De eerste nederzetting in de gemeente Puntagorda, slechts enkele jaren na de verovering, werd gebouwd

rond het kerkje San Mauro dat tegenwoordig volledig gerestaureerd is maar niet in gebruik. Later kwam er

een tweede kerk gelegen aan de doorgaande hoofdweg waar het huidige dorp ontstond. Rond het oude kerkje

zijn er nog steeds velden met allerlei soorten landbouw, vooral fruitteelt, groenten, granen, aardappelen en

bloemen. Na grondige verwaarlozing van de landbouw in de jaren '50 en '60 herstelt hij zich nu weer door

toevoer van water uit de bronnen van het eiland. 

***

***

***

***

***

***

***

***

***

La Palma heeft een subtropisch klimaat. Door de invloed van de oceaan is het doorgaans aan de westkust

bijzonder aangenaam. Het meest bepalend voor het weer op La Palma is de passaatwind. De wolken die deze

luchtstroom met zich meebrengen bedekken vooral de noordoostelijke kant van het eiland.

***

Ik sta hier op de Mirador El Time, gelegen op een hoogte van 594 meter met uitzicht over de vallei van Aridane.

Deze wolken drijven de vallei van Aridane binnen en zijn gedragen door de Atlantische westenwinden. In de

maanden november en januari brengen die wolken gewoonlijk regen met zich mee. Op de foto's zijn het maar

slierten wolken die opstijgen en condenseren langs de donkere flanken van de Barranco de Las Angustias.

***

Los Lanos de Aridane

***

De bananenplantages

***

Links de LP-1 die zich doorheen de Baranco de Las Angustias slingert. Op deze weg rijden is een belevenis op zich.

***

Rechts onder een sliert wolken, La Villa de Tazacorte. Ik weet niet wanneer deze gemeente de titel kreeg van

Villa (stad). In werkelijkheid is het een dorp met in het midden (nog steeds) een bananenplantage.

***

Gaan de Canarische bananen ten onder aan de dollarbananen?

***

De Canarische Eilanden vallen onder de ultraperifere regio's. Dit houdt in dat de economische groei van deze

eilanden wordt belemmerd. Guadeloupe en Martinique (Frankrijk), Madeira (Portugal) zijn de andere eilanden

die steun van de EU ontvangen. De bananen uit deze regio's worden gepromoot als Europese producten. Via

het programma van de UPR's wil het Spaanse ministerie van landbouw (MARM) met de Canarische banaan

vooral de prioriteit leggen op de Belgische en Duitse markten. Het Spaanse ministerie werkt daarvoor nauw

samen met de "Vereniging van de Organisaties van Bananenproducenten van de Canarische Eilanden"

(Asprocan). Het programma richt zich tot verdelers, consumenten, opinieleiders, producenten en lokale

verwerkende bedrijven. De totale begroting voor dit Europees programma bedraagt 16 miljoen euro,

verspreid over drie jaar. Bananentelersvereniging Asprocan werd opgericht in 1995 en vertegenwoordigt de

bananensector op de Canarische Eilanden. De belangrijkste doelstelling is de Plátano te presenteren en

nieuwe afzetmarkten te creëren.

De concurrentiedruk voor bananen uit de Canarische Eilanden wordt steeds heviger. Voor de telers hier wordt

het elke dag moeilijker om te overleven, want het is bijna hun enige inkomstenbron. Sinds het begin van de

jaren 90 vechten de Latijns-Amerikaanse landen het bananenimportregime van de Europese Unie aan, dat

fruit uit Afrika, de Caraïben en de Pacifische landen bevoordeelt. Met het akkoord van Genève stemde de EU

toe om die importtarieven systematisch af te bouwen naar 114 euro in 2017. 

