Mei en juni zijn de beste maanden om de trip naar de hoogste top van het eiland te maken, langsheen de

slingerweg LP-4 met de duizend haarspeldbochten en hellingen van meer dan 10%.

Hoe hoger men klimt hoe feller de gele kleur van de brem.

***

***

***

***

***

***

***

Eenmaal boven de boomgrens staan de laatste twee schildwachten je op te wachten.

Lava walser.

Herinnering aan de eerste eruptie die in de XXe eeuw plaatsvond op het eiland.

De vulkaan San Juan, 24 juni - 30 juli 1949.

***

De uitbarsting van de vulkaan San Juan of Nambroque veroorzaakte een brede stroom van lava, meer dan

300 m breed. De lava rivier stroomde over hoofd- en landwegen en vervolgde langzaam haar weg tot de

kust. Puerto Naos en Las Manchas werden afgesneden van het noorden. Er moesten nieuwe wegen worden

aangelegd. Met vindingrijkheid ontwikkelde de Palmeros een Lava Crusher. Als herdenkingsmonument staat

de grote Lava Walser naast de weg in een daarvoor speciaal ontworpen plantsoen.

***

***

***

***

Drakenbloed bomen

Een draak van een boom.

Wat mij opviel in dit kleine parkje waren de drakenbomen. Het leken rare kwiebussen. Ze hebben bijna geen

haar meer op hun koppen. Deze mytische en legendarische bomen doen hun naam alle eer aan en lijken in

ieder geval geheimzinnig. Sinds jaar en dag rij ik hier (te snel) voorbij (een van de weinige rechte stukken op

het eiland) en steeds denk ik,: "Ik moet deze op-sterven-bijna-dood draken eens van dichterbij bekijken.

Deze uitzonderlijke boom met een bijzonder lang leven is niet geschikt voor tuinen zonder water. Hun

natuurlijke habitat is het noordelijk gedeelte van La Palma,waar zij rijkelijk groeien door het vochtige klimaat.

***

***

***

***

Volledig uitgedroogd en uitgehold skelet van een drakenboom.

De haven van Santa Cruz de La Palma is steeds belangrijk geweest voor de Canarische Archipel, getuige de

oprichting van het eerste gerechtsof van de Indieën zoals Amerika toendertijd genoemd werd. Santa Cruz

was ook van alle eilanden de belangrijkste tussenhaven op weg naar de Nieuwe Wereld.

Het was nog heel vroeg in de ochtend toen de Trasmediterránea vanuit Cadiz na bijna drie dagen en drie

nachten overzee kwam aangevaren voor de haven van Santa Cruz de La Palma.

***

Santa Cruz onze hoofdstad telt 16.705 inwoners 1/1/2012 dat is een duizendtal minder dan rond de

eeuwwisseling. De stad is gelegen aan de oostkust van het eiland en is gebouwd in een uitgedoofde halve

vulkaanstruktuur die tegelijkertijd een natuurlijke haven heeft gevormd. 

Trasmediterránea is een onderdeel van de Spaanse Acciona groep. Het verzorgd passagiers en vrachtveer

diensten tussen het Spaanse vasteland en de Canarische Eilanden, de Balearen en Noord Afrika.

De foto doet denken aan het cruiseschip Costa Concordia dat kapseisde toen het tegen een rots was gevaren. 

Om af te meren vaart het schip achterwaarts de haven van Santa Cruz binnen, dan vaart de

Trasmediterranea zijdelings naar de kade om aan te leggen.

***

De reistijd tussen Santa Cruz de La palma en het vaste land van Spanje bedraagt 67 uur en 30 minuten

Bijlagen:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Acciona_Trasmediterr%C3%A1nea   

ZON-dag

***

Wat zal het zijn vandaag...? TV of zonsondergang kijken

***

***

***

***

***

Tagging, hashtag, markeren, labelen, relevante sleutelwoorden ...

#urbex

#Abandoned  #krot  #Canarischhuisje  #bouwval  #onbewoond  #verval  #verkrotting  #veel-werk-aan

#onroerend  #erfgoed  #Palmees  #patrimonium  #restauratie  #onverdeeldheid  #enz...

Is urbex fotografie wettelijk toegestaan?

In de meeste gevallen is het geen vandalisme, inbraak, huisvredebreuk of diefstal.

