wachten tot de eerste zonnewarmte om terug te bloeien. De voederbakken voor de herten en reeën staan klaar. Alleen maar voor het geval er een strenge winter komt. Anders moeten ze maar doen zoals de everzwijnen en zelf hun eten zoeken. Het zwembad en het bubbelbad zijn helemaal schoongemaakt en hebben een groot onderhoud gehad. De overkapping is er over geplaatst en de verwarming is aangezet. Dan kan ik tijdens de wintermaanden nog een lijntje trekken als ik zin krijg. De massageruimte is van nieuwe tafels voorzien en de masseuses staan onder contract. De buitensauna kreeg een nieuwe isolatie en een grondig onderhoud. En terwijl ik toch bezig was heb ineens ook de binnensauna een beurt gegeven. De tennispiste ligt er netjes bij en ook die overdekking is water- en winddicht. De paardenrenbaan is opgeruimd, van nieuw zand voorzien en de omheining is nagezien. De trainingspiste voor de paarden is ook afgesloten. Geen storm of wind zal de paardjes storen deze winter. De paardenstallen hebben een nieuw kleurtje gekregen en kunnen er weer tegen. Het gras van het golfterrein is proper afgereden en bemest. En de achttien putjes kregen allemaal een deksel zodat er geen sneeuw in kan. De omheining van het jachtgebied heeft een grondige opknapbeurt gehad. Al was daar niet veel schade te bespeuren dit jaar. Dat was een meevaller. Minder werk. Dat scheelt toch een slok op een borrel. De garageruimte voor mijn collectie oldtimers kreeg een behandeling met de hogedrukspuit en ook die verwarming is aangezet. Zodat de pareltjes geen last hebben van de winterkoude. De boot kreeg een beurt in het droogdok en is weer klaar om te water gelaten te worden. Al zou ik daar misschien beter mee wachten tot de zomermaanden. In de winter ga ik zelden op zee. Een twijfelgeval dus. De helikopter daarentegen kan ik wel gebruiken om, na een sneeuwbui, het landschap vanuit de lucht te bewonderen. En ik was net bezig met het groot onderhoud toen ik wakker schoot. Het bleek dus gelukkig allemaal maar een nare droom geweest te zijn. Stel je voor dat ik al dat werk zou moeten doen. Een gepatenteerd luiaard als ik. Niks voor mij, al die luxe en al dat werk. Laat mij maar rustig genieten van het lui zijn. Maar toch had ik werk te doen voor de wintermaanden. Ik heb gisteren ons terrasje van 3 meter bij 3 met een tuinslang proper gespoten. Ik heb er rugpijn van gekregen. En dorst.