Telersvereninging Asprocan klaagt al jaren over deze verlaging van importtarieven en geeft aan dat de

Canarische Eilanden hier zwaar onder lijden. Ze hebben stijgende kosten en kunnen deze amper berekenen

omdat ze moeten concurreren tegen de lagere prijzen van de bananen uit andere gebieden. Ze krijgen steun

van de EU en de totale begroting voor dit Europees programma bedraagt 16 miljoen euro, verspreid over drie

jaar, vanaf 2012 (we zitten nu dus reeds in het derde jaar). In eerste instantie worden Duitsland en België

benaderd om meer Canarische bananen (plátanos) te consumeren. Er wordt alleen nog niet naar deze landen

geëxporteerd. In beide landen hebben promotieacties plaatsgevonden en eind juni 2013 heeft Asprocan een

persreis naar La Palma voor vakjournalisten uit België en Duitsland georganiseerd, zelfs de president van de

Canarische Eilanden heeft een reisje naar Duitsland mogen maken en geloof me vrij dat zal wel een bom geld

hebben gekost. Je ziet maar hoe subsidies worden gebruikt!

Op La Palma werden de plantages Finca San Ándres en Finca La Hoya bezocht. Dit zijn typische voorbeelden

  van de traditionele Canarische bananencultuur. Ook ging de groep naar de verpakkingsfabriek Coplaca.

Deze "Empaquetero" van de "Cooperativa Agricultores Guanches de San Ándres y Saúces" verwerkt jaarlijks

9.780.000 kilo bananen van de plantages uit het noorden van La Palma. Het waterwinningsstation werd als

laatste bezichtigd. Deze ligt in de gemeente Barlovento en bestaat uit een ondergrondse galerij, die gebouwd

werd om een watervoerende laag in de ondergrond te bereiken. Op die manier kan in de ondergrond water

gewonnen worden. In tegenstelling tot waterputten is deze galerij horizontaal.

***

Sven Tuytens is door Asprocan gevraagd als vertaler tijdens deze reis en vertelt over de ontwikkelingen van

de Canarische plátano. "La Palma is één van de mooiste eilanden van de Canarische eilanden. Ik heb een

paar gesprekken gehad met telers zelf en op dit moment klagen ze dat het vooral heel moeilijk is om de

concurrentie aan te gaan met de grote multinationals uit Latijns-Amerika. Het gaat er niet alleen om dat deze

mensen lagere productiekosten hebben, maar de regelgeving is daar veel minder streng. De Canarische

bananen ondergaan heel wat meer controles."

Europese steun

"Met de landbouwsteun die Canarische bananentelers ontvangen van Europa, kunnen ze de helft van hun

zaken bekostigen. Ondanks dat zijn ze op sommige momenten echt onder de kostprijs aan het werken. De

marges zijn heel klein en ze voelen de concurrentie van andere bananen. Die worden bijna verkocht voor de

kostprijs van Canarische. Spanje was een belangrijke afnemer van de Canarische bananen, maar dat aandeel

slinkt nu elk jaar. Met name door de crisis willen Spanjaarden minder geld uitgeven aan basisbehoeften en

hebben de voorkeur voor andere, goedkopere bananen. Kwaliteit maakt dan minder uit. En dat is juist wat

Canarische plátano onderscheidt. Daar kunnen ze het verschil in maken."

Voortbestaan van de eilanden

Op de Canarische Eilanden zijn het vooral kleine familiebedrijfjes, die de bananen telen. Het grootste deel

heeft minder dan een hectare. Op La Palma is de banaan de belangrijkste inkomstenbron en daarbij is de

plátano het belangrijkste landbouwproduct. Omdat ze met zulke kleine hoeveelheden werken, is ook logistiek

een grote kostenpost. Daarnaast moet bijna alles manueel worden gedaan omdat er geen landbouwmachines

op deze terassen kunnen komen. Iedereen brengt dagelijks zijn eigen oogst met kleine vrachtwagentjes naar

de verwerkings- en verpakkingsfabrieken, die worden gerund door coöperaties. Daarna gaan de producten

naar de veiling op het Spaanse vasteland. De producten worden allemaal verpakt en vermerkt met het logo

van de Canarische Eilanden.

***

Telers zijn heel bang dat er nu gekort gaat worden op landbouwsubsidies. Dan is het voor hun ook afgelopen.