Maar in feite is het illegaal, je betreed een terrein waar je niets te zoeken hebt en dat maakt het spannend.

***

***

***

Urbex fotografie, is een aparte tak van de fotografie. Meestal worden door toeristen foto's gemaakt van de

mooie plekjes op het eiland. Urbex fotografie laat ook de andere kant zien. De foto's laten verlaten plekken

zien waar de natuur langzamerhand de bebouwing weer overwoekerd. De natuur neemt letterlijk terug wat

ooit aan haar behoorde.

***

***

***

***

***

De meeste (urban exploring) ruïnes staan op uitzonderlijk en uitgezochte plaatsen, zoals dit Canarisch huisje met prachtig zicht op de Bejenado.

Om 's morgens een wandeling te maken moet (wil) ik steeds vijf a tien minuten rijden met de auto. Oftewel

naar beneden en dat is naar zee voor een strandwandeling anex haven van Tazacorte. Ofwel naar boven,

naar de bergen, het bos en in dit geval de hoogvlakte van Las Cuevas. Deze hoogvlakte ligt in het hoger

gedeelte van El Paso. Het is een mooie omgeving voor birdwatching (zie gisteren de kraaien). Het

karakterestieke van deze vlakte is dat het elke dag anders is en er de seizoenen goed aanvoelt. Mits je

 vroeg genoeg begint met wandelen kan men een frisse neus ophalen. Ik zie er ook redelijk veel joggers

hun rondjes lopen. Wonen is uitgesloten want met de vochtige slierten mist van de wolkenwaterval over het

gebergte zou je in 'no time' opgezadeld zitten met reuma. Na enkele uurtjes wandelen, de auto in en terug

naar beneden, naar de warmte. Ik kom steeds thuis met een pak foto's waarvan hier enkele...

***

De hoogvlakte vanaf boven af gezien.

***

***

***

***

***

***

***

Wie zegt er dat de klaproos geen sterke bloem is? Hier staat ze als eenzame overlever op een rotswand.

"Als een rots in de branding" ;-)

***

***

***

***

***

***

***

***

***

Grajas vroege vogels

***

Misschien zie je de Pyrrhocorax pyrrhocorax barbarus. (zegt Siepko tijdens een wandeling in El Paso).

Dat is de naam van een zeldzame vogel die alleen op La Palma voorkomt. De fluweel zwarte vogel met zijn

lange en gebogen oranje snavel wordt door de eilandbewoners La Graja en Pico Rojo (rode snavel) genoemd.

Wij zouden de Pyrrhocorax pyrrhocorax barbarus een zwarte kraai noemen maar met deze vulgaire naam

doen we deze kunstenmaker te kort.

Een verrekijker en een veldtent zijn niet nodig om de endemische kraai met rode snavel te spotten. De

Palmese kraai laat zich maar al te graag horen en kondigt zijn komst al van verre aan met een indringend

gekrijs: krrriii,kriiij. Alleen vliegt de Palmese kraai maar zelden, veel liever speelt hij straaljagertje en duikelt

hij vituoos door het luchtruim met zoveel mogelijk andere soortgenoten. Zijn gelukzalige gemoedstoestand

werkt aanstekelijk. Een vonk van opwinding en levenslust sprint ongemerkt over op de bewoners van het

eiland en stemt zelfs de meest norse persoon lichtzinnig en vrolijk.

Met een snelheid van 50 kilometer per uur zou de Palmese kraai de omliggende Canarische eilanden in een

uur tijd kunnen bereiken. De reden dat deze glimmende en trotse vogel deze reis niet maakt is vanwege zijn

gehechtheid aan La Palma. De Pyrrhocorax pyrrhocorax barbarus zou sterven van heimwee. Zelfs de nieuwe

generatie zwarte kraaitjes die in mei uit hun nest vliegen keren iedere avond terug naar het gebied waar ze

geboren zijn.

Uit de reisgids van Siepko Wenning, zie:

http://www.lapalma-oceaanzicht.nl/index.php/reisgids-palma-wandelen-rondreis

***

***

***

***

***

***

***

***

***

***

***

***

***

Bijlagen:
http://www.lapalma-oceaanzicht.nl/index.php/reisgids-palma-wandelen-rondreis   

Ochtendwandeling aan de rand van het bos.

