|
Ochtendwandeling aan de rand van het bos.
***
In april en ook nog in mei heb je de mooiste momenten om tijdens wandelingen aangenaam getroffen te
worden door de geur en de fleur van vele soorten endemische planten, bloemen en bomen. De meeste van
deze flora behoorden oorspronkelijk thuis in streken rond de Middellandse Zee maar hebben zich op het
eiland geacclimatiseerd en aangepast, en zijn door de geïsoleerde ligging endemische soorten geworden.
Botanici maar ook gewone stervelingen (zoals ik) halen hun hartje op bij deze bijzondere plantengroei.
Voor bezoekers zijn de planten herkenbaar omdat zij elders in Europa als kruiden voorkomen, maar zich
op het eiland tot hout-, vetachtige en meerjarige soorten hebben ontwikkeld.
Montaña las Moraditas (885 m)
Deze heuvel ga ik niet beklimmen. Hij is trouwens volledig begroeid met Canarische pijnbomen. Het is nog
maar de vraag of ik boven op de top een uitzicht heb over de omgeving en de camera met kettingzaag naar
boven sleuren vind ik te veel werk (grapje). Er staan grote boetes op het kappen van Canarische dennen.
Daarom heb ik voor mijn ochtendwandeling gekozen voor de rand van het bos in de omgeving van
Montaña las Mortaditas.
***
***
***
***
Mensen die hier wonen hebben een prachtig uitzicht over de hoogvlakte van Las Cuevas, El Riachuelo, de pico
van de Bejenado, maar hebben het wel koud in de winter, zij wonen tenslotte op een hoogte van 8 a 900 m.
De meeste huizen hier zijn dan ook niet zo dure W-kend verblijven voor Palmeros, meestal zonder centrale
verwarming en lekkende daken ;-). Sommigen durven er wel zotte prijzen voor vragen. Er zijn vele mooie
plekken om te verblijven op La Palma maar niet het ganse jaar door. Als tweede verblijf zie ik het wel zitten.
***
***
***
***
***
***
***
***
***
Genoeg gewandeld en gefotografeerd. Terug naar de auto, huiswaarts en koffie drinken met mijn Wanenonlie.
|