06-11-2011 om 07:53 geschreven door Fredje

Volgens de dokter zou ik elke dag een wandeling moeten doen. Dat is geen probleem. Zo kom ik nog eens buiten. En na de wandeling volgt dan steevast een drankje. Om de geleverde inspanning door te spoelen. Maar de winter is weer in aantocht en dan lukt het mij niet altijd om de koude te trotseren. En daar hebben we dan iets op gevonden. Een loopband. Dan kan ik binnenshuis wandelen. Er was echter een probleempje. Toen het geval geleverd werd zat het in een kartonnen doos. Eens uitgepakt bleken er nog losse onderdelen bij te zijn. Het eerste halfuur was ik dus bezig met het ingewikkelde plan. Om vervolgens met de schroevendraaier aan de slag te gaan. Na een uurtje studie en vijsjes indraaien leek het al op iets dat een loopband moest worden. Eigenlijk was ik best tevreden over mezelf. Zonder bijkomende universitaire studies was ik er in geslaagd om het ding in elkaar te krijgen. Maar dan moest ik het ding nog aan het rollen krijgen. Volgens de handleiding waren er maar liefst drie knopjes nodig om er beweging in te krijgen. En een veiligheid. Die veiligheid was nodig in geval je er zou afdonderen. Maar er was nog meer. Een reeks knopjes die verschillende trainingsprogramma's konden starten. Van slenteren via intervaltraining naar een beklimming van de Himalaya. En volgens de handleiding moest je eerst stretchen vooraleer er aan te beginnen. Dat leek me er toch een beetje over. Ik stretch nooit voor ik ga wandelen. Totaal overbodig vind ik dat. Maar dat was waarschijnlijk als goede raad bedoeld voor degene die de Himalaya wilden beklimmen. Dat ben ik echter niet van plan. Zelfs de intervaltraining is niks voor mij. Een gewone wandeling zal wel voldoende zijn. De handleiding vermelde ook dat je na elke training het loopvlak moest schoonmaken. Met een droge doek het zweet opdeppen. Aangezien ik niet van plan ben om ook maar één druppel zweet te laten op die band is dat overbodig in mijn geval. Maar de handleiding gaf ook een interessante raad. Veel drinken, voor, tijdens en na de trainingssessie. Dat stukje tekst heb ik dan maar uitgeknipt en op het toestel geplakt. Om zeker nooit te vergeten. Er is op het toestel zelfs een opening voorzien om een drankje in te plaatsen. Daar past juist een duvel in.

05-11-2011 om 04:12 geschreven door Fredje

Zoals in elk dorp zijn ook hier gehandicapten. Een deel daarvan zijn mobiel. In een elektrische rolstoel. Zo kunnen ze zichzelf zonder hulp verplaatsen. En komt er eens ééntje vast te zitten dan zijn er altijd wel enkele behulpzame mensen die een handje toesteken. Zo gaat dat in een gemeenschap. Ook in ons dorpje. Tot er op een dag een arrogant mannetje verscheen. De professor. Hoe de man in werkelijkheid heette weet ik ook niet. Feit was dat hij zelf beweerde professor te zijn. Een gehandicapte professor, want de man verplaatste zich met een elektrische rolstoel. Hij eiste dat iedereen hem op zijn wenken bediende. Hij vond dat hij overal en altijd voorrang had. Hij was immers gehandicapt en bovendien professor en stond dus boven het gepeupel. Zo werd hij berucht om zijn onbeschoftheid. Tot het misliep. Op een dag zat ik een glas te drinken in een rustig café. Met uitzicht op de parkvijver. De professor kwam aangereden. Hij reed met zijn rolstoel gewoon tegen de ingangsdeur. En bleef maar bonken tot iemand de deur voor hem opende. Met een gezicht op onweer reed hij het café binnen. Het had blijkbaar te lang geduurd voor de deur geopend werd. Hij reed dan maar enkele stoelen omver. De cafébaas bekeek hem al met een scheef oog terwijl hij de stoelen recht zette. Maar de professor trok het zich niet aan. Hij reed verder naar de toog. Daar stonden vijf stoere bouwvakkers te praten. En onze professor vond blijkbaar dat er niet genoeg plaats was om naast de mannen te rijden. Zonder boe of ba reed hij dan maar tegen enkele mannen hun benen. Er volgden enkele opmerkingen. Dat was niet naar de zin van de professor. En dus reed hij, duidelijk opzettelijk, nogmaals tegen de benen van de mannen. Er volgde een waarschuwing. “Dat hij dat niet meer moest proberen of we zetten je in de vijver. Met kar en al”. De professor vond dat een heel ongepaste bedreiging tegenover zijn verheven persoontje. En dus deed hij nog maar een poging. Het bleef bij een poging. Vier van de bouwvakkers pakten de professor met rolstoel en al op en droegen hem naar buiten. De straat over en ze lieten hem zakken in het water. Verdrinken zou de professor niet. Er staat slechts een dertigtal centimeter water in de vijver. Het was wel voldoende om er niet meer uit te raken op zijn eentje. De professor had wel een mobieltje bij zich. En enkele minuten later verscheen er een politiepatrouille. In een dorpje zoals het onze kennen ze echter hun pappenheimers. Ook hun professoren. De politie had duidelijk geen zin om hun voeten nat te maken en belden dan maar de brandweer. Tijdens het wachten op de brandweermannen was er een discussie aan de gang tussen politie en de professor waarbij hij duidelijk wees naar het café. Plichtsgetrouw kwam één van de agenten de drankgelegenheid binnen. “Of er iemand iets had zien gebeuren?” En zoals de man verwacht had, niemand had ook maar iets gezien of gehoord. Ondertussen was de brandweer toegekomen. Met vereende krachten werd onze professor uit het water gehaald. Hij kreeg er zelfs een extra service bij. Met een hogedrukspuit werd zijn rolstoel van de modder ontdaan. Terwijl de professor er nog inzat. Luid protest van de professor natuurlijk. Maar al wat hij kon doen was “afdruipen”.