Het is nu amper rendabel meer. Er hangen 25.000 rechtstreekse of onrechtstreekse jobs aan deze sector. Het

werkloosheidcijfer op de Canarische eilanden ligt nu rond de 30%. Als deze sector wegvalt, zullen velen de

Eilanden verlaten om naar het Spaanse vasteland te vertrekken. Uiteindelijk heb je de kans dat ook het

toerisme een stuk minder wordt. Uiteindelijk verliest alles haar waarde. Het gaat hier dus om het

voortbestaan van de Eilanden. Velen hebben geen idee hoe belangrijk de bananen zijn voor de Canarische

Eilanden en in het bijzonder voor La Palma, heel onze samenleving draait om bananen.

Waterwinning

Waterwinning op de Canarische Eilanden is er de laatste jaren niet eenvoudiger op geworden. "La Palma is

een enorm steil eiland en dit is omgebouwd in terrassen. De Canarische Eilanden zijn zeer droog en het water

moet worden gewonnen uit waterdragende lagen in de ondergrond. Ook wordt er in de bergen gegraven en

door middel van een indrukwekkend irrigatiesysteem krijgen de bananen voldoende water. Veel telers en

coöperaties graven samen in zo’n bergwand en verdelen daarna het water over de akkers. Er zitten wel

honderden tunnels. Het probleem is dat de ondergrond nu steeds moeilijker op een natuurlijke manier kan

herstellen. Daarom zouden de eilanden op termijn last kunnen krijgen van waterproblemen. Daarom wordt er

gezocht naar alternatieven als zeewater. Op sommige eilanden zoals Gran Canaria is er al een

ontziltingsstation in gebruik en dat is een enorme investering. Ook drijft het runnen van zo’n station de

productiekosten omhoog."

Export?

"De afzetdaling in Spanje zorgt ervoor dat de Canarische Eilanden op zoek moeten naar nieuwe afzetmarkten.

Daarom zet Asprocan zich ook in om export mogelijk te maken, maar tot nu toe is er nog niets van de grond

gekomen. Het enige wat er nu gaande is, zijn gesprekken met supermarkten. Asprocan kan niet aangeven

wanneer de export nu precies gaat beginnen. Het is heel moeilijk om deze markten binnen te geraken, omdat

ze zoveel concurrenten hebben."

Consumenten/ promotie

Veel importeurs hebben de plátano al gezien, onder andere tijdens de "Fruit Logistica" dit jaar. Om de

consumenten kennis te laten maken met de plátano, hebben al diverse acties plaatsgevonden in België en

Duitsland. Consumenten zijn te spreken over de smaak, maar het uiterlijk van de bananen zit niet echt mee.

De plátano heeft na een dag al vlekken en voor de consument is dat een teken van rijpheid en bederf. Het

verschil in productie met andere bananen is dat Canarische bananen tot zes maanden op de plant rijpen. In

Latijns-Amerika is dat ongeveer de helft. Dit betekent dus dat er veel minder tijd is om de producten te

transporteren. Het risico is een stuk groter dat ze al rijp aankomen op de markt. De zoetheid wordt door

consumenten weer wel gewaardeerd. Het suikergehalte ligt door de langere rijping een stuk hoger. Ook zijn

de plátanos ecologischer. Het grote probleem is dat er nu veel wordt gepromoot, maar niet gezegd kan

worden wanneer de banaan daadwerkelijk naar de consument toekomt.

Toekomst

"Canarische plátanos hadden vóór de daling van de importtarieven een bevoorrechte positie. Vandaag de dag

zijn de marges te laag en nu staat de toekomst van dit product én de Eilanden op het spel. Er zijn voor telers

weinig alternatieven, nu wordt door sommigen avocado’s geteeld. Europa zou meer moeten beseffen dat dit

‘eigen’ bananen zijn waarbij steun hard nodig is."

Toerisme

Het toerisme is de enige andere grote bron van inkomsten voor La Palma. Maar ook die sector kan de rol van

de banaan niet overnemen. Zij heeft maar beperkte ruimte om te groeien. La Palma zal niet snel een

bestemming worden voor het massatoerisme, zoals op de grotere zustereilanden Gran Canaria en Tenerife.

La Palma mist brede zandstranden. De toeristen die het trekt, willen klimmen en wandelen in de Caldera.

Men ziet geen alternatief voor La Palma.