***

In april en ook nog in mei heb je de mooiste momenten om tijdens wandelingen aangenaam getroffen te

worden door de geur en de fleur van vele soorten endemische planten, bloemen en bomen. De meeste van

deze flora behoorden oorspronkelijk thuis in streken rond de Middellandse Zee maar hebben zich op het

eiland geacclimatiseerd en aangepast, en zijn door de geïsoleerde ligging endemische soorten geworden.

Botanici maar ook gewone stervelingen (zoals ik) halen hun hartje op bij deze bijzondere plantengroei.

Voor bezoekers zijn de planten herkenbaar omdat zij elders in Europa als kruiden voorkomen, maar zich

op het eiland tot hout-, vetachtige en meerjarige soorten hebben ontwikkeld.

Montaña las Moraditas (885 m)

Deze heuvel ga ik niet beklimmen. Hij is trouwens volledig begroeid met Canarische pijnbomen. Het is nog

maar de vraag of ik boven op de top een uitzicht heb over de omgeving en de camera met kettingzaag naar

boven sleuren vind ik te veel werk (grapje). Er staan grote boetes op het kappen van Canarische dennen.

Daarom heb ik voor mijn ochtendwandeling gekozen voor de rand van het bos in de omgeving van

Montaña las Mortaditas. 

***

***

***

***

Mensen die hier wonen hebben een prachtig uitzicht over de hoogvlakte van Las Cuevas, El Riachuelo, de pico

van de Bejenado, maar hebben het wel koud in de winter, zij wonen tenslotte op een hoogte van 8 a 900 m.

De meeste huizen hier zijn dan ook niet zo dure W-kend verblijven voor Palmeros, meestal zonder centrale

verwarming en lekkende daken ;-). Sommigen durven er wel zotte prijzen voor vragen. Er zijn vele mooie

plekken om te verblijven op La Palma maar niet het ganse jaar door. Als tweede verblijf zie ik het wel zitten.

***

***

***

***

***

***

***

***

***

Genoeg gewandeld en gefotografeerd. Terug naar de auto, huiswaarts en koffie drinken met mijn Wanenonlie.

Man's best friend.

Ik dacht,: "Ik maak een logje van deze visser en zijn beste vriend, verwijzend naar Fisherman's Friend, het

bekende straffe snoepje waar je de tranen van in de ogen krijgt". Dus ik hier op zoek naar dit sterk spul.

In de Spar, de Super Dino, de Lidl en de San Martin was het niet te vinden. Effen een mailtje naar mijn

Wanenonlie die toen op familie bezoek was in België, "Breng alsjeblief Fisherman's Friend mee, het is hier niet

te vinden". 

***

***

***

***

Aandoenlijk... Ik kreeg er de tranen van in m'n ogen ;-)

***

Toen ik de vraag stelde op Facebook vertelde een FB vriend me dat Fisherman's Friend te verkrijgen was in

het Shell tankstation in Los Llanos. Dat moet ik nog eens checken, maar in tussen had "Wanenonlie" ze al

meegebracht uit België. Sterk spul! Verwittigde FB vriend Marcel me nog, en inderdaad het is wel even wennen.

Fisherman's boot voor de haven van Tazacorte.

***

Tijdens mijn zoektocht naar Fisherman's friend in de Supers van het eiland heb ik wel  "La vache qui rit" het

beroemde kaasje gevonden. Het kaasje uit mijn jeugd (Nostalgie)

Bijlagen:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Fisherman's_Friend   

Onze geliefde grote lege terminal

is nog steeds een punt waar mensen over praten en de gemoederen bezig houdt.

***

***

***

***

Selfie ;-)

***

***

***

***

Stilstaan en rolschaatsen verboden - hardlopen mag ;-)

***

***

***

***

Verleden vrijdag was ik een uurtje vroeger op de luchthaven om mijn "Wanenonlie" op te halen. Zij kwam

terug van familiebezoek in Antwerpen en zat in het Litouws vliegtuig van de witte producten. Deze keer

waren er geen asbakken in de armleuningen van de vliegtuigstoelen (wil zeggen dat het een jonger type   

vliegtuig was dan veertien dagen geleden) en de Litouwse bemanning sprak buiten Engels al een paar

woorden Frans en Nederlands. Ik vind het in ieder geval geen reklame voor Thomas Cook airlines, die

vakantiegangers behandelen als vliegvee.