02-11-2011 om 08:48 geschreven door Fredje

Aan bomen geen gebrek in ons dorpje. Dat is normaal in een gemeente waar zowat drie vierde van het grondgebied bos is. Maar ook in het bewoonde gedeelte staan er ontelbare bomen en struiken. Dat zijn hoofdzakelijk beuken. Maar ook andere. Zoals knotwilgen, platanen, esdoorn en nog zoveel andere. Waaronder de vele konijnenkotelaars. En voor wie niet mocht weten wat een konijnenkotelaar is, een woordje uitleg. Een konijnenkotelaar is een boom waarvan ik de naam niet ken en die in mijn ogen alleen maar goed is om konijnenkoten van te maken. Maar dit terzijde. Wat ik maar wil zeggen is dat vele van die bomen geen eetbare vruchten produceren. De beuken wel natuurlijk. Die dragen lekkere beukennootjes. Daar hebben we ons als kind bijna ziek aan gegeten. Net zoals we genoten hebben van de hazelnoten, appels, peren, pruimen en wat nog allemaal. Want dat waren allemaal bomen die in het wild groeiden en die we als kind heel goed wisten te vinden. Nu nog weten kinderen de tamme kastanjes staan. En de rode en zwarte bessen. Maar wat mij opvalt is dat er tegenwoordig weinig of geen fruitbomen te vinden zijn. Allemaal verdwenen. In mijn jonge jaren kon een mens overleven op alles wat er in het wild groeide. De herfst was een feest voor kinderen. Elke dag smulden we van de ontelbare onbespoten vruchten die de natuur te bieden had. Om thuis het avondeten niet op te krijgen. We hadden onze vitaminen al binnen. En soms denk ik dat dat de reden is dat de huidige senioren er over het algemeen nog gezond bijlopen. We kenden geen fast-food. Geen chemisch bewerkt voedsel. Het was allemaal puur natuur. Daar moest ik toch even aan denken toen ik enkele weken geleden een wandeling deed. En dan beginnen mijn weinige nog niet afgestorven hersencellen te werken. Zou het niet wenselijk zijn dat de gemeentediensten meer fruitbomen zou aanplanten. Want er worden nogal wat aanplantingen gedaan in onze gemeente. Elk stukje grond moet groen bevatten volgens het gemeentebeleid. En in plaats van bomen en struiken aan te planten die de naam konijnenkotelaar verdienen kunnen ze toch evengoed fruitbomen aanplanten. De kinderen zullen het graag zien gebeuren. Dan kunnen ze bomen inkruipen om de verse vruchten te plukken. De appels en peren zouden zomaar uit de lucht komen vallen. Gratis en voor niks. En vooral heel gezond. Dat zou ik eens aan het gemeentebestuur moeten voorstellen, dacht ik nog. Tot er een beukennootje pal op mijn hoofd viel. Moest dat een appel geweest zijn.... Toch maar liever beuken aanplanten.

01-11-2011 om 02:58 geschreven door Fredje