Groei

De grenzen van de groei komen in zicht. De laatste jaren zitten we steeds dicht bij het plafond van 420 000

ton dat de EU ons heeft opgelegd. Voor alles wat wij meer leveren, geldt de prijsgarantie niet en die is

momenteel voor de bananenboer 30 eurocent de kilo, gekker moet het niet worden. Ook water wordt een

probleem. La Palma heeft nog genoeg, maar de andere eilanden komen tekort.

,,We prikkelen de telers niet langer om steeds meer bananen te produceren.''

plastic tenten.

De subsidie voor de tenten en netten is ingetrokken. Dat gebeurde omdat zij het uitzicht bederven. Ze jagen

toeristen weg die voor de natuur naar La Palma komen maar op kassen uitkijken.

De komende jaren worden moeilijk. Maar als we Europa het verschil kunnen leren tussen de banaan en de

plátano, wacht ons nog een toekomst. Als de consumenten meer willen betalen voor een banaan die smaak

heeft, zoeter is en niet melig. In geen geval mag de banaan van de eilanden verdwijnen.

***

***

***

***

Bijlagen:
http://www.agfprimeur.nl/   
http://www.agfprimeur.nl/07_2013/pr07_2.pdf   

ZON-dag

***

***

Een van de twee zwemdokken van hotel Sol bij valavond.

Vanwege de lage bezettingsgraad was het hotel Sol Meliá in Puerto Naos sinds mei tot en 15 juli gesloten.

Deze tijd werd gebruikt voor het uitvoeren van verbeteringswerken. Het hotel is een kwart eeuw oud en was

dringend aan herstellingswerken toe. Het hotel is nu terug open en nog steeds is de bezettingsgraad zeer

laag. Dit kan ook niet anders. La Palma is geen hotel-eiland en sinds het nieuwere Princess hotel in

Fuencaliente er is bij gekomen moet de koek verdeeld worden. De meeste echte hotel-toeristen zoeken

veelal hun vertier op een van de andere eilanden van de Canarische archipel die bekend staan voor **** en

***** hotels met hun typische activiteiten. "In Puerto Naos is eigenlijk niets te doen..." vertelden enkele

hotelgasten me ;-) En in feite hebben ze gelijk. Zonder stapschoenen en een huurauto verveelt men zich al

gauw aan het zwemdok. Het toerisme als bron van inkomsten voor La Palma heeft maar een beperkte

ruimte om te groeien. Het eiland zal niet snel een bestemming worden voor het toerisme zoals op de grotere

zustereilanden Tenerife en Gran Canaria. De berg in de oceaan heeft geen brede zandstranden.

De aantrekkingskracht voor meer toerisme is, het willen wandelen en klimmen in en op de vulkaan die oprijst

uit de oceaan en dat wil de massa zeker niet.

Zendmasten en antennes op de Cumbrera (1.435 m), een van de hoogste punten op het lager gedeelte van

de Cumbre Nueva.

de reden waarom ik die dag links afsloeg en de Pista de la Hilera nam, was om een photoshoot te maken van

de zendmasten die op de bergrug staan, ook omdat het die dag CAVU was (luchtvaartterm voor Ceiling And

Visibility Unlimited). Meestal hangen er wolken over de top van de Cumbre en dan sta je daar in de mist.

De Cumbre Nueva vormt een scherpe grens tussen het droge, westelijke deel, en het vochtige, oostelijke deel

van La Palma. In combinatie met de overheersende passaatwinden geeft dat aanleiding tot zogenaamde

"wolkenwaterval", wanneer de wolken over de kam en langs de westelijke helling naar beneden stromen, tot

ze door de wind worden teruggeblazen.

***

De Caldera de Taburiente en beneden links de weg naar of van de tunnel die door de Cumbre Nueva gaat.

***

***

Op de voorgrond een mooi voorbeeld van Fayal-Brezal.

Fayal-brezal (Myrico fayae-Ericion arboreae) is een verbond van plantengemeenschappen dat wordt

gekenmerkt door groenblijvende struiken en bomen. Het is endemisch op de Canarische Eilanden. Zowel de

Spaanse als de wetenschappelijke naam van dit verbond heeft betrekking op de twee kensoorten, de

'faya' (Myrica faya) en de boomheide of 'brezo' (Erica arborea).