Het uurtje vroeger diende om eens poolsoogte te nemen in onze super kingsize terminal. Tijdens de

photoshoot had ik geen moeite met het tonen van het verlaten aspect der openbare ruimtes van het gebouw.

Enkele toeristen stonden verwonderlijk te kijken naar de leegte en knipoogde naar mij als om te zeggen:

  "Wat een verspilling!"

Af en toe land er een vliegtuig en er komt veel volk naar kijken ;-)

***

***

***

***

 De dromers hadden niet in de gaten dat de gebeurtenissen zich in hun hoofden afspeelden.

Zonsondergang van voor over de oceaan, van achter de bergen van La Palma.

***

***

***

Fluitenkruid is een kruid waar je niet veel mee kunt doen. De oudere generatie Palmeros gebruikten bijna alle

kruiden die je hier in de natuur tegenkomt als middeltje tegen de een of andere kwaal. Fluitenkruid behoort

tot de zogenaamde (on)kruiden. Behalve van het genieten van hun mooie verschijning in de natuur kun je er

ook foto's van maken ;-) maar ... Je kunt het ook bestrijden met glysofaat. Glysofaat is een bestanddeel van

"Roundup" een onkruidverdelger geproduceerd door Montesanto. Dit gif wordt oa gebruikt door boeren om op

hun akkers onkruiden te bestrijden en het wordt ook veelvuldig gebruikt om gewassen uit te drogen

voorafgaand aan de oogst van bv granen, koolzaad en maïs. Recent onderzoek heeft uitgewezen dat

Europeanen het gif glysofaat in hun lichaam hebben. Meer info, zie bijlage:

***

***

***

***

***

***

***

***

***

Bijlagen:
https://milieudefensie.nl/nieuws/pers/berichten/europeanen-krijgen-zonder-het-te-weten-het-gif-glyfosaat-binnen   

QR-code

Het enige wat je hoeft te doen is de code via uw smartphone scannen en vervolgens krijg je in het Spaans of

het Engels uitgelegd wat je ziet. Uiteraard komt een dergelijke moderne service alleen tot z'n recht als je

daadwerkelijk in het bezit bent van een smartphone en die bezit ik niet Ik heb zelfs geen mobieltje! Ik ben

zo graag onbereikbaar ;-)

Wat wel fijn zou zijn, is dat je met een apparaat de QR-code kon scannen en tijdens het aanschouwen van het

7de wereldwonder "Caldera de Taburiente", in je oortjes zonder blablabla kon kiezen tussen bv de 9de

symphonie van Beethoven of Scherazade van Rimsky Korsakov.

***

***

***

***

***

***

***

***

***

***

***

***

Het zwarte zand.

***

Het strand van Puerto Naos behoort niet tot de mooiste stranden van de Canarische Archipel. Het is geen

Bounty wit maar een zwart strand. Men heeft wel de moeite gedaan om cocospalmen te planten, waarvan er

jaarlijks tijdens de winterstormen enkele worden meegesleurd in de oceaan. De kuststrook van het eiland

heeft nu eenmaal geen hippe stranden en voor de bezoeker die het zwarte zand voor de eerste maal

meemaakt geeft het een raar gevoel. Het zwarte zand maakt niet vuil en blijft ook minder plakken op de huid

dan het fijne zand aan de Noordzeekusten. Op de middag als de zon hoog staat kan men niet op blote voeten

over het strand gaan zonder zijn voetzolen te verbranden. Maar alla, de bezoeker van het eiland komt niet

naar La Palma voor een strandvacantie maar om het eiland met een huurauto en al wandelend te verkennen.

***

***

***

***

***

***

***

***

***

De asteroïde krater is een zand en steengroeve. Men verwacht dit niet in zo'n mooi natuurgebied, maar de

mens is verliefd op beton en om dit te maken heeft hij materiaal nodig, dus graven maar...

Een groot probleem was dat de meeste gebieden aan de kust waar nu bananenplantages zijn geen

plantaardig materiaal in de bodem hadden maar bestonden uit onproductieve vulkanisch lava. Daarom moest

er grond aangevoer worden met vrachtwagens vanuit oa deze artificiële krater. Momenteel is elk geschikt

stukje 'plat' rondom het eiland bedekt met grond en staan er bananenplantages op.

Er zijn twee kraters die daar naast mekaar liggen, eentje is nog in bedrijf een andere staat bekend onder de

naam "Pozo Capote".

