Is een mens monogaam vroeg ik mij af. Mijn antwoord is duidelijk, neen. Daar was mijn halve trouwboek het, natuurlijk, niet mee eens. Ik had niks anders verwacht. Het zou anders geen vrouw zijn. Dat zijn zo van die zaken die je nooit met een vrouw mag bespreken. Wat ook je eigen mening is, je vrouw zal altijd het tegenovergestelde zeggen. Maar welke oen is ooit met het idee gekomen dat een mens monogaam moet blijven. Dat zal waarschijnlijk wel een uitwas zijn van de oertijd. Toen nam een man een vrouw mee naar zijn grot en deed zijn ding wanneer hij er zin in had. Je maakt mij echter niet wijs dat die man andere gaatjes zomaar voorbij ging. En dat ging allemaal goed tot er ergens godsdienst bij te pas kwam. Vooral katholieke godsdienst. Want plots moest iedereen trouw zijn tot de dood ons scheid. Dat is niet menselijk. Dat is zoiets als hele dagen in een snoepwinkel rondlopen en dan thuis op een houtje gaan knabbelen. Stel je maar voor dat je zowat veertig jaar samen leeft zonder eens te proeven van een ander zoetigheidje. Honderd jaar geleden was dat geen probleem. Een vrouw was financieel gebonden en kon niks inbrengen tegen echtelijke ontrouw. Ook geen ideale situatie natuurlijk. Maar tegenwoordig gaan we toch wel sterk de andere kant uit. Een man die het waagt om eens een zijsprongetje te maken is meteen de pineut. Afdokken zal hij. Een vrouw beschouwt haar echtgenoot als een hondje. Een speeltje dat ze gebruikt wanneer en hoe ze wil. Die man moet dat maar goedvinden of hij kan de rest van zijn leven in armoe slijten. Dat zijn van die zaken waar ik met mijn beetje verstand niet bij kan. Want wat is dat eigenlijk; echtelijke ontrouw? Je mag als man niet eens met een andere vrouw een goed gesprek hebben of de stekels van zijn vrouw beginnen te prikken. Het zijn dan wel algemeenheden waar ik het over heb. Er zijn uitzonderingen. Dat zijn dan mannen en vrouwen die er geen bezwaar tegen hebben dat hun partner eens enkele plezante ogenblikken meemaakt. Dat noem ik dan liefde. Echte liefde waar jaloezie niet bestaat. Want daar draait het om: jaloezie. Mensen die jaloers zijn, zijn eigenlijk de grootste sukkels. Vooral dan in bed. Ik spreek uit ondervinding. De beste bedkunstenaars zijn te vinden bij degene die geen jaloezie kennen. Die gunnen hun partner het genot van de verandering van spijs. Dat wou ik hier gewoon eens kwijt. Vooral dan tegen mijn eigen partner. Maar dat viel niet echt mee. Volgens mijn eega zou ik dan een half pond viagra en een zuurstoffles nodig hebben. Ik begin alvast te sparen voor die zuurstoffles.

14-03-2011 om 12:02 geschreven door lieve