***

***

***

***

***

Op de terugweg nog even een foto van de Cumbre Vieja met de pico Birigoyo en langs beide kanten van de

bosweg het fameuze Fayal-Brezal.

Rotslawines of steenlawines komen regelmatig voor op La Palma. Tenslotte zijn La Palma samen met El hierro

de jongste eilanden van de Canarische archipel en komt seismische activiteit regelmatig voor. Een rotslawine

op je pad tegenkomen is niet uitzonderlijk.

Rotslawine Cumbre Nueva.

In tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden is de Cumbre Nueva veel ouder dan de Cumbre Vieja. 

De huidige Cumbre Nueva is het restant van een grote vulkaan die na en ten zuiden van de Caldera de

Taburiente tot ontwikkeling kwam, maar waarvan ongeveer 580.000 jaar geleden het grootste, westelijke

deel in zee verdwenen is.

***

Eens voorbij de Reventón pass komt men in een gebied waar bijna steeds wolken hangen en bijgevolg het

rijspoor van de Pista Hilera smaller wordt en het bladerendak steeds lager en lager. Een donkere tunnel van

groen waar ik met mijn 'defender' niet meer doorheen kon. Het was dus terugkeren of te voet verder gaan

door het donkere bos.

***

Nog wat rondslenteren en kiekjes maken...

***

***

***

***

Op de terugweg naar El Pilar kwam ik wederom voorbij de rotslawine.

De Reventón pass is een 1416 meter hoge overgang over de Cumbre Nueva van de historische belangrijke

route tussen Santa Cruz de hoofdstad van het eiland gelegen aan de oostkust en Los Llanos de Aridane bij de

westkust. Dit symbolisch middelpunt van het eiland vond ik een geschikte locatie om nog eens een

steenmannetje te maken. Dat was lang geleden

***

***

***

***

***

Reventón pass (1.416 m)

De Camino Real kruist hier de Pista Hilera of het langeafstandpad GR-131.

Meeste wandelaars houden hier een rustpauze en verfrissen zich aan de bron.

Op de achtergrond de berg Bejenado

***

Zicht over de vallei van Aridane vanaf de Reventón.

***

Deze kolom is een landmark op de kruising van de Camino Real en de Pista Hilera en is onderdeel van het

Europese langeafstandpad E7, Dat begint in Hongarije en zich uitstrekt over Zuid-Europa naar Lissabon.

Tussen het eiland La Palma en Lissabon zijn meer dan 1.000 km "Atlantic route" die natuurlijk niemand kan

bewandelen of zwemmen. De voortzetting van de E7 op de Canarische eilanden is symbolisch en betekent de

overwinning van de grenzen der naties die toetraden tot de Europese integratie.

 

In de verte de twee kleine vulkanen, la Montaña La Laguna en Triana.

***

Een beetje verder staat een gloednieuwe berghut, maar ze was gesloten. Eventjes naar beneden lopen, naar

El Paso om de sleutel te gaan halen ;-)

***

Eerst dacht ik, dit is zeker water uit de bron Guago, hier niet ver vandaan, maar het water komt

hoogstwaarschijnlijk uit de Galería La Hondura Baja die hier onderdoor loopt.

***

***

Ansjovis of sardines, wat zouden de meeuwen het lekkerste vinden

***

Sardines en ansjovis worden gevangen voor de kust van Tazacorte in ondiep water. De ansjovis met zijn

staalblauwe gladde kleur staat dan ook bekend als het blauwe visje. Sardines hebben een uitgesproken

groenachtige schijn op de flanken met kleine schubben. Een school ansjovisjes vangen brengt voor de vissers

meer op dan sardientjes. Soms worden ze gemengd gevangen en dan moet er gepalaverd worden over de

prijs ;-). In de haven aan de kade gooien de vissers de visjes die niet voor verkoop in aanmerking komen

gewoon over boord en dan komen de meeuwen er op af.

***

***

***

Enkele meeuwen met verschillende "huidskleur" komen broederlijk naast mekaar aangevlogen voor hun maaltje.

***

***

***

***

***

***

***

Er zijn nog kapers aan de kust. In het water zwemmen er kleine roofvisjes die gretig knabbelen aan de ansjovisjes.