Een beetje verder langs de weg is er nog een veel grotere krater die bekend staat onder de naam

"Pozo Capote". Deze put is niet meer in gebruik en de natuur kan er zijn gangen gaan.

***

De toegang tot de krater is versperd voor voertuigen. Dit is om sluikstorten te voorkomen. Anders zou men er

(in die volgorde) dierenkadavers, autobanden, bouwafval, kapotte wc's, een zetel, enkele matrassen en

wat-weet-ik-nog-allemaal... vinden.

***

***

Men kan tevoet afdalen in de put, er in rondwandelen en genieten van de snelheid waarmee de natuur de

ravijn in bezit neemt. Canarische pijnbomen, wilde bloemen en endemische planten schieten als padestoelen

uit de grond en nemen deze eens zo troosteloze omgeving in snel tempo in.

***

***

***

Dit micro gebiedje is gemakkelijk te bewandelen en ademt een speciale sfeer uit.

***

***

***

***

***

Deze grassoort is niet endemisch. Op zich is het een mooie plant (sommige mensen hebben hem zelfs in hun

tuin) maar het is een 'invader' die het eiland is binnengedrongen en zich op een agressieve wijze razendsnel

verspreidt. Enkele jaren geleden hebben de gemeenten geprobeerd de grassoort met man en macht uit te

roeien, maar het is niet gelukt. Het probleem is dat het grote aantal kleine endemische planten en struiken

met een variëteit van bloemen en uiteenlopende groenschakeringen in de verdrukking komt door deze

invader

 

Dank zij de verboden toegang voor voertuigen wordt deze plaats geen knekelhof.

Naar de top

***

Het is steeds een beetje avontuur de eerste maal maar de top van een heuvel te wandelen. Ligt er een pad?

Tot hoever kun je konfortabel wandelen? Is de top wel bereikbaar? De meeste toeristen en ook wel de

bewoners van het eiland kiezen voor de platgetreden paden en wagen er zich niet aan.

***

De onverharde weg in het begin stopte aburpt. Om de klim naar boven verder te zetten moet je gewoon goed

uitkijken waar je je voeten zet en vooral niet struikelen over losse keien, dan komt het wel goed. Eenmaal

boven wordt je wederom beloond met mooie vergezichten en kun je het landschap belijken in een

vogelvlucht perspectief.

Het is nog vroeg, de zon komt maar net piepen over de berg. De gele bloemekes zijn raapzaad.

Een typische voorjaarsplant (temidden van vele anderen) op het eiland.

***

Skeletten van tamme kastanjes, ze moeten nog botten.

Gestaag door het struikgewas naar boven.

***

El Riachuelo.

De flank van de heuvel is bezaaid met bloemetjes

***

***

Hier is iemand groen komen snijden voor zijn konijnen. El Paso is nog zeer agrarisch.

***

De Bejenado in volle glorie.

¨***

Bijna aan de top heb je een mooi zicht op Valencia, Vendaval en La Rosa.

***

Pico Birigoyo met juist daaronder de vulkaan Montaña Quemada of Tacande (eruptie ergens tussen 1470 en

1490). De enige vulkaan die uitbarste vóór de komst van de Spanjaarden en aanzien wordt als historisch

vulkanisme. In het midden van de foto de lavastroom die aburpt stopte in de vruchtbare hoogvlakte van Las

Cuevas. Deze lavastroom bereikte niet de zee daar hij in een wijd dal stroomde met weinig hoogteverschil.

Links onder een veekraal.

***

La Montaña Colorada die ik verleden week heb beklommen. Het zwarte lint tussen de groene weilanden is de

weg naar Valencia.

***

De hoogvlakte van Las Cuevas met links een uitloper van de heuvel waar ik op sta, waarvan een groot stuk

privaat bezit is.

***

Terug naar beneden.

***

Machtig zicht op de hoogvlakte.

***

De Canarische pijnboom is niet te stoppen en voelt zich op deze hoogte overal thuis 

***

Tijdens de afdaling zag ik een asteroïde inslag. Dat ga ik morgen verder onderzoeken

***

Terug beneden scheen de zon al volop en verwarmde de aarde en mijn botten. Aan het einde van de

onverharde weg dat maar een klein stukje was, zag ik mijn wit paard staan.