***

***

Tajinaste Azul

Palmees blauw slangenkruid

Echium Webbii

***

Omdat de plant bijna uitgestorven en extreem zeldzaam was geworden, werd hij in reisgidsen van vóór 1990

niet vernoemd. Alleen de Echium pininana, een soort slangenkruid dat ook endemisch is voor La Palma en

maar liefst 5 meter hoog kan worden, werd soms in reisgidsen beschreven. Enkele door de mens

geïntroduceerde soorten geiten en konijnen hadden ook veel schade aangericht aan de endemische vegetatie.

Het manenschaap, in de jaren zeventig van verleden eeuw uitgezet speciaal voor de jacht was na enkele

jaren niet meer controleerbaar en heeft werkelijk veel verwoesting aangebracht aan de flora. Om het

zeldzame Palmees blauw slangenkruid voor uitsterven te behoeden, zijn er aanplantingen gedaan in daarvoor

speciaal omheinde percelen, zodat het manenschaap (de Arrui) er niet bij kan. Het indrukwekkend Palmees

  blauw slangenkruid dat men aan de voet van de Roque de Los Muchachos tegenkomt is daar van nature niet

gegroeid maar door de mens aangeplant en beschermd tegen de door hemzelf geintroduceerde herbivoren.

***

In al de jaren dat ik hier woon heb ik nog maar éénmaal een koppel manenschapen gespot. Het schaap lijkt

op een statige steenbok en heeft enorme gekrulde horens. Het is een uiterst verlegen dier dat zich maar

zelden laat zien. Spijtig dat ik tijdens die ontmoeting geen camera bij me had.

***

***

***

***

***

***

***

***

***

***

***

***

Zonsondergang gisteravond in Puerto Naos.

***

***

***

***

Sarah en Erik

***

Puerto Naos by night.

Indrukwekkende en verloren gelopen regenboog, eind juli op La Palma.

***

Gistermorgen:

"Hey Wim! Kom eens kijken! Een regenboog en hij is gans compleet" Riep mijn Wanenonlie.

"Ja, ja, dat zal wel", dacht ik zo...

Een regenboog eind juli in volle zomer op La Palma, dat is een goeie, 1 april is allang voorbij!

Maar inderdaad, het zeverde (motregen) een beetje en daar stond 'hij' dubbel prachtig te wezen.

Een fotoke hier, een fotoke daar en enkele panoke's ... ik kon het niet laten

***

***

***

Juan Adalid ligt in het uiterste noorden van het eiland. Zelfs al bevinden we ons op zeeniveau, er zijn toch

klimaatsverschillen tussen de verschillende plaatsen. De westelijke kust van La Palma waar de thuishaven is

van mijn bootje heeft tussen Fuencaliente en Puntagorda de meeste zonuren, terwijl het noord-noordwesten

vanaf Puntagorda winderig en koeler is met soms een adembenemend schouwspel van wolken. Door de wind

en de zeestromingen die daar samenkomen zijn er ook vaak witte koppen op de oceaan. En door wit schuim

op hoge toppen varen vind ik geen pretje. Dat was die dag niet het geval, het was een platte kalme oceaan.

Ideaal om te sleepvissen

***

***

***

***

***

***

***

Voorzorgsmaatregel

Wandelen op een hoogte van 2.426 meter kan hallucinaties veroorzaken.

Je zou kunnen denken dat je vliegt

***

Opstijgen zonder vleugels - Guagua ready for take off ;-)

***

De magie van deze bijzondere plek op een hoogte van 2.426 meter openbaart zich wanneer men boven de

wolken is en door niet al te veel bezoekers wordt bezocht. Dat is niet altijd het geval wanneer er op een richel

een guagua geparkeerd staat (Guagua is Zuid-Amerikaans-Spaans voor autobus). Het moet wel een hele

ervaring zijn om met een autobus, van waaruit het zicht adembenemend is, tot helemaal op het dak van het

eiland te reizen. 

 

El Teide op het buureiland Tenerife

***

***

Vliegen zonder vleugels, kan dat? In de bus kijk je door het raam naar buiten en ...

***

***

***

Land-Art

***

La Palma het groene eiland.

***

***

***

***

Vanaf het restaurant "El Time" is het uitzicht groots, maar vanaf "El Mirador Torre del Time" is het vergezicht

grandioos. Men staat hier tenslotte +/- 600 meter hoger. Met een wolkenloze hemel en scherp zicht is het

een ongelooflijke ervaring. Op de rand van de "Barranco de las Angustias" die toegang verschaft tot de

  enorme erosiekrater Caldera de Taburiente krijg ik echt goesting even af te duwen en te vliegen, maar

euh... ik heb geen vleugels, spijtig ;-) Espectacular in't Spaans

Als je hier met een verrekijker staat, ben je algauw een uurtje zoet met alle herkenbare dingen te bekijken

en uit te zoeken waar je huis staat ;-)

***

In de met plastic overdekte plantages groeit het gele goud van het eiland. Dankzij de banaan hebben wij hier

gelukkig geen massatoerisme. Nog een positief punt is dat de keuterboeren in hoger gelegen gebieden hun

velden hebben verlaten voor de meer lucratieve banaan aan de kusten en alzo hebben deze natuurgebieden

zich volledig hersteld. Negatieve punten zijn, het ontsierend landschap, de afhankelijkheid van een

monocultuur, het gebruik van steeds meer chemie om de productie op peil te houden en het gif dat met de

regens in de oceaan stroomt. Het laatste kwart eeuw is er veel gepalaverd over de bananen. Het einde van de

banaan werd elk jaar voorspeld, maar ze zijn er nog steeds. Wie weet? Misschien voor nog eens 25 jaar.

***

Een van de grote problemen momenteel is de verdeling van de winsten op bananen. De bananenboeren

krijgen 0,30 eurocent per kilo die goed is bevonden voor export. Op het vaste land vraagt men 3 euro aan

de consument voor 1 kilo Canarische bananen. Amerikaanse bananen (Dole) kosten in België en Nederland

amper 1 euro de kilo. Een concurrentiële onhoudbare situatie voor de Canarische banaan.

*** 

Telkens er een groot project van start gaat (luchthaven terminal, haven Tazacorte, autostrade doorheen de

vallei van Aridane, brug over de Barranco de Las Angustias) wordt er paniek gezaaid,: "Ja maar, de bananen

zullen niet blijven en dan hebben we alternatieven nodig zoals het toerisme en om dit te bevorderen hebben

we infrastructuur nodig". Gewoonlijk komt dit neer op meer beton en asfalt en in praktijk op minder toerisme.

  

De Bejenado

***

Kiekje in de Caldera de Taburiente met onderaan het dorpje Hacienda del Cura.

***

El Paso

***

Op de voorgrond de Barranco de Las Angustias. Beleidsmakers dromen over de aanleg van een boogbrug

over deze kloof. Het project ligt momenteel in de ijstkast.

***

Water voor de bananen

***

De Cumbre Vieja met de vulkanen.

***

De wolkenwaterval

***

Geen drone nodig, roep ik naar mijn Wanenonlie, terwijl zij me fotografeerd ;-)

***

Pano, gemaakt door "Wanenonlie" met haar compact Canon.

Het eerste wat puffende wandelaars die de berg opkomen te zien krijgen van Torre del Time is de

brandwachttoren. Nog even kuiten bijten en ze kunnen het zevende wereldwonder aanschouwen.

Naast de wachttoren is er een kleine parking, jawel je kunt er ook met de auto toekomen. De mensen die uit

de auto's stappen puffen minder ;-). De stappers hebben reeds een tijdje gewandeld over een stijgend pad

gelegen op de grens van twee totaal verschillende landschappen. Enerzijds de vallei van Aridane en aan de

andere kant de groene pijnbossen boven het dorp Tijarafe. 

Birds eye view

Deze kleine windmolen naast de wachttoren deed me denken aan, over de vallei vliegen met een "Drone eye

view". Dat gaan we morgen doen. Morgen gaan we kijken in de Caldera de Taburiente, naar de vulkanen

van de Cumbre Vieja, de beroemde wolkenwaterval over de Cumbre Nueva, onze stad Los Llanos de Aridane,

de Barranco de Las Angustias enz... Niet met een drone maar gewoon vanaf de Mirador "Torre del Time".

ZON dag

***

***